Taniec współczesny a wychowanie fizyczne

Taniec to rytmiczne ruchy i kroki skoordynowane z muzyką, jest traktowany jako ruch i każdy nowy element tańca wymaga nowych środków ruchowych. Taniec nie składa się z gotowych schematów. Taniec jest kwintesencją życia, jego funkcją jest przekazywanie całego bogactwa psychiki ludzkiej.(M. Graham)
Nowa jakość szkolnego wychowania fizycznego musi dostrzegać cele, które są najbardziej wartościowe:
- umożliwić uczniowi zbieranie różnego rodzaju doświadczeń ruchowych,
- nauczać panowania nad emocjami,
- wprowadzać w świat kultury ludzkich zachowań motorycznych i wartości ogólnoludzkich związanych z ciałem,
- rozwijać komunikację z własnym ciałem,
- nauczać podejmowania decyzji i ponoszenia odpowiedzialności za nie,
-doskonalić formy porozumiewania się i współdziałania z partnerem i zespołem,
itp.
W wielu szkołach wychowanie fizyczne utożsamiane jest z treningiem sportowym, przywiązanie dużej wagi do efektów, (w dużej mierze jest to efekt rywalizacji między nauczycielami związany z awansem zawodowym – być najlepszym i mieć dobre wyniki, jak również podniesienie prestiżu danej szkoły). Małe zróżnicowanie treści, środków i metod w poszczególnych latach pracy (Lewandowski) ma niekorzystny wpływ na wychowanie fizyczne. Od lat na lekcjach w-f-u wykonuje się elementy z koszykówki, piłki nożnej, siatkówki, itp. Taniec również jest planowany w programach nauczania na lekcjach wychowania fizycznego. Jednak są to przestarzałe elementy, które w dzisiejszych czasach nie mają odbicia. Zresztą wielu nauczycieli nie przykłada do tego zbyt wielkiego zaangażowania. Uważam, że jest to wybór każdego indywidualny, ale element niezbędny w życiu na przyszłość. Dziś na dyskotekach szkolnych możemy zauważyć jak poruszają się dziewczyny i chłopcy. Brak poczucia rytmu, koordynacji ruchowej, nieumiejętność tańczenia w parach powoduje dyskomfort młodzieży. Dlaczego więc od najmłodszych lat tak mało poświęca się dyscyplinie sportowej jak taniec? Jest to dyscyplina sportowa. W czasie ruchu tanecznego angażuje się wszystkie grupy mięśniowe do wysiłku, wielokrotność powtarzania, intensywność stosowana ćwiczeń w czasie zajęć ma wpływ na poprawę wydolności, stosowane ćwiczenia rozwijają koordynację ruchową, gibkość, zwinność, korygują wady postawy. Zgodność ruchu z muzyką wpływa na rozwój słuchu, wrażliwości muzycznej, rytmu. We współczesnym świecie rozwój form tanecznych rozwija się bardzo szybko. W programach nauczania z wychowania fizycznego są uwzględnione formy taneczne tj. aerobik. Aerobik to system ćwiczeń mający dostarczyć do organizmu odpowiednio dużą ilość tlenu. Najczęściej stosowane formy to: marsz, bieg. W znaczeniu potocznym aerobik stosowany jest do ćwiczeń gimnastycznych lub gimnastyczno – tanecznych wykonywanych w odpowiedniej sekwencji ruchowej i czasowej, zgodnie z rytmem muzycznym. (E. Grodzka-Kubiak) Dzieciom i młodzieży aerobik kojarzy się z prostymi ćwiczeniami przy muzyce. Obecnie nowym trendem jest inna forma tzw. fitness. Fitness to koncepcja holistyczna. To dynamiczny stan poszukiwań dobrego samopoczucia z punktu widzenia psychologicznego i socjologicznego, w połączeniu z dążeniem do osiągnięcia maksymalnej sprawności fizycznej poprzez różnorodne formy ruchowe dostosowane do możliwości, gustu, oczekiwań tej jednostki, która tym samym bierze odpowiedzialność za funkcjonalne doskonalenie własnego organizmu. (E. Grodzka – Kubiak)

Jest wiele atrakcyjnych form aerobowych, które można przeprowadzić na lekcjach wychowania fizycznego, np.: TAE BO, BBS, PILATES, AQUA AEROBIK, STEP, HI/LO, i taniec współczesny, który dzieli się na różne rodzaje, itp. Taniec współczesny zawiera wiele elementów z wyżej wymienionych form aerobowych. Zawiera również elementy tańca klasycznego, tańców regionalnych, itp. Wszystkie elementy są dostosowane do muzyki i odpowiednio przerobione. Taniec współczesny zawiera również kroki z różnych dyscyplin sportowych nawet akrobatycznych. Wszystko zależy od pomysłowości choreografa. Coraz więcej pojawia się zespołów tanecznych w szkołach. Dzieci i młodzież chcą prezentować swoje umiejętności tak samo jak zawodnicy na boisku. Dlaczego więc taniec współczesny kojarzony jest tylko z kulturą i domami kultury? Przecież zawiera w sobie wszystkie czynniki związane z wychowaniem fizycznym a sztuka to dodatkowy element, który daje artystyczny wyraz. Może należy pomyśleć o tym, aby lekcje w-f-u uatrakcyjnić o nową dyscyplinę sportową – taniec współczesny. Może należy iść z duchem czasu i otworzyć drzwi na różnych szczeblach sportowych dla tańca współczesnego, tak jak istnieją zawody od wielu lat koszykówki, LA, siatkówki, itp. Zdaję sobie sprawę, że istnieją konkursy tańca współczesnego, jednak są one organizowane przez domy kultury i niestety nie posiadają takiego prestiżu jak zawody, ponieważ są traktowane przez wielu ludzi jako wyłącznie konkursy kulturowe bez przechodzenia poszczególnych szczebli pomimo, że rywalizacja w poszczególnych kategoriach jest ogromna. Oferty ośrodków szkoleniowych dla nauczycieli - nauczycieli wychowania fizycznego również są skąpe w organizowaniu warsztatów tańca współczesnego, czy nawet różnego rodzaju form aerobowych. A przecież powstają coraz to nowsze kierunki ruchu przy muzyce.

Literatura:
Grodzka-Kubiak E., aerobik czy fitness, Poznań 2002
Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M., Podstawy projektowania, programowania
i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum., Warszawa 2003