Wietrzne majowe figle - doświadczenia i zabawy z wiatrem

Scenariusz zajęć dla dzieci 3 letnich -"Wietrzne majowe figle" doświadczenia i zabawa z wiatrem
Temat: „Wietrzne majowe figle”- doświadczenia oraz zestaw zabaw ruchowych usprawniających cały organizm.
Prowadząca:
Data: 9.05.2014r.
Grupa: I Euroskrzaty
Miejsce: sala przedszkolna
Czas trwania: 15 min.
Zagadnienia z podstawy programowej: pomaganie dzieciom w zrozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych; kształtowanie sprawności ruchowej dzieci; kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych;

Cele ogóle:
• próba wskazania że powietrze jest wszędzie i że otacza wszystko dookoła,
• zaspakajanie potrzeby ruchu w sposób kontrolowany i społecznie akceptowany,
• kształtowanie cech motorycznych poprzez zabawy ruchowe,
• rozwijanie poczucia przynależności do grupy,
• wyzwalanie radości wspólnego ruchu,
• kształtowanie wyobraźni,
• odreagowywanie napięć i negatywnych emocji,
• wyzwalanie swobodnych zachowań i rozładowywanie nagromadzonej energii.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• Poznaje podstawowe właściwości powietrza,
• Wykonuje drobne doświadczenia ,
• Umie współdziałać w zespole,
• Wykonuje zadania, stosuje się do poleceń nauczyciela,
• Zachowuje się bezpiecznie podczas wykonywania ćwiczeń,
• Wyróżnia poszczególne części ciała: dłonie, stopy, palce...
• Potrafi reagować ruchem na tempo w muzyce,
• Rozwija sprawność ruchową.
Metody:
• czynne – kierowania własną działalnością dziecka, metoda ruchowej ekspresji twórczej R. Labana, W. Sherborne
• zabawy badawcze, doświadczenia, obserwacje przyrodnicze
• percepcyjne – obserwacji i pokazu,
• słowne – objaśnienia i instrukcje.
Forma pracy: indywidualna i grupowa.

Środki dydaktyczne: balon, suszarka, kolorowe paski z pociętej bibuły, odtwarzacz CD, płyta z piosenkami dla dzieci i z muzyką relaksacyjną, kolorowe piórka, chusta animacyjna, kubeczki z wodą, słomki.


Przebieg zajęć:

1. „Części ciała” – twórcze i swobodne przywitanie się częściami ciała: dłonie, stopy, paluszki, czoło... Dzieci ustawiają się w kole. Nauczyciel mówi kolejno, jakimi częściami ciała będą się witać.

2. „Zgaduj - Zgadula”- wysłuchanie zagadki: dzieci siedzą w kole, nauczyciel zadaje dzieciom zagadkę:

Czujemy go na twarzy,
Włosy nam rozwiewa.
Chmury na niebie gna,
Obraca wiatraki.
Co to? Czy odgadną dzieciaki?

3. „Powietrze jest wszędzie” - doświadczenia z wiatrem.
Z pomocą balonu oraz suszarki i kolorowej bibułki pokazanie dzieciom, że powietrza nie widać, że jest ono bezbarwne, ale można je poczuć z różnym natężeniem.
Krótka rozmowa z dziećmi.
4. „Taniec wiatru” -zabawy z wiatrem
dzieci biegają po sali w rytm muzyki w różnych kierunkach z bibułą w ręku. Gdy muzyka cichnie-wiatr ustaje (dzieci zatrzymują się i stoją w bezruchu), gdy muzyka staje się głośniejsza- wiatr nasila się
( dzieci znów przemieszczają się po całej sali).

5. „Mały wietrzyk, duży wiatr”- usprawnianie narządów artykulacyjnych - ćwiczenia oddechowe. Dzieci otrzymują kolorowe piórka, kładą je na dłoni. Na hasło nauczyciela „mały wietrzyk”- dzieci delikatnie zdmuchują piórko z dłoni, na hasło „duży wiatr”- dzieci mocno zdmuchują piórko. (zwrócenie uwagi na wdychanie powietrza nosem, wydychanie ustami).

6. „Powiew wiatru”- zabawy z chustą animacyjną. Aby stworzyć mocny powiew wiatru wszystkie dzieci unoszą chustę do góry, a następnie szybko ją opuszczają i kucają, natomiast aby stworzyć delikatny powiew dzieci na stojąco poruszają chustą.

Część uspokajająca

7. Ćwiczenia relaksacyjne. Dzieci leżą na plecach, głęboko oddychają, słuchają muzyki relaksacyjnej.

8. Zakończenie zajęć – „Dmuchane bańki mydlane”- zaproszenie dzieci do stolików i wspólne wykonanie doświadczenia z wykorzystaniem kubeczków napełnionych wodą z mydłem i słomką. Wdmuchiwanie powietrza przez słomkę i obserwacja powstających bąbelków. Wydychane przez nas powietrze ukazuje się w postaci bąbelków i wypływa na powierzchnię. Powietrza normalnie nie widać, bo jest bezbarwne , dopiero w momencie pojawiania się bąbelków możemy je zauważyć.