Sprawozdanie z pracy logopedy szkolnego

Na początku roku szkolnego przeprowadziłam badania wstępne. Logopedyczne testy przesiewowe wśród naszych pierwszoklasistów wykonałam we wrześniu, umożliwiły mi one dokonanie wstępnych rozpoznań. W badaniu wstępnym uzyskałam podstawowe informacje dotyczące rozwoju dziecka. Podczas pierwszej wizyty wymagałam obecności rodziców bądź opiekunów dziecka. Orientacyjne badanie mowy przeprowadzałam już w trakcie pierwszego kontaktu z uczniem. Zwracałam tu szczególną uwagę na zachowania werbalne i niewerbalne:
- czy dziecko operuje zdaniami,
- czy buduje poprawne konstrukcje zdaniowe,
- czy wszystkie głoski są realizowane prawidłowo,
- czy dziecko prawidłowo oddycha,
- czy dziecko nie wykazuje zaburzeń głosu.
Przeprowadzenie diagnozy zajmowały mi zazwyczaj 2 spotkania z dzieckiem, w ciągu których sprawdzam:
- funkcje połykania;
- funkcje oddechowe,
- budowę i sprawność narządów artykulacyjnych,
- sprawność artykulacyjną – badam mowę,
- słuch (orientacyjnie),
- analizę i syntezę słuchową wyrazów,
- nadawanie i rozumienie mowy w zależności od wieku dziecka.
Opracowałam indywidualne plany terapii logopedycznych i rewalidacji wad wymowy.
Na zajęcia terapii mowy uczęszczali uczniowie wymagający kompleksowych działań logopedycznych. Wychowawcom klas przekazywałam na bieżąco niezbędne informacje dotyczące poszczególnych uczniów.
Najczęściej występujące wady wymowy to:
- seplenienie,
- reranie,
- różnego rodzaju deformacje np. wymowa miedzy zębowa.
Do terapii logopedycznej zakwalifikowanych zostało 56 uczniów, z czego
27 z nich to uczniowie kontynuujący terapię ( zapoczątkowaną w poprzednim roku szkolnym). Zdeklarowanych uczestników zajęć było 54.
Generalnie każde z dzieci uczestniczyło w zajęciach raz w tygodniu, większość zajęć przeprowadzanych było w obecności rodziców bądź dziadków ( dot. to głównie pierwszoklasistów). Rodzice na bieżąco otrzymywali instrukcje dot. ćwiczeń logopedycznych, które winni wykonywać wraz z dzieckiem codziennie. Każdy rodzic został zaznajomiony z występującą u jego dziecka wadą wymowy oraz sposobem jej przezwyciężania.
Terapia logopedyczna obejmowała ćwiczenia korekcyjne w zależności od rodzaju i stopnia zaburzeń wymowy. Oprócz ćwiczeń wspomagających artykulację i ćwiczeń oddechowych proponowane były ćwiczenia i zabawy stymulujące językowy rozwój dzieci, ułatwiający mówienie, czytanie i pisanie.
Poprzez systematyczną pracę rodziców wraz z dziećmi widoczną poprawę zauważa się u 30 uczniów. 3 uczniów terapię mowy zakończyło w pierwszym semestrze roku szkolnego i nie wymaga jej kontynuacji.
Prócz powyższych czynności w bieżącym roku szkolnym uczestniczyłam w organizacji konkursów dot. Praw Dziecka . Sprawowałam opiekę nad grupą uczniów biorących udział w XIV Ogólnopolskim Logopedycznym Konkursie Plastycznym „Łamańce językowe w ulubionym wierszu Juliana Tuwima”, których celem było rozbudzenie plastycznej i językowej twórczości u dzieci, szczególnie tych z trudnościami w mówieniu, prezentacja swoich umiejętności, zdolności plastycznych oraz wspólna praca logopedy, rodzica i dziecka nad rozwojem mowy z wykorzystaniem technik plastycznych.
Wnioskiem do dalszej pracy będzie zwiększenie nacisku na współpracę z rodzicami oraz ich świadomości na konsekwencje przedłużających się wad wymowy.