Jak można mówić o niepełnosprawności? - Scenariusz

Scenariusz zajęć dla uczniów kl. III

Temat: Dzieci niepełnosprawne w naszej szkole, klasy integracyjne.

Cele ogólne:
• uświadomienie uczniom obecności dzieci niepełnosprawnych w najbliższym otoczeniu (szkole),
• udzielenie uczniom informacji o funkcjonowaniu klas integracyjnych,
• kształtowanie pozytywnej postawy wobec osób niepełnosprawnych,
• zapoznanie uczniów z podstawowymi rodzajami niepełnosprawności,
• motywowanie uczniów do przełamywania barier i lęku przed kontaktem z niepełnosprawnymi.

Cele operacyjne - po zajęciach uczeń:
• wie, iż w szkole funkcjonują klasy integracyjne;
• rozumie pojęcie niepełnosprawności,
• potrafi wymienić i rozpoznać podstawowe rodzaje niepełnosprawności,
• umie wskazać podstawowe problemy, z jakimi borykają się osoby niepełnosprawne,
• wie, jak należy zachowywać się w towarzystwie osób niepełnosprawnych.

Metody:
• metody praktyczne: ćwiczenia
• metody słowne: pogadanka
• metody problemowe: „burza mózgów”

Formy:
• praca indywidualna,
• praca w parach,
• praca z całą klasą

Środki dydaktyczne:
• kartki papieru, ołówki,
• karty pracy – zadanie matematycze


Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel wita się z uczniami, przedstawia się. Mówi, iż pracuje w klasie integracyjnej 3a, nie tłumaczy jednak jeszcze na czym ta praca polega, ani czym klasa integracyjna różni się od pozostałych.

2. Ćwiczenia w formie zabawy wprowadzające uczniów w zagadnienie niepełnosprawności:
- Nauczyciel prosi uczniów, by trzymając kredki w ustach podpisali się na kartce – osoby niepełnosprawne ruchowo.
- Nauczyciel prosi uczniów, by mocno zatkali uszy i dopiero na umówiony znak (np. podniesienie przez nauczyciela ręki) przestali je zatykać. Gdy uczniowie nie słyszą nauczyciela, ten wydaje im polecenia, np. wstańcie, podejdźcie do tablicy. Po wykonaniu przez nauczyciela umówionego znaku, gdy wszyscy uczniowie już dobrze słyszą ten informuje ich, że w międzyczasie wydawał im polecenia, których oni nie wykonali – osoby niesłyszące, niedosłyszące.
- Nauczyciel prosi dzieci, by dobrały się w pary. Jednemu dziecku w parze zostają zawiązane oczy, a drugie ma je doprowadzić do określonego miejsca w klasie – osoby niewidzące, słabo widzące
- Nauczyciel rozdaje dzieciom karteczki z bardzo trudnym zadaniem matematycznym (na poziomie szkoły gimnazjalnej) prosząc uczniów, by je wykonali w ciągu dwóch minut – osoby niepełnosprawne intelektualnie.

3. Pogadanka.
Nauczyciel tłumaczy dzieciom, jaki był cel wykonywanych wcześniej ćwiczeń – ukazanie im trudności, z jakimi spotykają się osoby niepełnosprawne. Wyjaśnienie uczniom pojęcia „niepełnosprawność”. Ustalenie wraz z uczniami rodzajów niepełnosprawności. Przypomnienie uczniom, iż w szkole funkcjonują klasy integracyjne, w których uczą się dzieci niepełnosprawne.
Następnie nauczyciel prosi uczniów, by zastanowili się i zapisali na kartce, czy są dziedziny życia, w których czują się mniej sprawni (podaje przykład czynności, której sam nie potrafi wykonywać). Chętni uczniowie odczytują zapisane przez siebie informacje. Nauczyciel wraz z dziećmi dochodzi do wniosku, że pomimo słabości każdemu człowiekowi należny jest szacunek

4. „Burza mózgów”
Nauczyciel na tablicy rysuje duże słońce. Prosi uczniów, by zastanowili się, co mogą zrobić, by dzieci niepełnosprawne w naszej szkole czuły się dobrze. Propozycje podawane przez uczniów zapisuje nad promykami narysowanego słoneczka.

5. Zakończenie zajęć, podsumowanie
Nauczyciel podsumowuje zajęcia, żegna się z uczniami.