X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 22468
Przesłano:
Dział: Logopedia

Deszczowa pogoda - konspekt zajęć logorytmicznych dla dzieci z klasy 0

Konspekt zajęć logorytmicznych w klasie 0 „a”

Imię i nazwisko: Anna Horosiewicz

Data: 14.12.2012 r.

Nazwa placówki: Szkoła Podstawowa w Dobrzykowicach

Temat lekcji: Deszczowa pogoda.

Cel główny:
Rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej, poczucia rytmu poprzez ekspresję słowną i muzyczno – ruchową.


Cele operacyjne:

Dziecko:
- rozumie polecenia;
- porusza się w rytm muzyki;
- wykonuje ćwiczenia artykulacyjne – posiada sprawny aparat artykulacyjny;
- prawidłowo wypowiada głoskę „s”;
- posiada refleks;
- łączy ruch z artykulacją;
- słucha – ma sprawny słuch fonematyczny;
- naśladuje odgłosy zwierząt;
- klaszcze, tupie w rytm wiersza;
- relaksuje się.

Czas: 30 min.

Formy pracy: indywidualna, zespołowa

Metody: aktywności ruchowej, słowne, muzyczne, aktywizujące, rytmiczne, zabawowe

Materiały i środki dydaktyczne: płyta CD z muzyką grecką, tamburyno, bajka autorska Anny Horosiewicz pt. „Deszczowa pogoda” ,malowanka - koń


Przebieg zajęć:
1. Rozgrzewka – pranie ubrań:

- Pranie (sylwetka pochylona, naśladowanie ręcznego prania): uch!
- Wykręcanie (naśladowanie wykręcania prania): ach!
- Wieszanie (stawanie na palcach, naśladowanie wieszania prania): ooo!
- Suszenie (sylwetka pochylona, nogi w szerokim rozkroku, ręce luźno na dole) : szszsz!

2. Bajka pt. „Deszczowa pogoda”:

Pada deszcz (kap, kap). Tomek postanawia wyjść na dwór. Z trudem zakłada kalosze (aaa), wkłada płaszcz przeciwdeszczowy, zapina zamek (szszsz), zakłada kaptur (cyk). Wychodzi z domu (szpilka z języka). Na podwórku chłopiec skacze po kałużach (na stojąco: podskoki obunóż i raz na jednej nodze, raz na nodze). Siada na huśtawkę i huśta się do góry i na dół (kierowanie języka do nosa i do brody), następnie huśta się w prawo i w lewo (kierowanie języka w kierunku prawego ucha i lewego).
Postanawia pojechać konno do cioci, która mieszka za lasem. Wsiada na konia i wyrusza w drogę (kląskanie językiem). Po przejechaniu 1 kilometra drogi koń zatrzymuje się, parska (prychnięcie). Tomek daje mu wiadro z wodą, koń pije (wystawianie języka, udawanie picia). Chłopiec wyrusza w dalszą drogę (kląskanie językiem). Dojeżdża do domu cioci i wujka. Schodzi z konia, wita się z ciocią (całuski), wita się z wujkiem (całuski). Ciocia częstuje Tomka ciastem (naśladowanie ruchów jedzenia) i ciepłą herbatą (naśladowanie picia). Ponieważ chłopcu bardzo smakowało ciasto, oblizuje się (oblizywanie warg, mówienie: mniam, mniam). Wujek przynosi z sadu śliwki, ciocia je myje (szszsz), Tomek częstuje się śliweczkami (naśladowanie ruchów jedzenia, naśladowanie przekładania pestki z prawego policzka do lewego – dotykanie językiem raz prawego, raz lewego policzka).
Po poczęstunku chłopiec żegna się z wujostwem (całuski). Od wujka dostaje jeszcze gumę do żucia (naśladowanie żucia gumy – gryzienie czubka języka przez zęby trzonowe raz z prawej strony, raz z lewej).
Tomek wsiada na konia i wraca do domu (kląskanie językiem). W czasie drogi zza drzewa wyłania się wilk (auu...). Chłopiec krzyczy do konia (wio) i koń przyspiesza biegu (kląskanie językiem).
Nareszcie są koło domu. Tomek uśmiecha się od ucha do ucha (szeroki uśmiech). Schodzi z konia, wchodzi do domu (szpilka z języka), z trudem ściąga kalosze (aaa), rozpina zamek (zzz) i ściąga płaszcz. Następnie pije ciepłe mleko (naśladowanie picia) i myje zęby (dotykanie językiem zębów górnych i dolnych, naśladowanie mycia zębów). Teraz Tomek przykrywa się kołderką (zakładanie dolnej wargi na górną), przeciąga się, głośno ziewa (naśladowanie ziewania) i kładzie się spać (położenie się na podłodze).
3. Zabawa dźwiękonaśladowcza – dzieci naśladują syk węża: ręce przed sobą, wymawiają głoskę „s”.

4. Zabawa wyrabiająca refleks – dzieci biegają na palcach, gdy słyszą grę na tamburynie, robią przysiad, gdy jest cisza.

5. Zabawa łącząca ruch i artykulację – bocian i żabki. Dzieci naśladują bociana: chodzą po sali, podnoszą kolana wysoko i wymawiają: kle, kle.... Następnie zamieniają się w małe żabki, które skaczą i mówią: re, re, kum, kum.

6. Zabawa rytmiczna – „Idzie rak, nieborak”: klaskanie rękami, tupanie stopami do rytmu wiersza.

7. Relaks – dzieci leżą na plecach, wyciszają się, słuchając muzyki.

8. Malowanka – dzieci otrzymują kartkę z rysunkiem konia do pokolorowania w domu.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.