Temat: Chce zrozumieć swoje emocje
Cele:
Uczeń:
- rozpoznaje i nazywa uczucia, emocje
- wyraża swoje emocje i rozróżnia emocje, których doświadczają inni
- rozumie, że emocje wywoływane są przez ludzi i sytuacje
- rozumie, jak rozpoznanie emocji wpływa na relacje między ludźmi
- potrafi rozpoznać zachowania agresywne
- zna zasady postępowania w sytuacjach trudnych,
- w bezpieczny sposób, poprzez zabawę odreagowuje emocje,
- szuka własnych sposobów na opanowanie złości,
- uświadamia sobie co go denerwuje,
Metody i formy:
Praca w grupach, odgrywanie ról(pantomima),dyskusja
Środki dydaktyczne:
Arkusze papieru
Tablica
Czapki(ciemna i jasna)
CD (Queen)
Karteczki
Puzzle- rozsypanka literowa
Czas trwania: 45 minut
Przebieg lekcji
1. Zabawa w dokańczanie zdań.
czuję się szczęśliwy gdy ...
jestem zadowolony gdy ...
czuję się nieszczęśliwy gdy ...
jestem zły gdy...
wściekam się gdy ...
jest mi smutno gdy ...
chce mi się żyć gdy ...
wszystko traci sens gdy ...
poczułem się zraniony gdy ...
rozzłościłem się gdy ...
2. Co czujemy, co czuja inni- ćwiczenie w grupach
(podział na grupy 4-osobowe)
Każda z grup ma za zadanie zapisać jak najwięcej emocji,uczuć jakie zna.
(muzyka wyznacza czas wykonania zadania)
Grupy prezentują swoje plansze z emocjami
Następnie uczniowie w grupach maja za zadanie wybrać 3 emocje, które piszą na osobnych karteczkach. Nauczyciel zbiera wszystkie karteczki- emocje i wkłada do czapki.
3. Odgrywanie i klasyfikowanie emocji-pantomima
Wybrany uczeń losuje z pudelka jedna z karteczkę I stara się odegrać pantomimicznie tak, aby pozostali uczniowie mogli odgadnąć, co to za emocja.
Gdy zaprezentowana emocja zostanie odgadnięta. Uczeń wkłada “swoja emocje” do określonej (jasnej lub ciemnej) czapki i uzasadnia swój wybór
4. Mini wykład nauczyciela
Nauczyciel objaśnia ze emocje nie podlegają ocenie, ale to co robimy pod wpływem emocji, czyli nasze zachowanie, już tak.
5 Puzzle
Uczniowie maja za zadanie ułożyć puzzle- rozsypanki literowe
Następnie czytają na głos ułożone z nich zdania.
Ułożone zdania będą stanowiły klasowy kodeks postępowania z emocjami “które nie lubimy przezywać”
Jeśli kogoś zranisz albo zniszczysz coś w złości, powiedz: „Przepraszam”. Obiecaj sobie, że następnym razem nie zrobisz tego, a może potrafisz naprawić wyrządzoną szkodę.
Powiedz: „Jestem zły” albo „Jestem wściekły”. Ważne jest, aby zdać sobie z tego sprawę, że jesteś zły i by inni o tym wiedzieli. Spróbuj to jednak powiedzieć bez krzyku czy płaczu.
Kiedy jesteś zły, nie niszcz ani swoich ani cudzych rzeczy. Prawdopodobnie po uspokojeniu się będziesz tego żałował i trudno ci będzie to naprawić.
Gdy jesteśmy zdenerwowani, możemy ranić ludzi także tym co mówimy, nie tylko tym co robimy. Gniewne słowa bolą równie mocno jak uderzenie. Zatem powstrzymaj się, policz do dziesięciu i pomyśl co najlepiej zrobić lub powiedzieć.
Porozmawiaj z osobą, która Cię zdenerwowała. Powiedz jej jak się czujesz i dlaczego, co Cię zdenerwowało i czego potrzebujesz.
6.Zabawa: Walka na kciuki
Nauczyciel objaśnia reguły zabawy.
Uczniowie dobierają się w pary; podają sobie ręce jak do przywitania i splatają palce, kciuk pozostaje wolny; w zabawie wygrywa ten, któremu swoim kciukiem uda się nakryć kciuk kolegi/koleżanki
(Zadanie dodatkowe)
8..Historyjka
Uczniowie, pracując w grupach, nazywają emocje, których doświadcza bohater opowieści. Swoje propozycje zapisują na arkuszu.
Przykładowa historyjka.
Michał obudził się wcześnie i spojrzał na kalendarz, w którym czerwonym kolorem zaznaczony był dzień jego urodzin.
– To dziś ten wyjątkowy dzień – pomyślał. • Szybko poszedł do kuchni. Jadł śniadanie i wpatrywał się w twarze domowników. • W szkole rozmawiał z wieloma kolegami i koleżankami. Nikt nie wspominał o jego urodzinach. •
Nie mógł skupić się na lekcji i dostał ocenę niedostateczną za brak pracy domowej. • Wracał do domu dłużej niż zwykle. Autobus, którym jechał Michał, utknął w korku z powodu wypadku na drodze. • Michał rozmyślał o tym, co wydarzyło się w ciągu dnia. Zastanawiał się, dlaczego wszyscy zapomnieli o jego urodzinach. • Kiedy wrócił do domu, zobaczył uśmiechniętych członków rodziny i przyjaciół w pięknie przystrojonym pokoju, witających go słowami: Niespodzianka.
Przedstawiciele grup nazywają emocje, których mógł doświadczyć bohater opowieści
Nauczyciel prosi uczniów o nazwanie uczuć, które towarzyszyły im podczas zajęć.-dlaczego warto umieć rozpoznawać czyjeś uczucia
Uczniowie określają również, jakie dostrzegają korzyści wynikające z umiejętności rozpoznawania i rozumienia emocje swoich i innych.