"Na 3-latki czekamy i z radością je witamy". Program adaptacyjny

WSTĘP

„KIEDY ŚMIEJE SIĘ DZIECKO,
ŚMIEJE SIĘ CAŁY ŚWIAT.”
Janusz Korczak

Każda zmiana w życiu człowieka jest czymś ważnym. Niewątpliwie taką zmianą w życiu dziecka i jego rodziców jest przekroczenie po raz pierwszy progu przedszkola.

Pomimo, iż psychologowie twierdzą, że 3 - letnie dziecko jest gotowe do bycia” w przedszkolu, jednak rozstanie na kilka godzin z rodzicami często wywołuje poczucie lęku, strachu, zagrożenia, nieufność, osamotnienie. Dziecko „rzucone na głęboką wodę”, które musi odnaleźć się w nowej, zupełnie nieznanej rzeczywistości, czuje się zagubione, a jego reakcją jest niejednokrotnie płacz, bunt, krzyk czy izolacja.

Aby ułatwić 3 - latkom wejście w nowe otoczenie, złagodzić ból rozstania, zmniejszyć do minimum dziecięcy dramat warto wprowadzić w życie przedszkola program adaptacyjny.

Wszyscy pracownicy naszej placówki pragną, by każde dziecko było w przedszkolu radosne i szczęśliwe. Jako zespół dorosłych chcemy pomóc każdemu dziecku w jego rozwoju uwzględniając indywidualność, możliwości i potrzeby. Co więcej, pragniemy zdobyć zaufanie rodziców poprzez zapewnienie dziecku najlepszej opieki. W związku z tym stale zapewniamy dziecku opiekę nie tylko wykwalifikowanej kadry pedagogicznej, ale również psychologa, logopedy, technika fizykoterapii. Dzieci mogą też uczestniczyć w zajęciach języka angielskiego, rytmiki, orgiami, kółka teatralnego i muzycznego.

Naszym życzeniem jest też, aby jak najwięcej rodziców i dzieci skorzystało z zajęć adaptacyjnych, ponieważ na pewno ułatwiają one start „małego człowieka” w życiu przedszkola. Rodzicom pozwoli to ze spokojnym sercem i pełnym zaufaniem pozostawić swoje największe skarby pod opieką nauczycieli.

„CO POTRAFI MAŁY CZŁOWIEK ... CZYLI DZIECKO
3 – LETNIE I JEGO ROZWÓJ”

„ DZIECKO JEST CHODZĄCYM CUDEM,
JEDYNYM, WYJĄTKOWYM
I NIEZASTĄPIONYM”
Phil Bosmans


Kilka słów o mnie...

Pomimo tego, że jestem jeszcze mały chcę się Wam przedstawić, abyście mogli lepiej mnie poznać i zrozumieć. Mam nadzieję, że ułatwi to nam wszystkim życie obok siebie i ze sobą.

Mam 3 lata. Właśnie wstępuję w wiek przedszkolny, choć nie do końca wiem, co to znaczy. Słyszałem, że czeka mnie okres charakteryzujący się rozwojem wielu procesów poznawczych, przemian w organizmie spowodowanych dojrzewaniem i doskonaleniem jego funkcji, kształtowaniem podstawowych struktur osobowości.

Jak na mnie popatrzycie, to na pewno zauważycie, że jestem niewielki. Jednak szybko rosnę, a mój organizm coraz lepiej i sprawniej funkcjonuje. Co więcej, wciąż doskonalę swoją sprawność fizyczną i motoryczną. Jest to bardzo ciężka i żmudna praca. Pomimo tylu starań wciąż szybko ulegam zmęczeniu, nie potrafię też pokonywać przeszkód terenowych jak to czynią dorośli.

Mój układ nerwowy jest delikatny. Nie jestem jeszcze gotowy, aby odbierać bardzo silne bodźce. Jest jeszcze coś ważnego: nie umiem znosić ograniczania w zaspokajaniu moich potrzeb biologicznych i emocjonalnych, przecież jak jest się głodnym, to się je, a jak ma się ochotę na przytulanie – przytula. Mój wiek charakteryzuje się tym, że nie potrafię skupić uwagi, chyba że będzie to związane z działaniem. Myślę w sposób konkretno – obrazowy. Poziom mojej mowy nie pozwala mi na swobodne porozumiewanie się. Często nie potrafię opisać tego, co czuję i widzę. Strasznie mi z tym ciężko... Boję się pójścia do przedszkola, gdyż w domu rodzice, rodzeństwo, a nawet babcia i dziadek rozumieją nie tylko moje słowa, często niewyraźnie wypowiadane, ale także miny i gesty. W przedszkolu pani na pewno będzie się inaczej uśmiechała i mówiła. Potrzeba mi więcej czasu, abym nauczył się wydawać i odbierać zrozumiałe komunikaty w nowych sytuacjach i wśród nowych osób.
Nie wiem jak moi starsi koledzy, ale ja bardzo potrzebuję bezpieczeństwa i miłości. Nie lubię nowych sytuacji i nadmiaru wrażeń. Kiedy te potrzeby są zaspokojone mogę z odkrywczym błyskiem w oku poznawać i uczyć się świata. Nie lubię przebywać w zatłoczonych miejscach. Lubię czasem zaszyć się w jakimś cichym i przytulnym kąciku i tam oddać się wypoczynkowi lub zabawie.

Nie do końca jest też tak, że jestem egocentryczny, jednak ciągłe zabawy z kimś stają się po pewnym czasie męczące. Potrzebuję czasem samotnej zabawy, a jak będę miał ochotę to pobawię się obok koleżanki lub kolegi.

Jestem jeszcze mały i ciągle od kogoś zależny. Potrzebuję obecności dorosłych, którzy mogą wprowadzić mnie w różne sfery życia. Lubię przebywać wśród koleżanek i kolegów, jak również samotnie doświadczać świata. Potrzebuję wiele ruchu. Uczyć się potrafię jeszcze tylko przez działanie. Nie wiem dlaczego tak się dzieje ale wciąż towarzyszy mi zmienność nastrojów. W jednej chwili jestem zmartwiony i zapłakany, a w kolejnej uśmiechnięty i szczęśliwy.

Jak zapewne zauważyliście, co prawda jestem mały, mam 3 lata, ale jestem bardzo złożoną osobą.

Boję się momentu pójścia do przedszkola. Mam jednak nadzieję, że zarówno rodzice jak i panie w przedszkolu pomogą mi przejść ten trudny okres mojego życia. Chciałabym prosić o wiele cierpliwości, ciepła, opieki i wyrozumiałości. Jeśli spojrzycie na mnie z takimi uczuciami na pewno w niedługim czasie zacznę chętnie chodzić do przedszkola.

CELE PROGRAMU ADAPTACYJNEGO


Cel główny programu:
- Tworzenie atmosfery miłości, radości, zaufania oraz zaspokajanie potrzeby poczucia bezpieczeństwa dzieci – sprzyjającej adaptacji w przedszkolu i eliminowanie stresu adaptacyjnego

Cele szczegółowe programu:
- Zmniejszanie u dzieci napięć emocjonalnych w pierwszych kontaktach z przedszkolem, które utrudniają dziecku polubienie nowego otoczenia

- Motywowanie dzieci do podejmowania działań i zachowań sprzyjających w integrowaniu się z przedszkolem

- Nawiązanie bliskiego, serdecznego kontaktu w relacjach: nauczyciel - dziecko, nauczyciel - rodzic

- Motywowanie rodziców oraz pracowników przedszkola do zapewnienia optymalnych warunków łatwej adaptacji

- Integracja rodziców z przedszkolem w celu zintegrowania działań adaptacyjnych i późniejszej ciągłej współpracy

- Pedagogizacja rodziców w zakresie zaspokajania potrzeb dziecka jako warunku prawidłowego rozwoju

- Poznanie oczekiwań rodziców wobec przedszkola (ich upodobania, potrzeby dzieci), najczęstszych obaw z nim związanych

- Zapoznanie rodziców z kadrą pedagogiczną i pracownikami przedszkola, zadaniami i planem pracy w przedszkolu


ZADANIA PROGRAMU ADAPTACYJNEGO

- Pomagamy rodzicom w zrozumieniu, czym jest proces adaptacyjny oraz jak mogą sami pomóc swoim dzieciom, by jak najłagodniej znosiły stres rozstania
- Organizujemy wspólne zajęcia i zabawy dla dzieci i ich rodziców, które pozwalają im się lepiej nawzajem poznać, a nam dają wspaniałą okazję do obserwacji rodzin dziecka i panujących w niej stosunków
- Staramy się obniżyć lęk rodziców związany z pozostawaniem dziecka w przedszkolu poprzez umożliwienie im poznania placówki, rozmowy indywidualne z kadrą pedagogiczną
- Ukazujemy rodzicom, że nasze przedszkole jest przyjazne ich dzieciom i zasługuje na ich zaufanie
- Pomagamy trzylatkom przystosowywać się do przedszkola jako budynku i nowego otoczenia w poczuciu bezpieczeństwa i atmosferze miłości, czyli z rodzicem za rękę
- Staramy się zapoznać dzieci z ich planem dnia w przedszkolu, co oszczędzi im potem zbędny lęk i niepotrzebne zaskoczenie
- Uświadamiamy rodzicom ogromne znaczenie ich zachowań, często destruktywnych dla procesu adaptacji, podczas przyprowadzania i odbierania ich dzieci z przedszkola
- Ukazujemy ogromną wartość i pomagamy rodzicom ujednolicać plan dnia w domu z planem dnia w przedszkolu, co wpłynie na poczucie bezpieczeństwa dzieci, pozwoli im uniknąć niepotrzebnego stresu związanego z niepewnością i zagubieniem
- Kształtujemy u dzieci poczucie przynależności do grupy przedszkolnej poprzez wystawki prac wykonywanych podczas spotkań adaptacyjnych prowadzonych z rodzicami i dziećmi, oraz ich starszym rodzeństwem przebywającym w starszych grupach nowego przedszkola
- Wytworzenie atmosfery radości, przyjaźni i zaufania w kontaktach z dziećmi i ich rodzicami



PRZEBIEG POSZCZEGÓLNYCH SPOTKAŃ TYGODNIA ADAPTACYJNEGO

SPOTKANIE 1:
Przybyli goście udają się do szatni nauczycielka robi każdemu dziecku zdjęcie, a następnie zostają zaproszenie do sali. W niej nauczycielka przedstawia się i rozdaje dzieciom kolorowe identyfikatory z symbolem grupy.
POWITANIE
Nauczycielka kieruje do wszystkich powitanie:
„Dzień dobry! Witam Was!
Na zabawę przyszedł czas.
Miłe chwile tu spędzimy,
Wszystkie dzieci rozbawimy!”
Następnie nauczycielka uczy dzieci krótkiego powitania, które będą one powtarzać podczas kolejnych spotkań:
„Dzień dobry!
Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę!”

POZNAJMY SIĘ
Dzieci i rodzice siedzą na dywanie w kole. Każdy rodzic kolejno wstaje i przedstawia się słowami : „Jestem Ania, mama Tomka” i wskazuje swoje dziecko, które przedstawia się jeśli chce „Jestem Tomek”.

ZABAWA RUCHOWA Z POKAZYWANIEM
Dzieci i rodzice stoją w kole, obrazują ruchem treść wiersza przedstawionego przez nauczycielkę:
„Rączki robią klap, klap, klap.
Nóżki robią tup, tup, tup.
Tutaj swoja głowę mam.
A na brzuszku gram bam, bam, bam.
Oczy patrzą tu i tam.
Buzia robi am, am, am.
Tutaj swoje uszka mam.
A na nosku sobie gram tam, tam, tam.”

WIATRAK
Rodzic sadza dziecko na kolana – plecy dziecka skierowane są do rodzica. Obydwoje unoszą ręce w górę. Rodzic chwyta ręce dziecka swymi dłońmi i porusza nimi niczym skrzydłami wiatraka. Skrzydła obracają się do przodu, do tyłu, raz powoli, innym razem szybciej, a później coraz szybciej.

PAJACYK
Dzieci stoją tworząc koło, a prowadząca wypowiada słowa:
„Fiku miku, fiku miku
Poskacz z nami pajacyku.
Skacze Krysia, skacze ja!
Poskacz z nami hop sa-sa!”
Przy słowach „Fiku miku, fiku miku” dzieci poruszają głowami raz w prawą, raz w lewą stronę. W czasie następnych słów: „Poskacz z nami pajacyku” – stoją nieruchomo, przy słowach: „skaczę ja” – wskazują na siebie. W czasie wypowiadania słów „hop sa-sa” dzieci podskakują na obu nogach.

ZABAWY DOWOLNE W KĄCIKACH ZAINTERESOWAŃ
Dzieci zostają zapoznane przez nauczycielkę o zasadach korzystania z zabawek.

Uwaga: Pilna obserwacja pozwoli na zorientowanie się w zainteresowaniach dzieci, a nieraz i zwrócenie uwagi, jakie zabawki są przez nie najczęściej wybierane.


WIEŻA RĄK
„Moja ręka z twoją ręką
Między nimi robak z kciuków
Tak wznosimy coraz wyżej,
Przecudowną wieżę z rąk”

Nauczyciel rozpoczyna zabawę zaciskając dłoń w piąstkę i kładąc ją na dywanie, przy czym „robak z kciuka” wyciągnięty jest ku górze. Teraz dochodzi do tego piąstka następnego uczestnika zabawy, która zamyka się wokół kciuka nauczycielki, a kciuk znów skierowany jest ku górze. W ten sposób dalej wznosimy wieżę, aż będzie się składała z rąk wszystkich dzieci. Później tak mocno obracamy w koło wieżę, jak tylko pozwolą na to ręce dzieci.


ODCISK DŁONI
Na środku sali znajduje się duży, biały brystol. Każde dziecko i rodzic malują farba dłoń i odciskają ją na brystolu. Rodzic podpisuje dłonie. Po wykonaniu praca zostaje umieszczona w holu przedszkolnym lub szatni, bądź na drzwiach sali.
Uwaga: Przy okazji tego zadania rodzice i dzieci poznają jeszcze lepiej łazienkę i zasady obowiązujące w czasie korzystania z niej.


SPOTKANIE 2:

Dzieci i rodzice udają się do szatni i odnajdują szafkę, na której znajduje się zdjęcie dziecka. Pozostawiają tam swoje ubrania udają się do sali.

POWITANIE
Nauczycielka wita się z dziećmi:
„Dzień dobry! Witam Was!
Na zabawę przyszedł czas.
Miłe chwile tu spędzimy,
Wszystkie dzieci rozbawimy!”

Dzieci odpowiadają:
„Dzień dobry!
Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę!”

CO POTRAFIĄ STOPY?
Rodzice i dzieci siadają na krzesłach w kole. Nauczycielka wymienia, co potrafią stopy, a uczestnicy zabawy pokazują to ruchem stóp:
- stopy idą
- stopy biegną
- stopy skradają się
- stopy ślizgają się
- stopy skaczą
- stopy idą do środka
- stopy idą na palcach
- stopy idą na piętach
- stopy malują
- stopy chwytają (chustkę)
- stopy machają (chustką)


ZNACZKI
Każde dziecko otrzymuje po jednym znaczku zawieszonym na tasiemce (np. przedstawiającym jabłko, kota, psa, wisienkę, słońce, kwiatek, samochód, itp.)i zawiesza go na szyi. Nauczycielka staje w odległości 2-3 metrów od dzieci i zapowiada: „Dzieci ze znaczkiem kwiatka przychodzą do mnie”, podnosząc jednocześnie znaczek z kwiatkiem. Zmienia znaczek tak, by każde dziecko wzięło udział w zabawie.

PORTRET
Dzieci i rodzice otrzymują kartki papieru i kredki. Rodzic rysuje portret swojego dziecka, a dziecko rodzica. Po wykonaniu pracy wszyscy siadają w kręgu na dywanie. Każdy rodzic pokazuje wykonany portret i mówi o nim kilka krótkich zdań, opisujących jego dziecko. Wykonane prace zostają podpisane i powieszone w sali.

POŻEGNANIE
Dzieci i rodzice stoją w kręgu, mówią kolejno swoje imię i podają rękę osobie stojącej obok.

SPOTKANIE 3:

POWITANIE
Nauczycielka wita się z dziećmi:
„Dzień dobry! Witam Was!
Na zabawę przyszedł czas.
Miłe chwile tu spędzimy,
Wszystkie dzieci rozbawimy!”

Dzieci odpowiadają:
„Dzień dobry!
Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę!”

SIŁA PRZYCI ĄGANIA
Dzieci swobodnie poruszają się przy muzyce. Nauczycielka ścisza muzykę i wymienia imię dziecka (jeśli imię się powtarza to i nazwisko), na przykład „Tomek”. Wszystkie dzieci swobodnie poruszające się po sali czują się „przyciągane” prze Tomka – stają obok niego i lekko dotykają.

ZABAWA Z ŻELKOWYMI MISIAMI
Niektóre małe dzieci niechętnie opowiadają o sobie i swojej rodzinie. Jednakże szybko się to zmieni, jeśli będzie chodziło o zdobycie żelkowego misia. Wszystkie dzieci siedzą na dywanie w kole wraz z rodzicami. Nauczycielka najpierw opowiada trochę o sobie i swojej rodzinie, po czym bierze żelkowego misia. Nauczycielka przekazuje torebkę z misiami siedzącemu obok rodzicowi, który zadaje swojemu dziecku pytanie dotyczące jego rodzeństwa, zwierzątek, dziadków, pokoju, zabawek itp. Za swoja odpowiedź dziecko może poczęstować się żelkowym misiem.

MARSZ DZIECI
„Idzie Jaś, idzie Staś,
Idzie też Marysia.
Wszyscy dziś grzeczni są
I nie tylko dzisiaj.
Tup, tup, tup
Tup, tup, tup.
Daleko wędrują.
Hop, hop, hop
Hop, hop, hop
Szybko podskakują”

Podczas śpiewania przez nauczycielkę dzieci chodzą wraz z rodzicami po całej sali, przytupując przy słowach „Tu, tup, tup” i podskakując przy słowach „Hop, hop, hop”.

TEATRZYK KUKIEŁKOWY
Nauczycielki prezentują teatrzyk pt. „Wesołe przedszkolaki”, w którym przedstawiają w humorystyczny sposób dzień życia przedszkolaka. Przedstawienie nie powinno trwać dłużej niż 10 minut.

MASAŻYK
Dzieci leża na brzuchu na materacach rozłożonych na dywanie. Obok siada rodzic. W tle leci spokojna muzyka. Nauczycielka mówi wierszyk, a rodzice „rysują” delikatnie dłońmi jego tekst na plecach dziecka:
„Tu płynie rzeczka,
Tędy przeszła pani na szpileczkach,
Tu stąpały słonie,
I biegały konie.
Wtem przemknęła szczypaweczka,
Zaświeciły dwa słoneczka,
Spadł drobniutki deszczyk.
Przeszedł dreszczyk?”

POŻEGNANIE
Dzieci i rodzice stoją w kręgu trzymając się za ręce. Nauczycielka mówi „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech radosna powróci do mych rąk” i delikatnie ściska dłoń osoby stojącej po prawej stronie.

SPOTKANIE 4:

POWITANIE
Nauczycielka wita się z dziećmi:
„Dzień dobry! Witam Was!
Na zabawę przyszedł czas.
Miłe chwile tu spędzimy,
Wszystkie dzieci rozbawimy!”

Dzieci odpowiadają:
„Dzień dobry!
Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę!”

ZAJĄCZKI SIĘ MYJĄ
Dzieci i rodzice siedzą w szeregu, w odstępach umożliwiających swobodne wykonywanie ruchów. Nauczycielka recytuje wierszyk:
„Pan Zajączek myje łapki,
Bo są jeszcze nie umyte.
Myje pyszczek, myje szyje,
Bo wybiera się z wizytą.
Lecz najdłużej myje uszy,
Bo ma uszy bardzo długie:
Wodą, mydłem, mydłem, wodą,
Najpierw jedno, potem drugie.”

„Zajączki” naśladują ruchem słowa wierszyka razem z nauczycielką i rodzicami. Po skończeniu dzieci pokazują jak skaczą zające.

ZABAWY DOWOLNE
Dzieci bawią się zabawką przyniesioną z domu i opowiadają czemu przyniosły właśnie tą.

PIŁKA W GRZE
Rodzice i dzieci stoją dookoła chusty animacyjnej. Nauczycielka rzuca małą piłkę i mówi: „Piłka w grze”. Rodzice wspólnie z dziećmi falują chustą, podnoszą i opuszczają ją tak by piłka nie spadła, a kręciła się na chuście.

CO TO JEST?
Nauczycielka zapowiada dzieciom siedzącym w półkolu, że będzie wskazywała różne części ciała, za każdym razem nazywając je. Dzieci pokazują razem z nauczycielką. Zadaniem dzieci jest też poprawianie nauczycielki gdy pokazuje i mówi co innego(np. pokazuje rękę, a mówi głowa).


MOJA SZAFKA
Na dywanie rozłożone są zdjęcia dzieci. Na ich odwrocie znajdują się znaczki. Dzieci odszukują swoje zdjęcia ze znaczkiem. Wspólnie z rodzicami, którzy odszukują ich imiona na szafkach przyklejają je do nich. Dzieci mogą zostawić w szafce swoje zabawki i rysunki, które zrobiły w czasie zabaw dowolnych.

SPOTKANIE 5:

Zajęcia z wykorzystaniem metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne:
PRZEBIEG ZAJĘĆ
ZESTAW ĆWICZEŃ

Powitanie
Uczestnicy zajęć siedzą w kręgu. Na prośbę nauczycielki witają się w parach poszczególnymi częściami ciała. (głowami, łokciami, plecami, nosami, brzuchami, itp.)
Schemat ciała
*wyczuwanie twarzy:
„Zabawne miny” – wytrzeszczanie i mrużenie oczu, robienie min proponowanych przez nauczycielkę i uczestników zabawy
Przestrzeń
*wyczuwanie kończyn:
„Przygotowanie do podróży” – uczestnicy zabawy demonstrują następujące czynności: wkładanie butów, nakładanie kurtki, czapki, szalika i rękawic.
Ćwiczenia oparte na relacji „z”
*„Prowadzenie ślepca” – dziecko zamyka oczy i jest prowadzone po sali przez rodzica.
* „Ciągnięcie sanek” – partner „aktywny” (rodzic) trzymając za brzeg koca, na którym siedzi dziecko, wędruje po sali.
* „Kołyska” – rodzic bierze dziecko na kolana niejako tworząc foteli, obejmuje je i łagodnie kołysze do przodu.
Ćwiczenia relaksacyjne
Uczestnicy leżą na materacach rozłożonych na dywanie, w tle leci spokojna muzyka. Uczestnicy zabawy zamykają oczy i głęboko oddychają.
Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”
* „Armata” – rodzic siedzi oparty o ścianę, nogi ma ugięte w kolanach, stopy ustawione tak, by mogło się o nie opierać dziecko, które siedzi także mając nogi ugięte w kolanach. Na sygnał nauczycielki rodzic prostuje nogi, a dziecko ślizga się po podłodze.
Ćwiczenia relaksacyjne
Uczestnicy leżą na brzuchu na materacach rozłożonych na dywanie i machają nogami. W tle leci spokojna muzyka.
Ćwiczenia oparte na relacji „razem”
* „Zabawy z piłką” – na zmianę (raz rodzic, raz dziecko) toczą sobie miękkie piłki po plecach, nogach, brzuchu partnera
* „Zabawy z chustką” – dzieci siedzą na podłodze. Rodzice trzymają nad ich głowami chustę, falują nią, nakrywają i odkrywają dzieci. Potem to samo ćwiczenie powtarzają dzieci.
* „Domek” – rodzice wykonują klęk podparty, głowami skierowani są do środka koła. Dzieci przechodzą pod domkami i wracają do swoich rodziców.
Ćwiczenia relaksacyjne
* „Odpoczynek” – uczestnicy leżą na plecach na materacach rozłożonych na dywanie. Na brzuchu kładą woreczki i obserwują jak się podnoszą gdy oddychają.
Pożegnanie
Wręczenie dzieciom dyplomów przedszkolaka oraz podziękowanie rodzicom za aktywny udział w spotkaniach adaptacyjnych.


W miesiącu wrześniu organizowane są też spotkania dla rodziców dzieci nowo przyjętych podczas których następuje:
- wybór przedstawicieli do Trójki Grupowej
- ustalenie sposobów wymiany informacji między przedszkolem, a rodzicami (indywidualne rozmowy, zebrania, ankiety, tablica ogłoszeń, „Skrzynka wniosków rodzica”)
- zapoznanie rodziców z organizacją dnia w przedszkolu
- zapoznanie rodziców ze statutem i programem pracy przedszkola
- zapoznanie z zasadami uczestnictwa przedszkola w ogólnopolskiej akcji „Cała Polska Czyta Dzieciom” i zwrócenie uwagi na korzyści wynikające z regularnego czytania małym dzieciom
- wypełnienie przez rodziców ankiety „Moje dziecko”

RADY – PRZESTROGI DLA RODZICÓW MAJĄCE POMÓC W ADAPTACJI ICH DZIECI DO PRZEDSZKOLA

Nie przedłużaj pożegnania przed salą; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;

Nie zabieraj dziecka do domy, gdy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami może wymusić wszystko;

Nie obiecuj dziecku, że jeśli pójdzie do przedszkola to coś dostanie; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania;

Kontroluj, co i jak mówisz. Zamiast: „Już możemy wracać do domu”, powiedz: „Teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk;

Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co robiło w przedszkolu, gdyż powoduje to niepotrzebny stres. Dziecko z czasem samo chętnie zacznie opowiadać, co robiłoJ

Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się żeby przez kilka dni odprowadzał je drugi rodzic. Trzeba też pamiętać, że rozstania z tatą są mniej bolesne;

Pamiętaj: zawsze żegnaj i witaj swoje dziecko z uśmiechemJ!



CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA DOBRĄ I ZŁĄ ADAPTACJĘ DZIECI

Adaptację ułatwia:
- pozytywny stosunek do dziecka i jego „wielkich – małych” problemów
- pozytywne myślenie o przedszkolu, zaufanie do kadry w nim pracującej
- ukazywanie nauczycielek jako osób ważnych i godnych zaufania, nie podważanie w obecności dziecka ich autorytetu
- wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi, w pobliżu lub bez mamy
- pozwalanie dziecku na pewną dozę samodzielności, „odkrywanie świata”
- umożliwianie kontaktów z innymi dziećmi
- jasne ustalenie reguł panujących w placówce i konsekwencja w ich przestrzeganiu
- stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki (krótki czas pobytu, towarzyszenie dziecku przez kilka godzin dziennie w pierwszym tygodniu, udział w spotkaniach adaptacyjnych razem z dzieckiem)
- wcześniejsze poznanie przedszkola przez dziecko
- akceptacja dziecka, rozumienie jego stresu i wspieranie go
- okazywanie spokoju podczas rozstania
- czas na bycie z dzieckiem po odebraniu z przedszkola
- interesowanie się tym, co wydarzyło się w przedszkolu, ale bez naciskania i wyciągania odpowiedzi siłą
- ujednolicenie rytmu życia dziecka w przedszkolu i w domu, by nie czuło się rozdarte zwłaszcza w weekendy
- współpraca z kadrą pedagogiczną przedszkola i popieranie działań adaptacyjnych słowem i czynem


Adaptację utrudnia:

- brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec personelu
- wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia
- nieznajomość placówki
- brak jasnych reguł i integracji z planem dnia w przedszkolu, zmienność
- traktowanie dziecka przedmiotowo
- brak doświadczeń społecznych dziecka w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi
- nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą
- „złe” przyzwyczajenia dziecka (zasypianie dzieckiem, przekupywanie)
- „rzucenie na głęboką wodę” – pełny wymiar godzin przebywania dziecka w przedszkolu na samym początku
- straszenie przedszkolem
- pośpiech, zdenerwowanie, spóźnianie, brak czasu dla dziecka, zabieganie
- brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucenie


ZAŁĄCZNIK 1

RAMOWY ROZKŁAD DNIA W PRZEDSZKOLU DLA GRUPY 3 – LATKÓW


7.00 - 8.30 - schodzenie się dzieci: czas zabaw swobodnych, tematycznych, konstrukcyjnych, rozwijających mowę i myślenie, zabaw przy stolikach; praca indywidualna z dzieckiem, utrwalenie wiadomości i umiejętności;
8.30 - 10.00 - zajęcia dodatkowe: rytmika, j. angielski, gimnastyka korekcyjna, spotkania z
lekarzem pediatrą; poranne zabawy ruchowe;
10.00 - 10.30 - II śniadanie;
10.30 - 11.00 - czynności organizacyjno-porządkowe: sprawdzenie obecności, zajęcia dydaktyczno - wychowawcze dla całej grupy;
11.00 - 12.30 - pobyt na powietrzu: czynności organizacyjno-porządkowe w szatni, spacery
i wycieczki, zabawy i gry ruchowe na placu przedszkolnym, zabawy dowolne;
12.30 - 13.00 - oglądanie lub słuchanie bajek;
13.00 - 13.30 - obiad;
13.30 - 15.20 - leżakowanie;
15.20 - 16.00 - ćwiczenia graficzne, zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, stymulujące rozwój
dziecka, wyrównujące ewentualne braki rozwojowe: spotkania z logopedą,
psychologiem;
16.00 - 16.30 - podwieczorek;
16.30 - 17.00 - zabawy wg zainteresowań dzieci, zabawy inspirowane przez dzieci, zabawy dowolne, zabawy i ćwiczenia doskonalące różne procesy poznawcze.

ZAŁĄCZNIK 2

Drodzy Państwo!
Ponieważ Państwa dziecko od 1 września będzie uczęszczało do naszego przedszkola zależy nam, by rozpoczęcie edukacji przedszkolnej było dla dziecka i Państwa radosnym wydarzeniem.
Poprzez tę ankietę chcemy poznać Państwa dziecko, Jego potrzeby i upodobania. Prosimy o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania i zapewniamy, że wszystkie uwagi postaramy się uwzględnić przy planowaniu pracy przedszkola oraz indywidualnych zajęć z Państwa dzieckiem.


„MOJE DZIECKO...”

Imię i nazwisko dziecka: ........................................
Wiek dziecka: .....................


1.Samodzielność
Proszę zaznaczyć te określenia, które najlepiej charakteryzują Państwa dziecko:
potrafi samo się ubrać
ubiera się przy niewielkiej pomocy osoby dorosłej
wymaga pomocy przy ubieraniu
samo radzi sobie z jedzeniem
wymaga niewielkiej pomocy przy jedzeniu
trzeba je karmić
pamięta o potrzebach fizjologicznych i radzi sobie samo przy ich zaspokajaniu
trzeba je pilnować, bo zapomina o zgłaszaniu potrzeb fizjologicznych
inne uwagi dotyczące samodzielności dziecka:
........................................

2.Jedzenie
Proszę zaznaczyć te określenia, które najlepiej opisują Państwa dziecko:
praktycznie je wszystko, nie ma specjalnych upodobań
jest wiele potraw, których dziecko nie lubi i nie chce jeść, oto i one:
........................................
jest niejadkiem
dziecko ma specjalne potrzeby związane z jedzeniem, takie jak:
........................................
jest alergikiem uczulonym na:
........................................

3.Odpoczynek / relaks
Proszę zaznaczyć te określenia, które najlepiej charakteryzują Państwa dziecko:
jest przyzwyczajone do odpoczynku po obiedzie, zasypia bez kłopotu
trzeba je nakłaniać do odpoczynku, zasypia z trudnością
nie ma potrzeby odpoczynku po obiedzie
zachowuje się jeszcze inaczej:
........................................

4.Zainteresowania i uzdolnienia
Proszę zaznaczyć te określenia, które najbardziej pasują do Państwa dziecka:
wykazuje uzdolnienia w obszarze:
........................................
bardzo interesuje się:
........................................
bardzo lubi:
........................................
nie lubi:
........................................

5.Inne informacje o dziecku:
........................................

6.Jakie są Państwa oczekiwania w stosunku do przedszkola?
........................................

Dziękujemy za wypełnienie ankiety!