Integracja odruchów wczesnodzieciecych wg. koncepcji S.Goddard Blyth i ich wpływ na proces uczenia się

Program ten został opracowany w Instytucie Psychologii Neurofizjologicznej (INPP) w Wielkiej Brytanii. Koncepcja cwiczeń integrujacych opiera sie na teorii odruchów pierwotnych z którymi kazde dziecko rodzi sie i które powinny wycofac sie do 6 m-ca zycia oraz odruchow posturalnych, które pojawiaja się po zaniknieciu odruchów pirwotnych i sa obecne przez całe zycie . Odruchy sa wrodzonymi stereotypowymi reakcjami na bodżce. Wspierają rozwijajace sie dziecko do czasu gdy osiagnie ono rzeczywista kontrolę nad spesyficznymi funksjami. Odruchy pierwotne nie wygaszone tzw. przetrwałe zaburzają rozwój psychoruchowy . Często przedłużająca sie obecność odruchów pierwotnych powyżej 6-12 m=ca zycia , nagromadzenie się odruchów lub ich brak, bądź występownie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej 3,5 roku zycia jest przyczyna opóźnienia neurorozwojowego.
Nalezy pamietać, że ruch to pierwszy jezyk dziecka i to własnie dzieki ruchowi zaczyna ono poznawać świat i kontrolowac swoje ciało. Najbardziej zaawansowana forma ruchu jest pozostawanie bez ruchu i dopóki dziecko nie uzyska takiej umiejetności tzn. siedzenia, stania bez ruchu to nie bedzie miało podstawowych umiejetnosci niezbednych douczenia sie.
Rozwój ruchowy postepuje według scisle okreslonego porzadku, podczas pierwszego roku zycia . Najpierw dziecko uczy się kontrolowac ruchy głowy. Rozwój ruchowy postepuje w kierunku cefalokaudalnym ( od głowy do kości ogonowej) i proksymodystalnym(od srodka ciała na zewnątrz).
Jako pierwszy rozwija sie narzad równowagi. Program cwiczen integrujacych bazuje na kontroli nad ciałem, które jest punktem wyjścia dla wszystkiego czego sie uczymy.
S.Goddard Blyth Jak osiagnac sukcesy w szkole