Podsumowanie półrocznej pracy wyrównawczej z dziećmi pięcioletnimi

Małgorzata Bucior
Przedszkole nr2

Podsumowanie półrocznej pracy wyrównawczej
z dziećmi pięcioletnimi.

Biorąc pod uwagę założenia i wyznaczone przez nas cele pracy wyrównawczej prowadziłyśmy z dziećmi różne formy i metody pracy dostosowując je do wieku i rodzaju stopnia zaburzenia. Obserwacja dziecka i przyjęte przez nas kierunki pracy wspomagały rozwój dziecka.
Poznanie dziecka to podstawowy warunek prawidłowego kierowania i wspomagania jego rozwojem w toku celowych oddziaływań wychowawczych. Zwracałyśmy uwagę na motorykę dziecka jego aktywność zabawową, sposób nawiązywania kontaktów z dziećmi i dorosłymi, przejawy pamięci, myślenia, wyobraźni, uwagi, rozwój mowy, jego wrażliwość emocjonalną, sposoby podporządkowani się nakazom i zakazom, umiejętności dziecka i jego zasób wiedzy o bliższym i dalszym otoczeniu.
Organizowane przez nas sytuacje edukacyjne sprzyjają dziecięcej aktywności. Wszechstronne wspomaganie rozwoju musi być dopasowane do rzeczywistych możliwości poznawczych i wykonawczych konkretnego dziecka.
Zabawy i zadania, które miały wykonywać dzieci nie mogły być dla nich zbyt trudne ani zbyt łatwe. Dodatkowo miały kształtować to, co jest w rozwoju najważniejsze, bo dziecko ma być mądrzejsze, samodzielne, ciekawe świata i ludzi.

Formy, które stosowałyśmy w realizacji to:
I. Ćwiczenia rozwijające ogólne sprawności ruchowe i manualne.
II. Ćwiczenia funkcji wzrokowej i orientacji przestrzennej na podstawie materiału konkretnego (obrazkowego) i abstrakcyjnego (geometrycznego).
III. Ćwiczenia funkcji słuchowej.
IV. Doskonalenie funkcji wzrokowej, słuchowej i kinestetyczno – ruchowej oraz ich koordynację w czasie rysowania, malowania, itp.
V. Usprawnianie narządów mowy, wyrabianie płynności mowy, wzbogacenie zakresu słownictwa

Mając na uwadze pracę z dzieckiem leworęcznym kontynuowałyśmy ćwiczenia usprawniające technikę rysowania i pisania. Ukształtowały one nawyk prawidłowego trzymania ołówka, ruchów związanych z kierunkiem pisania, kontrolowania siły nacisku w czasie pisania, rysowania.
Pracując z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo miałyśmy na celu zaspokojenie potrzeby ruchu, a równocześnie nauczenie hamowania swojej ruchliwości. Przeplatałyśmy zajęcia ruchowe zajęciami cichymi, np. zajęciami plastycznymi, słuchaniem bajek czy muzyki, które nie powinny być długie.

Uważamy że nie tylko odpowiednia praca nauczyciela z dzieckiem, ale też postawa rodzica jest tu bardzo ważna. Dlatego też prowadziłyśmy indywidualne rozmowy w celu kontynuowania niektórych zabaw i ćwiczeń również z dzieckiem w domu.