Diagnoza umiejętności funkcjonalnych

DIAGNOZA UMIEJĘTNOŚCI FUNKCJONALNYCH
Diagnoza funkcjonalna została opracowana na podstawie obserwacji prowadzonej podczas zajęć rewalidacyjno- wychowawczych oraz Inwentarza PPAC H. C. Gunzburga do Oceny Rozwoju Społecznego dzieci głęboko upośledzonych umysłowo oraz wywiadu przeprowadzonego z koleżanką oraz z opiekunami na grupie.
I Dane personalne
1. Nazwisko i imię:
2. Data urodzenia:
3. Miejsce zamieszkania:
4. Rok szkolny: 202/2013
5. Rok nauczania: czwarty
6. Forma zajęć: zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze indywidualne
II Sytuacja rodzinna
.
III. Charakterystyka chłopca
Chłopiec upośledzony umysłowo w stopniu głębokim. Funkcjonowaniu na poziomie inteligencji umysłowo- ruchowej towarzyszy mózgowe porażenie dziecięce. Chłopiec nie nawiązuje kontaktu emocjonalnego; brak wyraźnej sygnalizacji potrzeby bliskości z druga osobą, przywiązania. Komunikuje się z otoczeniem za pomocą nieartykułowanych dźwięków, zwróceniem wzroku na przedmiot, który chce dostać. Chłopiec reaguje na pojedyncze słowa, proste krótkie polecenia słowne wzmocnione gestem. Nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych wymaga całkowitej pomocy podczas spożywania pokarmów płynnych i stałych. Nie współpracuje podczas codziennej toalety. Nie współdziała podczas ubierania części odzieży.. Uwagę dowolna koncentruje na krótko. Bodźce aktywizują uwagę mimowolna, jeśli mu się z czymś kojarzą ( najczęściej jedzenie). Reaguje na muzyce, gdy ja słyszy zaczyna się kołysać. Różnicuje smaki, temperaturę, fakturę materiałów. Przemieszcza się czworakując, siedzi na podkulonych nogach. Aktywność własna polega na eksploracji przedmiotów, przekładania ich z reki do ręki wkładania do ust.

IV. Diagnoza funkcjonalna
1. Umiejętności samoobsługowe
Chłopiec przyjmuje półstałe produkty z łyżki. Składa usta na przyjęcie pokarmu. Posługuje się palcami przy jedzeniu, by pokarm donieść do ust. Wykazuje rozpoznanie pokarmu. W miarę swoich możliwości ssie pokarm.. Żuje biszkopty, lekkie ciastka. Sięga po jedzenie, ale nie kontroluje ilości pokarmu wkładanego do ust. Potrafi pić z kubka jednak nie samodzielnie, trzeba mu podtrzymywać kubek, nie kontroluje wylewania się płynu
Wymaga całkowitej pomocy podczas spożywania posiłku oraz wykonywania toalety codziennej. Nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych. Jest bierny podczas ubierania części odzieży

2. Umiejętności porozumiewania się
.Komunikuje się z otoczeniem za pomocą nieartykułowanych dźwięków, gestów i mimiki twarzy Chłopiec rozumie proste polecenia wydawane przez nauczyciela np. zejdź z łóżka . Interesuje sie otoczeniem wokół siebie o czym świadczy wodzenie wzrokiem za przedmiotem.za osobami znajdującymi się w jego otoczeniu Lubi słuchać spokojnej muzyki, reaguje na nią uśmiechając się. Reaguje odpowiednio swoim zachowaniem słysząc znajome, charakterystyczne słowa

3. Uspołecznianie
Chłopiec wyciąga ręce, uśmiecha się, reaguje głosem. Zwraca na siebie uwagę robiąc hałas. Kręci się i wierci dostrzegając inną osobę. Rozpoznaje najbliższe osoby oraz wykazuje zainteresowanie obcymi śledząc ich ruchy. Reaguje na słowo „nie”. rozumie jego znaczenie , nie zawsze jednak stosuje się do niego. Nowe sytuacje i miejsca nie są czynnikami stresującymi czy wprowadzającymi niepokój. Samodzielnie nie inicjuje kontaktu ani z rówieśnikami ani osobami dorosłymi, wyłączając z tego kręgu osoby bliskie chłopcu. Potrafi ocenić reakcje uczuciowe dorosłych : radość, gniew.

4. Zajęcia
Chłopiec potrafi chwycić i trzymać przedmiot przez krótka chwilę Przekłada rzeczy z jednej ręki do drugiej. Bierze małe przedmioty i obraca je w palcach. Posługuje się palcami dla zapoznania się z przedmiotem. Wkłada rękę do naczyń i chwyta znajdujące się w nich przedmioty. Bawi się zabawkami, wykorzystując je tylko do manipulacji, nie zna ich przeznaczenia i funkcji Biorąc przedmiot do ręki i tracąc nim zainteresowanie, wypuszcza go w dowolnym miejscu. Potrafi rzucać piłką i innymi przedmiotami
Manipuluje przedmiotami. Stara się sięgnąć po przedmiot, ale na niego nie trafia. Rzuca przedmioty na podłogę. Zdobywa przedmiot pochylając się ku niemu. Patrzy w stronę przedmiotu, który spadł i śledzi, dokąd się potoczył.

5.Preferencje
Ulubionym zajęciem chłopca jest manipulowanie grzechotkami, zwłaszcza z ruchomymi elementami. Lubi słuchać muzyki spokojnej, gdy ma dobry nastrój zaczyna poruszać się w rytm muzyki. Zabawy z wykorzystaniem wody sprawiają mu duża radość. Gdy jakąś osobę dąży sympatia i zaufaniem okazuje to poprzez próbę przytulania się do niej. Bardzo lubi instrumenty muzyczne ( wydobywa z nich dźwięk uderzając w nie).

6 Zachowania nietypowe.
Chłopiec gdy jest w złym nastroju krzyczy, drapie , gryzie osobę znajdująca się w jego otoczeniu. Chłopiec często nie śpi w nocy wówczas krzyczy a tym samym przeszkadza w śnie swoim kolegom z sypialni, rozrzuca i niszczy przedmioty znajdujące się w jego otoczeniu.
Chłopiec wykazuje zmienność nastrojów – zdarza się że od wielkiego śmiechu przechodzi w gwałtowny płacz.

7. Mocne i słabe strony chłopca
Mocne strony:
- celowe badanie przedmiotu- manipulacja
- używanie wzroku w aktywny sposób
- wrażliwość na zapachy
- reakcja na doznania dotykowe
- okazuje swoje zadowolenie i niezadowolenie poprzez gesty, mimikę twarzy.
Słabe strony
- niesprawność w zakresie motoryki dużej
- słaba koncentracja uwagi na zadaniu
- w kontakcie z innymi osobami zachowuje kontakt indywidualny
- brak wrażliwości na emocje innych osób

8. Wnioski/ elementy do modyfikacji programu
Indywidualny Program Rewalidacyjno- Wychowawczy napisany dla chłopca na rok szkolny 2012/2013 nie wymaga na tym etapie modyfikacji.