Zasady dobrej pochwały - scenariusz spotkania z rodzicami

Scenariusz spotkania z rodzicami:
Zasady dobrej pochwały
/motto umieszczone w zapisie na widocznym miejscu/

Największa siła - to właściwe słowo we właściwym miejscu.
/ Mark Twain/
1.Powitanie.
Prowadzący wita rodziców.
2. Dorośli mają tendencje do skąpienia dzieciom pochwał!?

Komentarz prowadzącego /wprowadzenie/:
Dorośli łatwiej dostrzegają to co złe, podczas, gdy nad tym co dobre zbyt łatwo przechodzą do porządku dziennego. Przecież za „normalne” zachowania nie ma co chwalić. Wyrabia to w dziecku poczucie, że ważniejszą umiejętnością jest dostrzeganie negatywnych stron, a nie tego, co piękne i dobre.
Pochwały- pomagają w kształtowaniu samooceny, dodają wiary we własne możliwości. Jednakże ważne jest również w jaki sposób je chwalimy. Źle sformułowana pochwała, może przynieść odwrotny skutek. Temu, jak właściwie chwalić, będzie poświecone, dzisiejsze spotkanie.

3.Przedstawienie przykladu pochwały: (np.)

Cieszymy się, że jesteście państwo dzisiaj na naszym spotkaniu. Ważne jest dla nas, że możemy wspólnie zastanowić nad tym jak poprawic relacje z naszymi dziećmi. Miło nam, że chcecie pańswo poświęcić czas aby wspólnie przeanalizować to zagadnienie . Dobrze, że możemy się wspólnie nad tym zastanowić. Bardzo nam pomaga państwa zaangażowanie w codzienną pracę z dzieckiem. Dziękujemy Wam za to.
Rozmowa z rodzicami - jak się czuli i co myśleli.

Komentarz dla prowadzącego:
Zwrócenie uwagi, jaki reakcje wzbudzają w nas słowa: „ważne, miło, cieszymy się, dobrze, dziękujemy”. Uświadomienie, że takie same reakcje wzbudzają one w dzieciach (jak również podobne słowa: wyjatkowo, wspaniale, cudownie, przyjemnie.....).

4. Zasady dobrej pochwały – przedstawienie przez prowadzącego zasad.

- Opisz to, co widzisz.
,, Widzę posłane łóżko, ubrania poskładane, książki równo ułożone na półce”.

- Opisz, co czujesz.
,,Przyjemnie jest wejść do takiego pokoju”.

-Podsumuj zachowania dziecka godne pochwały.
,, Uporządkowałeś przybory, książki, ubrania. To się nazywa porządek!”.

5. Podział rodziców na grupy.
Każda z gryp otrzymuje opisaną scenkę. Mają za zadanie, napisanie pochwały prawidłowo sformułowanej /zał. 2/.

Grupa I.
Małe dziecko po raz pierwszy ubrało się samo. Stoi przed tobą, mając nadzieję, że zauważysz.
Grupa II.
Oglądasz występ teatru szkolnego, w którym twoje dziecko gra pierwszoplanową rolę. Po spektaklu podbiega do ciebie i pyta:,, Jak ci się podobał mój występ?”
Grupa III.
Widzisz, że Twoje dziecko ma lepsze wyniki w szkole. Jego wypracowania są staranne, powtarza tez słówka, aż się ich nauczy. Ostatnie wypracowanie było już zupełnie samodzielne.
Grupa IV.
Masz grypę i przez parę dni musisz leżeć w łóżku. Kiedy powracasz do zdrowia , twoje dziecko wręcza ci laurkę z własnoręcznie narysowanymi balonami i sercami.

6. Kilka zaleceń dotyczących stosowania pochwał komentarz prowadzącego.
•Upewnij się, czy twoja pochwała jest dostosowana do wieku dziecka. Kiedy małemu dziecku mówisz: ,, Widzę, że codziennie myjesz zęby”, doświadcza ono dumy że swojego zachowania. Jeżeli powiesz to samo do nastolatka, może czuć się urażony.

•Unikaj takiej pochwały, w której ukryta jest poprzednia słabość dziecka lub niepowodzenie:
,, A więc w końcu zagrałeś ten kawałek, tak jak powinieneś”.
,, Wyglądasz dzisiaj ładniej niż wczoraj”.
,, No widzisz, jak chcesz to potrafisz tak się postarać, że dostałaś czwórkę”.
• Rujnuje najlepszą pochwałę wyraz ,,ale”:
,, Cieszę się, że posprzątałaś łazienkę, ale szkoda, że wanna jest źle umyta”. ,,Cieszę się, że upiekłaś ciasto, ale zrobiłaś taki bałagan w kuchni”.
• Starajmy się unikać komunikatów:
,, Jestem z ciebie taka dumna”, ,, Wiedziałam, że sobie z tym poradzisz”- wtedy bowiem dajemy wyraz bardziej własnej pewności siebie niż chwalimy dziecko.
Lepiej powiedzieć ,, To był naprawdę trudny egzamin. Możesz być z siebie dumny, że go zdałeś”.

Pamiętajmy – podsumowanie przedstawianych informacji:
To nieprawda, że są dzieci, których nie ma za co chwalić.
W każdym można dostrzec coś dobrego- trzeba tylko chcieć to dostrzec.

7. Podsumowanie:
Wskazanie przez prowadzącego znaczenia podziękowania w codziennym życiu - komentarz.
Za co nigdy nie podziękowałam mojemu dziecku, mężowi, rodzicom, szefowi itp., bo traktowałam to jako oczywiste, normalne, obowiązek, powinność? – chwila na przemyślenia.
- Pomyślmy nad podziękowaniem (lub napiszmy zdanie, w którym podziękujemy) wybranej osobie, za to, za co nigdy do tej pory nie dziękowaliśmy, (dziękując zastosuj pochwałę opisową do konkretnych faktów, zachowań” .
Rodzice na kartkach wykonują próbkę podziękowania /zał.1/.
Pozostawienie rodziców z refleksją po napisaniu podziękowań i zachęcenie do podobnego działania w warunkach rodzinnych.
8. Podziękowanie rodzicom za udział w spotkaniu z zachęceniem do wykorzystania pochwały w życiu codziennym rodziny.



(załącznik nr 1)
,, Uświadomiłam sobie, że nigdy dotychczas nie podziękowałam za to, że........................................”.

(załącznik nr 2)
Grupa I.
Małe dziecko po raz pierwszy ubrało się samo. Stoi przed tobą, mając nadzieję, że zauważysz.
Grupa II.
Oglądasz występ teatru szkolnego, w którym twoje dziecko gra pierwszoplanową rolę. Po spektaklu podbiega do ciebie i pyta:,, Jak ci się podobał mój występ?”
Grupa III.
Widzisz, że Twoje dziecko ma lepsze wyniki w szkole. Jego wypracowania są staranne, powtarza tez słówka, aż się ich nauczy. Ostatnie wypracowanie było już zupełnie samodzielne.
Grupa IV. Masz grypę i przez parę dni musisz leżeć w łóżku. Kiedy powracasz do zdrowia , twoje dziecko wręcza ci laurkę z własnoręcznie narysowanymi balonami i sercami.

Literatura dla rodziców:
1.„Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały, jak słuchać, żeby z nami rozmawiały”
„ Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały?" Autor: Adele Faber , Elaine Mazlish . Media Rodzina 2006
2. „Jak usprawnić komunikatywność? Trening Autor: Martha Davis, Kim Paleg, Patrick Fanning, Wydawnictwo Sensus, 2007
3.„ Wychowanie bez porażek”
Autor: Thomas Gordon , Instytut Wydawniczy PAX, 2007