X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 21916
Przesłano:
Dział: Przedszkole

W świecie kolorów - program koła plastycznego

SPIS TREŚCI :

I.Wprowadzenie
II.Uwagi o realizacji programu
III. Cele programu
IV.Przewidywane osiągnięcia dzieci
- Zadania nauczyciela
V.Metody i formy pracy
VI.Sposoby rozwijania ekspresji plastycznej dzieci i warunki realizacji
VII.Rodzaje działalności plastycznej - techniki plastyczne.
VIII.Propozycje zajęć koła plastycznego
IX.Ewaluacja
- cele
- metody i narzędzia
X. Bibliografia
XI.Załączniki

I.WPROWADZENIE

W wieku przedszkolnym działalność plastyczna jest obok zabawy główną formą aktywności dzieci, która pobudza emocje, procesy poznawcze, rozwój motoryczny i mowę, przyczyniając się do harmonijnego rozwoju osobowości. Dzięki plastyce dziecko nie tylko pobudza i wyraża swoje myśli i emocje, ale również zaspakaja potrzebę ekspresji. Obcowanie z plastyką rozwija wrażliwość zmysłową, pobudza proces spostrzegania, koncentrację uwagi, wyobraźnię. Daje okazję dokonywania analizy i syntezy, porównywania i uogólniania. Poszerza wiedzę dziecka o świecie i utrwala zasób elementarnych pojęć odnoszących się do barwy, kształtu, budowy przedmiotów. Wpływa na rozwój zainteresowań dzieci, spełnia w rozwoju dziecka funkcję poznawczą.
Twórczość dziecięca jest czynnością odruchową, instynktowną i podświadomą. Jedne dzieci w czasie przeznaczonym na zabawy dowolne chętnie zajmują się rysowaniem, malowaniem czy lepieniem, inne nawet w trakcie zajęć zorganizowanych dla całej grupy niechętnie wykonują prace plastyczne. Jest to związane w dużym stopniu z poziomem uzdolnień plastycznych dzieci, jakością ich spostrzeżeń wzrokowych i wrażliwością emocjonalną. Wychodząc temu naprzeciw należy zaproponować dziecku różnorodne formy ekspresji, tak by dać mu możliwość odkrywania, eksperymentowania a poprzez to czerpanie radości z obcowania ze sztuką w największym tego słowa znaczeniu. Dziecko obcując z plastyką w zespole przedszkolnym, doznaje radości wspólnych przeżyć i osiągnięć. Rysowanie, malowanie, układanie czy wycinanie wpływa kojąco na system nerwowy dziecka, rozwija między innymi sprawność manualną, koordynację wzrokowo-ruchową.
U dziecka w wieku przedszkolnym następuje rozwój sfery emocjonalnej, a co za tym idzie, wzrasta jego wrażliwość estetyczna. Zaczyna kształtować się w nim poczucie piękna, co powoduje dużą potrzebę własnej twórczości artystycznej. Realizacja programu z pewnością przyczyni się do ogólnego rozwoju dziecka, umożliwi mu aktywne poznawanie świata zgodnie z jego potrzebami, zainteresowaniami i dążeniami.
Przedszkole powinno poszerzać płaszczyznę kontaktu dziecka z różnymi rodzajami sztuki plastycznej. Dzieci nie powinny kopiować udostępnionych im obrazów, ilustracji. Pożądane jest, by odwołując się do swojej wyobraźni pomysłowości i zdobytej wiedzy ilustrowały za pomocą różnych technik plastycznych, np. treści bajek, przedstawień teatralnych, utworów muzycznych, itp. Bardzo duży wpływ na sferę zmysłowo – emocjonalną dziecka ma bezpośredni kontakt z dziełami sztuki w galerii lub muzeum, wywołując u wychowanków pozytywne przeżycia motywujące do działania. Obcując blisko z plastyką, dziecko wchodzi na drogę gromadzenia doświadczeń estetycznych i artystycznych, a dzieła z którymi się styka pozostawiają ślad w jego pamięci i wyobraźni.
Chcąc zapewnić swoim wychowankom jak najlepsze warunki do rozwoju ich przyszłej aktywności twórczej opracowałam program zajęć plastycznych, który w połączeniu z codziennymi zajęciami pozwoli na utrwalenie przybliżanych treści, umożliwi poszerzenie doświadczeń związanych z nowymi technikami plastycznymi, rozwinie umiejętności współpracy w grupie i pomagania sobie nawzajem oraz wzmocni, a w niektórych wypadkach rozbudzi wiarę w siebie i własne możliwości.
Starając się, by działalność kółka była efektywna i mobilizująca do dalszego działania należy kierować się następującymi zasadami:
Rytmiczności, unikania monotonności poprzez wprowadzanie nowych, ciekawych zadań i technik plastycznych; racjonalnego planowania tak, by nie przemęczyć dzieci podczas zajęć i zapewnić im swobodę wypowiedzi, przemyślenia i przeżycia istoty zadania plastycznego;
odpowiedniego klimatu sprzyjającego pracy twórczej, w szczególności zaspokojenia potrzeb bezpieczeństwa, akceptacji i uznania, organizowania zajęć w budynku szkoły oraz w plenerze, wykorzystując walory krajobrazowe otoczenia w każdej porze roku.

II. UWAGI O REALIZACJI PROGRAMU

Poszerzając ofertę edukacyjną naszego przedszkola, postanowiłam zorganizować dla zainteresowanych dzieci zajęcia plastyczne. Skonstruowałam więc plan zajęć dodatkowych, w którym grupa dzieci będzie mogła rozwijać swoje uzdolnienia i zainteresowania.
W październiku 2011r roku rozpoczęłam prowadzenie kółka zainteresowań dla dzieci uzdolnionych plastycznie. Swoją propozycję skierowałam do dzieci zdolnych w wieku 4 i 5 lat. W czasie roku prowadzenia zajęć dodatkowych, poszerzyłam swoją wiedzę w praktyce, poprzez studiowanie literatury tematycznej, a także poprzez udział w formach doskonalenia zawodowego dotyczących różnorodnych technik plastycznych. To zmotywowało mnie do napisania programu własnego.
Program plastyczny, który proponuję, jest przeznaczony dla potrzeb koła plastycznego. Można z niego także korzystać podczas codziennych zajęć w przedszkolu w czasie całego roku szkolnego.
Program został napisany zgodnie z nową Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 7 z 2009 r.)
Zgodnie z podstawą, celem wychowania przedszkolnego jest między innymi: „wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowaniu czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji” oraz „wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne”.
Program odzwierciedla treści z Programów wychowania przedszkolnego: „Zanim będę uczniem”(E. Tokarska i J. Kopała) oraz ,,Nasze przedszkole” (M. Kwaśniewska i W. Żaba – Żabińska) i uwzględnia możliwości rozwojowe dzieci w wieku przedszkolnym.
Jednym z celów wychowania przez sztukę jest „kształtowanie umiejętności wypowiadania się za pomocą różnych technik plastycznych, rozwijanie poczucia estetyki i wrażliwości na piękno poprzez oddziaływanie na percepcję i ekspresją dziecka.”

Zajęcia plastyczne odbywają się raz w tygodniu przez 1 godzinę. Program powinien być realizowany z małą grupą dzieci (do 10 osób). Obserwując dzieci przy pracy nauczycielka będzie mogła stwierdzić jakie trudności one napotykają, które rodzaje działalności są dla nich atrakcyjne, i które umiejętności trzeba u nich rozwijać. Dzieci będą mieć możliwość aktywnego poznania różnorodnych technik plastycznych, które trudno byłoby zastosować podczas zajęć, gdzie liczebność grupy jest bardzo duża.

III. CELE PROGRAMU

CEL GŁÓWNY:

Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań plastycznych oraz wspieranie twórczej aktywności dziecka poprzez różnorodne działania plastyczne.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

- kształtowanie i realizowanie indywidualnych zdolności plastycznych;
- stwarzanie okazji do poznawania różnorodnych technik plastycznych oraz do eksperymentowania różnym materiałem;
- rozwijanie wyobraźni, twórczej aktywności oraz ekspresji plastycznej dziecka;
- wyrażanie swojej wiedzy, przeżyć i doświadczeń za pomocą plastycznych środków wyrazu;
- kształtowanie zainteresowania wytworami artystycznymi- dziełami sztuki poprzez obcowanie z malarstwem (reprodukcje obrazów), architekturą, wytworami sztuki ludowej, fotografią;
- usprawnienie koordynacji wzrokowo - ruchowej;
- doskonalenie analizy syntezy wzrokowo - ruchowej;
- rozwijanie sprawności grafomotorycznej;
- wydłużenie koncentracji uwagi;
- kształtowanie umiejętności współdziałania w zespole;
- rozwijanie predyspozycji psychicznych: pomysłowości, samodzielności, wytrwałości, umiejętności planowania, dokonywania właściwych wyborów, refleksyjności;

IV. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI:

DZIECKO:
- dostrzega piękno w otaczającym je świecie i przedstawia za pomocą działań plastycznych swoje przeżycia i wiedzę;
- stosuje różnorodne techniki plastyczne, eksperymentuje materiałem i tworzywem plastycznym;
- posługuje się plamą, linią, szeroką paletą barw, poznaje i nazywa odcienie kolorów;
- wyrabia wewnętrzną kreatywność i samodzielnie poszukuje nowych środków plastycznych odważnie je stosując do realizowania tematów;
- interesuje się sztuką oraz zna wybrane dzieła sztuki polskiej i światowej (obrazy, rzeźby, fotografie),
- wie jak należy zachować się w muzeach i na wystawach;
- żywo reaguje na dzieła plastyczne, ocenia je, dostrzega ich treści i formy;
- podejmuje samodzielnie pracę, jest wytrwałe, pełne inwencji i inicjatywy; systematyczne, umiejętnie planuje swoją pracę
- wyrabia umiejętność pracy w zespole;

ZADANIA NAUCZYCIELA:
Nauczyciel w czasie pobytu dziecka w przedszkolu tak powinien planować czas, aby miała miejsce swobodna działalność dziecka. Dzieci powinny mieć czas na doświadczenie, eksperymentowanie. Rola nauczyciela musi sprowadzać się do zachęcania wychowanka do tworzenia, odkrywania, wypowiadania się na swój dziecięcy sposób.
Wspierająca działania dzieci rola nauczyciela powinna polegać na:
- budowaniu poczucia bezpieczeństwa;
- budowaniu poczucia swobody pracy;
- inspirowaniu do pracy twórczej poprzez wyzwalanie ciekawości i aktywności;
- tworzeniu klimatu sprzyjającego pracy twórczej;
- zaspokojeniu potrzeby bezpieczeństwa, akceptacji, uznania, przynależności;
- tworzeniu sytuacji edukacyjnych sprzyjających rozwiązywaniu problemów plastycznych w sposób twórczy;
- organizowaniu miejsca pracy do działań plastycznych, zawierające różnorodne materiały;
- zachęcaniu do samodzielnego myślenia i rozwiązywania zadań;
- motywowaniu dzieci, rozbudzaniu ich ciekawości, wyobraźni, zachęcaniu do samodzielnego generowania oryginalnych pomysłów;
- zapewnieniu dziecku pozytywnych przeżyć;
- docenianiu wkładu pracy poszczególnych dzieci;
- podążaniu za grupą w sensie bycia otwartym na potrzeby grupy.

Nauczyciel powinien mieć świadomość celu prowadzonych zajęć, być autentycznym w kontaktach z dziećmi, przez cały czas obserwować grupę, dobierać ćwiczenia umożliwiające nabywanie nowych doświadczeń w pracy, nowych wrażeń. Powinien być wrażliwy i empatyczny w stosunku do dzieci, mieć elastyczne podejście do proponowanych dzieciom zajęć.
Aby prowadzone zajęcia przyniosły efekt w postaci rozwiniętej wyobraźni twórczej i pomysłowości, nauczyciel powinien prowadzić je systematycznie.
Dzieciom potrzebny jest nauczyciel przyjacielski, łagodny i sprawiedliwy, pragnący im pomóc w rozwiązywaniu problemów, interesujący się tym co rysują, ale nie zakładający nigdy z góry, jak powinien wyglądać rysunek, koncentrujący się na pobudzaniu ich do poszukiwań, a nie za nie myślący.
Nauczyciel na zajęciach plastycznych wchodzi razem z dzieckiem w świat sztuki i jej wartości, będąc przewodnikiem i współtowarzyszem poszukiwań – wychowuje przez sztukę.

V. METODY I FORMY PRACY

METODY PRACY:

• Działania praktycznego
• Doświadczeń i eksperymentowania (np. mieszanie barw)
• Pokazu i obserwacji
• Konkursów
• Warsztatów plastycznych
• Ekspresyjna

FORMY PRACY:

• Praca indywidualna
• Praca w grupach
• Praca zespołowa

VI. SPOSOBY ROZWIJANIA EKSPRESJI PLASTYCZNEJ DZIECI
I WARUNKI REALIZACJI

Rozwijanie ekspresji plastycznej dziecka w przedszkolu polega na:
- kształtowaniu zaangażowanej postawy wobec otaczającego świata oraz uwrażliwianiu na piękno i wzbudzaniu przeżyć estetycznych;
- pobudzaniu inicjatywy i inwencji w spontanicznej twórczości plastycznej poprzez oddziaływanie na wyobraźnię, fantazję, sferę uczuciowo-intelektualną oraz dostarczaniu różnorodnych środków wyrazu;
- subtelnym i sugestywnym stawianiu dziecku zadań plastycznych i zachęcaniu go do swobodnego rozwiązywania.

Dziecko może osiągnąć dobre rezultaty w twórczości plastycznej wtedy, gdy jego wysiłek wypływać będzie z wewnętrznej potrzeby wyrażania swoich przeżyć emocjonalnych, wyobrażeń, spostrzeżeń, których często nie byłoby w stanie wyrazić słowami.
Podczas tworzenia dziecko przeżywa wrażenia wywołane harmonią barw, kształtem, linią, ich układem, fakturą. Przeżycia te dopingują dziecko w czasie tworzenia, a także wzbogacają jego doświadczenia plastyczne.
W celu uzyskania jak najlepszych wyników w twórczej pracy dziecka, należy zwracać uwagę na to, aby:
- zajęcia odbywały się w atmosferze zachęty, życzliwości, spokoju;
- każde dziecko miało swobodę pracy, bez przymusu, ingerencji, narzucania woli dorosłego;
- osoba dorosła, zarówno na początku, jak i w trakcie zajęć, powinna inspirować dziecko – różnymi środkami (materiał, narzędzia, opowiadania, piosenka) wspierać je w pracy, dodawać pewności;
- dziecko miało możliwość dokończenia swojej pracy bądź odpoczynku, jeśli tego potrzebuje.

Zatem planując zajęcia koła plastycznego, należy uwzględnić fakt, iż techniki plastyczne muszą być różnorodne, zaś same zajęcia muszą przypominać wspaniałą zabawę.
Aby praca była owocna, istotna jest odpowiednia motywacja do podjęcia zadania przez dziecko. Należy w nim wzbudzić zaufanie do własnych sił oraz przekonać je o słuszności wyrażania się wybranymi przez siebie formami.
Dziecka nigdy nie należy zmuszać. Nie może również pracować „pod dyktando”. Nauczyciel w tym momencie nie może być mentorem, który wie jak wykonać zadanie, lecz powinien wczuwać się w okoliczności, jakie sprzyjają dziecięcej aktywności.
Aby uzyskać dobre wyniki w zaplanowanej dla dziecka działalności plastycznej, należy wybrać odpowiedni sposób wykonania pracy. Decyzja zależy od wieku i sprawności manualnej dziecka. Również od tego, czy będzie to praca samodzielna, pod kierunkiem, czy zespołowa.

Należy przewidzieć, ile czasu, potrzebne będzie na wykonanie zadania. Mali twórcy pracują w różnym tempie, zgodnie z ich własnymi potrzebami i możliwościami oraz chęcią tworzenia. Przyspieszanie i popędzanie prowadzi do zniechęcenia dziecka, do realizacji powierzchownych, nieoryginalnych działań, skłania do naśladowania.
Dobrze, jeżeli dziecko i dorosły wspólnie uznają pracę za skończoną, bądź uzgodnią, że dziecko powróci do niej w innym czasie (jeżeli pracę można podzielić na kilka etapów). Niektóre dzieci szybko się męczą, nudzą, ale nigdy nie należy ich zachęcać do ukończenia pracy.
Nauczyciel nigdy nie powinien oceniać prac dzieci. Może jedynie chwalić pomysły i próby rozwiązań, wysiłek, dążenie do celu, ciekawe pomysły, stosowanie wielu kolorów, kształtów, indywidualne podejście do tematu.
Pozytywne opinie potęgują starania dziecka, wyposażają je w motywację do działania, utrwalają zainteresowania. Należy tak prowadzić zajęcia, taką stworzyć atmosferę, aby dzieci poczuły się swobodne, rozluźnione i nabrały ochoty do pracy. Trzeba pokazać, jak prawidłowo wykonać trudne czynności, chwalić i zachęcać do ponawiania prób, jeśli się coś nie udaje. Jednocześnie należy uczyć przyjmowania uwag krytycznych i rozumnego ich wykorzystania. A kiedy dziecko samo z zapałem szuka właściwego tematu, rozwiązania, sposobu wykonania – nie należy narzucać swojej woli.
Ważną funkcją oceny jest jej działanie motywacyjne. Serdeczna zachęta i uznanie, pozwoli dziecku nabrać wiary we własne siły i podejmować nowe zadania. Negatywne uwagi mogą być stosowane w przypadku niesamodzielnego wykonania pracy, ale należy dociec dlaczego dziecko nie pracuje samodzielnie. Spontaniczne, samodzielne działanie jest najbardziej wartościowe z punktu widzenia rozwoju dziecka.
Sztuka małego dziecka jest zbliżona sztuce współczesnej, dlatego trzeba się na niej znać choć odrobinę, by nie wyrządzić krzywdy dziecku i nie żądać tego, czego nie potrafi. Dziecku trzeba pozwolić myśleć, mieć oryginalne pomysły. Nie wolno tłumić jego inicjatywy, zmuszać do schematycznego myślenia, do szablonowego sposobu działania. Twórczość plastyczną dziecka należy traktować z szacunkiem i powagą, oceniać na miarę jego psychiki i możliwości.

VI. RODZAJE DZIAŁALNOŚCI PLASTYCZNEJ:

Stosowanie różnorodnych technik plastycznych w pracy z dziećmi wpływa na wzrost zainteresowania sztuką plastyczną, pobudza do twórczego działania, ekspresji, powoduje, że dziecko nie nudzi się, chętnie bierze udział w zajęciach poznając nowe, nieznane mu sposoby tworzenia prac plastycznych.

TECHNIKI PLASTYCZNE:

WYDRAPYWANKA - malujemy arkusz papieru technicznego farbami akwarelowymi, używając wesołych, czystych kolorów; całą kartkę pokrywamy dokładnie świecą, rysując blisko siebie pionowe, poziome i koliste linie (cała kartka musi być śliska - sprawdzamy ręką); malujemy całą kartkę czarnym tuszem kreślarskim (przed rozpoczęciem pracy należy namydlić pędzel, by tusz nie ściekał ze śliskiej powierzchni kartki); kiedy arkusz wyschnie rozpoczynamy rysowanie - wydrapywanie, używając zaostrzonego patyczka, wykałaczki lub innego narzędzia, którym uda się usunąć warstwę tuszu i świecy; możemy karton pomalować kilkoma warstwami ciemnego tuszu kreślarskiego , następnie wydrapujemy wzór; dzieciom młodszym możemy naszkicować wzór na tuszu.

MALOWANIE PLASTELINĄ - malujemy dany wzór nakładając plastelinę palcami (plastelina powinna być miękka, aby się dobrze nakładała); możemy nakładać małe kuleczki plasteliny, następnie rozcieramy plastelinę po powierzchni

WYDRAPYWANIE NA PLASTELINIE - kartkę pokrywamy cienką warstwą plasteliny, a następnie wydrapujemy dany wzór.

LEPIENIE Z GLINY LUB PLASTELINY - lepimy różne postacie, przedmioty, ozdabiamy je dowolnymi , małymi elementami np. koralikami, guziczkami, patyczkami, żołędziowymi czapeczkami itp.

MOKRE W MOKRYM - kartkę z bloku rysunkowego nawilżamy wodą. Na mokrej powierzchni malujemy akwarelami. Kolory powinny się zlewać i łączyć ze sobą, tworząc jednocześnie ciekawe wzory. Obrazek po wyschnięciu ma bardzo delikatne barwy i lekko zaznaczone kontury przedmiotów. Technikę tę można wykorzystać, przygotowując papier do wycinanek lub tło obrazu. Można też arkusz białego papieru mocno zgnieść i dopiero zmoczyć w wodzie. Wyciągamy i rozkładamy i malujemy. Pracę można przykleić na arkusz brystolu i umieścić w ramce.

FROTTAGE ( FROTAŻ ) - malujemy ciekawą, zróżnicowaną fakturę (np. liście, skrawki tkanin) farbami i odciskamy je na kartce

UKŁADANIE MATERIAŁÓW PRZYRODNICZYCH NA PODŁOŻU Z PLASTELINY - przygotowujemy sobie podłoże z plasteliny i układamy na nim różnorodny materiał przyrodniczy; możemy także układać kawałki gazet, drobnych przedmiotów dekoracyjnych, koraliki, skorupki jaj, makarony itp.

COLLAGE ( KOLAŻ ) - wykonujemy kompozycję z różnych materiałów
i naklejamy ją na podłoże (materiały np. skrawki tkanin, skór, falistej tektury, papierów, gazet); możemy łączyć to z rysunkiem lub malowaniem farbami.

RYSOWANIE ŚWIECĄ - wzór malujemy świecą, a następnie całą powierzchnię kartki malujemy farbą.

BATIK - Na kartce z bloku technicznego (białej lub kolorowej) wykonujemy rysunek klejem (możemy wykorzystać klej w sztyfcie, klej płynny, rozcieńczony klej biurowy lub wikol). Malujemy pędzlem zamoczonym w kleju lub bezpośrednio ze sztyftów. Linie naszego rysunku powinny być dokładnie pokryte klejem i dość szerokie. Rysunek pozostawiamy do całkowitego wyschnięcia (prawie natychmiast wysycha klej w sztyfcie). Następnie całą kartkę pokrywamy wodoodpornym tuszem kreślarskim i ponownie czekamy, aż praca wyschnie. Obrazek kładziemy na kawałku tektury lub deseczce i klej z warstwą tuszu spłukujemy pod kranem. Możemy zmywać palcami, pędzelkiem, a nawet pomóc sobie szczoteczką do rąk. Uważajmy jednak, aby przede wszystkim zmywać linie rysunku, a nie tło. Stosujemy kartki z bloku technicznego, gdyż zwykły papier szybko namaka i często się przedziera.

WITRAŻ - (papierowy), wycinamy elementy zaprojektowanego rysunku,a następnie podklejamy te miejsca kolorową bibułą.

ODBIJANIE GAZĄ, TIULEM, KORONKĄ - zamalowujemy kartkę papieru i odbijamy dowolnym materiałem wzory.

MALOWANIE NA PŁÓTNIE LUB TKANINIE - rysujemy ołówkiem na płótnie ogólny zarys kompozycji, a następnie malujemy wzór.
CIĘCIE I SKŁADANIE - tniemy na części widokówkę, obrazek czy ciekawe zdjęcie z kolorowej gazety układamy, w ciekawą kompozycję
i przyklejamy na kartkę.

SKŁADANKI PAPIEROWE - wykorzystujemy wzory składanek wg sztuki Orgiami.

ORIGAMI Z KÓŁ - wycinamy z kolorowego papieru koła różnej wielkości, zginamy je raz lub kilka razy na pół i układamy obrazki; przyklejamy ułożone wzory na kartce tak, by praca była przestrzenna.

FORMOWANIE ZE SZNURKA - tniemy sznurek lub wełnę na różne długości, formujemy postacie, wzory i przyklejamy na kartkę; można sznurek owijać ba palcu i takie ruloniki przyklejać; można również wyciąć koło i owijać je sznurkiem.

WYDZIERANKA - wydzieramy z papieru kolorowego lub z kolorowych czasopism różne kształty i naklejamy na kartce; można naklejać malutkie kawałki papieru na wcześniej naszkicowany ołówkiem wzór; jako tło możemy użyć resztki tapet, a wydzierać elementy obrazka z pogniecionego papieru kolorowego.

MALOWANIE PASTĄ DO ZĘBÓW - malujemy obrazek pastą do zębów, na granatowym lub czarnym kartonie.

KLEKSY - na mokry pędzel nabieramy farbę plakatową, akwarelę lub kolorowy tusz i strząsamy kilka kropli na małą kartkę papieru; jeśli farby jest za mało dodajemy jeszcze kilka kropli tego samego lub innego koloru; nadmiar możemy odsączyć chusteczką higieniczną; unosimy kartkę na wysokość ust,a następnie lekko rozdmuchujemy farbę na boki, jednocześnie przechylając kartkę; do kształtu, który powstanie możemy dorysować jakieś elementy np. oczy, usta, nos.
BARWIENIE RURKĄ DO NAPOJÓW - mocno rozcieńczone dowolne farby wodne lub tusze spuszczamy dużymi kroplami na papier i za pomocą plastikowej rurki do napojów rozdmuchujemy je w różne strony (dmuchamy dość mocno). W zależności od kierunku rozdmuchiwania otrzymamy różnej grubości „niteczki”. Najcieńsze wzorki uzyskamy wówczas, gdy trzymamy rurkę pionowo do papieru i w trakcie dmuchania poruszamy nią energicznie w różnych kierunkach.

ODBIJANKI SYMETRYCZNE - składamy kartkę na pół ( pionowo lub poziomo ) i otwieramy; Na prawej połowie malujemy obrazek, grubo nakładając farby plakatowe; Składamy kartkę na pół wzdłuż zgięcia i rozprasowujemy dłonią; Otwieramy kartkę i przyglądamy się co powstało; Można namalować na jednej stronie np. dwa skrzydła i pół tułowia motyla, by po złożeniu kartki powstało symetryczne odbicie.

MALOWANIE SZNURKIEM - zginamy kartkę na pół, a następnie otwieramy; na prawej stronie układamy w dowolny wzór umaczane w farbie plakatowej sznurki ( czyste końcówki sznurków wystają poza kartkę ); zamykamy kartkę i kolejno wyciągamy sznurki; powstaje ciekawy wzór, do którego można dorysowywać różne elementy.

MALOWANIE WATĄ - malujemy grubym flamastrem wzór na grubym papierze lub tekturze i wycinamy go, pozostawiając tylko obramowania; kładziemy wycięty szablon na czystym papierze i przypinamy go spinaczem; do malowania wykorzystujemy kulki waty lub gąbkę, które delikatnie moczymy w farbie i uderzając w wycięte okienka szablonu malujemy obrazek; uważnie zdejmujemy szablon, by nie zabrudził rysunku.

NAKRAPIANKI - układamy na kartce wycięte szablony, przedstawiające różne postacie lub przedmioty; niewielką ilość tuszu nalewamy na spodeczek , nabieramy go na szczoteczkę do zębów, a następnie pocieramy szczoteczkę
o dno sitka od wewnątrz, trzymając je w odległości 10cm. nad ułożoną kompozycją; tusz rozpryskuje się i spada drobnymi kropelkami na obrazek; Gdy obrazek wyschnie, zdejmujemy szablony i dorysowujemy szczegóły.

MALOWANIE NA SZKLE LUB NA FOLII - malujemy obrazek na płytce szklanej lub gładkiej folii ( wykorzystujemy farby do malowania na szkle lub farby witrażowe ); obrazek oglądamy od drugiej strony; możemy namalować obrazek specjalnymi flamastrami do malowania na szkle lub folii tzw. foliopisami.

KREDKA I FARBA - rysujemy obrazek kredkami świecowymi, przyciskając je mocniej niż zwykle; pokolorowane powierzchnie powinny być śliskie i błyszczące; miejsca, które mają pozostać białe, pokrywamy białą kredką świecową lub świecą; malujemy ciemne tło dużym pędzlem, farbą akwarelową; najlepszy efekt otrzymamy , gdy narysujemy obrazek kredkami imitującymi blask świateł: żółtym, pomarańczowym, czerwonym, jasnozielonym, jasnoniebieskim i dając im fioletowe lub granatowe tło.

WOSKOWE OBRAZKI - tę pracę wykonujemy koniecznie przy pomocy osoby dorosłej! Przygotowujemy wiórki z kredek świecowych (z temperówki); szkicujemy postać człowieka, zwierzęcia czy wymyślonego stworka, a następnie układamy wiórki na szkicu tak, by wypełnić go barwami (mocno dociskamy palcami ; przykrywamy obrazek przezroczystą folią (taką jak do pakowania kwiatów), a następnie czubkiem lekko nagrzanego żelazka rozgniatamy wiórki; należy uważać, by nie poruszyć folii w czasie prasowania oraz nie odrywać jej zbyt szybko.

UKŁADANKA - naklejamy na kawałek tektury kolorowy papier lub tkaninę, która będzie tłem obrazka; układamy płaską kompozycję z kolorowych papierów, materiałów, nitek, a następnie przyklejamy ją, nanosząc niewielką ilość kleju w sztyfcie na tło; obrazek możemy przykryć szklaną płytką i okleić krawędzie taśmą dwustronną; po oklejeniu wszystkich krawędzi, zdejmujemy papier z wierzchniej strony taśmy i naklejamy ozdobną pasmanterię.

WYSYPYWANKI - UKŁADANKI - na małym kawałku tektury rysujemy ołówkiem zwierzątko, człowieka lub wymyśloną postać; część rysunku pokrywamy płynnym klejem i nasypujemy grubą warstwę kaszy, nasion - nadmiar strząsamy na gazetę lub do miski; tak samo postępujemy z kolejnymi częściami rysunku; nasiona możemy układać także na tekturce pokrytej plasteliną.

ODBIJANKA MOZAIKOWA - wykonujemy różne stemple z kawałków ziemniaka, gumki do ścierania, patyków, plasteliny uformowanej w słupki; farbę plakatową rozprowadzamy pędzlem na palecie, nabieramy na stempel niewielką ilość farby i odbijamy wielokrotnie kształt na papierze, malując na przykład ornament kwiatowy; należy używać stempli o różnych kształtach oraz wielu kolorów farb.

MOZAIKA Z DREWNIANYCH WIÓRKÓW OD KREDEK - szkicujemy ołówkiem obrazek, a następnie w wybranych miejscach przyklejamy na gęsty klej wiórki (jeden obok drugiego), inne elementy obrazka możemy pomalować farbami plakatowymi; obrazek można wykonać z samych wiórków, a gdy dobrze się przykleją, możemy pomalować wiórki farbami.

RYSUNEK WĘGLEM - na białym kartonie rysujemy używając węgla kreślarskiego.

NEGATYW - na czarnej kartce, przyklejamy wycięte z białego kartonu elementy obrazka ( nic nie dorysowujemy); efekt pracy jest podobny do negatywu fotografii.

KALKOWANE OBRAZKI - tę pracę wykonujemy z pomocą osoby dorosłej! Na białej kartce układamy lub przyklejamy wycięte także z białego kartonu elementy obrazka; Nakładamy na obrazek kalkę kreślarską i prasujemy gorącym żelazkiem.

RYSUNEK NA PAPIERZE ŚCIERNYM - na małym arkuszu papieru ściernego rysujemy obrazek kredkami "bambino". Utrwalamy lakierem do włosów.

PUNKTOWANIE - na białej stronie papieru kolorowego rysujemy kontury obrazka, potem je punktujemy (robimy dziurki zaostrzonym narzędziem ); efekt jest widoczny po kolorowej stronie papieru.

POSYPYWANE OBRAZKI - na papierze lub kartonie (białym bądź kolorowym) szkicujemy obrazek, a następnie malujemy klejem po liniach naszego rysunku; bierzemy z woreczków garść herbaty, piasku lub innego sypkiego materiału i posypujemy obrazek; dociskamy drobinki dłońmi do podłoża i strząsamy nadmiar materiału.

METODA PALUSZKOWA - to rodzaj stemplowania palcami, polega na delikatnym zanurzeniu „poduszki” palca w farbie plakatowej, a następnie na przeniesieniu farby na papier. W zależności od siły nacisku, odbitki będą słabsze lub bardziej wyraziste. Podczas tworzenia pracy można wykorzystać kilka kolorów.Podobnie jak metoda paluszkowa, rodzajem stemplowania jest również odbijanie stóp i dłoni: na białych lub kolorowych kartkach papieru odbijamy stopy i dłonie. Następnie tworzymy z nich kompozycje, uzupełniając je przy pomocy pędzla farbami plakatowymi.

MALOWANIE NA GAZIE - na powierzchni kładziemy gazę higieniczną. Dokładnie ją dociskamy, starając się uzyskać jak najbardziej gładką powierzchnię. Następnie pokrywamy ją farbami plakatowymi, tworząc dowolną kompozycję. Po wyschnięciu oprawiamy w ramkę lub umieszczamy w antyramie.

MALOWANIE FARBĄ MYDLANĄ -
Składniki do przygotowania masy:
1. płatki mydlane lub kostka szarego mydła (ścieramy na tarce)
2. barwniki
• farby plakatowe
• lub naturalne:
- sok z buraka – zabarwienie czerwone
- szpinak (niewielka ilość ugotowanego, zmiksowanego szpinaku) – zabarwienie zielone
Przygotowanie:
Płatki rozpuścić w niewielkiej ilości wody (podgrzać aż do uzyskania masy o gęstości śmietany) lub zalewamy wrzątkiem i miksujemy. Następnie dodać odpowiedni barwnik (farba plakatowa lub naturalny barwnik). Farby mydlanej jest dużo i nie trzeba jej oszczędzać, można malować duże powierzchnie. Dzieci mogą malować rękami, gąbką lub dużymi pędzlami. Na duży arkusz brystolu można przenieść masę przy pomocy grubego pędzla. Prace należy umocować do sztywnego podłoża żeby po wyschnięciu nie uległy zniekształceniu. Mogą stanowić wspaniały element dziecięcej galerii.
Uwaga:
Masę można wykorzystać w pracach z dziećmi młodszymi. Ciepła jest bardzo miła w dotyku, dlatego pozwalamy dzieciom zanurzyć delikatnie w niej dłonie ( wyciąganie i ponownie zanurzanie, poruszanie w niej palcami, zaciskanie pięści, pocieranie dłoni o dłoń).

MALOWANIE NA SUCHO KREDKAMI ŚWIECOWYMI - można malować nawet połamanymi kredkami. Uzyskujemy w ten sposób duże płaszczyzny, szerokie linie i plamy układając kredkę w różny sposób. Można też różnicować barwy przez nakładanie jednej warstwy kredki na drugą – otrzymamy kolory pochodne. Prace wykonane tą techniką można dodatkowo pomalować terpentyną – uzyska się ciekawy efekt rozmytych kolorów (powinna zrobić to nauczycielka bez obecności dzieci). Dzieci oglądają końcowy efekt.

MALOWANIE AKWARELĄ - farby można mieszać. Akwarelą trzeba malować szybko, lekko, pędzel musi być obficie moczymy w farbie z wodą.. Charakterystyczne dla farby akwarelowej są białe prześwity, dlatego nie należy nią pokrywać całego arkusza papieru. Jest to trudna technika, ale można ją już stosować w przedszkolu. Świetnie nadaje się do zabaw kolorami, ćwiczeń w poznawaniu barw pochodnych (np. w zabawie w malowanie tęczy), do łączenia z innymi technikami np. z rysowaniem świecą, jako tło do prac plastycznych.

MALOWANIE FARBAMI KRYJĄCYMI - do farb kryjących zalicza się: tempery, plakatówki. farby klejowe (można sporządzić samemu). Jako spoiwa używamy kleju ugotowanego z mąki zmieszanej z wodą lub kleju biurowego. Klej mieszamy z kolorowymi farbami (każdy kolor osobno). W przeciwieństwie do akwareli do farb kryjących dodajemy biel. Można ją zrobić ze strąconej zmielonej kredy. Klejówką pokrywa się całą powierzchnię ( bez prześwitów) – stąd ich nazwa. Farby można rozcieńczać wodą. Malujemy za pomocą szczecinowych pędzli płaskich. Małe dzieci mogą malować palcami lub całą ręką.

MALOWANIE GĄBKĄ - rysujemy wzór i wycinamy go nożyczkami. Szablon nacieramy świecą, aby nie nasiąkał wodą. Wycięty szablon przypinamy spinaczem aby się nie przesuwał. Kawałkiem gąbki moczymy w farbie, lekko uderzamy w papier widoczny w okienkach szablonu. Można użyć jednego koloru lub kilku. Trzeba tylko przygotować kilka kawałków gąbki dla każdego koloru osobno. Za każdym razem szablon czyścimy czystą wilgotną ściereczką aby nie brudził papieru.

MALOWANIE NA CHUSTECZKACH HIGIENICZNYCH - chusteczkę higieniczną rozkładamy na kartce. Delikatnie pokrywamy ją farbą przy pomocy dowolnego narzędzia malarskiego: wypełnionego balonika, wacika, gałganka, miękkiego pędzla. Należy uważać aby nie rozerwać chusteczki. Po wyschnięciu delikatnie odrywamy chusteczkę od kartki i naklejamy ją na inną kartkę w dowolnym kolorze. Brzegi kartki zawijamy na szerokość jednego centymetra. W ten sposób powstanie ramka obrazka. Na tak przygotowanej chusteczce naklejamy dowolne, przygotowane wcześniej elementy z kolorowego papieru lub innego materiału.
Podczas malowania chusteczki, przenikająca przez nią farba pokrywa znajdującą się pod spodem kartkę. Tworzy na niej ciekawe wzory odbite przez chusteczkę- można ją wykorzystać jako tło do innej pracy plastycznej.

MALOWANIE NA PODKŁADZIE Z KASZY - kartkę grubego papieru- kartonu smarujemy bardzo dokładnie klejem roślinnym, po czym szybko posypujemy ją kaszą manną, której nadmiar po kilku minutach zsypujemy z kartki. Po zaschnięciu malujemy na tym podkładzie farbami plakatowymi lub akwarelami.

MALOWANIE NA WORKU JUTOWYM LUB LNIANYM - najlepiej na kawałku worka jutowego lub lnianego malować gęstymi farbami plakatowymi w pojemniczkach lub tubkach bądź temperami, dziecko pokrywa fakturę kolorowymi plamami a następnie pomagamy mu dostrzec i wyeksponować ewentualne elementy, postacie, przedmioty itp. które się mogą skojarzyć. Kontury malujemy czarną farbą plakatową.

MALOWANIE NA FILTRACH DO KAWY - wykorzystane w pracach filtry mogą mieć barwę białą lub szarą. Pokrywamy je farbami, najlepiej akrylowymi przy pomocy pędzla, wacików kosmetycznych, balonów wypełnionych różnymi materiałami. Filtry można wykorzystać w całości lub można je przeciąć nożyczkami nadając im odpowiednie kształty. Pracę można urozmaicić dorysowując kredkami do naklejonego filtra dowolne elementy.

PUENTYLIZM (POINTYLIZM) - technika polegająca na budowaniu kompozycji obrazu poprzez zapełnianie gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na kartkę lub płótno czubkiem pędzla.

MALOWANIE PATYCZKAMI KOSMETYCZNYMI- na przygotowanym na kartce szkicu, za pomocą patyczka do uszu stemplujemy
- „kuleczkujemy” obraz. Na kolorowej kartce dobrze wygląda obraz wykonany białą farbą, zaś na białej kartce można używać wszystkich barw. Można „malować” również na kartce, którą wcześniej samemu się zamalowało na wybrany kolor.

WYKLEJANKA Z BIBUŁY - z karbowanej bibuły wycinamy paski o szerokości 1 centymetra. Odrywamy kawałki bibuły a następnie palcami formujemy z nich kulki które umieszczamy w przygotowanych wcześniej pojemnikach (w każdym pojemniku inny kolor). Przygotowany szablon pokrywamy klejem, następnie wypełniamy powierzchnię kulkami o odpowiednich kolorach.

MOZAIKA Z MAKARONU - gromadzimy drobne makarony o różnych kształtach i kolorach. Na przygotowanym kartonie (białym lub kolorowym) układamy dowolną kompozycję i przyklejamy mocnym klejem. Makarony układamy gęsto i dociskamy dłonią do podłoża. Kompozycję możemy również mocować na podłożu z plasteliny i uzyskać dodatkowo kolorowe tło. Fragmenty pracy można pomalować plakatówką lub akwarelą.

PRACE Z MASY SOLNEJ:
Przepis na masę solną:
•400g mąki pszennej
•400g sól (drobnoziarnista)
•250 ml wody
można dodać trochę oleju
Składniki mieszamy w równych proporcjach stopniowo dodając wodę. Masa ma być plastyczna, dobrze wyrobiona.
• masę solną można zabarwić na dowolny kolor pigmentem, który należy dodać podczas jej wyrabiania,
• po wyschnięciu modele można pomalować w dowolne wzory farbami plakatowymi.

MASA PAPIEROWA - masę papierową wykonujemy mieszając miękki papier (mogą to być papierowe ręczniki) z mąką pszenna i wodą. Nakładamy ją następnie na karton, balon, słoik a po wyschnięciu malujemy farbami. (Można wykonać wspaniałe maski oblepiając nadmuchany balon masą, a następnie po zaschnięciu należy zdjąć „skorupę”, pomalować ją i ozdobić np. kawałkami włóczek brokatem, cekinami; z masy można kształtować również konstrukcje architektoniczne na słoikach lub butelkach.)

WAŁECZKI Z PAPIERU - z miękkiego papier np. ręcznika papierowego, robimy wałeczki i zamoczone w klajstrze nanosimy na wcześniej przygotowany na kartonie rysunek. Można wypełnić całą kartkę rozpoczynając od konturów lub obkleić same kontury. Gdy klej wyschnie malujemy pracę farbami. Podobną pracę można zrobić używając miękkiej kolorowej bibuły. Wtedy pracy nie należy malować.

MANDALA - mandala to obraz , diagram tworzony w kształcie koła. Do pracy twórczej wykorzystuje się, oprócz pisaków i kredek, także plastelinę, ryż, wycinki gazet, kolorowy papier i farby, materiał przyrodniczy itp. . Należy jednak pamiętać, że praca nad mandalą powinna odbywać się w ciszy i skupieniu, można włączyć spokojną lub powiązaną z tematem rysunku muzykę.

MALOWANIE KAMIENI - do wykonania tej techniki potrzebne są, umyte uprzednio, kamienie. Mogą być niemal dowolnej wielkości, jednak takie, by łatwo było je dziecku trzymać w rączkach. Najistotniejszą cechą, która decyduje o powodzeniu zajęć, jest właściwa zwilżalność ich powierzchni. Kamienie o powierzchni zbyt gładkiej, nie dają się malować, farba łatwo się ściera i odpada. Do ozdabiania kamieni można stosować zwykłe farby plakatowe; dobry efekt przynosi dodanie do farby pyłu aluminiowego tzw. „srebrzanki” lub pyłu o złotej barwie stosowanego do renowacji ram obrazów. Gotowe „klejnoty” powlekamy zwykle lakierem bezbarwnym.

VII. PROPOZYCJE ZAJĘĆ KOŁA PLASTYCZNEGO
( październik 2012r - czerwiec 2013r.)

Wrzesień
Sprawdzanie umiejętności dzieci i ich zainteresowań plastycznych - obserwacja
- wywiad z rodzicami i nauczycielami innych grup
- arkusze obserwacji wstępnej

Październik
•„Drzewko przyjaznych dłoni” - odciskanie śladów za pomocą dłoni
- farba plakatowa, biały karton

•„Dary jesieni”- stemplowanie
- materiał przyrodniczy, karton, pędzel, farba plakatowa

•„Barwy jesieni”- mokre w mokrym
- kartki z bloku rysunkowego, akwarele, pędzel

•„Wiewiórka”- origami
- zielone kartony, koła różnej wielkości w kolorze pomarańczowym, białym i czarnym, papier szary

•„Nitką malowane”- odbijanie nitką
- nici różnej grubości, kartony, kolorowe farby, mazaki

•„Papierowe cuda”- masa papierowa
- papierowe ręczniki, mąka pszenna, woda, karton, farba plakatowa, pędzel

„Koszyczek na grzyby” - wyszywanka
- szablon koszyka z kolorowego kartonu , nici, igła

Listopad

•„Krajobraz”- collage
- materiał przyrodniczy, klej, biały karton, kredki pastelowe

•„Jesienna mozaika”- mozaika lub mandala
- liście, klej, karton

•„Jesienne liście”- frottage
- liście, karton, kredki „Bambino”

•„Zwierzaki – cudaki”- malowanie na kamieniu
- kamienie o ciekawym kształcie, tempra, pędzel

•„Listopadowa aura”- szkic ołówkiem
- ołówek, karton

•„Warzywne wzorki”- kompozycja na ograniczonej powierzchni
- wycięte talarki, paseczki, trójkąciki, itp. z warzyw, klej magiczny lub wikol, papierowe tacki

•„Parasole”- nakrapianka z wosku
- kontury parasola , kredki woskowe, wycięte krople deszczu, klej

„Malownicza przyroda – malarstwo krajobrazowe”

Wycieczka do Galerii Śleńdzińskich

Grudzień
•„Zimowy obrazek”- malowanie na podkładzie z kaszy manny
- karton, kasza manna, klej farba plakatowa lub akwarela, pędzel

•„Mikołaj”- praca przestrzenna
- rolki po papierze toaletowym, czerwony karton, klej, nożyczki, wata, gotowe oczy

•„Bałwankowa rodzina”- lepienie z masy solnej
- masa solna – biała i zabarwiona, tekturowe podstawki

•„Śnieżynki”- wycinanka
- białe kartki z bloku rysunkowego, nożyczki

•„Ozdoby choinkowe” (łańcuchy)- praca przestrzenna
- kolorowe kartony, rurki do napojów, nożyczki, sznurek

•„Choinka”- wyklejanka z makaronu
- szablon choinki , makaron (kolanka), klej magiczny lub wikol, spray złoty lub srebrny, brokat

•„Świąteczne aniołki”- formowanie ze sznurka
- narysowane kontury anioła , sznurek, klej magiczny, nożyczki

•„Kartki świąteczne”- collage
- kolorowy karton, świąteczny papier pakowy, sznurki, wstążki, brokat, klej, nożyczki, ozdobne dziurkacze

Styczeń

•„Zabawy na śniegu”- malowanie pastą do zębów
- czarne lub granatowe kartony, pasta do zębów, pędzel

•„Maska karnawałowa”- wyklejanka
- szablon maski, cekiny, brokat, klej, dziurkacze ozdobne, papier samoprzylepny złoty i srebrny

•„Zima w górach”- batik
- reprodukcja obrazu J. Fałata „Zima”, blok techniczny, klej, tusz

•„Bałwanek”- malowanie plasteliną
- kontury bałwanka na niebieskim kartonie , plastelina: biała, czarna, brązowa, pomarańczowa

•„Laurka dla Babci i Dziadka”- wycinanka
- kolorowe kartony, tekturka falista, nożyczki, klej, elementy ozdobne: wstążeczki, dziurkacze ozdobne

•„Noc zimową porą”-wydrapywanka
- karton zagruntowany żółtą kredką woskową i czarnym tuszem, wykałaczka

•„Bałwanek”- witraż
- szablon bałwanka z wyciętymi otworami , bibuła gładka, klej

Luty

•„Mój sen”- malowanie farbą mydlaną
- masa mydlana, duży arkusz brystolu, gruby pędzel

•„Chusteczka do nosa”- malowanie na płótnie
- kwadratowe, kawałki płótna, tempra, pędzel

•„Miasto – nocą”- negatyw
- czarny karton, białe kartki z bloku rysunkowego, nożyczki, klej

•„Walentynkowe serce”- mozaika z makaronu
- szablon serca, makaron różnej wielkości, klej

•„Martwa natura”- rysunek ołówkiem
- biały karton, ołówek, gumka

•„Ptaszki zimą” - collage
- czarno – białe gazety, szary papier, karton, klej, skrawki materiałów, ziarna, szablony ptaków

•„Przebiśniegi” - punktowanie
- kontury obrazka narysowane po stronie białej kolorowego papieru , ostry patyczek lub igła

Marzec

•„W marcu, jak w garncu”- technika łączona (wyklejanka, wydzieranka)
- kartony, plastelina, niebieskie kartki na chmurki i deszczyk, biały – na chmurki zimowe, gotowe gwiazdki śniegowe, żółty na słoneczko, łupiny na wyklejanie garnka, klej

•„Bazie w wazonie”- kalkowanie
- biała kartka, nożyczki, elementy obrazka wycięte z kartonu, kalka techniczna, żelazko

•„Wiosenne kwiaty”- malowanie na folii
- folia, kontury rysunku, farbki do malowania na szkle

•„Obrazki wiosenne”- nakrapianka
- karton biały, wycięte szablony obrazka, kolorowe farby, szczoteczka do zębów, grzebień

•„Wiosenne drzewo”- metoda paluszkowa
- kolorowe farby plakatowe, biały karton

•„Moje marzenia”- kleksy
- karton biały, farba plakatowa, mazaki

•„Wiosną na łące”- barwienie rurką do napojów, stemplowanie
- biały karton, farba plakatowa, rurki do napojów, stemple z warzyw

•„Marcowe słońce”- malowanie farbą i kredą
- karton biały, farba plakatowa żółta i niebieska, kolorowa kreda

Kwiecień

•„Pisanki”-wydrapywanka w plastelinie
- szablony pisanek , plastelina, patyczek

•„Wielkanocne ozdoby”- praca przestrzenna
- szablon pisanki dużej i małej, tektura falista, bibuła karbowana, nożyczki, klej, filc

•„Znane i podziwiane”- technika układania puzzli
- wycięty z gazety obiekt architektury, pocięty na paski, kwadraty itp., kolorowe kartki, klej

•„Przyjaciele lasu”- collage
- kawałki materiałów, klej, karton, kredki pastelowe, materiał przyrodniczy

•„Kosmiczna wyprawa”-wydrapywanka
- przygotowane podkłady: karton pomalowany akwarelami, pokryty świecą i tuszem, wykałaczki

•„Tulipan”papieroplastyka
- kolorowe kartki, nożyczki

•„Wiosenna łąka”- origami z kół
- kolorowe koła różnej wielkości, klej, karton biały

•„Motyl”- odbijanki symetryczne
- biały karton, farby plakatowe, pędzel

Maj

•„Kwiaty”- wyklejanie kuleczkami z bibuły
- szkic kwiatów, kuleczki z bibuły, klej

•„W Grocie Króla Gór”- malowanie akwarelami
- utwór E. Griega, farby akwarelowe, pędzel, brystol

„Biedronka na liściu”- technika łączona (origami, wycinanka)
- kontury liścia do wycięcia(zał. 15), koła czerwone duże i małe – czarne, nożyczki, klej

•„Bohaterowie ulubionych bajek” - malowanie patyczkami
- kontury rysunków, farby plakatowe, patyczki kosmetyczne

•„Laurka dla Mamy”- quiling
- zwinięte paski z kolorowego kartonu, tekturka falista, klej, kolorowy karton

•„Kwitnące drzewo”- wyklejanka
- kolorowe kartki, nożyczki, klej, włóczka, bibuła karbowana

•„Majowa łąka” - collage
- karton biały, ostrużyny z kredek, papier kolorowy, klej

•„Mój przyjaciel”- naklejanka
- białe talerzyki papierowe, bibuła, gąbka, papier kolorowy, klej

Czerwiec

•„Pejzaże”- rysowanie pastelami na papierze ściernym
- arkusze papieru ściernego, kredki pastelowe

•„Dama z łasiczką”- wydzieranka
- wydruk obrazu Leonarda Da Vinci , papier kolorowy, klej

•„Motyl”- mozaika
- kontury motyla, wycięte kwadraciki z kolorowego papieru, klej

•„Moje wakacje” - rysowanie kredkami pastelowymi
- duże arkusze brystolu, kredki pastelowe

•„Pocztówki”- piaskowe obrazki
- klej, karton, piasek z domieszką brokatu

•„Nad stawem”- odbijanie gazą, tiulem, koronką
- karton, farby, materiały o ciekawej fakturze (gaza, tiul, koronka, itp.)

•„Prezent dla Taty”- praca z masy solnej
- masa solna, farby plakatowe, muszelki

•„Latem na łące”- rysowanie świecą
- karton, świeca, farba plakatowa, pędzel

VIII. EWALUACJA

CELE EWALUACJI:

1. Określenie zainteresowania dzieci zajęciami.
2. Poznanie opinii i poziomu zadowolenia rodziców z zajęć koła plastycznego.
3. Doskonalenie funkcjonowania koła plastycznego „”.
4. Dostosowanie zajęć do zainteresowań dzieci.

METODY I NARZĘDZIA EWALUACJI:

1. Monitorowanie poziomu zaangażowania dzieci w czasie zajęć poprzez obserwacje własne.
2. Odnotowanie frekwencji na zajęciach (dziennik zajęć dodatkowych)
3. Opinia rodziców na temat prezentowanych umiejętności przez dzieci.
4. Ankieta skierowana do rodziców dzieci uczęszczających na zajęcia koła plastycznego.
5. Ankieta dla dziecka uczęszczającego na zajęcia koła plastycznego – wyrażenie zadowolenia lub niezadowolenia za pomocą rysunku (minki: wesoła buzia, smutna buzia).
6. Zgromadzone prace plastyczne dzieci.
7. Prezentacja zdobytych umiejętności w różnych formach:
- systematyczna ekspozycja prac plastycznych dzieci na tablicy przedszkolnej
- zorganizowanie wystawy prac dzieci w miejscach użyteczności publicznej (przychodnia zdrowia, biblioteka publiczna, itp.)
- udział w konkursach wewnętrznych i zewnętrznych (dyplomy i podziękowania z udziału w konkursach plastycznych)
- umieszczanie prac plastycznych w postaci zdjęć w kronice przedszkola i na przedszkolnej stronie internetowej
- oprawa plastyczna uroczystości – prezentacja elementów dekoracyjnych
9. Podsumowanie działalności „Koła Plastycznego” na posiedzeniu Rady Pedagogicznej (sprawozdania)

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.