Zabawy i gry lekkoatletyczne - scenariusz

Zadanie główne zajęć: doskonalenie koordynacji, zwinności, zręczności, szybkości, równowagi.
Zadanie dodatkowe: uczeń potrafi współpracować w zespole i czerpać radość ze współpracy.
Cele operacyjne lekcji:
Poznawcze:
Uczeń:
- poznaje zasady gier,
- poznaje nowe formy ruchu.
Kształcące:
Uczeń:
- kształtuje sprawność fizyczną poprzez ćwiczenia ogólnorozwojowe
- doskonali podstawowe formy ruchu, koordynację ruchową, zręczność, szybkość, zwinność, skoczność, wytrzymałość, siłę i równowagę,
- rozwija i kształtuje cechy motoryczne.
Wychowawcze:
Uczeń:
- przestrzega zasady bezpieczeństwa podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych,
- dokonuje samokontroli i samooceny wykonywanych ćwiczeń,
- rozwija nawyki prawidłowej postawy,
- uczy się właściwych zasad moralnych, współzawodnictwa, godzenia się z porażką,
- kontroluje negatywne emocje, kształtuje zaufanie do innych i samego siebie.

Poziom klasy: 1
Grupa wiekowa: 7 lat
Liczba uczniów: 20
Płeć: grupa mieszana (chłopcy i dziewczynki)
Miejsce: Szkolna sala gimnastyczna
Czas trwania: 45 min (1h lekcyjna)
Przybory: szarfy, piłka, skakanki.
Wykaz skrótów: RR – ręce, NN – nogi, T – tułów, mm – mięśnie, P.w. – pozycja wyjściowa.

Część lekcji Tok lekcji Treść/zadania operacyjne Czas trwania Uwagi organizacyjne

I Część wstępna
- Czynności organizacyjno – porządkowe: Przywitanie się z grupą. Sprawdzenie obecności oraz gotowości uczniów do zajęć. Przedstawienie tematu zajęć.
- Zabawa ze śpiewem „Wąż”: Oj! Jakiż ja biedny wąż, tak się muszę kręci wciąż, Ogon zmyka tu i tam, jakże ja go schwytać mam?” Zgodnie ze śpiewaną piosenką odbywa się bieg (mogą być też podskoki zmienne), w czasie którego głowa węża – ten, kto stoi na początku – dąży do uchwycenia ostatniego – ogona węża. W momencie schwytania przerywa się śpiewanie piosenki. Następuje zmiana ustawienia ćwiczących ze względu na intensywność ruchu występująca na początku (głowa) i na końcu (ogon) węża. Uczestnicy tworzą węża, ustawiając się w rzędzie i chwytając w pas tancerza stojącego przed sobą.
- Zabawa organizacyjno-porządkowa „Wiewiórki do dziupli”: Rozkładamy szarfy na podłodze, tyle ile mamy uczestników zabawy. Dzieci poruszają się różnymi sposobami (bieg, na palcach, na piętach, bieg tyłem, skip A...) na sygnał „wiewiórki do dziupli” każde dziecko musi znaleźć dla siebie „dziuplę”-szarfę. Nauczyciel kolejno zabiera po jednej szarfie i tak aż do pozostania jednego uczestnika.

II Część główna A
- Ćwiczenie RR: Wymachy RR nad głową i za plecami z klaśnięciem oraz krążenie RR w przód i w tył. Nogi są w lekkim rozkroku, wyprostowane w kolanach. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.
- Ćwiczenie T. w pł. strzałkowej: Skłony T w przód z próbą dotknięcia do palców stóp, pięt, i podłoża za piętami. Ćwiczenie powtarzamy 5 razy do każdej części ciała. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.
- Ćwiczenie NN: Szeroki rozkrok, przenoszenie ciężaru ciała z N na N oraz przyciąganie ugiętej N do klatki piersiowej, na zmianę prawa i lewa N. Każde ćwiczenie powtarzamy 10 razy. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.
- Ćwiczenie T. w pł. czołowej: W rozkroku jedna ręka na biodrze, druga wyprostowana nad głową, skłony T w bok. Każde z ćwiczeń wykonujemy 5 razy. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi. Nogi są w lekkim rozkroku, wyprostowane w kolanach.
- Ćwiczenie NNRR: Przysiady z wymachem RR w przód. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.
- Ćwiczenie T w pł. poprzecznej: Rozkrok, RR w bok, próba dotknięcia L dłonią do P pięty i odwrotnie oraz opad T, skrętoskłony. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.
- Ćwiczenie mm. brzucha: Zwis tyłem przy drabinkach, unoszenie prostych NN. Ćwiczenia przy drabinkach, powtarzamy 10 razy.
- Ćwiczenie T. w pł. mieszanej: W staniu ręce na biodra i krążenie tułowia. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy w każdą stronę. Nogi są w lekkim rozkroku, wyprostowane w kolanach.
- Ćwiczenie mm. grzbietu: W leżeniu ręce na karku i unoszenie tułowia. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy.
- Ćwiczenie równoważne: Stanie na palcach przez kilka sekund. Ćwiczenie powtarzamy 5 razy.
- Podskoki i podpory: „Pajacyki” oraz Pw przysiad podparty, wymachy ugiętych NN w górę "konik". Każde ćwiczenie powtarzamy 10 razy. Należy zwrócić uwagę na zachowanie prawidłowej odległości między ćwiczącymi.

II Część główna B
- Zabawa na czworakach „Czaty na czworakach”: Uczestnicy zabawy ruszają na czworakach z linii startu starając się jak najszybciej dostać do stojącego na czatach. Ten jednak od czasu do czasu odwraca się niespodziewanie w ich stronę. W tym momencie posuwający się stają nagle w bezruchu. Kto poruszy się w momencie obejrzenia się czatującego, ten musi się cofnąć o ustaloną odległość lub na linię startu. Kto pierwszy dotrze do czatującego wygrywa i zdobywa prawo zajęcia jego miejsca w ponownym podchodzeniu. Na sali wyznaczona jest linia startu i mety w odległości 20-30 kroków od siebie. Wszyscy w szeregu na czworakach stoją na linii startu dotykając jej palcami rąk. Wzrok skierowany na linię mety, gdzie stoi jeden na czatach, odwrócony do nich tyłem.
- Zabawa bieżna „Berek ranny”: Berek stara się schwytać kogoś z uciekających, którzy rozbiegają się po całej sali. Jeśli uda mu się kogoś dotknąć, wówczas dotknięty również staje się berkiem, musi trzymać jedną ręką za miejsce które zostało dotknięte „zranione”. Zabawa jest prosta gdy rana jest np. na głowie, ale jeśli rana jest poniżej pasa, utrudnia złapanie.
- Zabawa rzutna „Piłka parzy”: Stajemy w kółku. Wybrana osoba staje poza kółkiem. Podajemy sobie piłkę, ale nagle ten spoza kółka mówi: „Piłka parzy”. Kto w tym momencie złapie piłkę, wychodzi z koła i zabawa zaczyna się od nowa. Dla urozmaicenia zabawy, dziecko które złapie piłkę może wykonać polecenie nauczyciela np. 5 przysiadów.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa „Piłka wzwyż”: Dzieci trzymając się za ręce posuwają się rytmicznymi podskokami w prawo lub w lewo po obwodzie koła. Prowadzący staje w środku koła trzymając piłkę w ręku, a w pewnym momencie rzuca ją do góry. Gdy piłka spada na ziemię, dzieci przerywają koło, przybierają z góry zapowiedzianą przez prowadzącego postawę, np.: na czworakach, siad skrzyżny, ustawienie w rzędzie, szeregu itp. Po wytrzymaniu postawy przez krótką chwilę - zabawa toczy się dalej.
- Zabawa skoczna „Bieg ze skakanką”: Na sygnał startu, pierwsi zawodnicy drużyn skacząc przez skakankę omijają półmetek i wracają na linię startu. Skakankę przekazują następnemu zawodnikowi. Wygrywa zespół, który szybciej wykona zadanie. Nauczyciel dzieli dzieci na zespoły poprzez odliczenie do dwóch.

III Część końcowa
- Zabawa uspokajająca „Mruczek”: Uczestnicy siedzą skrzyżnie lub leżą przodem tworząc koło lub półkole, w środku którego siedzi „Mruczek”. Mruczek przywołuje do siebie na migi kogoś z obwodu koła. Wezwany podnosi się jak najciszej z zajmowanego miejsca i stara się bezszelestnie dostać do „Mruczka”. Ten zaś, jak i pozostali uczestnicy, pilnie śledzi ruchy wezwanego. Jeżeli wezwanemu uda się dostać do Mruczka bez wywołania żadnego szmeru, wówczas ten ustępuje z zajmowanego miejsca. W przeciwnym wypadku Mruczek odsyła wezwanego na miejsce i wzywa kogoś innego. Aby zabawa spełniała swą wychowawczą rolę, musi być przeprowadzona konsekwentnie. Zarówno więc dzieci będące w kole, jak też wezwany i Mruczek muszą zachowywać bezwzględną ciszę.
- Czynności organizacyjno – porządkowe Uczniowie ustawiają się w szeregu. Uporządkowanie przyborów. Nauczyciel podsumowuje przebieg zajęć i żegna się z grupą.