Bezpieczna bajeczka - inscenizacja

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH PRZEPROWADZONYCH
PRZEZ PANIĄ SYLWIĘ CZAJKOWSKĄ W DNIU 29.04.2014 r.

Temat: „Bezpieczna bajeczka” - inscenizacja słowno-ruchowo-wokalna.

Cele ogólne:
utrwalenie zasad bezpiecznego zachowania się w kontaktach z nieznajomymi,
wdrażanie do aktywnego uczenia się.

Cele szczegółowe:
Wychowanek świetlicy:
uczestniczy w zabawie teatralnej,
utrwala zasady właściwego zachowania się w kontaktach z nieznajomymi,
uczy się poprzez twórcze działanie,
odtwarza tekst z pamięci,
przygotowuje własnoręcznie kostiumy,
tworzy dekoracje,
odtwarza układ choreograficzny,
uczestniczy w próbach.

Metody wg M. Kwiatkowskiej:
- metody czynne:
metoda ćwiczeń utrwalających,
- metody słowne:
objaśnienia i instrukcje,
sposoby społecznego porozumiewania się,
żywego słowa,
- metody percepcyjne:
metoda przykładu,
uprzystępniania sztuki.

Formy:
indywidualna zróżnicowana,
zbiorowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

tekst bajki,
własnoręcznie wykonane przez dzieci kostiumy ( koszulki malowane specjalnymi pastelami i flamastrami do tkanin),
dekoracja (zamek zbudowany przez dzieci z elementów piankowych),
teksty piosenek: „Witajcie w naszej bajce” i „ Świat bajkami malowany”.

Przebieg zajęcia:

1. Powitanie uczniów i gości.
2. Zaproszenie do obejrzenia inscenizacji.
3. Przebieg inscenizacji pt.: „Bezpieczna bajeczka”.

WSTĘP
Dzieci śpiewają i tańczą do piosenki pt. „Witajcie w naszej bajce”.

PRZEBIEG RECYTACJI
Dzieci kolejno wygłaszają swoje kwestie.

Narrator I
Bezpieczeństwo i ostrożność. Co to znaczy? Czy ty wiesz?
Jeśli nie, to masz okazję lepiej poznać słowa te.
Popatrz wkoło. Kogo widzisz? Znasz postacie przecież te.
Tu Kapturek jest Czerwony, Jaś, Małgosia, Śnieżka też.
I królewna, którą znacie, z tego, że ukłuła się.
Spała potem przez wiek cały, zasnął król i damy dwie.

Narrator II
Przez 100 lat nie wiedział nikt, że istnieje zamek ten,
że śpi piękna w nim królewna w wielkim łożu mocnym snem.
Czy musiało tak się stać, by musieli 100 lat spać?
Pokażemy wam, że nie. Pamiętajcie słowa te:

Narrator III
Bezpieczeństwo – ważna sprawa, musisz wiedzieć to kolego.
I przestrzegać zawsze, wszędzie, by nie stało się nić złego.
Zaczynamy przedstawienie, w którym chcemy wam pokazać,
jak bezpiecznie przejść przez życie, by niczego nie żałować.
Te postacie prosto z bajek chętnie wam pomogą w tym,
bo przeżyły coś strasznego. Chcą was przestrzec przed tym złem.

Kapturek
Dnia pewnego moja babcia była chora, a daleko miała z domu do swego doktora.
Poprosiła mnie mamusia, abym ja, kochana wnusia,
zaniosła babuni leki z domowej apteki.
Zanim wyszłam, moja mama tak przestrzegła mnie.

Mama
Z nikim obcym nie rozmawiaj! Bo zło wszędzie czai się.

Narrator IV
Babcia Kapturka w lesie mieszkała,
Dziewczynka wesoło po ścieżce skakała.
Wokoło ptaki, kwiaty i zioła.

Kapturek
Jakże ja jestem dzisiaj wesoła!
Nazrywam babci białych kwiatuszków, by jej pachniały w szklanym dzbanuszku.
Pójdę na prawo, potem na lewo, Och! Jakie wielkie rośnie tu drzewo!

Narrator V
Gdy nazrywała już kwiatów kilka,
na swojej drodze spotkała wilka,
który uprzejmym głosem zagadał.

Wilk
Witaj dziewczynko. Co tu porabiasz?
Sama w tym lesie, nie boisz ty się?
Dokąd zmierzają małe twe nóżki?
Komu chcesz zanieść te piękne kwiatuszki?

Kapturek
Moja babcia kochana leży chora od rana.
Niosę jej leki, jedzenie i zioła, by wyzdrowiała i była wesoła.

Wilk
Gdzie ona mieszka? Powiedz mi rybko. Drogę ci wskażę, byś doszła szybko.

Narrator VI
Już, już dziewczynka powiedzieć chciała, lecz słowa mamy zapamiętała.

Kapturek
Nic ci nie powiem, idź swoją drogą, dzieci z obcymi rozmawiać nie mogą!

Narrator VII
Czy dobrze zrobiła dziewczynka miła? Czy dobrze, że wilka tak się pozbyła?
Jasne, że tak, bo w innym przypadku nie uniknęłaby z babcią wypadku.

Narrator VIII
A w innej bajce Królewna Śnieżka, wśród krasnoludków szczęśliwie mieszka.
Sprząta, gotuje, tańczy i śpiewa, ptaszek radośnie ćwierka jej z drzewa.
Wśród siedmiu przyjaciół jest bardzo szczęśliwa.
Wszystkim tu ufa, jak to w bajkach bywa.
Gdy pewnego razu staruszkę spotkała, to o niczym złym nawet nie pomyślała.
Wygląd babuni nie zdradzał niczego, lecz planowała ona coś złego.

Śnieżka
Witaj babciu miła, czyś drogę zgubiła? Chętnie ci pomogę, byś do domu wróciła.

Czarownica
Dziękuję ci bardzo za twe dobre serduszko.
W podziękowaniu przyjmij to jabłuszko.
Zjedz prędko, nie zwlekaj!

Ptaszki
Śnieżko, Śnieżko, poczekaj!
Nie jedz tego jabłuszka,
to nie jest miła babcia,
lecz bardzo zła wróżka!

Narrator IX
Wszyscy wiemy, jak to się skończyło.
Ostrzegamy przed obcymi, aby tak nie było.
Pamiętajcie drogie dzieci, by od obcych ludzi
nie brać żadnych rzeczy, choć was czasem kusi.
Wasze bezpieczeństwo jest tu najważniejsze,
Nie smakołyki, choćby najprzedniejsze!

Narrator X
Jeszcze kilka innych bajek warto tu przytoczyć,
dzięki którym bezpieczeństwa można się nauczyć.
Pamiętacie pewnie wszyscy Jasia i Małgosię,
którzy będąc w wielkim lesie pogubili się.
Noc zapadła, wkoło ciemno, boją się dzieciaki,
pośród nocnej, leśnej ciszy słychać gdzieś zwierzaki.
I w tym miejscu ważną radę wszystkim dzisiaj damy.
Idźcie w las, lecz tylko pod opieką mamy
lub innego dorosłego, dobrze wam znanego,
by nic złego się nie stało koleżanko, kolego.

Narrator XI
Teraz inną sytuację chcemy wam pokazać.
Bardzo ważną naszym zdaniem, nie ma co tu gadać.
O koźlątkach siedmiu bajkę znają dzieci wszystkie.
Nie słuchały swojej mamy - spotkały się z wilkiem.
On podstępu użył chytrze i do domu wkroczył,
a koźlątkom wystraszonym straszną krzywdę zrobił.

Narrator XII
Pamiętajcie drogie dzieci, gdy jesteście same w domu,
wtedy nigdy nie otwierajcie swoich drzwi nikomu.
Choćby pięknych słów używał, kusił słodyczami,
twierdził, że jest przyjacielem i taty i mamy.
Pamiętajcie wtedy - może to być kłamstwo,
a najważniejsze przecież jest tu bezpieczeństwo.
Przypomnijmy wszystkie rady,
już je wyliczymy:

Dziecko I
1. Do obcego domu nigdy nie wchodzimy!

Dziecko II
2. Gdy ktoś obcy was zagada – to jest druga rada:
to nie mówcie gdzie mieszkacie lecz naskarżcie tacie!

Dziecko III
3. A po trzecie - nie bierzemy prezentów od obcych,
bo nie wiemy, czy ten człowiek to nie jakiś oprych!

Dziecko IV
4. Nie oddalaj się od domu, choć ci czasem szkoda,
może ciebie wtedy spotkać niemiła przygoda!

Dziecko V
5. I ostatnią radę damy – kiedy nie ma mamy,
nie otwieraj nieznajomym – obcych nie wpuszczamy!

Dziecko VI
Jeśli rad tych moi mili będziecie przestrzegać,
to nie spotka was nic złego, słowo daję teraz.

Dziecko VII
Ostrożności przecież nigdy nie za wiele,
pamiętajcie o tym moi przyjaciele.

Dziecko VIII
Bezpieczeństwo to podstawa, dobrze o tym wiemy,
dlatego do zasad tych się stosujemy.

ZAKOŃCZENIE
Dzieci śpiewają piosenkę pt.”Świat bajkami malowany”.

4. Zakończenie występu.
5. Podziękowanie uczniom za ich zaangażowanie i trud włożony w przygotowanie inscenizacji.
6. Podziękowanie gościom za przybycie.
7. Zakończenie zajęć.

Oryginalny tekst p. Danki Janas pt."Z bajką bezpieczniej" został ponownie przeredagowany przez p. Sylwię Czajkowską i uzupełniony o nowe kwestie. W inscenizacji wykorzystano utwory pt. "Witajcie w naszej bajce" Jana Brzechwy oraz piosenkę pt."Świat bajkami malowany" (autor nieznany).

Załącznik nr 1
WITAJCIE W NASZEJ BAJCE

Witajcie w naszej bajce, słoń zagra na fujarce,
Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa,
Tu wszystko jest możliwe, zwierzęta są szczęśliwe,
A dzieci wiem coś o tym latają samolotem.

Ref.:
Nikt tutaj nie zna głodu, nikt tu nie czuje chłodu
I nawet ja nie kłamię, nikt się nie skarży mamie.

Załącznik nr 2

ŚWIAT BAJKAMI MALOWANY

Wszystkich gości już żegnamy,
morał z bajki wyciągamy.
Każda bajka prawdę mówi,
piękne bajki każdy lubi.

Ref.
Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany.
Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany.

Wszystkie dzieci zasłuchane,
bajki, bajki rozśpiewane.
O Kapturku, o Czerwonym,
w wielkim lesie zagubionym.

Ref.

Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany.
Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany.

Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany.
Świat bajkami malowany,
dziwny świat zaczarowany,
dziwny świat zaczarowany.