Deszczowa orkiestra - scenariusz zajęcia z wykorzystaniem elementów metody Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona

Scenariusz zajęcia z wykorzystaniem elementów metody Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona

Specyfika grupy: dzieci 4-letnie

Temat kompleksowy: „Wieje i pada”

Temat zajęcia: „Deszczowa orkiestra”

Cele:

- aktywizowanie lewej i prawej półkuli mózgowej
- doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej
- rozwijanie poczucia rytmu i muzykalności dzieci
- rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej
- doskonalenie umiejętności rozpoznawania i nazywania instrumentów perkusyjnych
- nabywanie umiejętności gry na instrumentach perkusyjnych
- rozwijanie umiejętności uważnego słuchania oraz udzielania odpowiedzi na pytania o treść piosenki
- ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: „bum”, „szu”, „kap”
- wzbogacanie słownika
- rozwijanie myślenia twórczego
- rozwijanie umiejętności odczytywania symboli
- doskonalenie umiejętności rozpoznawania obrazu graficznego swojego imienia
- kształtowanie właściwej reakcji na sygnały słowne
- doskonalenie umiejętności liczenia

Środki dydaktyczne:

- płyty CD z piosenką J. Bernat „Deszczowa orkiestra” i „Muzyką do marszu”, magnetofon, folia bąbelkowa, bębenek, instrumenty muzyczne (grzechotki, klawesy, tonbloki, trójkąty), duże kartoniki z symbolami (kropla deszczu, piorun, wiatr), małe samoprzylepne kartoniki z symbolami, woreczek, kredki, sylwety kropli deszczu z imionami dzieci

Formy pracy:

- indywidualna
- zbiorowa

Metody pracy:

- słowna
- praktyczna

Miejsce realizacji zajęcia: sala przedszkolna

Czas przeprowadzenia zajęcia: ok. 25-30 min.


Przebieg zajęcia:

1. Zabawa ruchowa z elementami Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona „Spacer w deszczu”

Nauczycielka zaprasza dzieci na spacer w deszczu. „Idziemy na spacer. Maszerujemy po alejkach w parku” (wszyscy maszerują przy muzyce, wykonując ruchy naprzemienne, np. prawa ręka dotyka lewego kolana, zaś lewa prawego kolana). „Z nieba zaczynają spadać duże krople deszczu. Narysujemy je” (dzieci rysują oburącz w powietrzu krople deszczu). „Zakładamy kaptury. Maszerujemy teraz do przedszkola” (wszyscy maszerują przy muzyce, wykonując ruchy naprzemienne). „A teraz czas na odpoczynek” (dzieci siadają w kole, krzyżują nogi w kostkach, splatają ręce, zamykają oczy, językiem dotykają podniebienia i oddychają rytmicznie, następnie dłonie łączą opuszkami palców, pamiętając o swobodnym oddychaniu).

2. Słuchanie piosenki J. Bernat „Deszczowa orkiestra”

Kto nie lubi deszczu
kto się boi burzy,
komu w niepogodę czas się dłuży
niechaj zagra z nami w deszczowej orkiestrze,
bo my gramy razem z deszczem.

Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra.
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr.
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz
i my razem z deszczem gramy sobie też.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra.
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr.
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz.
Baw się razem z nami, jeśli tylko chcesz.

Nasza roześmiana, deszczowa orkiestra
ciągle gra i grać nie może przestać.
Więc nie zwlekaj długo i zagraj dziś z nami
Do zabawy zapraszamy.

Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra.
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr.
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz
i my razem z deszczem gramy sobie też.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra.
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr.
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz.
Baw się razem z nami, jeśli tylko chcesz.

3. Rozmowa z dziećmi zainspirowana wysłuchaną piosenką

Dzieci odpowiadają na pytania nauczycielki:
– Kto może grać w deszczowej orkiestrze?
– Jak gra burza?
– Jak gra wiatr?
– Jak gra deszcz?
– Co można robić w deszczową pogodę?
– Co by było, gdyby deszcz był kolorowy? (ćwiczenie twórcze „burza mózgów”)

Dzieci słuchając piosenki „Deszczowa orkiestra”, rytmicznie uderzają, pocierają całą dłonią lub stukają opuszkami palców jednej ręki w kawałek folii bąbelkowej przy wyrazach dźwiękonaśladowczych: „bum, bum, bum, bum, bum!”, „szu, szu, szu, szu, szu!”, „kap, kap, kap, kap, kap!”.

4. Zabawa orientacyjno-porządkowa z elementami Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona „Burza, wiatr i deszcz”

Dzieci maszerują w tempie wygrywanym przez nauczycielkę na bębenku, wykonując ruchy naprzemienne (np. uniesienie prawego kolana z jednoczesnym zwróceniem rąk w lewą stronę, zaś lewego z równoczesnym skierowaniem rąk w prawą stronę). Na hasło: „Burza!” dzieci dobierają się w pary oraz tworzą piorunochron – przykładają prawą rękę do prawej ręki partnera, a lewą dokładają do lewej. Na hasło nauczycielki: „Deszcz!” dzieci rysują oburącz w powietrzu krople deszczu, a na hasło: „Wiatr!” rysują w powietrzu leniwą ósemkę (raz prawą a raz lewą ręką, a następnie obiema rękami razem).

5. Gra na instrumentach perkusyjnych „Deszczowa orkiestra”

Dzieci kolejno losują z woreczka po jednym kartoniku, na którym znajduje się symbol oznaczający burzę, deszcz lub wiatr. Przyklejają kartonik na bluzce w widocznym miejscu, po czym dobierają się w zespoły zgodnie z wylosowanym symbolem. Nauczycielka prezentuje instrumenty: grzechotki, drewienka (klawesy, tonbloki) oraz trójkąty, a dzieci nazywają je. Umieszcza przy nich odwrócone trzy kartoniki z symbolami: drewienka – „burza”, grzechotki – „wiatr”, trójkąty – „deszcz”. Następnie gra na poszczególnych instrumentach, a dzieci określają, czy to może grać burza, wiatr czy deszcz. Nauczycielka odwraca kartoniki, razem z dziećmi liczy, ile osób jest w danym zespole, po czym rozdaje odpowiednie instrumenty muzyczne każdemu z nich. Dzieci słuchają piosenki „Deszczowa orkiestra”, w trakcie refrenu śpiewają i na instrumentach kolejno grają: drewienka, grzechotki, trójkąty.

6. Podsumowanie zajęcia „Deszczowe kropelki”

Nauczycielka rozmawia z przedszkolakami na temat wrażeń po zabawach. Następnie przekazuje w prawą stronę sylwety kropli deszczu z imionami dzieci. Każde z nich zatrzymuje kroplę deszczu ze swoim imieniem, a pozostałe przekazuje dalej. Dzieci rysują na kropelkach symbolicznie swój nastrój „Jak się czułem na zajęciu?”.