Scenariusz zajęć dla dzieci z wykorzystanie zabaw wspierających rozwój dziecka nadpobudliwego psychoruchowo

Cele zajęć:
-pobudzanie świadomości własnego ciała
-ćwiczenie koncentracji
-rozwijanie samoświadomości
-rozwijanie wyobraźni

Metody, techniki, formy:
-zabawa
-ćwiczenia rozwijające
-rozmowa kierowana
-relaksacja


1.Powitanie – „Ludzie do ludzi”
Dzieci dobierają się w pary. Osoba, która nie ma pary kieruje przebiegiem zabawy, mówiąc np. nos do nosa, plecy do pleców, łokieć do łokcia - jest to nowa forma powitania, poprzez dotknięcie się wybranymi częściami ciała. Gdy prowadzący zabawę powie: „ludzie do ludzi” -każdy zmienia partnera. Osoba, która zostanie bez pary, prowadzi dalej zabawę.

2.”Czego chciałbym mieć więcej...?”
Prowadzący podaje instrukcje: Stańcie i na chwilę zamknijcie oczy. Podnieście ramiona w górę, a oczy nadal niech będą zamknięte.. Stańcie na czubkach palców i spróbujcie dotknąć sufitu końcami palców rąk... Spróbujcie dotknąć trochę wyżej i .....jeszcze wyżej. Teraz otwórzcie oczy i usiądźcie lub połóżcie się wygodnie...Wybierzcie bardzo wygodną pozycję...Zamknijcie znowu oczy i nie otwierajcie ich, dopóki o to nie poproszę... Czy jest wam wygodnie?...Poszukajcie jeszcze wygodniejszej pozycji...Zacznijcie oddychać głębiej niż zazwyczaj i wyobraźcie sobie, że wciągacie powietrze aż do ud i do ramion.. Wypuszczajcie powietrze dokładnie, tak by powietrze zużyte nie pozostawało w waszym ciele. Wyobraźcie sobie, że widzicie siebie samych. Teraz przychodzi dobra wróżka, która spełni wasze jedno życzenie. Jest mistrzynią i potrafi bardzo dobrze czarować. Może spowodować, że jedna część waszego ciała np. urośnie lub zamieni się. Teraz otwórzcie oczy. Czy chcecie z kimś porozmawiać o swoich życzeniach do wróżki? Należy zaczekać,
aż wszystkie dzieci otworzą oczy. Zbierzcie się dwójkami i opowiedzcie sobie nawzajem o swoich życzeniach. Porozmawiajcie o zaletach, jakich oczekujecie po zmianie swego ciała. Macie na rozmowę 5 minut.
Następnie dzieci zbierają się w kręgu i wzajemnie informują jakie życzenia przekazały wróżce.

Omówienie ćwiczenia (rozmowa kierowana):

-Czy zabawa podobała mi się?
-Co mógłbym wtedy robić?
-Jakie byłoby wtedy moje życie?
-Jakie miałbym zalety?
-Jakie miałbym wady?
-Jakie znaczenie ma ta część ciała dla mnie w życiu codziennym?
-Co mogę zrobić by wykorzystywać ją sensowniej?

3.”Bańka wstańka”
Dzieci łączą się w pary , odwracają się tyłem do siebie tworząc ,,bańkę wskańkę”, następnie kucają trzymają się tyłem pod ręce i na hasło razem wstają. Mogą to powtórzyć dwa lub trzy razy zmieniając parę.

4.”Co się zmieniło?”
Jeden z uczestników zabawy dokładnie przygląda się pozostałym, siedzącym w kole,
a następnie wychodzi za drzwi. Dzieci siedzące w kręgu zmieniają pewne elementy własnej garderoby . Dziecko, które wyszło z sali wraca, ma za zadanie wskazać wszystkie zmiany.

5.,, Masaż – Rolnik””
Dzieci dobierają się parami, jedno z nich jest masażystą a drugie poddaje się masażowi. Nauczyciel opowiada odprężający tekst i demonstruje ruchy a dziecko masażysta je naśladuje:
Przychodzi rolnik i podziwia glebę ( głaskanie)
Postanawia posiać zboże, kopie i bronuje ziemię ( posuwiste ruchy brzegiem dłoni)
Zaczął padać lekki deszczyk (delikatnie opuszkami palców)
Powiał wiatr ( energiczne przesuwanie dłoni)
Pada mocno deszcz ( mocno opuszkami palców)
Wieje bardzo silny wiatr ( energicznie dłońmi w różne strony)
Wicher rozwiał chmury i zaświeciło słońce ( dłonie nad ciałem)
Nadleciały wrony ( mocniejsze szczypanie)
Strach na wróble przegonił ptaki ( dłonie przesuwane nad ciałem)
Przygrzało słońce, zboże zaczęło kiełkować( odciąganie ubrania od skóry)
Rolnik zaczął kosić zboże ( ukośnie brzegiem dłoni)
Zbiera je w snopy ( zagarnianie z góry na dół i z boku na bok)
Wrzucił je na wóz (delikatne stukanie dłońmi)
Zawiózł do młockarni i wymłócił ( oklepywanie dłońmi)

6. Pożegnanie- „Iskierka ”. Dzieci siedzą w kręgu trzymając się za ręce. Wybrane dziecko mówi tekst ,,Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk” – wypuszcza iskierkę poprzez delikatny uścisk dłoni, następne dziecko, które odczuło uścisk w jednej dłoni, przekazuje go drugą ręką kolejnemu dziecku. Iskierka krąży, aż do momenty powrotu do dłoni wypuszczającego.
Iwona Giela