Scenariusz grupowych zajęć logopedycznych

TEMAT: Doskonalenie umiejętności wyrazistego mówienia poprzez usprawnianie narządów artykulacyjnych.

MIEJSCE: przedszkole lub kl. „0” w szkole podstawowej;
FORMA PRACY: grupowa

CELE:
-usprawnianie motoryki narządów mownych (wzmacnianie mięśni języka i zwiększanie jego ruchliwości oraz precyzji ruchów celowych, zaktywizowanie mięśnia okrężnego ust);
-zdobywanie umiejętności wyrazistego artykułowania głosek, zwłaszcza [s];
-stymulacja prawidłowego oddychania;

METODY: metoda wzrokowa
metoda słuchowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ilustracje pojazdów (karetka pogotowia, straż pożarna, policja), plastikowe słomki, kolorowe kulki waty, kartki papieru, ilustracje i zdjęcia węża.

PRZEBIEG ZAJĘĆ
1.Ćwiczenia oddechowe:
-wdech - ręce do góry,
-wydech - ręce w dół i skłon,
-dmuchamy przez słomki na kuleczki z waty (dzieci w parach, naprzeciwko siebie, mogą siedzieć przy stolikach lub leżeć przodem na dywanie).

2.Ćwiczenia motoryki języka, warg, podniebienia miękkiego:
-ziewamy szeroko otwierając buzię, jak hipopotam,
-nauczyciel mówi wierszyk:
(dzieci wykonują czynności zgodnie z treścią wiersza)

Cały język wyskakuje,
Wszystkim nam się pokazuje....

Język wargi oblizuje,
Piękne kółka wykonuje....

Kto spróbuje z miną śmiałą
Zwinąć język w rurkę małą?...

Język ząbki poleruje,
Każdy dotknie i wyczuje....1

-dmuchanie na „talerz z gorącą zupą”(dzieci układają dłonie w formie talerza),
-chuchanie na „zmarznięte ręce”.

3.Ćwiczenia wyrazistej artykulacji samogłosek:
-naśladowanie sygnałów pojazdów: straży pożarnej, karetki pogotowia, policji (nauczyciel pokazuje ilustracje, dzieci odgadują: co to za pojazd i jaki ma sygnał? - zwracamy uwagę na dokładne wykonywanie każdej z samogłosek),
-„Teatrzyk mima” – dzieci odgadują samogłoski na podstawie ułożenia warg.

4.Ćwiczenia wyrazistej artykulacji głoski „s”:
-nauczyciel pokazuje ilustracje, na których jest wąż i pyta dzieci: „Jaki odgłos wydaje wąż?”, następnie sposób artykułowania głoski „s”, opisuje układ warg, położenie języka i zębów,

5.Zabawy końcowe:
Zabawa pt.„Balon” – dzieci stoją w różnych miejscach sali, nauczyciel opowiada historyjkę o chłopcu, który kupił sobie balonik i chciał go nadmuchać (dzieci są tym balonem - najpierw kucają i rękami obejmują kolana, potem stopniowo nabierają powietrza, zaczynają się podnosić, rozkładają ręce). Kiedy balon był już wielki chłopiec nie mógł go utrzymać i balon z wielkim sykiem zaczął latać po pokoju gubiąc całe powietrze (dzieci wypuszczają powietrze sycząc i biegając po sali, aż do chwili, gdy znowu staną się małym, pustym balonikiem).

Zabawa pt. „Piotruś i gęsi” – jedno dziecko jest Piotrusiem, reszta grupy to gęsi. Piotruś siedzi na krzesełku i pilnuje gęsi, które grzecznie spacerują po podwórku ( musi to być jakiś ograniczony teren np.: dywan lub wyznaczone sznurkiem miejsce). Kiedy Piotruś zasypia gęsi wychodzą z podwórka i idą w świat. Piotruś się budzi i zaczyna zaganiać gęsi z powrotem do domu. Gęsi niezadowolone głośno syczą.2

LITERATURA:
1Rocławska M.: „Zabawy usprawniające buzię i język dziecka”
2Sachajska E.: „Uczymy poprawnej wymowy”