Temat: JAKI JEST LÓD? – zabawy badawcze
Obszar z podstawy programowej: 4/1
(Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu
i rozumieniu siebie i swojego otoczenia/ przewiduje, w miarę możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach.)
Cel ogólny:
Poznanie właściwości lodu, kształtowanie zdolności do uważnej obserwacji i umiejętności wyciągania wniosków z zaobserwowanych zjawisk.
Cele operacyjne – dziecko:
• Zna właściwości lodu;
• Próbuje formułować wnioski z zaobserwowanych zjawisk;
• Samodzielnie przeprowadza doświadczenie;
• Wie, że lód szybciej topnieje w ciepłej wodzie niż w zimnej;
Metody:
• Aktywizująca, podająca, praktyczna
Formy:
• indywidualna
• z całą grupą
Środki dydaktyczne:
Kostki lodu, 2 miski, ciepła woda, zimna woda, grzejnik, słoik, po 2 kubki dla każdego dziecka (najlepiej w dwóch kolorach), krążki, magnetofon, płyta CD z muzyką, buźki
z uśmiechniętą lub smutną miną
Przebieg zajęcia:
1. Przywitanie się. Posłanie pięknego uśmiechu wszystkim uczestnikom zajęcia.
2. „Co to jest lód?” – poznanie właściwości lodu.
a. „W co zamieni się lód?” – odstawienie kostki lodu umieszczonej w słoiku na grzejnik. Obserwacja rezultatu po kilku chwilach. (W międzyczasie poznanie właściwości lodu.)
b. „Jaki jest lód?” – każde dziecko dostaje kostkę lodu. Mówi o swoich wrażeniach dotykowych; lód jest zimny, mroźny, mokry, twardy itp.
c. „Czy lód ma smak?” – dzieci smakują lód. Mówią o swoich wrażeniach smakowych; lód nie ma smaku.
d. Sprawdzanie co stało się z lodem pozostawionym na grzejniku. Formułowanie wniosków przez dzieci. W razie konieczności pomoc nauczyciela.
3. „Chodzimy po lodzie” – zabawa ruchowa. Na dywanie rozłożone są krążki – kra lodowa. Gdy dzieci słyszą muzykę odtwarzaną na magnetofonie, skaczą z krążka na inny krążek, uważają, aby nie dotknąć podłogi. W momencie gdy muzyka milknie, dzieci stoją w bezruchu na krążku.
4. „Czy lód umie pływać?” – wrzucenie kilku kostek lodu do miski z wodą ciepłą i do miski z wodą zimną.
a. Obserwacja czy lód unosi się na wodzie czy też nie.
b. Obserwacja, w której wodzie lód szybciej topnieje. Formułowanie wniosków przez dzieci. W razie konieczności pomoc nauczyciela.
5. Samodzielne wykonanie doświadczenia. Rozdanie dzieciom po białym kubeczku
z wodą zimną i po kubeczku brązowym z wodą ciepłą. Każde dziecko damo wykonuje doświadczenie i sprawdza, czy rzeczywiście lód szybciej rozpuszcza się w wodzie ciepłej.
6. Ewaluacja zajęcia – powtórzenie poznanych właściwości lodu.
Każde dziecko wybiera odpowiednią buźkę. Jeżeli zajęcie się podobało – buźka uśmiechnięta, jeżeli nie – buźka smutna.
Opracowała: mgr Magdalena Franciszkiewicz