Rewalidacja dziecka z niedosłuchem
Zadaniem rewalidacji jest przygotowanie uczniów ze specyficznymi trudnościami w nauce do jak najbardziej samodzielnego życia społecznego, szukanie tego co w nim najlepsze, stawianie na jego mocne strony.
Jeśli chcemy przystąpić w pełni świadomie i odpowiedzialnie do pracy rewalidacyjnej
musimy rozpocząć od dokonania diagnozy psychologiczno-pedagogicznej:
-określenie stopnia głębokości deficytów rozwojowych oraz trudności dziecka,
-wyróżnieniu funkcji niezaburzonych,
-poznaniu potencjalnych możliwości dziecka,
-cech jego osobowości,
-ustaleniu etiologii obserwowanych trudności.
Diagnozy takiej możemy dokonać opierając się na
– analizie badań psychologicznych,
– analizie badań pedagogicznych
– historii życia dziecka,
– informacji uzyskanych od nauczycieli,
- własnej obserwacji
– wyniki badań lekarskich.
Plan rewalidacji powinien uwzględniać:
– stymulowanie rozwoju prawidłowo ukształtowanych funkcji i procesów umysłowych, celem ewentualnego przejęcia przez nie roli kompensacyjnej,
– budzenie wiary dziecka we własne siły i możliwości,
– przezwyciężanie lęków utrudniających dziecku pokonywanie trudności,
– wyzwalanie satysfakcji z własnych osiągnięć,
– stymulowanie rozwoju prawidłowo ukształtowanych funkcji i procesów umysłowych,
- kompensację zmysłów,
– usprawnianie rozwoju zaburzonych funkcji i procesów poznawczych
– minimalizowanie trudności w uczeniu się.
Rewalidacja indywidualna powinna składać się z dwóch etapów:
Etap początkowy ( przygotowujący)
-wypracowanie gotowości do nauki,
-przyzwyczajenie dziecka do wysiłku, koncentracji
-kontakt z rówieśnikami,
-przyzwyczajenie do pokonywania trudności,
-wyciszanie lub pobudzanie,
oraz
Etap właściwy:
- poszerzanie słownictwa czynnego i biernego,
- usprawnianie funkcji słuchowych,
- usprawnianie umiejętności grafomotorycznych,
- kompensowanie ubytku
- doskonalenie poprawnego pisania i czytania ze zrozumieniem,
- podwyższenie poczucia własnej wartości,
Przykładowe ćwiczenia rewalidacyjne dla dziecka z wadą słuchu:
Ćwiczenia percepcji słuchowej:
np.:
- segregowanie wyrazów wg. głosek, sylab
-ćwiczenia wrażliwości słuchowej, różnicowanie dźwięków nie wchodzących w skład mowy ludzkiej
- ćwiczenia rytmizujące
-rysowanie kresek zgodnie z długością słyszanego dźwięku
-śpiewanie piosenek z klaskaniem ich rytmu
- budowanie wyrazów z określoną głoską na końcu
- uzupełnianie brakujących sylab ( tekst z lukami)
- zabawa z kończeniem słów
- pisanie ze słuchu
Ćwiczenia pamięci słuchowej:
np.:
- nauka krótkich wierszyków
-układanie i powtarzanie zdań
-powtarzanie rymowanek, wylicznek
- liczenie wyrazów w zdaniu mówionym przez nauczyciela
- samodzielne tworzenie sylab i zdań rozpoczynających się podaną głoską
Doskonalenie umiejętności czytania:
np.:
- czytanie głośne i ciche
- czytanie ze zrozumieniem tekstu
- czytanie wyrazów, zdań i tekstów sylabami
- wyszukiwanie w tekście określonych informacji
Rozszerzanie słownictwa biernego i czynnego:
Np.:
- swobodne wypowiedzi ucznia ( swobodne i kierowane)
-wyszukiwanie wyrazów przeciwstawnych
-układanie odpowiedzi na zadane pytania
- opowiadanie historyjek obrazkowych
- szukanie wyrazów ukrytych w wyrazach
- wyszukiwanie homonimów
- wymyślanie zdrobnień i zgrubień
- układanie zdań w którym każde słowo zaczyna się tą samą głoską
- opisywanie cech ludzi
Bibliografia:
1. Eckert U. – Pedagogika niesłyszących i słabosłyszących – surdopedagogika w: Pedagogika specjalna, red. W. Dykcik. Poznań 1997
2. Góralówna M. Hołyńska B. – Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu. Warszawa, PZWL 1984
3. Grzegorzewska M.: Pedagogika specjalna. Warszawa 1964, PIPS.
4. Źródło: Internet:.
www.szkolnictwo.pl