Dialog – co to takiego?
Scenariusz przedstawienia
Na scenę wchodzą dzieci. Każde trzyma w ręku planszę z literką. Literki powinny układać się
w hasło: DIALOG. Dzieci stają w rzędzie, jedno obok drugiego. Niestety pomyliły kolejność
i hasła nie można odczytać.
Dzieci (razem): Dialog!
Dziecko 1 (patrzy na kolejność literek i zauważa błąd): Dzieciaki, coś jest nie tak!
Dziecko 2: Przepraszamy za usterki.
Dzieci ustawiają się poprawnie. Można odczytać hasło.
Dzieci (razem): Dialog!
Dziecko 3: Słuchajcie! Co to właściwie jest ten dialog?
Dziecko 4: Dialog to rozmowa człowieka z człowiekiem.
Dziecko 5 i 6 ( może być chłopczyk i dziewczynka) siadają na przeciwko siebie przy stole
i patrzą sobie w oczy.
Dziecko 5: Jeden człowiek mówi.
Dziecko 6: Drugi człowiek słucha.
Dziecko 5: A potem zmiana.
Dziecko 6: Ten, który słuchał, mówi.
Dziecko 5: Ten, który mówił słucha.
Dziecko 4: Jest jedna ważna zasada: nie mogą mówić na raz.
Dziecko 3: Dlaczego nie na raz?
Dziecko 2: Bo to nie będzie dialog, tylko chaos.
Dziecko 3: Chaos – czyli co?
Dziecko 2: Czyli „nic”!
Dziecko 1: Tak jest napisane: „Na początku był chaos”, a to znaczy, że nic nie było.
Dziecko 3: A ten dialog, to po co jest właściwie?
Dziecko 1: Żeby tę pustkę wypełnić.
Dziecko 3: A czym na przykład?
Dziecko 4: Na przykład dobrem, prawdą, pięknem, pokojem, szacunkiem ...
Dziecko 3: To wychodzi na to, że ten dialog musi być!
Dziecko 2: Bez dialogu nie ma miłości.
Dziecko 5 i 6 (wstają od stołu trzymając się za ręce): A cóż jest wart świat bez miłości?