Streszczenie artykułu autorstwa Anety Paszkiewicz pt. „Funkcjonowanie dzieci z ADHD a szkole”

Artykuł pt. „Funkcjonowanie dzieci z ADHD a szkole” autorstwa Anety Paszkiewicz przedstawia problemy z jakimi borykają się dzieci dotknięte ADHD (nadpobudliwość psychoruchowa).
Według autorki ADHD nazywane jest też często zespołem hiperkinetycznym. Nazwy te istnieją obok siebie na zasadach równoprawnych, iż pierwsza z nich podaje amerykańska DSM-IV, drugą zaś europejska ICD-10 – najpopularniejsze na świecie klasyfikacje chorób. Autorka artykułu przywołuje trzy wyjaśnienia pojęcia nadpobudliwość (według Haliny Spionek, Włodzimierza Szewczuka i Norberta Silamy). Pozwolę sobie w swoim streszczeniu tego artykułu na przytoczenie pojęcia nadpobudliwość według Haliny Spionek, która twierdziła, iż nadpobudliwość jest „jednym z najczęściej spotykanych przejawów zaburzeń neurodynamicznych wśród uczniów. Przejawia się ona bądź w całym zachowaniu dziecka, bądź w różnych jego sferach w postaci nadpobudliwości ruchowej, poznawczej lub emocjonalnej”.

F. J. O’ Regan mówiąc o zespole nadpobudliwości psychoruchowej jako zaburzeniach powodujących u uczniów problemy z koncentracją, nadmierną impulsywnością i nadaktywnością wyróżnił on trzy typy zachowań:
• „Typ nieuważny – Sa to uczniowie, którzy często zdradzają oznaki nadaktywnością umysłowej, a dodatkowo mogą być nadmiernie impulsywni. Tyle samo chłopców co dziewczynek dotkniętych jest ta przypadłością.
• Typ nadaktywny – impulsywny – wydaje się, jakby ci uczniowie mieli niespożyte pokłady energii, a ich działania mogą prowadzić do poważnych problemów edukacyjnych i towarzyskich. Zaburzenia te dotyczy czterokrotnie więcej chłopców niż dziewczynek.
• Typ połączony - są to uczniowie zdradzający cechy obu powyżej wskazanych grup”.

Dzieciaki z ADHD nie umieją wysiedzieć na jednym miejscu, nosi ich – dlatego wytrzymanie 45-cio minutowej lekcji w spokoju i skupieniu w jednym miejscu stanowi dla nich problem.
Uczniowie z ADHD w szkole sprawiają wiele problemów, gdyż zaburzenie, które u nich występuje utrudnia ich prawidłowe funkcjonowanie. W środowisku szkolnym dziecko z ADHD jest często traktowane z niechęcią, ponieważ nie zachowuje się grzecznie, wtrąca się niepotrzebnie w rozmowy innych, przeszkadza, zaczepia i nie umie wysiedzieć na jednym miejscu przez pewien czas. Uczniowie dotknięci ADHD często przeszkadzają i swoim zachowaniem przysparzają problemów nauczycielom, przeszkadzając im w lekcjach, burza porządek lekcji (musi to zrobić natychmiast).

Aby ograniczyć problemy dziecka nadpobudliwego w szkole musi się przestrzegać pewnych zasad postępowania. Należy objąć dziecko w szkole wszechstronną pomocą i wsparciem psychologiczno-pedagogicznym. Należy duży nacisk położyć na współpracę na linii pedagog, psycholog szkolny – wychowawca – nauczyciele przedmiotowi (+ pedagog wspomagający jeżeli dziecko uczęszcza do klasy integracyjnej).
Należy zaakceptować trudności dziecka i przyjąć, że występujące problemy dziecka nie są przejawem jego złej woli. Z drugiej strony ważne jest, aby wspierać wszelkie przejawy zachowań pozytywnych, tym samym dając dziecku jasny i czytelny przekaz czego się od nich oczekuje. Autorka artykułu przywołuje pewne zasady główne i szczegółowe postępowania z uczniem z ADHD autorstwa Lucyny Mikoszy.

Zasady główne:
1. Nie należy karać dziecka nadpobudliwego ruchowo za niezależne od niego objawy, gdyż może to doprowadzić do tego, iż zacznie się ono bać szkoły, która będzie mu się jawiła jako miejsce, w którym spotykają je niesprawiedliwe i niezrozumiałe przykrości.
2. Aby zapewnić stosunkowo poprawne funkcjonowanie ucznia z ADHD w szkole, należy mu wytyczyć ściśle ustalone reguły działania o jasnych i przejrzystych strukturach.

Powyższe zasady stwarzają możliwość do ustalenia planu pracy z dzieckiem z ADHD.

Opracowane na podstawie artykułu pt. „Funkcjonowanie dzieci z ADHD a szkole” autorstwa Anety Paszkiewicz