Jak ugryźć przedszkole? Mini poradnik dla rodziców

Ewa Zdzieblik - Kowol

Jak ugryźć przedszkole?

Mini poradnik dla rodziców

CZĘŚĆ PIERWSZA
Dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą czy i jak ugryźć...

Twoje dziecko rośnie jak na drożdżach a wraz z nim obawy. Za niedługo osiągnie wiek przedszkolny, a im bliżej tegoż momentu tym większy Twój stres i niepokój. Zastanawiasz się czy Twoja ukochana Pociecha poradzi sobie w przedszkolu, czy jest na tyle rezolutna i odważna by zaaklimatyzować się w nowym miejscu i grupie rówieśniczej? Czy zostanie zaakceptowana przez kolegów, czy poradzi sobie z czynnościami samoobsługowymi, czy polubi swego wychowawcę? Nie martw się na zapas. Wyluzuj. Im większe Twoje napięcie, tym większe u Twego dziecka. Zacznij od siebie. To TY w pierwszej kolejności musisz być przygotowany na wysłanie Twego dziecka do przedszkola, na pożegnanie z Nim, na otwarcie się na ludzi, którzy będą się Nim opiekować. Jeśli poradzisz sobie z własnymi obawami, jesteś gotowy by przygotować swoje Dziecko na to, by stało się szczęśliwym i pogodzonym z nową rzeczywistością przedszkolakiem. A przedszkole to najlepsze miejsce dla Twego Malucha, w którym wspomagany będzie jego harmonijny rozwój.

Pierwszy gryz

Znajdź odpowiadające Tobie przedszkole. Zapoznaj się z nim, jego ofertą edukacyjną itp.. Odwiedź tę instytucję, porozmawiaj z dyrektorem, nauczycielami, rozejrzyj się po salach. Miło tutaj, prawda? Kolorowo, wesoło. To miejsce jest przygotowane specjalnie dla małych dzieci, by czuły się tutaj bezpiecznie, miło i radośnie. Zadawaj pytania, jeśli tylko pojawią się jakieś. Masz prawo wiedzieć jak funkcjonuje przedszkole, jak wygląda i kto tutaj pracuje.
Najlepiej będzie, jeśli zrobisz to rok przed planowanym rozpoczęciem edukacji przedszkolnej Twego Dziecka. Dowiesz się wtedy, czy placówka oferuje Tobie i Twemu Dziecku specjalne zajęcia, mające na celu oswojenie przedszkola tzn. zajęcia adaptacyjne dla dzieci, podczas których Twa Pociecha pozna sale, wychowawców, rówieśników, pozna pierwsze grupowe zabawy i będzie miało czas na przyzwyczajenie się do myśli, że bez mamy i taty też może być fajnie.
Kiedy już klamka zapadnie i masz 100% pewności, że Twój Maluch idzie do przedszkola, zapisz go. Pamiętaj, że zapisy zwykle odbywają się około pół roku przed rozpoczęciem roku szkolnego.

Drugi gryz

Teraz czas na Twe Dziecko. Przygotuj go do roli przedszkolaka. Rozmawiaj z Nim o przedszkolu, opisując przedszkole w pozytywny sposób. Nie strasz „Jak pójdziesz do przedszkola, to zobaczysz...”, gdyż w ten sposób ukształtujesz obraz potwora zjadającego dzieci i utrudnisz sobie i dziecku przedszkolny start.
Zapisz Malca na zajęcia adaptacyjne, jeśli są takie organizowane. Takie zajęcia pomogą Mu zrozumieć, że ten potwór jednak nie zjada.... Jeśli nie ma takich zajęć, zaprowadź Je do placówki i poproś, by dyrektor lub wychowawca oprowadził Was po salach
i zapoznał z przedszkolem. Pamiętaj jednak, by na takie spotkanie umówić się wcześniej z dyrektorem, gdyż nie zawsze taka wizyta będzie możliwa, zwłaszcza w godzinach, w których odbywają się zajęcia.
Niezwykle istotną kwestią, na którą musisz zwrócić szczególną uwagę jest trening samodzielności Twego Dziecka. Jeśli jeszcze nie w pełni samodzielnie korzysta z toalety, masz jeszcze troszkę czasu, by go tej samodzielności nauczyć. Jest to bardzo ważne, bo w przyszłości ta niesamodzielność może być dla dziecka stresująca zwłaszcza, że nie każde ma odwagę, by poprosić o pomoc. Nie zakończony trening czystości może prowadzić do omijania toalety, a w rezultacie do przykrych niespodzianek. Może też być powodem ogólnej niechęci dziecka do przedszkola.
Zwróć również uwagę, czy Dziecko samodzielnie potrafi jeść i ubierać się. Tego musisz go nauczyć, a często wystarczy jedynie pozwolić maluszkowi na samodzielność. On chętnie się uczy i chętnie wykonuje wiele czynności „Siam” Tylko pozwól mu.
. Oczywista jest pomoc, którą zaoferuje nauczyciel, zwłaszcza w grupie najmłodszej. Nie jest jednak w stanie we wszystkich czynnościach samoobsługowych pomóc każdemu i w każdej sytuacji. Zwróć uwagę, iż nauczyciel to tylko człowiek, który ma tylko dwie ręce, a przedszkolaków zwykle więcej niż dwudziestu.

A poza tym.. polubcie przedszkole nim do niego pójdziecie. Wy rodzice! Dzieci z pewnością je pokochają, chociaż początki bywają trudne i na taką ewentualność też musicie być gotowi.

A więc idziemy do przedszkola.


CZĘŚĆ DRUGA
Dla tych, którzy już gryzą...


Twoje Dziecko jest świeżo upieczonym przedszkolakiem. Pomóż mu w tej, niewątpliwie stresującej i trudnej dla niego sytuacji. Jest teraz bez mamusi i tatusia na dodatek wśród obcych dzieciaków. Bądź mądry i nie zdradzaj swoich własnych emocji, bo przecież Ty też się stresujesz, prawda?

Trzeci gryz.
Pożegnania

Przed odprowadzeniem Dziecka do przedszkola, powiedz mu, że pomożesz mu się przebrać w szatni, zaprowadzisz do sali i szybko się z nim pożegnasz. Zapewnij je jednak, że wrócisz po nie np. po obiedzie i słowa odnośnie pory odbioru dotrzymuj. W pierwszych dniach w przedszkolu warto pozostawiać Dziecko na krócej np. na 5 godzin. Z czasem jednak wydłużaj czas pobytu w przedszkolu. Adaptacja Dziecka w przedszkolu może potrwać nawet kilka tygodni. Bądź cierpliwy i spokojny. Zaproponuj Maluchowi zabranie do przedszkola swojej ulubionej przytulanki, pomoże Mu poczuć się bezpieczniej.
Przed salą przedszkolną żegnaj się z Dzieckiem krótko, czule, ciepło lecz stanowczo i stanowczym krokiem oddalaj się w kierunku drzwi wyjściowych. Tak, to jest trudne zwłaszcza, gdy Ono płacze, tupie, krzyczy i dostaje ogromnej siły, która pomaga mu trzymać się Ciebie kurczowo, tak że nie można go oderwać. Czy ta siła to sok z Gumi- jagód? Nie, to Twoje oczy wielkie od strachu, w których Dziecię w mig odczyta, że miejsce, w którym chcesz je pozostawić to jednak ten potwór... Najlepiej, gdy w pierwszych dniach Malec będzie odprowadzany przez rodzica bardziej stanowczego i opanowanego. Nie ulegaj Mu, jeśli krzykiem i płaczem będzie wymuszało zabranie z przedszkola. Jeśli ta zasada poskutkuje raz, będziesz mieć codziennie ten sam problem, jeśli jednak nie ulegniesz próbie siły Twego Dziecka, z reguły pociecha przegrywająca ten pojedynek szybko przestaje płakać i odnajduje się w grupie rówieśników, gdy tylko opuścisz przedszkole.
Tak więc jak najszybciej zwalcz potwora w sobie, a Dziecku będzie łatwiej. Jeśli sobie nie radzisz z pożegnaniem poproś o pomoc nauczyciela. Być może czasem wychowawca będzie musiał odrywać od Ciebie Twoją pociechę, z każdym dniem będzie jednak lepiej, pod warunkiem, że Ty będziesz stanowczy i stanowczym krokiem będziesz wychodził z przedszkola. To działa, tylko nie zdradzaj przed Dzieckiem, że boisz się tak samo, jak ono.
Tak, to był bardzo cierpki gryz.

Czwarty gryz
Codzienność przedszkolna
Zapoznaj się z ramowym rozkładem dnia, będziesz wiedzieć, o jakich porach Przedszkolaki spożywają posiłki, biorą udział w zajęciach, spędzają czas na zabawie. Rozkład dnia jest stały w przedszkolu, co daje Dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
Staraj się nie spóźniać. Pozwól Dziecku uczestniczyć we wszystkich rytuałach dnia codziennego. Daj mu czas na to, by mogło się przywitać ze wszystkimi, oswoić każdy rozpoczynający się dzień w przedszkolu, brać udział w czynnościach higienicznych przed śniadaniem. Twoja punktualność to okazywanie szacunku wobec wychowawców, które warto wpajać również najmłodszym. Poza tym śniadanie trwa określony czas, spóźniony Maluch będzie zmuszony do pośpiechu podczas jego spożywania.

Piąty gryz
Nie wszystko układa się po Twojej myśli
O jejku, w tym przedszkolu musi być strasznie. Twoja Pociecha ma problem z jego zaakceptowaniem . Dzieją się różne rzeczy, które wcześniej nie miały miejsca. Maluszek jest niespokojny, marudny, skarży się na bolący brzuszek, zdarza mu się zmoczyć, ma problemy ze snem. To wszystko dzieje się z powodu emocji, nadmiaru nowych bodźców i wrażeń, które wywołują poczucie niepewności, ale również za sprawą indywidualnych cech i otoczenia. Dzieci bardzo silnie przeżywają pójście do przedszkola i nie można negować ich emocji i uczuć. Jeśli Twa Pociecha będzie się żalić, wysłuchaj Ją cierpliwie i nie zaprzeczaj emocjom To zapewne minie, jedynym lekarstwem jest czas, Twoja cierpliwość i mądrość.
Jeśli jednak trwa to zbyt długo, ponad miesiąc dwa, porozmawiaj z wychowawcą. Być może Twoje Dziecko nie jest jeszcze gotowe na przedszkole i warto zwrócić się o pomoc do psychologa dziecięcego.
Dużym problemem są również długie nieobecności dziecka w przedszkolu. Po dłuższej chorobie, Dziecko może mieć ponownie problem z polubieniem przedszkola i cała sytuacja rozpoczyna się od nowa. Pamiętaj więc, że jeśli zdecydowałeś się na zapisanie Maluszka do przedszkola, przyprowadzaj Dziecko regularnie, pod warunkiem że jest zdrowe. Nie funduj mu niepotrzebnie przerw w uczęszczaniu do przedszkola, bo to wpłynie zdecydowanie negatywnie na jego zaaklimatyzowanie.

Szósty gryz
Spotkania z wychowawcą
Warto omawiać wszelkie problemy Dziecka z wychowawcą. Bądź pewny, że wszystkie problemy dziecka będą Tobie znane, gdyż wychowawcy na bieżąco będą starali się je omówić. Nie zawsze jednak nauczyciel może poświęcić Tobie czas na dłuższą rozmowę, dlatego ważne jest byś uczestniczył w spotkaniach z rodzicami. Dowiesz się wówczas o bieżących problemach grupy, kwestiach organizacyjnych, planowanych wydarzeniach. Uczestnicz w nich aktywnie, pytaj, w miarę możliwości pomagaj. Sukces w prowadzeniu grupy w dużej mierze zależy od współpracy pomiędzy nauczycielem a rodzicem, nie zamykaj się więc na dialog, zaufaj wychowawcy Twego Dziecka. Nie wojuj, lecz rozmawiaj. Uwierz, nauczyciel też człowiek... Początek roku szkolnego dla nauczyciela również nie jest łatwy, ale wspólnymi siłami można pokonać każdego potwora w imię troski i zadowolenia Twojego Dzieci.

Po całym zamieszaniu związanym z rozpoczęciem roku szkolnego zaczniesz zauważać jak pięknie rozwija się Twoje Dziecka, jak szybko uczy się nowych rzeczy i jak staje się pełnoprawnym członkiem grupy społecznej. Rozwinie się jego kreatywność, umiejętność współpracy i wiele, wiele innych umiejętności i zdolności. Może obudzi się w nim geniusz? Kto wie, co drzemie w Twoim Malutkim Człowieku.... Wspólnie pomóżmy rozbudzić w Nim każdą najcichszą nutkę, by w dorosłość wkraczało z całą gamą dźwięków.


Dekalog

Szanuj mnie, żebym szanował innych.
Wybaczaj, żebym umiał wybaczać.
Słuchaj, żebym umiał słuchać innych.
Nie bij, żebym nie bił.
Nie poniżaj, żebym nie poniżał.
Rozmawiaj ze mną, żebym umiał rozmawiać.
Nie wyśmiewaj.
Nie obrażaj.
Nie lekceważ.
Kochaj mnie ,żebym umiał kochać.
Uczę się życia od Ciebie...