Inscenizacja pt. "Dzień Ziemi"

Dziecko :
Ziemia to nasza planeta. Żyją na niej ludzie, rośliny i zwierzęta. Ludzie jednak stworzyli zagrożenie dla całej przyrody. Często niszczą środowisko, w którym żyją. Ścieki z zakładów przemysłowych i gospodarstw domowych zatruwają wodę w rzekach i jeziorach. Dym z kominów zanieczyszcza powietrze. Wysypiska śmieci powodują skażenie gleby. A my oddychamy zatrutym powietrzem, pijemy zanieczyszczoną wodę, jemy żywność, która nam szkodzi, toniemy w śmieciach. W zatrutym środowisku chorują ludzie, giną rośliny i zwierzęta. Na szczęście ludzie zrozumieli, że niszcząc Ziemię niszczą siebie.
22 kwietnia świętujemy Dzień Ziemi. Ten dzień przypomina nam, że Ziemia, na której mieszkamy, potrzebuje ochrony i opieki.

Dziecko :
Tuż za szkołą, bardzo blisko, było miejsce na boisko.
Kiedyś tam wyrzucił Jurek poplątany, stary sznurek.
(wychodzi chłopiec i rzuca sznurek na środku sceny; po nim wychodzą kolejne dzieci i rzucają przedmioty, o których mowa w wierszu, usypując w ten sposób górkę śmieci)
A nazajutrz obok sznurka od banana spadła skórka,
Wyrzucona przez Karola. tam też wkrótce Jaś i Ola
Wyrzucili bez wahania swoje torby po śniadaniach.
Stos papierków po cukierkach wysypała tam Walerka.
Na papierki spadła ścierka, jakaś pusta bombonierka.
I od lodów sto patyków, pustych kubków moc z plastiku,
Utłuczone buteleczki, jeden kalosz, dwie miseczki,
Stare puszki, piłka z dziurą, połamane wieczne pióro,
Kilka opon od rowerów i ogromny stos papieru.
Oto tak, od sznurka Jurka, wnet urosła śmieci górka.
A z tej górki wielka góra, której szczyt utonął w chmurach.
Nie ma miejsca na boisko, lecz śmietnisko mamy blisko.

Dziecko : (podchodzi do usypanej górki śmieci i łapie się za głowę):
Ojej! Jaki tu bałagan.
Żyć nie można w bałaganie, więc się bierzmy za sprzątanie.
Zmykaj, śmieciu, do śmietnika, bałaganie, brudzie, znikaj.
Sama nie poradzę sobie z takim bałaganem. Pomóżcie mi. Wrzućmy śmieci tam, gdzie jest ich miejsce.

Na scenę wchodzi Ziemia:
- Och jak mi smutno i ciężko. Czemu ludzie tak mnie traktują? Już niedługo nie uda mi się udźwignąć tylu odpadów! Mimo tego, że jestem taka wielka, nie dam sobie rady z tyloma odpadami. Jakże słabo mi. Głowa boli mnie ,w czasie takich dni, trudno oddycha się.
Sama sobie nie poradzę. Pomóżcie mi proszę! Jeśli mi nie pomożecie to zginę.
Postać oddala się, potykając się o sterty śmieci.

Dziecko: To dziwne. Mam wrażenie, że dobrze tę osobę znam, co ma oczy piwne.
Dziecko: Piwne, zielone... .

Dziecko: Zielone, tak są zielone! A co ty bracie tak smutną minę masz?Czy ty ją znasz?

Dziecko: No, tak, lecz czasem się zmienia.

Dziecko: Chcesz powiedzieć...

Dziecko: No, właśnie - to była... Pani Ziemia. Chyba z nią źle. Kaszle, garbi się.

Pani Ziemia: Boli mnie głowa, noga i brzuch. Chyba jestem chora. Uch!
Pójdę do mojego doktora. Na okresowe badania już pora.

Postać kieruje się w stronę gabinetu lekarskiego. Puka do drzwi.

Pani Ziemia : Puk! Puk!

Doktor : Proszę!

Pani Ziemia : Dzień dobry, panie doktorze. Źle się czuję. Czy pan mi pomoże?

Doktor: A witam, witam. Jakże źle dziś wyglądamy. Zaraz moją pacjentkę zbadamy.
Proszę podać rączkę, zmierzę - tak, ma Pani gorączkę. Jest Pani blada - jak ściana.
Czy słaba Pani od rana?

Pani Ziemia: To już od kilku dni trudno oddychać mi.

Doktor: Zapiszę Pani kurację:i wiem, że mam w tym rację. Proszę codziennie brać:
świeże powietrze , czystą wodę , przy śpiewie ptaków odpoczywać,
ubierać się - nie ze względu na modę,lecz na pogodę.
Proszę na zieleń lasów spoglądać,a będzie Pani dobrze wyglądać.

Piosenka „Moja planeta”
Moja planeta jest całkiem nie z tej ziemi
Moja planeta nie ma ceny
Moja planeta jest rano niewyspana
Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.

Moja planeta nie spadła tu z księżyca
Moja planeta to tajemnica
Moja planeta raz zimna raz przegrzana
Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.

Ref.
SOS - to Ziemia woła ludzi
Jutro tlen już trudniej będzie zbudzić
SOS - ratujmy siebie sami
SOS - do siebie wysyłamy

Moja planeta miłości się nie boi
Moja planeta broń rozbroi
Moja planeta zna dobre obyczaje
Moja planeta nam wszystkim dłoń podaje

Ref.
SOS - to Ziemia woła ludzi...

Tak to prawda
Ziemia była szczęśliwa
Ale teraz musi
Teraz musi być żywa

Ref. SOS - to Ziemia woła ludzi...
Pani Ziemia oddala się, aby wypełnić zalecenia lekarza.

Dziecko : Hej koleżanki i koledzy, chyba pomożemy Ziemi?
Dziecko : Tak, tak. Nie możemy dopuścić, aby nasza Ziemia zginęła! Bo wówczas zginą lasy, zwierzęta i my ...( zapanowała chwila ciszy ).
Dziecko : To bierzmy się do pracy
Dziecko: Ależ tu śmieci! O (przykrywa usta ręką ) Papierki rzuciliśmy my - dzieci.
Mam pomysł wspaniały! Napiszmy ogłoszenie:
,,Nie ważne czy jesteś duży czy mały, dbaj o swoje otoczenie”!

Dziecko: Śmieci, odpadki do pojemników wrzucamy.
Osobno: plastik, szkło, metal, papier wkładamy!

Dziecko: Stare porwane zeszyty i książki wrzucę do tego pojemnika . Będzie z nich papier toaletowy lub gazeta.
Dziecko : Szkło wrzucę do tego pojemnika. W hucie powstaną z nich nowe butelki.
Dziecko : Puszkę aluminiową wrzucę do tego pojemnika.
Dziecko : Ten pojemnik jest na plastik. Pani mówiła, że plastik bardzo długo rozkłada się w glebie. Lepiej niech ktoś zrobi z niego meble ogrodowe lub zabawki dla małych dzieci.
( w tle słychać wesołą muzykę, dzieci chodzą po scenie, podnoszą odpady)

Piosenka „Wiosenne porządki”

1.Kiedy rano słońce świeci, wybiegają na dwór dzieci.
Lecz zabawa się nie kleci, bo dokoła sterty śmieci.
Śmieciu precz, brudzie precz, ład porządek dobra rzecz.
Śmieciu precz, brudzie precz, ład porządek dobra rzecz.
2.Tu papierek od cukierka, tam po soku jest butelka .
Ówdzie puszka po napoju i pudełko- może twoje?
3. Żyć nie można w bałaganie, więc się bierzmy za sprzątanie.
Zmykaj śmieciu, do śmietnika, bałaganie, brudzie znikaj!
Po uporządkowaniu miejsca i odsłonięciu kolorowej dekoracji na scenie pojawia się ponownie Pani Ziemia. Jest uśmiechnięta, ma na sobie zielone ubranie.

Pani Ziemia: Już lepiej się mam. Cóż to za okolica? Przecież dobrze ją znam. Lecz nie taka, jak przedtem. Wygląda, jak ekologiczna stolica,urządzona ze wspaniałym efektem.

Pani Ziemia przechadza się po scenie, zachwycając się jej urokiem.

Wszyscy : Śmieci mniej, Ziemi lżej (
Po występie Pani Ziemia kieruje słowa do zgromadzonych osób:

Pani Ziemia: Raduje się serce me, bo wielu przyjaciół o mnie troszczy się. Choć lat niemało mam,
wciąż nieźle wyglądam. Dziękuję, moi mili. Gdybyście tego dziś nie uczynili, moja kondycja byłaby gorsza, lecz jestem już zdrowsza! I wam swe zdrowie daruję, a każdy, kto mnie ratuje, o swoje zdrowie też dba. Ważne, by śmieci, odpadki segregować ,wielu drzewom życie można zachować. Wtórne surowce uzyskać też lub w taki sposób pozyskać je:

Na scenie pojawiają się dzieci z sylabami. Pozostałe dzieci wybierają odpowiednie sylaby, ustawiają jena przodzie, wg potrzeb

Dziecko : rozsypały się sylaby i stanęły tu na scenie:
Lecz dlaczego? Bo chcą aby je odczytać, mam wrażenie.
Więc składajmy je dokładnie, coś nam z sylab tych wypadnie.

MA KU LA TU RA
Wszyscy głośno odczytują hasło

Dziecko: Tak! Makulatura przecież. Co to znaczy, chyba wiecie,
stare książki i zeszyty, papier w kącie gdzieś ukryty,
czasopisma i gazety, tyle tego jest, o rety!
Co zawadza, wszystko zbierzcie i do szkoły to zanieście.

Dziecko; A te wszystkie papierzyska? Nie, nie spalą ich w ogniskach
i nie ujrzą ich śmietniki, lecz pojadą do fabryki!

Sylaby ustawiają się jak podczas zabawy w „pociąg”
Pojedziemy do fabryki- to wspaniałe da wyniki!
Będzie papier wyśmienity- czasopisma i zeszyty.
Powrócimy tutaj do was, jako książka kolorowa!

Listonosz : (osoba przebrana za listonosza, z dużą torbą przewieszoną przez ramię):
Dzień dobry. To ja – listonosz – przyjaciel Ziemi. Przynoszę wam telegramy od Ziemi. Jeśli chcecie jej pomóc – przeczytajcie o co Ziemia prosi dzieci. (zwinięte w ruloniki i przewiązane ozdobną wstążką telegramy rozdaje dzieciom)

Dzieci (kolejno odczytują hasła – prośby Ziemi, zapisane na telegramach; przykładowy telegram w załączniku):
1.Nie łamcie drzew i krzewów!
2.Nie śmiećcie i nie hałasujcie w lesie!
3.Nie depczcie trawników!
4.Zbierajcie makulaturę!
5.Segregujcie śmieci!
6.Nie wycinajcie roślin!
7.Nie zabijajcie zwierząt!
8.Nie dotykajcie ptasich gniazd, jaj i piskląt!
9.Oszczędzajcie wodę!
10.Oszczędzajcie światło!
(po odczytaniu każdy przypina swój telegram na ścianie, pod hasłem głównym)

Narrator:
Teraz już wiemy co należy robić, aby ratować Ziemię. Pamiętajmy, że ochrona Ziemi to obowiązek każdego z nas!

Dziecko
Przyzna każdy, komu nie brak wyobraźni –
czas najwyższy, by się z Ziemią zaprzyjaźnić,
by otoczyć wreszcie starą dobrą Ziemię
naszą troską i miłością, jak ramieniem.
Pieśń o Ziemi niechaj płynie ponad chmury,
niech ją nuci każdy człowiek, każdy kraj,
aż zdumiony anioł szepnie, patrząc z góry:
- Tam na Ziemi, to dopiero mają raj!...

Narrator:
Chrońmy Ziemię codziennie – nie tylko od święta.

Dziecko : Zróbmy sobie zdjęcie z Ziemią. Panie reporterze ( chłopiec z aparatem w ręku przechodzi obok) czy mógłby pan zrobić nam zdjęcie?

Reporter : Ależ oczywiście, stańcie obok Ziemi. Już dawno nie widziałem tak pięknego widoku !( dzieci i Ziemia pozują do zdjęć)


Piosenka „Świat woła o pomoc”

Nikt z nas nie chce żyć w brudzie, nikt z nas nie chce chorować,
możesz sam wiele zmienić, musisz tylko spróbować.
Więc podciągnij rękawy i poszukaj śmietniczki,
zacznij świata sprzątanie od najbliższej uliczki.

Ani się obejrzysz, sąsiad ci pomoże,
razem będzie łatwiej krzątać się po dworze.
A gdy już skończycie, świat wam podziękuje,
czystą woda powietrzem, wszystkich obdaruje!

Nikt z nas nie chce być gorszy, nikt z nas nie chce narzekać.
Świat nas prosi o pomoc, nie możemy z tym czekać.
Patrz jak robią to inni, nie chcesz chyba być w tyle.
Weź przykłady z sąsiadów, stać cię chyba na tyle.

Ref. / x 2

Wszyscy: Ziemia ma już uśmiechniętą minę, bo sprzątnęliśmy te śmieci. A teraz zapraszamy do sprzątania okolic dalekich i bliskich. Będzie bardzo pięknie!
Hej ho, hej ho , posprzątać trzeba bo, gdy czysto jest, to żyć się chce, to żyć się chce.