Temat: „Co wiemy o wodzie?” – rozbudzanie potrzeb poznawczych
Cele ogólne:
-motywacja dziecka do samodzielnego działania w rozbudzaniu potrzeb poznawczych
Cele szczegółowe:
-poznanie właściwości wody;
- rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego;
- doskonalenie umiejętności wnioskowania i przewidywania konsekwencji pewnych zjawisk;
- zapoznanie ze znaczeniem wody w życiu człowieka oraz koniecznością jej oszczędzania;
- zachęcanie do aktywnego uczestnictwa w zajęciach, wypowiadania się na określony temat.
Metody: podająca, praktycznego działania
Formy pracy: zbiorowa, grupowa
Środki dydaktyczne: płyta CD z odgłosami, pojemniki z wodą, tusz, pieprz, kasza manna, solą, cukrem, słój, ilustracje przedstawiające morzę i ląd, klocki, łyżeczki, orzechy, kamyki
Przebieg zajęcia
1.Wprowadzenie do tematu poprzez zagadki. Nauczyciel czyta zagadki.
Jest w morzu, jest w rzece
w jeziorze i w stawie.
Jest także w herbacie, w zupie albo w kawie.
Służy do picia, Służy do mycia.
Bez niej na Ziemi
nie byłoby życia.
Z kranu, kap, kap, kap,
w kałuży chlup, chlup, chlup,
w wannie chlap, chlap, chlap,
w parapet puk, puk, puk.
2. Wysłuchanie dźwięków związanych z odgłosami wody i odgadnięcie co to za dźwięki.
3. Nauczyciel pokazuje dzieciom pojemnik z wodą i wyjaśnia, że pomimo, iż wydaje się, że woda jest z wyglądu jednolitą cieczą, to tak naprawdę składa się z malutkich cząsteczek-drobinek . Do przygotowanego pojemnika z wodą nauczycielka wpuszcza krople tuszu. Dzieci obserwują jak mieszają się one z wodą. Nauczyciel tłumaczy, że drobinki tuszu umieszczają się pomiędzy drobinkami wody. Aby dzieciom łatwiej było zrozumieć prosi, aby wybrane dziecko wsypało do słoja ziarna pieprzu w takiej ilości, by utworzyła się dość spora warstwa i prosi, aby potrząsnęło słoikiem. Wyjaśnia, że cząsteczki wody są podobne do kuleczek pieprzu, ale znacznie mniejsze, niedostrzegalne gołym okiem. Następnie prosi kolejne dziecko, aby dosypało kasze manną. Nauczyciel objaśnia dzieciom, że niektóre ziarenka kaszy wpadają pomiędzy ziarna pieprzu podobnie jak cząsteczki tuszu pomiędzy cząsteczki wody. Nauczyciel prosi, aby wybrane dziecko dokładnie zakręciło słoik i wymieszało znajdujące się w środku ziarna. Zwraca uwagę na to, że ziarenka kaszy wypełniają wolne przestrzenie między ziarenkami pieprzu.
Wspólne formułowanie wniosków.
4. „Woda-ląd”-zabawa ruchowa. Dzieci biegają w rozsypce po sali, gdy nauczyciel pokazuje obrazek z wodą (morzem) – dzieci pływają różnymi stylami, a gdy lądu – jeżdżą samochodami.
5.Badanie rozpuszczalności wody. Nauczyciel dzieli dzieci na grupy. Każda grupa podchodzi do osobnego stolika i wykonuje kolejno polecenia nauczyciela. Na stolikach stoją pojemniki z wodą oraz z kaszą manną, pieprzem, solą, cukrem. Zadaniem dzieci jest sprawdzenie, które substancje woda może rozpuścić.
6.Dzieci pozostają w swoich grupach. Nauczyciel ustawia miseczki z wodą. Zadaniem dzieci jest puszczanie na wodę przedmiotów o zróżnicowanej strukturze i porównywanie ciężaru przedmiotów płynących i tonących.
7.Nauczyciel zaprasza dzieci na dywan i prosi dzieci o zastanowienie się, czy wodę można zmierzyć. Jeżeli tak, to w jaki sposób? Następnie prezentuje dzieciom przedmioty, które mogą temu służyć. Wspólnie wyciągają wnioski z przeprowadzonych eksperymentów: woda składa się z cząsteczek, może rozpuszczać niektóre substancje, może unosić niektóre przedmioty, może być zmierzona. Przypomnienie o znaczeniu wody w życiu człowieka oraz konieczności jej oszczędzania.