Program projakościowy: Miejski program pracy z wychowankiem przedszkola "Ogród mądrej głowy - edukacja umysłowa" "Enterek"

Szczecin 25.04.2013
Filia Przedszkola Publicznego nr 50 „Gama”
ul. Junacka 13
Szczecin

MIEJSKI PROGRAM PRACY Z WYCHOWANKIEM PRZEDSZKOLA:
OGRÓD MĄDREJ GŁOWY – EDUKACJA UMYSŁOWA

FILIA PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO NR 50 „GAMA”

„Enterek”

Opracowała mgr. Longina Zmysłowska
I. WSTĘP

Edukacja skuteczna, przyjazna, nowoczesna – pod tym hasłem w roku szkolnym 2009/2010 została wprowadzona reforma w polskim systemie edukacji.
Skuteczność i przyjazność – te dwie cechy wzajemnie się ze sobą przeplatają. Edukacja przyjazna wydaje się być skuteczną. Przyjazną matematykę można poznać po efektach – dziecko lubi zajęcia matematyczne, chętnie w nich uczestniczy, sprawiają mu one przyjemność. Jest tak wtedy, gdy zajęcia są oparte na zabawie, proponują różnorodną aktywność, wiele się na nich dzieje. Z punktu widzenia dorosłego przyjazna dziecku edukacja matematyczna to taka, która przynosi zamierzone efekty, a więc jest skuteczna – dziecko zdobywa nowe umiejętności i wiadomości. Edukacja matematyczna przyniesie zamierzone efekty wtedy, gdy będzie przyjazna dziecięcemu sposobowi rozumowania, czyli w przypadku dziecka w wieku przedszkolnym oparta przede wszystkim na jego własnej aktywności, manipulowaniu przedmiotami, zabawie. Przyjazna edukacja to też taka, która respektuje prawidłowości rozwoju dziecięcego rozumowania, a jednocześnie jest dostosowana do aktualnego poziomu rozwoju konkretnego przedszkolaka.
Daje dziecku odpowiednią porcję dobrze dobranych doświadczeń. Ważne jest, jakie są to doświadczenia, ile ich jest i jak często są dziecku dawkowane.
Przedszkole ma dbać o harmonijny rozwój dziecka , mieć na uwadze jego rozwój intelektualny, społeczny, emocjonalny, fizyczny. Edukacji matematycznej najczęściej przypisuje się oddziaływanie na rozwój intelektualny.
W podstawie programowej wychowania przedszkolnego w obszarze „Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną” zapisano, że „dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego”. Oznacza to, że zadaniem nauczyciela w przedszkolu, zarówno w grupach młodszych, jak i starszych przedszkolaków, jest organizowanie dzieciom doświadczeń w liczeniu. Dzieci poznają zasady obowiązujące przy liczeniu, np. to, że obowiązuje zasada jeden do jednego (jeden gest i jeden wypowiedziany liczebnik), że ostatni wypowiedziany liczebnik pełni podwójną rolę – wskazuje na to, ile jest policzonych obiektów oraz na miejsce ostatniego obiektu w szeregu. Oczekuje się, że dzięki takim doświadczeniom dziecko nauczy się rozumnie przeliczać elementy, czego efektem będzie to, że odróżni błędne liczenie od poprawnego.
Komputer jako urządzenie ułatwiające dostęp do informacji wkroczył w codzienne życie dzieci i dorosłych. Komputer jest nowoczesnym narzędziem edukacyjnym o szerokich możliwościach zastosowania. Stosowanie komputerów na zajęciach dydaktycznych sprawia, iż nauczanie staje się ciekawsze, wydajniejsze, łatwiejsze. Znaczna cześć programów komputerowych dla dzieci w wieku przedszkolnym jest opracowana na zasadzie „ uczymy się - bawiąc”. Zabawa jest jedną z najważniejszych form aktywności dzieci, dzięki niej dziecko poznaje świat, wyraża swoje potrzeby, dążenia możliwości.
Multimedialne programy komputerowe przewyższają tradycyjne pomoce pod względem atrakcyjności i skuteczności, bo oddziałują na wiele zmysłów łącząc w sobie obraz, dźwięk zmuszając odbiorcę do aktywności. Uczą logicznego myślenia, liczenia, czytania, wspomagają koncentrację, kojarzenie, ćwiczą refleks, uczą współpracy w grupie. Edukacyjne programy komputerowe można podzielić na: zabawy komputerowe, ćwiczenia komputerowe, gry komputerowe, programy użytkowe i programy informacyjne.
Zabawy komputerowe są kierowane do najmłodszych. Przyzwyczajają je do rozumienia interaktywności komputera. Zabawa edukacyjna nie stawia przed dzieckiem żadnych określonych zadań do wykonania, wprowadza do właściwego procesu edukacji. Ćwiczenia komputerowe to programy realizujące wprost określone cele edukacyjne, są zbliżone do ćwiczeń tradycyjnych. Jednak grafika, dźwięk, animacja – przesądzają o ich atrakcyjności.
Na zakończenie chciałabym przytoczyć cytat prof. dr hab. Inż. czł. koresp. PAN Ryszarda Tadeusiewicza „ Prawdą jest, że żaden komputer nigdy nie zastąpi nauczyciela. Ale efektywność działania nauczyciela dobrego, wspomagającego swoja pracę mądrze użytym narzędziem informatycznym, będzie porównywalna z efektywnością nauczyciela doskonałego”

II. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU (ADRESACI I WARUNKI REALIZACJI)

Program autorski „Enterek" jest programem edukacji przedszkolnej. Przeznaczony jest dla dzieci 5, letnich wybitnie zdolnych oraz wykazujących zainteresowania matematyczno - informatyczne. Pomysł na realizację programu „Enterek” powstał w wyniku zainteresowań oraz wyraźnych preferencji i uzdolnień w dziedzinie matematyki dzieci w grupie czterolatków w naszej placówce Owa potrzeba początkowo uwidaczniała się w kontaktach z dziećmi poprzez ogromne zainteresowanie tą tematyką, podczas licznych zabaw, konkursów wiedzy, zajęć dydaktycznych, wycieczek zarówno w przedszkolu jak i w środowisku lokalnym. Niejednokrotnie zainteresowanie tą tematyką poruszane było przez rodziców w corocznych ankietach, które dotyczyły zapotrzebowań dzieci i rodziców na zajęcia dydaktyczno - wychowawcze w danym roku szkolnym. Przeprowadzone ankiety, obserwacje oraz wywiad środowiskowy uzmysłowiły mi, iż wprowadzenie owego projektu spełni oczekiwania zarówno dzieci, rodziców. Jednocześnie posiadamy w naszej placówce, odpowiednio wyposażone stanowisko do zajęć komputerowych oraz pomoce dydaktyczne wspomagające pogłębianie wiedzy w tym kierunku.
W realizacji założonych przez nas zadań niezbędna będzie współpraca z rodzicami i następującymi instytucjami z którymi od lat współpracujemy oraz instytucjami, z którymi planujemy nawiązać współpracę
● ZUT
- Wydział Elektryczny
- Wydział Informatyki
● Okręgowy Urząd Miar
● Instytut Matematyki US
● Planetarium
● Wystawa Eureka
● Projekt edukacyjny „Necio.pl”

II. CELE OGÓLNE I CELE SZCZEGÓŁOWE

CELE OGÓLNE:

• manipulowanie przedmiotami i ustalanie wyniku dodawania;
• utrwalenie liczebników głównych i porządkowych w zakresie 6;
• stwarzanie dzieciom sytuacji do osiągania indywidualnych sukcesów;
• tworzenie sytuacji doskonalących umiejętność określania wyniku dodawania;
• organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia, zdolności kojarzenia i skupienia uwagi;
• kształcenie umiejętności współdziałania w grupie.
• rozbudzanie zainteresowania technologią komputerową poprzez korzystanie z programów.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

• umie dodawać na konkretach i w pamięci;
• rozumie pojęcie dodawania;
• przelicza liczebnikami głównymi i porządkowymi;
• rozumie polecenia nauczyciela;
• potrafi skupić uwagę na wykonywanym zadaniu;
• jest aktywne podczas zajęć;
• rozwija spostrzegawczość, pamięć i logiczne myślenie;
• rozwiązuje proste zagadki;
• zna zasady bezpiecznej eksploatacji komputera;
• uruchamia system;
• operuje nazewnictwem komputerowym;
• potrafi zamknąć wybrany program;
• rozumie słownictwo komputerowe;
• próbuje zamykać system

III. TREŚCI KSZTAŁCENIA

• - Zapoznanie z komputerem i podstawowymi elementami jego budowy. Orientacja przestrzenna.
• - Koordynacja wzrokowo – ruchowa. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw.
• - Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów. Dodawanie i odejmowanie.
• - Klasyfikacja. Długość.
• - Pięciolatki w sieci.

IV. METODY PRACY

● Metody podające i poszukujące (opowiadania,, filmy, dyskusje, historyjki obrazkowe) poszerzające wiedzę dziecka, zachęcające do wyciągania wniosków, stawiania pytań.
● Metody aktywizujące (quizy i konkursy)
● Spacery, wędrówki i wycieczki.
● Spotkania z ekspertami (wykładowcy ZUT, studenci US).
● Działalność praktyczna dzieci(udział w konkursach, organizowanie kącików matematycznego i informatycznego w sali, czynny udział w akcjach)
● Gry dydaktyczne.
● Praca w grupach i indywidualna.

V. SPOSOBY EWALUACJI PROGRAMU

● Ewaluacji służyć będą informacje zwrotne od dzieci i rodziców dotyczące proponowanych form aktywności co ułatwi dalsze planowanie pracy.
● Ewaluacja końcowa zostanie przeprowadzona w formie konkursu wiedzy „matematyczno – informatycznej”.
● Narzędziami badawczymi będą: ankiety, obserwacje, wystawy prac z programu PowerPoint, konkursy wiedzy, zaangażowanie dzieci.

VI. PLAN REALIZACJI PROGRAMU

I. Zapoznanie z komputerem i podstawowymi elementami jego budowy. Orientacja przestrzenna.
Przekazanie dzieciom wiadomości o podstawowych elementach budowy komputera. Orientacja przestrzenna utrwalenie prawej i lewej strony.
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA
DZIECKA
1. Zapoznanie dzieci z zasadami BHP w pracy przy komputerze – organizacja wycieczki do Katedry Wydziału Elektrycznego ZUT;
– zapoznanie dzieci z zasadami bezpieczeństwa w pracy przy komputerze;
– stworzenie odpowiedniego stanowiska komputerowego;
– ustalenie zasad zachowania się podczas pracy przy komputerze; - wie jakie zagrożenia mogą wystąpić podczas pracy z komputerem; wie co to jest prąd;
- potrafi opisać jak powinno prawidłowo wyglądać stanowisko komputerowe;

2. Poznaje i prawidłowo stosuje podstawowe nazewnictwo, związane z budową i obsługą komputera. – Wspólne rozłożenie i złożenie modelu komputera z nazewnictwem poszczególnych elementów;
– „Komputer marzeń” praca plastyczna;
– wystawa prac; - prawidłowo nazywa poszczególne elementy komputera;
- prezentuje swoją pracę;
3. Rozróżnia i nazywa prawą i lewą stronę swojego ciała – założenie na prawą rękę gumek frotek;
– wykonywanie zadań związanych z rozróżnianiem prawej i lewej strony ciała;
– warsztaty orgiami matematyczne;
- ma poczucie świadomości schematu własnego ciała;
- rozróżnia i nazywa prawą i lewą stronę własnego ciała;

II Koordynacja wzrokowo-ruchowa. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw.
Rozwijanie koordynacji wzrokowo ruchowej poprzez posługiwanie się myszką. Dostrzeganie związków przyczynowo - skutkowych.
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Poznaje podstawy obsługi komputera - samodzielnie włącza i wyłącza komputer;
- wykonuje zadania na komputerze doskonalące koordynacje wzrokowo – ruchową;
- udział w konkursie między przedszkolnym - wie jak włączyć i wyłączyć system;
- prawidłowo posługuję się myszką
2. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw. Zmiany odwracalne i nieodwracalne. - doświadczenia, eksperymenty;
- prowadzenie dziennika z wynikami doświadczeń;
- zabawy słowne;
- historyjki obrazkowe;
- filmy, pogadanki - wskazuje przyczynę i przewiduje skutek. Zaczyna się orientować, jakie zmiany są odwracalne a jakie nieodwracalne.
- wie w jakiej kolejności i co trzeba zrobić aby osiągnąć cel;
- wie jakie mogą być konsekwencje nierozsądnych zachowań i jak zapobiec katastrofie;
III. Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów. Dodawanie i odejmowanie.
Wdrożenie dzieci do skupienia się i uważnego liczenia, a także rozszerzenie zakresu liczenia do 10. Wspomaganie umiejętności liczenia programami multimedialnymi.
ZADANIA SPOSOBY
REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Odróżnianie prawidłowego liczenia od nieprawidłowego. Wspomaganie nauki prawidłowego liczenia programami multimedialnymi. - scenki teatralne;
- wycieczka do planetarium – przeliczanie ciał niebieskich;
- programu multimedialne „Klik uczy liczyć”, ćwiczenia multimedialne własne;
- doświadczenia; - liczy w rozszerzonym zakresie i ustala ile jest policzonych obiektów;
- zna prawidłowości i zasady, które muszą być przestrzegane przy liczeniu;
- dziecko skupia się na uważnym liczeniu, a także obdarza uwagą drugą osobę, gdy ona liczy;
2. Liczenie z dowolnego miejsca do przodu i do tyłu. Rozszerzenie zakresu liczenia Wspomaganie nauki liczenia programami multimedialnymi. - wycieczka do lasu – przeliczanie drzew, kamieni;
- praca plastyczno – techniczna stonoga – praca zbiorowa;
- gry i zabawy multimedialne;
- praca z książką z ponumerowanymi stronami;
- przeliczanie liczmanów (spinacze, kartoniki, fasola) - skupia uwagę na dłuższym liczeniu;
- potrafi przeliczać w zakresie 10 od przodu i do tyłu dowolnego miejsca (dolicz i odlicza);
3. Dodawanie i odejmowanie. Liczenie na palcach - przeliczanie zbiorów zgromadzonych na wycieczce do lasu;
- konstruowanie gry;
- konkurs matematyczny „Mistrz rachowania”;
- Konstruowanie gry multimedialnej; - potrafi manipulować przedmiotami ustala wynik dodawania i odejmowania;
- dodaje i odejmuje na palcach oraz zbiorach zastępczych;
- współdziała w grupie

IV. Klasyfikacja. Długość.
Długość, kształtowanie umiejętności mierzenia i pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałości długości

ZADANIA SPOSÓB REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Dobieranie obiektów w kolekcje według ich przeznaczenia lub miejsca gdzie się zwykle znajdują. Nazywanie utworzonych kolekcji. -tworzenie kolekcji w przedszkolu;
- wystawa kolekcji przyniesionych przez dzieci;
- wycieczka do muzeum (kolekcje muzealne);
- sklepik w przedszkolu;
- wycieczka do sklepu osiedlowego;
- zabawy klockami i guzikami; tworzenie zbiorów wg różnych cech np. koloru, wielkości, materiału z którego został zrobiony, ilości dziurek w guziku itp.;
- programy multimedialne; - klasyfikuje i segreguje przedmioty wg danej cechy;
- skupia uwagą na dłuższy czas;
- współdziała w grupie;
- szereguje i nadaje nazwy posegregowanym obiektom;
- uważnie słucha;
- radzi sobie w złożonych zadaniach;
- stawia sensowne pytania oraz udziela trafnych odpowiedz;
2. Posługiwanie się pojęciami „długi” i „krótki”;
Rozwijanie spostrzegawczości;
Odwzorowywanie liczebności zbioru;
Rozwijanie twórczej wyobraźni plastycznej;
Rozwijanie poczucia tempa. - doświadczenia w mierzeniu długości i wysokości krokami, stopa za stopą, klockami, kredkami, wstążką;
- zajęcia plastyczne;
- wycieczka do obwodowego urzędu Miar i Wag;
- wizyta w warsztacie konserwatora w przedszkolu (miarki murarskie);
- wizyta na wystawie„Eureka”;
- programy multimedialne;
- zabawy w eksperymentowanie - dziecko posługuje się pojęciami „krótki” „długi”;
- porównuje długości;
- mierzy długość za pomocą kroków, stopa za stopą;
- umie porównać dwa obiekty i określa czy są tej samej długości, który jest krótszy a który dłuższy;
- porównuje i ustala co wyższe a co niższe;

V. Pięciolatki w sieci.
Zagrożenia płynące ze stron internetowych.
ZADANIA SPOSÓB REALIZAJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA
DZIECI
1. Uwiadomienie dzieciom zagrożeń płynących z sieci. - zabawy w przyjazny Internet dzieciom – udział w projekcie edukacyjnym – necio.pl;
- wspólne przeszukiwanie stron internetowych w poszukiwaniu stron przyjaznych dzieciom
- wizyta policji -
‘Bezpieczny Internet”;
- wspólne stworzenie listy stron przyjaznych dzieciom; - wie jakie zagrożenia płyną ze stron internetowych;
- zna strony przyjazne przedszkolakowi;