Co czuł Guziczek gdy szukał przyjaciela? Zajęcia dydaktyczne z elementami języka angielskiego

1. Temat zajęć: „Co czuł Guziczek, gdy szukał przyjaciela?”

2. Cele - dziecko:
● wie, co to są uczucia;
● zna różne rodzaje uczuć, potrafi je nazwać;
● wie, kiedy czujemy smutek, radość, złość itp.;
● potrafi wczuć się w sytuacje bohatera bajki;
● poznaje słowa w języku angielskim: happy (szczęśliwy), sad (smutny), angry (zły);
● słucha uważnie historii gościa;
● potrafi wczuć się w muzykę;
● potrafi wysunąć wnioski z opowiadania;
● wie, kto to przyjaciel i jakie powinien posiadać cechy.

3. Środki dydaktyczne: pacynka, odtwarzacz i płyta CD z muzyką, ilustracje przedstawiające różnych ludzi, papierowe, duże serce, taśma klejąca, papierowe karteczki z cechami charakteru, kosz na śmieci, papierowe serduszka z przyklejonym guziczkiem i kolorowanki przedstawiające bohatera historyjki (dla każdego dziecka).

4. Metody pracy: słowna (objaśnienie, rozmowa, opowiadanie), działania (zadania do wykonania), oglądowe (oglądanie ilustracji), metoda TPR.
Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel przedstawia dzieciom gościa – pacynkę, która ma na imię Guziczek. Dzieci witają się z nią w języku angielskim – śpiewają piosenkę „Hello! Hi!”, a także każde dziecko wita się indywidualnie (według własnego pomysłu np. tuli gościa, podaje mu rękę itp.)
2. Zanim dzieci wysłuchają, co przydarzyło się Guziczkowi, nauczycielka pokazuje ilustracje różnych osób i pyta, jak się czują bohaterowie zdjęć. Rozmawia również z dziećmi na temat tego, kiedy czujemy strach, radość, smutek, złość itp.
3. Nauka słów: happy (szczęśliwy), sad (smutny), angry (zły) – każde słowo dzieci powtarzają wspólnie, następnie każdy indywidualnie.
4. Zabawa ruchowa „Happy and sad” – gdy muzyka jest skoczna i radosna dzieci podskakują i szeptają „happy”, a gdy muzyka zmienia się na muzykę poważna – dzieci spacerują po sali ze spuszczoną głową szeptając „sad”.
5. Poznanie historyjki Guziczka, który szukając przyjaciela był często odtrącany przez tych, którzy nie chcieli się z nim bawić ani porozmawiać z nim. W pierwszej części opowiadania nauczycielka, za każdym razem kiedy bohatera spotyka jakiś smutek, targa papierowe serce, które symbolizuje serce bohatera. W ten sposób całe serce jest zniszczone i potargane. W drugiej części opowiadania Guziczek poznaje kogoś, kto pomaga mu naprawić serce – to jego nowy, prawdziwy przyjaciel. Wszystkie dzieci wspólnie sklejają serce tak, by znów było w całości.
6. Rozmowa z dziećmi na temat historii Guziczka, wysunięcie wspólnych wniosków:
- zawsze musimy się zastanowić, czy to, co mówimy nie rani innych osób;
- każdego trzeba lubić i szanować;
- jeżeli czegoś bardzo chcemy nigdy nie należy się poddawać;
- prawdziwy przyjaciel to wielki skarb.
7. Zabawa „Co pasuje, a co nie?” – nauczycielka wyciąga kolorowe karteczki z różnymi cechami i odczytuje je. Dzieci mówią, co pasuje do prawdziwego przyjaciela, a co nie jest jego cechą (złe cechy wybrane dziecko targa i wyrzuca do kosza).
8. Wręczenie dzieciom pamiątki z zajęć – kolorowanki przedstawiającej bohatera i papierowego serduszka z przyklejonym guziczkiem, aby każdy zawsze pamiętał, czego nauczył się na zajęciach.
9. Pożegnanie się z Guziczkiem, zaśpiewanie mu piosenki „Goodbye! Goodbye!”