Walory biblioterapeutyczne opowiadania Erica Emmanuela Schmidta pt. "Oskar i Pani Róża"

Dariusz Trybuła,
Wiadrów

Walory biblioterapeutyczne opowiadania Erica Emmanuela Schmidta pt. „Oskar i Pani Róża”


INTERPRETACJA OPOWIADANIA POD WZGLĘDEM WALORÓW BIBLIOTERAPEUTYCZNYCH

Jedna z książek, którą zapamiętałem jest opowiadaniem pt. „Oskar i Pani Róża”, którą napisał Eric Emmanuel Schmidt. Jest to ciekawa książka, która jest przeznaczona zarówno dla dzieci jak i osób dorosłych. Książka ta opowiada o życiu Oskara – głównego bohatera, który zostaje okrutnie doświadczony, gdyż choruje na białaczkę. Tematycznie opowiadanie to mówi o ostatnich dniach życia dziesięcioletniego chłopca o imieniu Oskar, który choruje na raka.
Za namową tajemniczej Pani Róży postanawia pisać przez ostatnie dwanaście dni swojego życia w szpitalu listy do Boga umownie przyjmując, ze jeden dzień stanowi 10 lat życia (co w efekcie będzie liczyło, że chłopiec przeżyje 130 lat). Książka ukazuje jak można te smutne i ostatnie dni życia spędzić w sposób piękny i prawdziwy. Dzięki takiej właśnie zmianie myślenia pod wpływem uwierzenia w słowa Pani Róży, Oskar odkrywa po kolei wszystkie etapy życia. Sprawia to, że nawet nie wiadomo kiedy ta przejmująco smutna historia małego chłopca staje się opowieścią, która przechodzi z dziecięcego świata w wyobrażenie o osobie, która z małego dziecka staje się nagle nastolatkiem, osobą dorosła, żonatym mężczyzną i w końcu nadchodzi moment zestarzenia się bohatera. W całej tej jego drodze towarzyszy mu starsza Pani, którą nazywa ciocią Różą. To właśnie dzięki niej chłopiec uwierzył w Boga, a także lepiej zrozumiał świat i dorosłych. Utwór ten niewątpliwie mówi o cierpieniu, oraz budowaniu wiary w chwili gdy dotyka nas ciężka i śmiertelna choroba i próba jej przezwyciężenia (mówi o sensie życia i śmierci).
Dzięki temu, ze książka ukazuje perspektywę dziecięcą możemy dostrzec wszystkie podstawowe problemy dziecka we właściwym świetle – czyli bez fałszu i upiększeń. Niektóre wypowiedzi Oskara zawierają wiele poczucia humoru i pozytywnego nastawienia do Boga, w którym bohater odnalazł swojego przyjaciela. Dzięki temu, ze chłopiec opisuje w swoich listach praktycznie każdą sytuację, która go spotyka pozwala to nam lepiej wgłębić się w jego stan i zrozumieć go. Śmierć i cierpienie, które zostały ukazane w tej książce dotykają mocno każdego czytelnika, który może zastanowić się nad własnym życiem. Chłopiec opisuje dokładnie wszystkie stany i emocje jakie jego dotykają, co pozwala dokładniej zrozumieć i wczuć się w stan jaki przeżywa bohater.
Książka ta niewątpliwie posiada walory biblioterapeutyczne. Uczy empatii – czyli wczucia się w sytuację innej osoby. Dodatkowo zmusza do refleksji i zastanowienia się nad własnym życiem i tym co tak naprawdę jest w nim najważniejsze. Książka pozwala dostrzec także to aby cieszyć się z życia takim jakim jest, kochać ludzi i nie przejmować się uprzedzeniami. Należy cieszyć się z wszystkiego co nas spotyka i być wytrwałym i nie poddawać się gdy w życiu pojawiają się trudności. Trzeba zawsze wyciągać z życia to co najlepsze i żyć uśmiechem na twarzy.
Przeczytanie tej książki umożliwia odpowiedzenie na pytania: jak należy żyć? I jak odnaleźć sens życia? Książka ta bardzo mi się podobała i warto ją polecić innym osobą – zarówno młodzieży, nastolatką jak i ludziom dorosłym. Każdy może w niej odnaleźć coś dla siebie.