O Sobiepanku, Samolubku i Felku - Przyjacielu. Scenariusz zajęcia

Scenariusz zajęcia dla dzieci 6-letnich

Temat zajęcia: O Sobiepanku, Samolubku i Felku – Przyjacielu

Cele ogólne:
• kształtowanie umiejętności współżycia w zespole – budowanie więzi społecznych takich, jak koleżeńskość, gotowość niesienia pomocy, tolerancja, sprawiedliwość
• uwrażliwienie na potrzebę zgodnego współżycia w grupie
• kształtowanie wyobraźni i spostrzegawczości

Cele operacyjne:
• rozwija odpowiedzialność za grupę
• potrafi współpracować w parze
• spokojnie słucha czytanego tekstu
• potrafi budować pełne wypowiedzi
• rozumie symbole
• odwołuje się do swoich wiadomości
• rozumie znaczenie pojęć wykorzystanych do odczytania
• uznaje prawa innych dzieci do wspólnej zabawy

Środki dydaktyczne:
kartki z pojęciami, ilustracje wycięte z gazet, lustro, "Drzewo dobroci", nagrania muzyki, materiał plastyczny


Przebieg:
1. Dzieci stoją w kole i trzymają się za ręce, nauczycielka przesyła iskierkę przyjaźni mówiąc: ISKIERKĘ PRZYJAŹNI PUSZCZAM
W KRĄG, NIECH WRÓCI DO MOICH RĄK.
2. Wysłuchanie opowiadania E. Szelburg – Zarembiny “O Sobiepanku
i Samolubku” /“Wybór literatury” H. Kruk/ - omówienie treści.
3. Kiedy dzieci powinny ze sobą współpracować, w jakich sytuacjach? - Przykładowe odpowiedzi: podczas budowania z klocków, podczas gry
w piłkę nożną, kiedy bawią się w kącikach, porządkują salę po zabawie.
4. Kiedy ludzie dorośli powinni współpracować, w jakich sytuacjach? - Przykładowe odpowiedzi: podczas budowania domów, kiedy grają
w orkiestrze, gdy grają w grę zespołową.
5. Na tablicy powieszone są kartki z pojęciami pomagającymi lub przeszkadzającymi we współpracy w grupie. Zadaniem dzieci jest podzielić te pojęcia, nauczycielka odczytuje i wyjaśnia nieznane pojęcia.
TAK – WSPÓLNE ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW, DZIELENIE SIĘ MATERIAŁEM, PRZYJAŹŃ, ZGODA, POMAGANIE SOBIE, DOBRY KOLEGA, SZCZĘŚCIE, PORZĄDEK, ROZMOWA, ODPOWIEDZIALNOŚĆ
NIE – ZAZDROŚĆ, KŁÓTNIA, HAŁAS, ZŁO, BRAK POMOCY, RANIENIE SIEBIE, ZABIERANIE SOBIE, BICIE SIĘ, WYGŁUPIANIE SIĘ, BRAK POROZUMIENIA
6. Przyporządkowanie ilustracji do odpowiednich pojęć – RAZEM (narysowane dwie osoby), OSOBNO (rysunek jednej osoby); Dzieci podzielone są na grupy, każda dostaje pakiet ilustracji, wspólnie przyporządkowują ilustracje.
7. Zabawa ruchowa „Figurki” – dzieci w parach poruszają się po sali
w rytm muzyki, na przerwę w muzyce para podchodzi do lustra
i wykonuje figurkę.
8. "Drzewko dobroci"- Wycięte drzewo wisi na tablicy, na nim będą powieszone serduszka z imionami dzieci, które swoim przyjacielskim zachowaniem zasługują na szczególne wyróżnienie.
9. Dzieci siadają do stolików i rysują to, co widziały w lustrze. Jeżeli nie pamiętają, mogą podejść do lustra i jeszcze raz zobaczyć swoją figurkę. Rysowaniu towarzyszy muzyka.

Mariola Zdanowicz
Przedszkole nr 22 Koszalin