Czytajcie dzieciom bajki!

CZYTAJCIE DZIECIOM BAJKI !!!

„Mamo przeczytaj mi bajkę” – to zdanie słyszał każdy rodzic/opiekun, wiele razy w swoim życiu. To zdanie wypowiada prawie każde dziecko, które kładzie się spać. Bo bajka...

Baśń, bajka, opowiadanie są tymi formami literackimi, z którymi dziecko spotyka się najwcześniej w swoich kontaktach z literaturą. Świat kreowany w bajce zgodny jest z myśleniem życzeniowym jej głównego bohatera. Magia rządzi rozwiązywaniem trudnych problemów, co umożliwia nagłą zmianę rzeczywistości. Tak właśnie myśli dziecko: magicznie, przypisując przedmiotom martwym atrybuty życia, doszukując się cech ludzkich u zwierząt.
Bo dzieci bardzo lubią bajki i zawsze chętnie je słuchają, zwłaszcza jeśli ktoś pięknie je opowiada. Kiedyś, chyba jednak było to dawno... od opowiadania bajek były babcie. Teraz bardzo rzadko się zdarza, aby któreś dziecko pochwaliło się, że jego babcia zna dużo różnych bajek. Teraz babcie coraz rzadziej opowiadają wnukom bajki. A szkoda! Dlatego niech to nie będzie tylko obowiązek mamy, taty, babci czy dziadka, niech bajki czytają również nauczycielki. Baśnie w przedszkolu są literaturą potrzebną. Nie można zapomnieć o tym, że właśnie w okresie przedszkolnym najskuteczniej można wprowadzić dziecko w świat fikcji, w krąg literackich postaci i sytuacji. Wychowankowie przedszkoli, których nauczycielki lubią i cenią literaturę dziecięcą, a swoje zamiłowania potrafią im przekazać, mają bogatszą wyobraźnię, wypowiedzi ich są ciekawsze i bardziej poprawne i nie grozi im nuda.
Czytanie książek nie jest tylko formą przyjemnego spędzania czasu lub edukacyjną koniecznością. Jest dla dziecka przede wszystkim rozwijające. Kontakt z literaturą wspiera:
• Rozwój poznawczy – taką funkcję pełnią nie tylko szkolne podręczniki i różne książki edukacyjne, ale także literatura piękna. Wszystko to dostarcza różnorodnych informacji o świecie: historycznych, geograficznych, biologicznych i innych.
• Rozwój emocjonalny – obserwując zachowania bohaterów, towarzysząc im w ich przygodach, dziecko ma szansę, poznania różnych emocji, sposobów ich ekspresji, zachowań związanych z ich odczuwaniem.
• Rozwój społeczny – w książkach ukazane są relacje między rówieśnikami, między dziećmi i dorosłymi oraz relacje dorosłych między sobą. Młodzi odbiorcy mają zatem możliwość poznania różnych interakcji międzyludzkich, zarówno tych pożądanych, jak i tych niewłaściwych.
Niektórzy rodzice jednak uważają, że baśnie nie oddają prawdziwego życia, takiego jakim ono jest. Każdy przecież wie, że „Życie to nie bajka”. Inna obawa rodziców i nauczycieli dotyczy zbytniego fantazjowania, w które może popaść dziecko, jeśli zagłębi się mocno w świat baśni.
A przecież baśnie przekazują dziecku najważniejszą prawdę o życiu: na świecie istnieje dobro i zło. Do ciebie należy wybór między jednym i drugim. Jeśli wybierzesz dobro, spotka cię nagroda, jeśli wybierzesz zło – kara. Może nam się wydawać, że jest to stwierdzenie bardzo naiwne, czy jednak w głębi duszy nie wierzymy w tę prawdę? Czy nie kierujemy się w naszym życiu? Dziecko myśli konkretami, dlatego zarówno dobro, jak i zło jest w baśniach uosobione. Złem jest wilk, który chce pożreć Czerwonego Kapturka, dobrem – Jaś i Małgosia odrzuceni przez macochę i uległego ojca. Przykłady można mnożyć, każda z baśni jest takim przykładem. Poznanie siebie i mądre kierowanie swoimi uczuciami, swoim życiem to tajemnica dorosłości, która czeka przedszkolaka. Opowiadajmy je w i e l o k r o t n i e.

Joanna Podsiedlik
Literatura:
1. „Bajki terapeutyczne dla dzieci” M. Molicka. Wyd. Media Rodzina 1999r. str. 23
2. „Rola Literatury w rozwoju dziecka” J.A.Sienkiewicz-Wilowska, Wychowanie w przedszkolu 5/2013, str. 18-19.
3. „Dlaczego baśń?” T. Tartas, Wychowanie w przedszkolu 2/2001, str. 94.
4. „Książka barwna jak wstążka” I. Dudzińska, Wychowanie w przedszkolu 1/1993, str. 23.
5. „Chcecie bajki? Oto bajka...” M. Ziółkowska-Sobecka, Wychowanie w przedszkolu 5/1992, str. 263-268.
6. „Dzieci lubią bajki” I. Dudzińska, Wychowanie w przedszkolu 4/1991, str. 223.
7. „Rozumienie bajek przez dzieci sześcioletnie” M. Kliś, Wychowanie w przedszkolu 5/1991, str. 268