"Sekrety drzew" - ścieżka dydaktyczna

Ośrodek tematyczny: Poznajemy Ogród Dendrologiczny w Glinnej

Ideą integrującą jest edukacja ekologiczna poprzez bliskie obcowanie z przyrodą w jej naturalnym środowisku. Ścieżka dydaktyczna "Sekrety drzew" została przeprowadzona w taki sposób, aby zaprezentować wszelkie walory przyrodnicze rezerwatu Glinna. Ogród dendrologiczny w Glinnej jest położony na południowo-wschodnim skraju puszczy Bukowej, ok.25 km od Szczecina. Rośnie tu ponad 600 gat.i odmian drzew i krzewów. Historia parku sięga XIX w. Uczniowie mają okazję zobaczyć rzadkie i ciekawe drzewa i krzewy, które dają wyobrażenie o pięknie i ponadczasowej trwałości świata roślin. Panuje tu wyjątkowy mikroklimat, korzystny dla uprawy tych gatunków. Ścieżka służy wypełnianiu wielu funkcji: naukowych, estetycznych, edukacyjnych i wypoczynkowych.

Cele ogólne:
-poznanie przyrody Ogrodu Dendrologicznego
-integracja grupy
-budzenie szacunku do przyrody

Cele operacyjne:

Uczeń:
-zna regulamin bhp i przestrzega go
-wymienia różne formy ochrony przyrody w Polsce
-aktywnie uczestniczy w zajęciach
-uważnie obserwuje i wyciąga wnioski
-rozpoznaje gatunki drzew
-rozpoznaje głosy ptaków
-redaguje artykuł do gazetki
-oblicza wiek drzewa
-rozwiązuje zadania tekstowe
-aktywnie uczestniczy w konkursach
-dba o higienę
-jest tolerancyjny wobec innych
-uważnie słucha nauczyciela i przewodników

Metody: oparte na obserwacji i działalności praktycznej uczniów oraz pogadanka

Forma: zajęcia terenowe na ścieżce, praca w zespołach 6-osobowych, zajęcia w świetlicy

Środki dydaktyczne: plan ścieżki, okazy naturalne w terenie, lupy, atlasy, miarki, ołówki, karty do pracy zespołowej

Plan:

-przejazd autokarem ze Stargardu do Glinnej
-omówienie spraw organizacyjnych
-sformułowanie tematu zajęć
-podział uczniów na 6-osobowe zespoły
-wybór lidera w każdym zespole
-rozdanie identyfikatorów dla członków poszczególnych grup
-rozdanie instrukcji do pracy poszczególnym zespołom
-poinformowanie że oprowadzać nas będzie przewodnik
-przypomnienie zasad bhp
-omówienie trasy ścieżki dydaktycznej
-zaznaczenie na planie stanowisk, które zostaną wykorzystane podczas zadań zespołowych
-przypomnienie prawnych form ochrony przyrody w Polsce
-przypomnienie różnych obszarów chronionych w Polsce
-wykonywanie zadań praktycznych w terenie(np. rozpoznawanie gatunków drzew, obliczanie wieku drzew po słojach)

Faza podsumowująca:
-zebranie do wspólnej tabeli informacji przygotowanych przez poszczególne zespoły, które przekazują liderzy grup
-analiza spostrzeżeń poczynionych podczas zajęć w terenie
-podzielenie się ogólnymi wrażeniami z zajęć i ich ocena przez uczniów
-ocena pracy zespołów i zaangażowania poszczególnych uczniów
-redagowanie artykułu do szkolnej gazetki, który dotyczy najstarszych okazów(np. jodły greckiej, jodły olbrzymiej, jodły szlachetnej, cyprysików groszkowych, choiny kanadyjskiej, platanów klonolistnych, których wiek szacowany jest na ok.100-120 lat, oraz mamutowca olbrzymiego, który obumarł, a także orzesznika pięciolistkowego, który liczy ok.180 lat)
-zabawy ruchowe, ognisko, pieczenie kiełbasek
-podsumowanie zajęć
-powrót autokarem do szkoły.

Ścieżka dydaktyczna jest elementem programu ekologicznego. Zadaniem ścieżki dydaktycznej jest przybliżenie uczniom idei ochrony przyrody. Zajęcia w terenie urozmaicają szkolną codzienność, a zdobyte wiadomości na takich zajęciach trwale zapadną w pamięć uczniów, bo będą poparte własnymi obserwacjami i doświadczeniami.

Termin realizacji: wrzesień 2008r.