Wyznaczanie kierunków w przestrzeni z punktu widzenia własnego ciała - scenariusz zajęć w grupie 5,6-latków kształtujące kompetencje matematyczne

SCENARIUSZ ZAJĘĆ KSZTAŁTUJĄCYCH KOMPETENCJE MATEMATYCZNE

Grupa 5, 6-latki

Temat: Wyznaczanie kierunków w przestrzeni z punktu widzenia własnego ciała.

Cele ogólne:
-kształcenie umiejętności wyznaczania kierunków w przestrzeni od własnego ciała,
-wdrażanie do poprawnego posługiwania się poznanymi pojęciami,
-wzbogacenie słownika dzieci o wyrażenia związane z wyznaczaniem kierunków w przestrzeni,
-kształcenie spostrzegawczości i uwagi,
-doskonalenie sprawności manualnej,
-wyrabianie gotowości do nauki pisania,
-kształcenie koordynacji ruchowej i zwinności,
-wdrażane do poprawnego posługiwania się poznanymi pojęciami.

Cele operacyjne-dziecko:
-nazywa lewą i prawa stronę ciała,
-określa kierunki w przestrzeni od własnego ciała(w prawo, w lewo, góra, dół, z tyłu, za siebie, przed siebie, z przodu),
-potrafi wytyczyć kierunek od osi własnego ciała,
-potrafi ustalić położenie przedmiotów w stosunku do siebie,
-formułuje polecenia,
-wykonując polecenia w zabawie liczby w zakresie od 1-6

Metody pracy:
metoda prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, podająca, praktyczna działalność dziecka, aktywizująca, zabawowa, weryfikująca.

Formy pracy:
Zbiorowa, indywidualna

Środki dydaktyczne:
kwadraty z szarego papieru, frotki, kasztany, woreczki, balony(nagrody), pluszowy miś, wiersz J. Pawlik „Ręce”, piosenka „Prawą mi daj, lewą mi daj”, kredki, mazaki, nożyczki, klej, karty pracy.


Przebieg zajęć
1.Określenie przestrzeni(góra, dół, przód, tył)

Nauczyciel kładzie na podłodze kartkę papieru. Dzieci stają na niej, nauczyciel może położyć ręce na głowie dziecka, żeby lepiej odczuło i powiedzieć: tu w tym miejscu jesteście- można w ten sposób zwrócić się do każdego dziecka. N: Podnieście ręce o góry, popatrzcie w górę, tam jest góra. Weźcie woreczek, podrzućcie go do góry i popatrzcie jak spada w dół. Tam jest dół. Spójrzcie przed siebie, wyciągnijcie ręce i rzućcie tam woreczek. Co tam widzicie? Teraz weźcie woreczek i połóżcie do z tyłu, za siebie.

2. Lewa strona

Dzieci podskakują w miejscu. N: Połóżcie ręce na klatce piersiowej i szukajcie serca. Serce mamy po lewej stronie(pokazuje gdzie). Macie lewą stronę ciała ja też mam lewą stronę ciała- mamy lewe ucho, lewe oko, lewą rękę, lewe biodro, lewą nogę (pokazujemy te części ciała)-to wszystko jest z lewej strony. Na lewą rękę założę wam frotke, abyście pamiętali, że jest to lewa ręka. Wyciągnijcie lewą rękę i rzućcie w tę stronę woreczek. Co znajduje się po waszej lewej ręce?

3. Prawa strona

N: Wyciagnięcie rękę, na której nie ma frotki- to jest prawa ręka. Macie prawe ucho, prawe oko, prawą rękę, prawe biodro, prawą nogę- ja też mam (pokazujemy)- to jest prawa część naszego ciała. Wyciągnijcie prawą rękę i rzućcie w tę stronę woreczek. Co znajduje się po waszej prawej stronie?

4. Zabawa „Chodzenie pod dyktando”

N. stoi obok dzieci i mówi:
Dwa kroki w prawo, teraz trzy kroki w lewo, cztery kroki do tyłu, jeden do przodu, pięć w lewo, sześć w prawo(dzieci głośno liczą kroki i wykonują polecania).
Zamiana ról-dziecko dyktuje a nauczyciel i reszta dzieci wykonuje polecenia(lub dziecko dyktuje inne dziecko wykonuje polecenia).Ważne-należy celowo się pomylić, aby dziecko to zauważyło i poprawiło nas.

5. Zabawa z kasztanem

N.: Pamiętacie wczorajszy spacer do parku? Szukaliśmy skarbów jesieni, wiele z was znalazło kasztany. Dziś pobawimy się kasztanami, które przynieśliśmy ze spaceru. Niech każde z was weźmie po jednym kasztanie.
N. mówi gdzie dzieci mają położyć kasztan, np.: połóżcie kasztan po swojej lewej stronie, teraz po swojej prawej stronie, teraz przed sobą a teraz za sobą, z tyłu.
Zamiana ról-dziecko dyktuje a N wykonuje polecenia wraz z innymi dziećmi.
Ważna jest przemienność Nauczyciel-Dziecko, Dziecko-Nauczyciel, ponieważ o wiele trudniejsze jest dla dziecka to, że musi sformułować polecenia, aniżeli je wykonać. Jeżeli to potrafi, oznacza to że rozumie o co chodzi.

6. Wiersz J. Pawlik „Ręce”

N. czyta wiersz a dzieci pokazują lewą lub prawą stronę ciała.

Tu prawą mam rękę.
Tu lewą rękę mam.
Jak ręce się kręcą,
Już pokazuje wam.

Tu prawą mam nogę.
Tu lewą nogę mam.
Jak nogi podskakują,
Już pokazuje wam.

Tu prawe mam oko.
Tu lewe oko mam.
Jak oczy me mrugają,
Już pokazuje wam.

7. Zabawa „Szukamy pluszowego misia”.

Dziecko obraca się tyłem do sali i zasłania sobie oczy(może stać koło drzwi).Inne dziecko chowa misia. N.: otwórz oczy, ja będę mówiła Ci, jak masz iść, aby znaleźć misia. Reszta dzieci kibicuje, liczy kroki, nagradza oklaskami, może także pomagać nauczycielce w podawaniu polecenia. Będę mówiła: w prawo, w lewo, do przodu, do tyłu. Słuchaj uważnie i wykonuj polecenia. N. staje za dzieckiem i mówi: idź do przodu. Stop. Przesuń się w lewo. Stop. Teraz idź do przodu. Popatrz w prawo, schyl się i znajdź misia.
Zamiana ról.- dziecko dyktuje a N. szuka, lub jedno dziecko dyktuje a inne szuka- ważne jest, aby dziecko, które dyktuje stało za dzieckiem, które szuka.

8. Zabawa ruchowa „Kreślenie kół w powietrzu”

Dzieci zataczają koła w powietrzu: lewą ręką, prawą ręką, lewą nogą, prawą nogą, na przemian- raz lewa, raz prawa i jednocześnie.

9. Ćwiczenie z woreczkiem( kształtujące koordynacje ruchową i zwinność oraz orientacje w przestrzeni, gdzie punktem odniesienia jest dziecko).

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Trzymają woreczek w rękach. N: weźcie woreczek w prawą rękę i połóżcie go przy prawej nodze, teraz przy lewej nodze. Teraz weźcie woreczek w lewą rękę i połóżcie go przy lewej nodze a teraz przy prawej nodze. Teraz połóżcie woreczek prawą ręką przed siebie, następnie lewą ręką za siebie.

10. Zabawa przy piosence

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać,
Chodź do mnie, chodź do mnie, rączkę mi daj,
Prawą mi daj, lewą mi daj,
I już się na mnie nie gniewaj.

11. Podziękowanie za wspólne zajęcia, pochwalenie dzieci, za to, że były aktywne, chętnie uczestniczyły w zajęciach, pięknie wykonywały polecenia. Rozdanie nagród- naklejek.