Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych

Temat: Przyjaźń najważniejsza wartością w życiu na podstawie "Małego Księcia" Antoine de Saint – Exupery’ego

PROBLEM:
• Lękliwość, trudności w kontaktach z rodzeństwem i kolegami, milczenie, zaniżona samoocena)
•
Trudności szkolne (niechęć chodzenia do szkoły, częste konflikty z rówieśnikami lub izolacja)
CEL:
• Uświadomienie dzieciom, co to znaczy mieć przyjaciela;
• Uświadomienie, co to znaczy być- czyimś przyjacielem;
• Poznanie zobowiązań, jakie niesie ze sobą przyjaźń;
• umiejętność- współpracy w grupie
Metody:
• Pogadanka zabawy integrujące, ułatwiające wejście w grupę,
Forma:
• Indywidualna grupowa
Miejsce:
• świetlica szkolna, czytelnia, klasa,
Literatura:
• Mały Książę –Antoine de Saint – Exupery’ego
Uczestnicy:
• Uczniowie klas I do III


1. Powitanie

W pojemniku znajdują się karteczki. Każdy dziecko wyciąga los z zadaniem do wykonania, np.
- podaj rękę trzem dziewczynkom,
- przywitaj się z dwiema najwyższymi osobami stukając się łokciami,
- poklep po ramieniu trzech niebieskookich chłopców…
2. Zabawa integracyjna
Zabawa ruchowa „węzeł przyjaźni” – nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy słowami: W codziennym życiu spotykamy często życzliwych i dobrych ludzi. Wy też tacy jesteście. Zróbcie „węzeł przyjaźni”. Dzieci stoją w kole z zamkniętymi oczami. Unoszą wysoko ręce i na sygnał nauczycielki zmniejszają koło ( stawiają kilka kroków do przodu). Nauczycielka mówi: Ręka łapie rękę. Dzieci z zamkniętymi oczami łapią dłonie koleżanek lub kolegów. Nauczycielka sprawdza, czy jedna dłoń danego dziecka trzyma jedną dłoń drugiego dziecka. Nie można łączyć uchwytów trojga i więcej dzieci. Nauczycielka może pomóc, poprawić. Na sygnał: Rozplątujemy węzeł – dzieci otwierają oczy i próbują „rozwiązać, rozwinąć” węzeł rąk. Nie wolno puszczać dłoni partnerów. Z takiej plątaniny rąk może powstać jedno koło, kilka kół. Zabawę powtarzamy 1 – 2 razy
3. Zajęcia biblioterapeutyczne
- Przeczytanie przez prowadzącego fragmentu książki "Mały Książę" Antoine de Saint-Exupery
- Kim jesteś? - Zapytał Mały Książę. - Jesteś bardzo ładny.
- Jestem lisem - odrzekł nieznajomy.
- Chodź bawić się ze mną - zapraszał Mały Książę. - Tak mi smutno...
- Nie mogę się z tobą bawić - rzekł lis. - Nie jestem oswojony.
- Ach! Przepraszam - powiedział Mały Książę.
Ale po chwili namysłu dorzucił:
- Co to znaczy "oswoić"?
- To rzecz dawno zapomniana. To znaczy "stwarzać więzy"
- Stwarzać więzy?
- Oczywiście - rzekł lis - Dotychczas jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, zupełnie podobnym do stu tysięcy innych małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie, ty także mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Ale jeśli mnie oswoisz, będziemy potrzebni jeden drugiemu. Ty będziesz dla mnie jedyny na świecie. Ja będę dla ciebie jedyny na świecie...
- Zaczynam rozumieć - rzekł Mały Książę. - Istnieje pewna róża ...zdaje się, że ona mnie oswoiła ...
(...) Lis zamilkł i spoglądał długą chwilę na Małego Księcia.
- Proszę cię ... oswój mnie - powtórzył.
- Owszem, zgadzam się, ale mam bardzo mało czasu. Muszę jeszcze znaleźć przyjaciół i poznać wiele rzeczy.
- Poznaje się tylko to, co się oswaja - rzekł lis. - Ludzie nie mają czasu nic poznać. Kupują wszystko gotowe w sklepach. Ale ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi ludzie nie mają już przyjaciół. Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!
- Co mam robić? - zapytał Mały Książę.
- Musisz mieć dużo cierpliwości - odpowiedział lis. - Najpierw usiądź trochę dalej, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie spod oka i nie będziesz nic mówić. Mowa jest źródłem nieporozumień. Ale każdego dnia będziesz mógł się trochę przysunąć. Byłoby lepiej, gdybyś przychodził o czwartej po południu, od trzeciej godziny będę szczęśliwy. Im więcej czasu upłynie, tym będę szczęśliwszy. O czwartej będę już niespokojny, wzruszony: odkryję cenę szczęścia! Ale jeżeli przyjdziesz o dowolnej porze, nie będę wiedział, kiedy mam przystroić swe serce ...trzeba nam obrzędów.
- Co to jest obrzęd? - zapytał Mały Książę.
- To także coś dawno zapomnianego - odrzekł lis. - Właśnie to sprawia, że jeden dzień jest inny niż wszystkie pozostałe, jedna godzina różni się od pozostałych godzin.
(...) W ten sposób Mały Książę oswoił lisa. A gdy zbliżała się godzina rozstania:
- Ach! - rzekł lis. - Będę płakał.
- To twoja wina, nie chciałem cię skrzywdzić, ale żądałeś żebym cię oswoił. - odparł Mały Książę.
- Oczywiście - odpowiedział lis.
- Ale będziesz płakać - rzekł Mały Książę.
- Tak - odrzekł lis.
- A więc nic na tym nie zyskujesz!
- Zyskuję - odparł lis.

3. Dyskusja na temat bohaterów i odpowiedzi na pytania prowadzącej.
- , jaką rolę odegrał lis w życiu Małego Księcia? ( Pomógł mu dorosnąć do przyjaźni
- , co symbolizuje lis w utworze? ( mądrość , odpowiedzialność , wierność ) ,
- co dała Małemu Księciu przyjaźń z lisem ?
- co jest warunkiem prawdziwej przyjaźni ? ( wrażliwość , bezinteresowność , wspólnota duchowa ) ,
- jak znaleźć przyjaciela , po czym go poznać ?
- dlaczego Mały Książę poszukiwał przyjaciela ?
- dlaczego my też odczuwamy potrzebę przyjaźni ?


4. . Próba zastanowienia się, czym jest przyjaźń, jak ją rozpoznać i czego od nas
Wymaga


5. Kwiatek podobieństw-szukam przyjaciela
Dzieci otrzymują schemat kwiatka np. pięciopłatowego w każdy płatek wpisują, jakie cechy cenią u przyjaciela najbardziej. Kolejno każde odczytuje swoje preferencje pozostali uważnie słuchają,przy każdym płatku zapisują, kto ceni takie same wartości jak on.Osoba, z która ma najwięcej podobieństw ma szanse zostać jego przyjacielem.

5. Napisz imię swojego przyjaciela i do kazdej litery dopisz jego zalety
Mądrość
Asertywność
Radość
Elegancja
Koleżeństwo

6. Zabawa z kłębkiem
Dzieci przekazują sobie kłębek z rąk do rąk. Nitkę okręcają wokół palca, a kłębek przekazują dalej mówiąc: Daję kłębek Ani, która jest radosna, mila……. ( Zwracamy uwagę, aby nitka połączyła wszystkich)

7.Podsumowanie zajęć po zakończeniu zabawy

8.Pożegnanie