Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju na stopień nauczyciela dyplomowanego

Sprawozdanie
z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego
za okres od 01.09.2011 r. do 29.06.2012 r.

Nauczyciel: Agnieszka Żmuda

& 8 ust. 2 pkt 1
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na wskutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły, a w przypadku nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 1-3 Karty Nauczyciela – uzyskanie pozytywnych efektów w zakresie realizacji zadań odpowiednio na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją;

ZADANIE

Wypracowanie różnych technik pracy dla uczniów ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi.

W roku szkolnym 2011/2012 pracowałam z dwoma uczennicami klasy VI, które posiadały orzeczenie PPP dotyczące dyslekcji rozwojowej. W czasie zajęć starałam się:

• łączyć bodźce dźwiękowe z wizualnymi (np. zapis fonetyczny trudniejszych wyrazów), co zmniejszało wysiłek dzieci przeznaczony na odszyfrowanie tekstu;
• dokonywać przekładu intersemiotycznego tekstów;
• pogłębiać ich zdolność porządkowania elementów w celu prawidłowego wyczucia fabuły;
• wspólnie analizować kontekst czytanego tekstu;
• zawsze umożliwiać korzystanie z podręcznej bazy słownikowej, którą dysponowałam w swojej pracowni,
• pomagać uczennicom w planowaniu i analizowaniu własnych pomysłów za pomocą systemu diagramów i map myślowych, co umożliwiało im przedstawienie propozycji w uporządkowanej graficznej postaci.

W przypadku dłuższych, skomplikowanych notatek przygotowywałam uczennicom odpowiednie szablony lub wydruki punktowe najważniejszych elementów lekcji. Zawsze wcześniej informowałam dzieci z jakim tekstem będziemy pracować na kolejnych zajęciach, aby mogły się z nim zapoznać i nie miały problemów z jego głośnym odczytaniem na zajęciach i późniejszą analizą. Uczennice pisały również specjalnie skonstruowane dla nich sprawdziany ortograficzne, które opierały się nie tylko na poprawnym zapisie danego wyrazu, ale na jego analizie znaczeniowej i skojarzeniowej.

ZADANIE

Współtworzenie dokumentów wewnętrznych szkoły.

W roku szkolnym 2011/2012 pełniłam funkcję wychowawcy klasy IV. Na początku współpracy z dziećmi opracowałam w oparciu o istniejące w szkole dokumenty Program wychowawczy i Program profilaktyki (zał.1), w których zawarłam następujące cele:

• Umiejętność poznawania samego siebie: jeśli będę wiedział dużo o sobie samym, zapanuję nad własnym życiem i nauczę się wybierać właściwe drogi;
• Umiejętność dzielenia się wiedzą: dzieląc się z innymi wiedzą i spostrzeżeniami, możemy doceniać nie tylko siebie, ale również innych;
• Umiejętność planowania aktywnego i bezpiecznego wypoczynku;
• Umiejętność radzenia sobie w erze komputeryzacji.

W trakcie zajęć wielokrotnie mogłam zaobserwować, że dzieci często nie rozumieją własnego zachowania, własnych słów, a nawet własnych myśli. Potrafią długo opowiadać
o swoich rodzicach, rodzeństwie i przyjaciołach, ale zapytane o siebie samych, nagle milkną. Dlatego min. na lekcjach wychowawczych poprzez zabawę starałam się im uświadomić, że jeśli poznają samych siebie i nauczą się mówić o sobie samych, wówczas właściwie będą kształtować swą przyszłość, samodzielnie podejmować decyzje, bez nacisku np. grupy rówieśniczej i podążać za swoimi marzeniami. To czego dowiedzą się dobrego o sobie, pomoże im radzić sobie w trudnych sytuacjach.
Coraz częściej dzieci większość swojego czasu poświęcają na oglądanie telewizji lub zabawę z komputerem. Próbowałam uczniom uświadomić, że jeśli będą aktywni fizycznie mają większe szanse na właściwe kształtowanie się stabilności emocjonalnej, umiejętności społecznych, odporności na stres, zdolności koncentracji uwagi i pamięci oraz, że warunkiem pojawienia się tych wszystkich pozytywnych konsekwencji jest przestrzeganie kilku prostych zasad dotyczących bezpieczeństwa i wyobraźni w dobrze np. ćwiczeń do własnych możliwości.
Z drugiej strony dzieci nie mogą żyć też w erze komputeryzacji zupełnie pozbawione dostępu do nowinek technicznych, dlatego starałam się im pokazać jakie korzyści i niebezpieczeństwa niesie ze sobą telewizja i komputer. Zalety właściwie zamykają się
w szeroko rozumianej edukacji, natomiast wady rozciągają się na rozwój fizyczny, zagrożenia dla zdrowia, problemy natury emocjonalnej i społecznej.


ZADANIE

Wypracowanie koncepcji pracy z uczniem zdolnym.

Rozpoznawanie dzieci zdolnych jest procesem bardzo trudnym i wymagającym czasu, a praca z takimi uczniami w realiach lekcji z całym zespołem klasowym jeszcze trudniejsza. Ja w swojej pracy starałam się tak modyfikować zajęcia, aby były one w stanie odpowiednio zmotywować i zaciekawić najbardziej uzdolnioną część klasy. Różnicowałam wyzwania edukacyjne i stawiając wysokie uczniom zdolnym, powodowałam, że także przeciętni i słabi uczniowie podnosili sobie niejednokrotnie „poprzeczkę” zwiększając tym samym swoją samoocenę. Dzieci uczyły się między innymi świadomie wybierać strategie rozwiązywania różnych problemów i przydatność stosowania wybranych metod w rozmaitych sytuacjach. Często uczniowie prezentowali możliwe rozwiązania wizualnie, np. za pomocą mapy mentalnej (główny koncept i skojarzenia). Ważnym aspektem w mojej pracy było też wyuczenie umiejętności zadawania pytań, starałam się tak kierować przebiegiem lekcji,
by umożliwiać szczególnie zdolnym uczniom zadawanie kreatywnych pytań. Twórczej atmosferze sprzyjały ćwiczenia z zakresu budowania pytań wraz z uzasadnieniem
do podanych odpowiedzi.
Zdolni uczniowie mogli wykonywać też dodatkowe prace wykraczające poza wymaganie określone programem dla danej klasy oraz uczestniczyć w różnych konkursach:

• Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z Języka Polskiego i Historii dla uczniów szkoły podstawowej
• Regionalny Konkurs Interdyscyplinarny dla uczniów klas VI
• Ogólnopolski „Alfik humanistyczny”
• Ogólnopolski Konkurs Humanistyczny „Omnibus”

ZADANIE

Realizacja projektów międzyprzedmiotowych

W grudniu 2011 r. wspólnie z koleżankami uczącymi języka polskiego zorganizowałam miejski konkurs literacki „W krainie snu, baśni i marzeń” (zał.3)
dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej, któremu przyświecała realizacja następujących celów:

• Kształcenie umiejętności redagowania własnego, spójnego tekstu;
• Rozwijanie i wzbogacanie słownictwa;
• Pisanie utworu z elementami fantastycznymi;
• Rozwijanie wyobraźni;
• Uwrażliwianie na wartości moralne ukazywane w baśniach.

Konkurs cieszył się dużą popularnością, nadesłanych zostało ponad 30 prac. Wyłoniłyśmy trzech zwycięzców, a troje uczniów otrzymało wyróżnienia. Wszyscy uczestnicy otrzymali podziękowania za udział w konkursie.
Pełniłam funkcję koordynatora całego projektu : opracowałam regulamin konkursu, rozpropagowałam go z pomocą metodyka języka polskiego wśród nauczycieli, przygotowałam dyplomy i podziękowania dla uczestników i ich opiekunów oraz pozyskałam sponsorów (Urząd Miasta w Dąbrowie Górniczej oraz Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe), którzy ufundowali dla najlepszych nagrody.
W kwietniu 2012 r. we współpracy ze szkolną biblioteką zorganizowałam w naszej szkole obchody Międzynarodowego Dnia Książki. Przeprowadzone zostały różne konkursy, które miały za zadanie rozpropagowanie wśród dzieci idei czytelnictwa w myśl hasła:
Nie można bowiem być czytelnikiem wyłącznie lektur obowiązkowych. Alternatywą jest aktywne korzystanie przez całe życie z książek i wszelkich źródeł pisanych.
W klasach VI kontynuowałam rozpoczętą w klasach V pracę metodę projektów, która pozwala mi zbadać wkład ucznia we własny rozwój. Mojej ocenie podlegały następujące kryteria:

- Samodzielne gromadzenie, opracowanie i prezentowanie materiałów.
- Systematyczność i wytrwałość.
- Indywidualne podejście, własna inwencja.
- Wyraźne zaangażowanie.
- Jakość (rzetelność) wykonywanych prac.
- Przyrost wiedzy i umiejętności uczniów.

Byłam członkiem zespołu odpowiedzialnego za przeprowadzenie szkolnego etapu Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego z Języka Polskiego i Historii oraz sprawdzenie prac uczniowskich (09.11. 2011 r.).
16 grudnia 2011 r. przeprowadziłam w szkole ogólnopolski konkurs „Alfik humanistyczny”, w którym brało udział 63 uczniów. (zał.4)
ZADANIE

Promowanie placówki w środowisku.

Udział z klasą IV d w warsztatach w ramach edukacji etnograficznej w Muzeum Miejskim Sztygarka dotyczących obrzędowości wielkanocnej (28.03.2012 r.). Uczniowie wykonywali pod kierunkiem p. Olgi Lulek (pracownika muzeum) palmy wielkanocne, które następnie zostały zaprezentowane na wystawie w muzeum. (zał.5)

ZADANIE

Podnoszenie swoich kwalifikacji.

Warsztaty:
• Ocenianie holistyczne w szkole i na egzaminach zewnętrznych (07.11.2011 r.)
- zapoznanie się z ideą i zasadami oceniania holistycznego,
- uzyskanie informacji na temat nowej formuły egzaminów zewnętrznych z języka polskiego,
- doskonalenie umiejętności oceniania holistycznego zadań krótkiej i rozszerzonej odpowiedzi.
• Dopalacze i inne narkotyki – a przeciwdziałanie narkomanii w szkole
(28. 11. 2011 r.);
• Wywiadówka szkolna – jak ją uatrakcyjnić? Jak efektywniej porozumiewać się z rodzicami? (17.12.2011 r.);
• Formy dziennikarskie na lekcjach języka polskiego (21.03.2012 r.)
- wykorzystywanie form dziennikarskich w celu zachęty do pisania,
- jak rozwijać umiejętności potrzebne do tworzenia notatki prasowej i wywiadu,
- jak kształcić krytyczny odbiór informacji. (zał.6)

ZADANIE

Badanie osiągnięć edukacyjnych uczniów.

Od września 2011 r. do marca 2012 r. organizowałam zajęcia dla uczniów klasy VI a i VI b mające na celu przygotowanie ich do Sprawdzianu OKE.
Byłam członkiem zespołu odpowiedzialnego za przeprowadzenie próbnego sprawdzianu OKE dla klas VI oraz analizę wyników i opracowanie programu naprawczego. Założenia z niego wynikające realizowałam na zajęciach.
Pełniłam funkcję przewodniczącej szkolnej komisji egzaminacyjnej do spraw Sprawdzianu OKE dla klas VI (03.04.2012 r.).
Byłam przewodniczącą komisji do przeprowadzenia Sprawdzianu kompetencji dla uczniów klas IV (maj 2012 r.). Opracowałam narzędzia pomiaru dydaktycznego, przeanalizowałam otrzymane wyniki, opracowałam raport i program naprawczy. (zał.7)

Kolejny już rok kontynuowałam program badawczy Wielki sprawdzian prowadzony przez Gdańską Fundację Rozwoju, którego celem było zbadanie efektywności nauczania języka polskiego w klasach IVd, VIa, VIb. W ramach tego programu:
• Systematycznie przeprowadzałam badania poziomu wiedzy i umiejętności uczniów, posługując się specjalistycznymi narzędziami pomiaru dydaktycznego;
• Analizowałam osiągnięcia uczniów, porównując je z wynikami pozostałych uczestników programu. (zał.8)

& 8 ust. 2 pkt 2
Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej;

ZADANIE

Wykorzystywanie w pracy zasobów internetowych i bibliotecznych.

Przy zastosowaniu technologii informacyjnej i komunikacyjnej w klasach VI zrealizowałam zajęcia dotyczące reklamy oraz dziennika telewizyjnego
w oparciu o tekst prozatorski.

Pierwszy temat dotyczący reklamy obejmował następujące zagadnienia:

- co i dlaczego reklamować;
- obraz, dźwięk, słowo w reklamie;
- język reklamy;
- środki perswazji, manipulacja;
- psychologiczne oddziaływanie reklam;
- reklama w TV, prasie, radiu;
- parodie reklam.

Przy obydwu projektach uczniowie samodzielnie tworzyli swój warsztat pracy i samodzielnie zdobywali informacje z różnych źródeł (w tym medialnych). Zgromadzone materiały selekcjonowali, przetwarzali i dokumentowali posługując się sprzętem i narzędziami medialnymi w określonym celu. Nabywanie wiadomości i umiejętności zachodziło głównie drogą rozumowania (od czego zacząć, gdzie i jak szukać, jak wykorzystać informacje) oraz drogą doświadczenia i samodzielnych poszukiwań (korzystanie z różnych ośrodków informacji, Internetu, programów multimedialnych, radia, prasy, telewizji, pomocy różnych osób i instytucji). Wszelkie działania prowadzone były na naturalnym podłożu i miały odzwierciedlenie w rzeczywistości.

ZADANIE

Tworzenie nośników informacji z wykorzystaniem technologii komunikacyjnej i informacyjnej.

Z klasą IV d uczestniczyłam w warsztatach Gdzie jest kowboj – rodzaje i gatunki filmowe (23.03.2012 r.) w ramach Interdyscyplinarnego Programu Edukacji Medialnej „KinoSzkoła” – który był pozaszkolną formę edukacji realizowaną w Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej, wykorzystującą film i nowe media jako narzędzia wychowawcze i profilaktyczne. Celami warsztatów były:
• kontakt z odpowiednimi tekstami kultury współczesnej, jako narzędziami w modelowaniu postawy młodych ludzi poprzez dostarczanie odpowiedniej wiedzy i wskazywanie określonych kierunków rozwoju,
• uwrażliwienie młodego widza na wszechogarniający świat mediów,
• ukształtowanie świadomego odbiorcy współczesnych, audiowizualnych tekstów kultury.

Na spotkaniu przeprowadzona została profesjonalna prelekcja, wprowadzająca uczniów w dane zagadnienie, a po niej nastąpiły działania praktyczne dzieci, które wykonywały własną wizualizację omawianego zagadnienia – tworzyły nośniki informujące o wskazanym im gatunku filmowym. Warsztaty Medialne prowadzone były w atrakcyjnej formie aktywizującej uczniów. (zał.9)
Zorganizowałam także wycieczkę dla uczniów klas IV do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej (11.06.2012 r.). Uczestnicy zetknęli się z żywą prezentacją procesu produkcji filmu animowanego w miejscu, w którym on naprawdę powstaje. Uczniowie poznali kolejne etapy tworzenia filmu animowanego oraz poszerzyli swoją wiedzę na temat takich pojęć jak: scenariusz filmowy, scenopis, animizacja, fazowanie, filmowanie, efekty specjalne i dźwiękowe, skład komputerowy. W kolejnych pomieszczeniach mogli zobaczyć jak twórcy zmieniają scenariusz w gotowy film, obcowali z prawdziwymi dekoracjami i rekwizytami, projektami postaci i rysunkami animizacyjnymi. (zał.10)

Raz w tygodniu prowadziłam dla uczniów klasy IVd zajęcia Między nami dziennikarzami, które zakończyły się wykonaniem pierwszych stron do czasopism młodzieżowych.


& 8 ust. 2 pkt 4a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich;

ZADANIE

Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych.

W związku z coraz częstszym zjawiskiem dysgrafii występującym wśród dzieci postanowiłam opracować program, który będzie pozwalał przy pomocy szeregu ćwiczeń kształtować graficzną poprawność zapisu.
Już po pierwszych znakach kreślonych przez dzieci można stwierdzić, jaki będzie charakter ich pisma. O niektórych dzieciach mówi się, że mają talent, ale sam talent nie wystarcza. Bardzo ważne jest, aby w dziecku rozbudzić potrzebę doskonalenia swoich umiejętności.
Człowiek pisowni uczy się stopniowo. Zaczyna od liter, aby poprzez słowa i zdania dojść do większych tekstów. Im dłużej i dokładniej ćwiczy się pisanie poszczególnych liter, tym lepsze wyniki się osiągnie. Jedną z przyczyn niekształtnego pisma jest zbytni pośpiech. Podczas szybkiego pisania narusza się podstawowe zasady kreślenia liter i pismo staje się nierówne. Niepewny wygląd liter jest też wynikiem braku zdecydowania. Odpowiednio wolne pisanie ułatwia skoncentrowanie się i sprawia, że kształty stają się coraz doskonalsze. W rzeczywistości szkolnej to właśnie tempo pisania powoduje, że uczniowie, u których zaburzona jest funkcja analizatora wzrokowego lub słuchowego, albo lateralizacja i koordynacja przestrzenna piszą niekształtnie. Koncentrują się bowiem na tym, żeby zdążyć z zapisem tekstu, a nie na kreśleniu liter.
Ważne jest więc, aby od najmłodszych lat dziecka ćwiczyć jego sprawności manualne. Rysowanie prostych szlaczków, łączenie przy pomocy linii punktów układających się w jakiś obrazek, kalkowanie gotowych wzorów to ćwiczenia bardzo lubiane przez dzieci, a jednocześnie stanowiące podstawę do rozpoczęcia nauki pisania.
W czwartej klasie, w której uczyłam miałam dwójkę uczniów mających trudności z poprawnym graficznym zapisem. W ramach dodatkowych zajęć wprowadziłam im ćwiczenia, które poprzez zabawę wyrabiały ich sprawność motoryczną. Już po czterech miesiącach dało się zauważyć u nich pewne postępy – pismo stało się bardziej kształtne
i czytelne. Na takich właśnie zadaniach będzie bazował opracowywany przeze mnie program.

& 8 ust. 2 pkt 4c
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych;

ZADANIE

Wdrażanie wyników ewaluacji w zakresie zapewnienia właściwej oferty dodatkowych zajęć edukacyjnych w szkole.

W oparciu o wyniki przeprowadzonej w szkole ankiety dotyczącej zapotrzebowania na zajęcia dodatkowe w roku szkolnym 2011/2012 raz w tygodniu prowadziłam spotkania Czytam szybko ze zrozumieniem. Uczestniczyli w nich chętni uczniowie. Szybkie czytanie ze zrozumieniem jest jednym z elementów składowych sukcesu w nauce, dlatego jest tak bardzo ważne. Korzyści jakie mogli wyciągnąć uczniowie na tych zajęciach to przede wszystkim:

• umiejętność selekcjonowania informacji – wyławianie tych najbardziej kluczowych i przydatnych, odczytanie myśli autora,
• szybkie przyswajanie treści książek, czasopism, notatek, dokumentów itp.,
• oszczędność czasu,
• szerszy dostęp do wiedzy – w tym samym czasie można skorzystać z większej ilości źródeł,
• stałe i trwałe poszerzanie własnego systemu wiedzy,
• poszerzanie zasobu słownictwa,
• zwiększanie sprawności intelektualnej – doskonalenie koncentracji i spostrzegawczości,
• efektywna i szybka nauka, przygotowanie do sprawdzianów.


Na zajęciach zastosowałam następujące strategie aktywnego czytania:


- Słowa klucze - rozbudzenie zainteresowania uczniów przed lekturą tekstu. Wybierałam z tekstu 20 – 30 najważniejszych słów. Powoli czytałam te słowa uczniom i prosiłam ich, aby wyobrazili sobie, o czym jest tekst. Następnie uczniowie np. rysowali obrazek lub symbol, tworzyli listę pytań do tekstu, przewidywali i opowiadali o czym będzie tekst. Następnie czytałam tekst, a uczniowie weryfikowali z nim swoje spostrzeżenia.

- Ślady twojego myślenia – uczniowie w parach wypracowywali swój system znaków, a następnie go wypróbowywali na dwóch różnych tekstach (nanosząc znaki ołówkiem na marginesie). Potem zamieniali się tekstami i dyskutowali,
czy system się sprawdził.

- Szybkie czytanie – czyli uczenie czytania selektywnego (poszukiwanie i porządkowanie informacji). Rozdawałam uczniom teksty oraz kartkiz informacją, w jakim czasie będą pracować i na jakie pytania mają odnaleźć odpowiedź. Uczniowie zaczynali pracę w jednym czasie. Czytali tekst i zaznaczali odpowiednie fragmenty. Po zakończeniu pracy inicjowałam dyskusję na temat tekstu.

- Czytanie w pięciu krokach:

1. (przed lekturą) – przejrzyj tekst (tytuł, podtytuł, akapity, ilustracje, tabele);

2. (przed lekturą) – postaw pytania (zastanów się na jakie pytania tekst przyniesie odpowiedzi;

3. szukaj odpowiedzi (aktywnie czytaj szukając odpowiedzi na wcześniej zadane pytania);

4. (po lekturze) – bilans odpowiedzi (spróbuj teraz samodzielnie odpowiedzieć na wcześniej sformułowane pytania, jeśli nie potrafisz wróć do tekstu);

5. (podsumowanie) – czego się dowiedziałeś.

ZADANIE

Realizacja programów prozdrowotnych i ekologicznych.

Z uczniami klasy IV d brałam udział w programie ekologicznym Nasza planeta, nasza przyszłość(pod patronatem firmy SARPI z Dąbrowy Górniczej oraz Urzędu Miasta Dąbrowy Górniczej), który był częścią międzynarodowej kampanii ekologicznej zatytułowanej "Dookoła świata". Każdy z uczestników programu otrzymał do uzupełnienia swoją książeczkę.

Ziemia to nasz wspólny, gościnny dom. Od wieków obdarowuje nas swoimi naturalnymi skarbami - dzięki temu możemy żyć, odpoczywać, podróżować... Ludzie skwapliwie korzystają z naturalnych bogactw naszej planety, niestety często jej szkodząc.
Co zrobić, by temu zapobiec? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie wspólnie
z nauczycielem przyrody przeprowadziłam cykl lekcji o tematyce ekologicznej zapraszających młodych ekologów na fascynującą wędrówkę w towarzystwie... Małego Księcia bohatera książki autorstwa Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Opowiadając
o przygodzie Małego Księcia, zapraszałyśmy dzieci w podróż dokoła Ziemi, aby wspólnie odkrywać jej bogactwa, ale także grożące niebezpieczeństwa. Biorąc przykład z dzielnego bohatera, który chroni kwiat rosnący na jego planecie, uczniowie przedstawiali swoje propozycje jak oni chcą chronić naszą Ziemię. (zał.11)

W ramach programu uczniowie uczestniczyli również w warsztatach regionalnych zorganizowanych w Muzeum Miejskim Sztygarka, które miały na celu przybliżyć im legendy i historię naszego miasta (zał.12) oraz w wycieczce na Pustynię Błędowską (25.04.2012 r.), gdzie odbyły się zajęcia terenowe (zał.13)
& 8 ust. 2 pkt 4e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami;

ZADANIE

Współpraca z poradnią specjalistyczną oraz instytucjami pomocy społecznej.

Przeprowadziłam analizę wychowawczą klasy – skierowałam na badanie do PPP ucznia klasy IV, który ma trudności w kontaktach z innymi osobami. Potrzebuje stałego podkreślania swojej wartości i motywowania do dalszej pracy.

Na bieżąco przekazywałam rodzicom informacje na temat miejsc udzielających pomocy w różnych sytuacjach wychowawczych, opiekuńczych, kryzysowych.

Razem z klasą uczestniczyłam w szkolnej akcji „Herody” mającej na celu zbieranie materiałów piśmienniczych i innych przyborów szkolnych dla potrzebujących uczniów naszej szkoły oraz w Kiermaszu Bożonarodzeniowym i Wielkanocnym.
Zachęcałam uczniów do czynnego wspomagania akcji charytatywnych m.in. Góra grosza, PCK oraz zbiórek dla dzieci przebywających w szpitalach i zwierząt znajdujących się w schronisku.


& 8 ust. 2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

ZADANIE

Opracowanie koncepcji rozpoznawania problemów wychowawczych i zagrożeń wśród uczniów oraz podejmowanie przeciwdziałań.

W klasie IV d, której byłam wychowawcą, wytypowałam dwoje uczniów, którzy moim zdaniem winni być objęci indywidualizacją procesu dydaktycznego. Pierwszym krokiem podjętym przeze mnie było rozpoznanie potrzeb i możliwości tych dzieci na podstawie obserwacji ich funkcjonowania podczas zajęć szkolnych, na zajęciach pozalekcyjnych, w czasie wyjść i wycieczek, podczas przerw, a następnie zaplanowanie działań, które umożliwią im osiągnięcie sukcesu na miarę ich możliwości. Zmotywują do podjęcia wysiłku oraz do zaangażowania podczas zajęć. W przyszłym roku szkolnym zamierzam stworzyć bazę pomocy dydaktycznych do pracy z tymi uczniami.
Przeprowadziłam zajęcia według scenariusza „Razem lepiej” zaczerpniętego
z publikacji Stowarzyszenia Civitas z obszaru integracji czyli budowania własnej tożsamości, relacji w grupie oraz dostrzegania innych i nie bycia obojętnym wobec potrzeb drugiego człowieka.

Wspólnie ze szkolnym pedagogiem w klasie IV d zorganizowałam zajęcia warsztatowe dotyczące szeroko rozumianej tolerancji.

Sprawozdanie sporządziła: