Przypowieść o zgubionym groszu - konspekt lekcji religii

KONSPEKT
lekcja religii dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

1. INFORMACJE WSTEPNE:
- wiek dzieci: 4-9 lat
- liczba uczniów: 7-14
- czas trwania lekcji: 90 min.

2. TEMAT LEKCJI: „Przypowieść o zgubionym groszu”

3. PODSTAWA BIBLIJNA: Ew.Łuk.15.8-9, Rzym.12.15

4. PRAWDA BIBLIJNA: Bóg zaprasza nas, abyśmy cieszyli się i smucili razem z nim.

5. ZŁOTY WIERSZ: „Cieszcie się z cieszącymi się, płaczcie z płaczącymi” Rzym.12.15 (parafraza)

6. CELE:
- uczeń opowiada historię o zgubionym groszu
- uczeń wyjaśnia, dlaczego miło jest się cieszyć razem z innymi
- uczeń wymienia sytuacje, w których trudno jest się cieszyć z innymi oraz wyjaśnia dlaczego
- uczeń rozróżnia nastroje ludzi przedstawionych na obrazkach i interpretuje je
- uczeń wskazuje sposoby pocieszenia smutnych osób przedstawionych na obrazkach
- uczeń cytuje z pamięci złoty werset i wyjaśnia jego znaczenie
- uczeń określa, z czego cieszy się i smuci Pan Bóg
- uczeń wyjaśnia, co to znaczy, że Bóg zaprasza nas do wspólnej radości i smutków
- uczeń wyjaśnia pojęcia: grzesznik i nawrócenie
- uczeń opisuje sytuację, w której pocieszył smutną osobę
- uczeń wykonuje pracę plastyczną w celu pocieszenia chorego wujka
- uczeń śpiewa piosenkę: „Bóg kocha mnie”


7. PRZEBIEG LEKCJI:

L.p.
Przebieg lekcji
Czas
Czynności nauczyciela
Czynności ucznia
Metody i środki dydaktyczne

1.
Zajęcia wprowadzające
15 min.
- przedstawia temat lekcji
- prosi uczniów o pomoc w odnalezieniu „zgubionych przedmiotów”
- zaprasza do wspólnej radości (poczęstunek)
- szukają „zagubionych przedmiotów”
- pomagają w nakryciu do stołu
- biorą udział w poczęstunku
- metoda oglądowa
- „portret pamięciowy” „zagubionych przedmiotów”
- klucze, portfel, zegarek, długopis, telefon komórkowy
- ciasteczka, napoje, nakrycia stołu

2.
Zaznajomienie uczniów z nowym materiałem
25
min.
- opowiada historię kobiety, która zgubiła cenną dla niej monetę; eksponuje rytuał liczenia, smutek zgubienia i radość odnalezienia
- przeprowadza krótką pogadankę zadając pytania: „Czy miło jest się cieszyć razem z innymi i kiedy jest to trudne” (naprowadza)
- wprowadza werset Rzym.12.15 – pomaga dzieciom w rozszyfrowaniu go i powtarzaniu z kartki
- pomaga dzieciom w wykonaniu plakatu ze smutnymi i wesołymi twarzami
- troje dzieci ilustruje treść historii animując ją pappetami (tu:„pani motyl” i 2 przyjaciół)
-wszystkie dzieci liczą głośno monety
- dzieci wymieniają sytuacje, w których trudno jest się cieszyć z innymi
- dzieci kolejno „odczytują” na głos złoty werset
- dzieci wycinają z gazet ilustracje wesołych i smutnych osób i przyporządkowują je przyklejając do odpowiednich arkuszy szarego papieru
- metoda oglądowa:
- pappety
- czekoladowe monety w sreberkach, portfelik, zmiotka
- metoda podająca:
- złoty werset zapisany w formie obrazkowej
- metoda zajęć praktycznych:
- 2 arkusze szarego papieru z wesołą i smutną buźką
- kolorowe obrazki z gazet przedstawiające wesołe i smutne osoby
- nożyczki, klej

3.
Kierowanie procesami uogólniania
25 min.
- odczytuje z Biblii historię o zgubionym groszu eksponując puentę: „...taka jest radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta”- wyjaśnia sens przypowieści odnosząc ją do charakteru Boga
- wyjaśnia pojęcia: „grzesznik” i „upamietanie” – pobudza dzieci do myślenia zadając im pytania naprowadzające
- wyjaśnia, jakich działań Bóg oczekuje od nas w stosunku do smutnych osób
- zachęca do „pocieszenia” postaci z plakatu – podaje ilustracje z gazet do wykorzystania
- dzieci definiują pojęcia: „grzesznik” i „upamietanie”
- szukają odpowiedzi na pytanie: „Z czego cieszy się i smuci Bóg”
- wycinają pocieszające ilustracje z gazet i przyporządkowują je do smutnych osób; wyjaśniają swoje wybory
- metoda podająca: opis, pogadanka
- metoda poszukujaca:
- burza mozgów
- metoda zajęć praktycznych:
- gazety z obrazkami miłych rzeczy, klej, nożyczki

4.
Wiązanie teorii z praktyką
25
min.
- pomaga w wykonaniu kwiatów z papieru dla chorego wujka
- ocenia umiejętności dzieci zdobyte podczas lekcji:
a) odpytuje z wersetu i nagradza poprawne odpowiedzi lizakami
b) zachęca dzieci do podzielenia się sytuacjami z ich życia, w których udało im się pocieszyć smutną osobę -
w nagrodę daje maskotkę z odznaką „super przyjaciela”
- prowadzi w śpiewaniu piosenki „Bóg kocha mnie takiego, jakim jestem”
- wykonują pracę plastyczną – papierowe kwiaty
- cytują złoty werset z pamięci
- podają sytuację z własnego życia, w której udało im się ją zastosować
- śpiewają piosenkę „Bóg kocha mnie takiego, jakim jestem”
- metoda poszukująca:
-burza mózgów
- metoda zajęć praktycznych:
- kolorowy brystol z namalowanymi liśćmi i kwiatami, druciane łodyżki
- metoda oglądowa: piosenka „Bóg kocha mnie takiego, jakim jestem”