Zielone serce - scenariusz z zakresu edukacji przyrodniczej

SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z ZAKTESU EDUKACJI PRZYRODNICZEJ
PROWADZĄCA: MAGDALENA NOWAK
Temat zajęć: „Zielone serce”

Cele:
• Kształtowanie więzi emocjonalnej z przyrodą, uwrażliwianie na jej piękno i konieczność jej poszanowania
• Rozbudzanie ciekawości poznawczej poprzez wielozmysłowe doświadczenia
• Kształtowanie właściwych postaw oraz świadomości ekologicznej
• Zapoznanie z kolejnymi etapami produkcji papieru
Metody:
• Słowna
• Pokazowa
• Czynna

Formy:
• Indywidualna
• Grupowa
Pomoce: różnego rodzaju przedmioty wykonane z drewna, opowiadanie „Skąd się wziął papier”, gazety, ilustracje do opowiadania, płyta CD z odgłosami przyrody, masa papierowa.


Przebieg zajęć:
1. Zabawa typu zaczarowany worek „Oblicza papieru”. Nauczyciel prosi kolejno dzieci o wyciągnięcie z „Zaczarowanego worka” różnych przedmiotów. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, co łączy wszystkie te przedmioty.
2. Wysłuchanie opowiadania ilustrowanego przez nauczyciela „Skąd się wziął papier?” Łukasza Klesyka.

Pierwszymi ,,notatkami” były skały i ściany jaskiń. Pisano na nich i rysowano kamieniami lub ostro zakończonymi kośćmi zwierząt. Potem ludzie wpadli na pomysł,
że można pisać na kawałkach wysuszonej kory, na drewnianych tabliczkach, na liściach
albo ... skorupkach glinianych naczyń. Podobno jeden ze starożytnych uczonych rozbił
wszystkie garnki, jakie miał w domu, bo nie mógł znaleźć żadnych innych glinianych
skorup, które nadawałyby się do zapisywania...
Potem pisano na tablicach z drewna lub z metalu. Były one jednak ciężkie, a
zapisanie jednej strony trwało bardzo długo. Wymyślono, więc gliniane tabliczki. Gdy
glina była miękka pisano na niej drewnianymi rylcami, a potem wypalano tabliczkę w
ogniu, by była twardsza i bardziej trwała.
Papirus wynaleźli starożytni Egipcjanie. Wyrabiali go z włókien rośliny, o tej
samej nazwie. Papirus przypominał nasz papier, ale można było na nim pisać tylko z
jednej strony. Był jednak bardzo sztywny, łatwo się łamał i kruszył. Nawijano, więc
papirusową książkę na dwie pałeczki, a podczas czytania odwijano. Na papirusie
pisano atramentem z wody i sadzy, który łatwo dawał się zmywać a nawet ... zlizywać
językiem. Pergamin, który zastąpił papirus, to cieniutka i odpowiednio przygotowana
skóra zwierzęca. Okazał się lepszy od papirusu, bo można było na nim pisać z dwóch
stron. Można, więc było z niego robić prawdziwe książki. Papier, wyrabiany z drewna,
wynaleźli Chińczycy ok. 2000 lat temu. W 1000 lat później dotarł do Europy. Był tani,
wygodny i produkowało się go szybko. Wkrótce stał się bardzo popularny.

3. Zabawa ruchowa z elementami rzutu „Papierowa koszykówka”. Dzieci wykonują papierowe piłki z makulatury. Ćwiczenie polega na trafieniu do wyznaczonego celu.
4. Film /historyjka obrazkowa/ „Jak powstaje papier?”. Dzieci zapoznają się z poszczególnymi etapami produkcji papieru.
Pogadanka na temat potrzeby szanowania i dbania o drzewa.

CZĘŚĆ ZAJĘĆ W TERENIE
Dzieci wyruszają wraz z nauczycielem na spacer do pobliskiego pasu lub parku.

1. Zabawa dydaktyczno – badawcza „Drzewo – mój przyjaciel”. Każde dziecko na wyznaczonym terenie poszukuje wśród drzew swojego przyjaciela. Dziecko za pomocą dotyku, węchu i wzroku, poznaje swojego przyjaciela. Do obserwacji wykorzystują lupy. Dzieci przytulają się do drzew słuchając szumów liści.
2. Wypowiedzi dzieci na temat tego, w jaki sposób możemy okazać drzewom szacunek.
3. Zabawa ruchowa rozwijająca umiejętności przestrzenne „Stań obok przyjaciela”.
Dzieci wykonują polecenia nauczyciela mając za partnera drzewo:
• Stań obok drzewa
• Przykucnij pod drzewem
• Schowaj się za drzewo
• Stań przy drzewie.
Dzieci wspólnie wymyślają ukłon dla drzewa, w dziękowaniu za wspólna zabawę.