Koszykówka - zabawy i gry doskonalące poznane elementy techniczne

1. CELE LEKCJI

A) Wiadomości

Uczeń:
• wie po co jest rozgrzewka przed wysiłkiem fizycznym,
• poznaje sposoby doskonalenia elementów technicznych,
• poznaje nowe ćwiczenia i zabawy,

B) Umiejętności

Uczeń:
• wykorzystuje elementy techniki gry w koszykówkę w różnych sytuacjach praktycznych,
• doskonali dokładność chwytów, podań i kozłowania,

C) Postawy

Uczeń:
• współdziała i współpracuje w grupie w celu osiągnięcia zamierzonego wyniku,
• przestrzega ustalonych reguł,
• doskonali współpracę w małych zespołach,

D) Sprawność motoryczna

Uczeń:
• rozwija szybkość i wytrzymałość,
• rozwija koordynację wzrokowo- ruchową,

2. METODA I FORMA PRACY

Frontalna, indywidualna, praca w zespołach.
Metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa

3. ŚRODKI DYDAKTYCZNE

Piłki do koszykówki, materace, woreczki, szarfy

4. PRZEBIEG LEKCJI

A) Faza przygotowawcza

1. Zbiórka, sprawdzenie gotowości do zajęć, podanie tematu i zadań lekcji.

2. Zabawa ożywiająca „ Berek ranny”. Wyznaczona osoba jest berkiem (oznaczona szarfą) i stara się schwytać kolegę lub koleżankę uciekających po całej sali. Jeśli uda mu się kogoś dotknąć wówczas dotknięty staje się berkiem, ale równocześnie musi trzymać się jedną ręką za to miejsce, które zostało przez dotkniecie „zranione”.

3. Rozgrzewka.
Ćwiczenia ramion. Podrzucamy piłkę w górę. w czasie jej lotu wykonujemy jak najwięcej klaśnieć w dłonie i chwytamy piłkę. Rozpoczynamy od niewysokich podrzutów, staramy się by piłka nie spadła na podłogę.
Ćwiczenia nóg. Kozłując piłkę prawą ręką ( później lewą) przechodzimy do siadu, klęku, leżenia i wracamy do postawy. Toczenie piłki „ósemką pomiędzy nogami”
Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. W siadzie prostym dzieci wykonują toczenie piłki po nogach, przechodząc do skłonu w przód. Ćwiczenia mięśni brzucha. Z siadu prostego (piłka miedzy stopami) przechodzimy do leżenia tyłem, wznosimy nogi z piłką do leżenia przewrotnego z ramionami w górze i wkładamy piłkę do rąk. Następnie wracamy do siadu prostego i przez skłon w przód zostawiamy piłkę między stopami.
Podskoki. Mocno odbijamy piłkę kozłem o podłogę i chwytamy ją w wyskoku.

B) Faza realizacyjna

1. „Tropiciele”. Dzieci kozłują piłkę w dowolnym miejscu sali naśladując nauczyciela. Nauczyciel stosuje utrudnienia: kozłowanie ze zmiana ręki, z przejściem do siadu, leżenia, z podskokami, z szybkimi startami, z przysiadami.

2. Dzieci dobierają się w pary, każda para ma piłkę. Pierwsza osoba biegnie w dowolnym kierunku, pokazuje dowolną liczbę palców na wzniesionej w górze dłoni i zaraz zaciska ją w pięść. Drugi uczeń biegnie dokładnie za partnerem kozłując piłkę, głośno odczytując ile palców pokazuje kolega. Wzniesienie prawej ręki jest dla niego sygnałem do kozłowania prawą ręką, podniesienie lewej- do kozłowania lewą ręką. Po 1-2 minutach uczniowie zamieniają się rolami.

3. Sztafeta wahadłowa. Dwie drużyny ustawione naprzeciw siebie. Pierwszy zawodnik podaje piłkę oburącz sprzed klatki piersiowej do kolegi stojącego w przeciwnym rzędzie i przebiega na koniec przeciwnego rzędu. ( zamiana miejsc)

4. „Piłka goni piłkę po podaniu do środkowego”. Zawodnicy obydwu drużyn ustawiają się na przemian na obwodzie koła ( raz członek jednej drużyny, raz drugiej). Każda drużyna wyznacza kapitana, który wchodzi do środka koła. Grę rozpoczynają kapitanowie podając piłkę do partnerów stojących na obwodzie koła. Dzieci podają piłkę do swoich partnerów oburącz sprzed klatki piersiowej zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Wygrywa zespól którego piłka pierwsza wróci do kapitana.

5. „Żywy kosz”. Dwie drużyny. Około 2 metrów od linii końcowych sali kładziemy materace, na których staje po jednym uczniu z każdego z zespołów. Pełni on rolę kosza. Grę rozpoczyna się rzutem sędziowskim na środku boiska. Każda drużyna stara się wykonać rzut do gracza stojącego na materacu, tak by mimo krycia go przez przeciwnika mógł on schwytać piłkę, nie schodząc z materaca. Żaden z graczy (prócz żywych koszy) nie może wchodzić na materac ani go dotykać. Za schwytanie piłki przez kolegę na materacu drużyna otrzymuje 1 punkt, natomiast 2 punkty jeśli „żywy kosz” dostał „czyste podanie”. Obowiązują przepisy jak w mini-koszykówce.

C) Faza podsumowująca

1. Ćwiczenia uspakajające. W siadzie skrzyżnym z woreczkiem na głowie głębokie wdechy i wydechy.
2. Zbiórka w szeregu, podsumowanie lekcji, sportowe pożegnanie.