Projekt zajęć dodatkowych - Pomysły na ferie, czyli w co się bawić, gdy pada śnieg?

Czas i liczba zajęć: Zajęcia wypoczynkowe tj.
1 godz. zajęć w sali gimnastycznej,
1 godz. zajęć na świeżym powietrzu.
Miejsce: Publiczna Szkoła Podstawowa w Szczecnie

SCENARIUSZ ZAJĘĆ WYPOCZYNKOWYCH W SALI GIMNASTYCZNEJ DLA KLAS „0”-III

Temat dnia: Przenosimy się do krainy zabawy - zabawy z chustą animacyjną.

Miejsce: Sala gimnastyczna.

Cele ogólne:
-Integracja uczestników zabawy;
-Wytworzenie życzliwego klimatu w grupie;
-Kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie;
-Stworzenie okazji do relaksu i wspólnej zabawy;
-Odreagowanie stresów szkolnych.

Cele szczegółowe: Uczeń…
-uczy się i śpiewa piosenkę;
-nawiązuje pozytywne relacje z rówieśnikami;
-współdziała w grupie rówieśniczej;
-odczuwa radość wspólnej zabawy;
-doskonali zwinność i zręczność;
-odczuwa stan relaksu i odprężenia;
-ćwiczy celność;
-słucha rożnych rodzajów muzyki;
-odpowiada na zadawane jemu pytania.

Metody:
-Czynne (zdań stawianych uczniom)
-Słowne (rozmowa)
-Oglądowe (pokaz)

Formy:
-Indywidualne;
-Zbiorowe;
-Grupowe.

Środki dydaktyczne:
Chusta animacyjna; kosatka z kolorami; piłka; kartoniki z numerkami; odtwarzacz CD; płyta z różnymi fragmentami muzyki (relaksacyjna, poważna, disco, itp.); tunel-rękaw z materiału.

Literatura:
- red. Anna Wasilak, Zabawy z chustą, wyd. KLANZA 2002; „Tańce i zabawy dla grupy”, wydawnictwo KLANZA
-Internet

Przebieg zajęć:

1.Wprowadzenie-„Tunel”

Siadamy z dziećmi na podłodze i opowiadamy im, że dziś wybieramy się w długą podróż, w czasie której czekają nas różne niespodzianki. Mówimy, że muszą się wykazać dużą mądrością i umiejętnością współpracy, aby wszystko się udało. Najpierw wszyscy uczestnicy ustawiają się przed wejściem do tunelu, czyli „krainy wróżb i czarów”. Uczestnicy zabawy przechodzą pojedynczo przez tunel czołgając się przodem. Po czym ustawiają się wokół dużej, kolorowej chusty, która leży po przeciwnej stronie tunelu. W tle słychać muzykę.

2.Powitanie zabawą muzyczno-ruchową „ W kole”

Dzieci powtarzają słowa piosenki, a następnie próbują śpiewać:
Chodźmy wszyscy tu do koła zabawimy się wesoło
Witamy Was wszyscy wraz na zabawę nadszedł czas
Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga
Cały tułów oraz głowa, witamy Was – x3

3.Zabawy z chustą animacyjną:

*Zabawa integrująca grupę-„Kolorowe wycieczki”
Wszyscy siedzą na podłodze trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący podaje nazwę koloru, a osoby trzymające ten kolor zmieniają się miejscami.

*Zabawa ćwiczące współdziałanie-„Kwiat lotosu”
Jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą. Pozostali uczestnicy trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę, idąc powoli zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion zatrzymują się i na słowa „trzy, cztery” równocześnie i szybko wycofują się.

*Zabawa ćwicząca refleks i spostrzegawczość- „Rybak i rybka”
Uczestnicy stoją w kręgu trzymając brzeg chusty. Wybieramy dwie osoby, które przyjmują rolę „rybaka” i „rybki”. Rybak wchodzi na chustę i stara się złapać pływającą w wodzie rybkę. Bawiący się falują chustą, utrudniając w ten sposób zadanie rybakowi. Gdy ten złapie rybkę, następuje zmiana par.

*Zabawa ćwicząca zwinność i zręczność-„Pająk”
Dzieci stają wokół chusty. Jedna osoba dwukrotnie rzuca kostkę z kolorami. Pierwszy rzut - wskazuje kolor pola, na którym staje, drugi rzut - pole, na którym kładzie ręce.

*Zabawa oparta na zaufaniu do grupy- „Potwór z Loch Ness”
Uczestnicy siedzą dookoła chusty trzymając ją na wysokości brody. Pod nią znajduje się jedna osoba - potwór. Gdy wszyscy zamkną oczy, potwór wciąga kogoś pod chustę. Grupa otwiera oczy i zgaduje, kto zniknął. Kto zgadnie, wchodzi w rolę potwora.

*Zabawa wprowadzająca odprężenie i relaks -„Muzyczna chusta”
Dzieci trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się w takt melodii, falując chustą. Prowadzący przygotowuje różne fragmenty muzyczne.

*Zabawa ćwicząca sprawność manualną -„Karuzela”
Uczestnicy trzymają za uchwyty naprężoną chustę na wysokości pasa. Śpiewając: „Hej, ho, hej, ho, do pracy by się szło…” - rytmicznie przekazują sobie chustę w prawą stronę. Zaczynają od bardzo powolnego śpiewania, stopniowo zwiększając tempo. Po pewnym czasie następuje zmiana i chusta wędruje w lewą stronę.

*Zabawy ćwicząca umiejętność rozpoznawania kolorów-„Złap przesyłkę”
Grupa tworzy koło, trzymając chustę, na której położona jest piłka. Wyznaczona osoba zajmuje miejsce pod chustą, wyciągając ręce przez otwór. Zadaniem bawiących jest tak prowadzić piłkę, by trafiła ona do
osoby pod chustą. Zabawa może być prowadzona na czas (kto więcej razy w czasie jednej minuty chwyci i odrzuci piłkę na chustę).

*Zabawa w ganianego- „Deszczowa chmura”
W oznaczonym rogu sali stoi sześć osób trzymających chustę – „deszczową chmurę”. Reszta grupy zajmuje miejsca po przeciwnej stronie. Na sygnał prowadzącego osoby z „deszczową chmurą” biegną w kierunku uciekających kolegów, próbując ich nakryć. Osoby schwytane powiększą „deszczową chmurę”.

*Zabawa oparte na zgadywaniu-„Pomnik”
Trzyosobowa grupa chętnych wchodzi pod chustę i tworzy „pomnik”. W tym czasie pozostali odwracają się. Na znak prowadzącego kilka osób – „rzeźbiarzy” bada pomnik dotykiem, a następnie stara się w trzyosobowej grupie odtworzyć go. Prowadzący odsłania pomnik, wszyscy sprawdzają podobieństwo kopii do oryginału.

*Gra-„Tarcza strzelecka”
Rozłożoną chustę kładziemy na podłodze. Jest ona tarczą strzelecką, na której określone kolory oznaczają daną liczbę punktów: np. czerwony - 10, zielony - 8, niebieski - 6, pomarańczowy - 4, żółty - 2. Uczestnicy stoją w odległości 10 m od chusty i rzucają w jej kierunku (można rzucać tyłem do chusty w odległości 5 m).

*Zabawa wymagające dodatkowych rekwizytów-„Przerzuć piłkę” Uczestnicy trzymają chustę. Na niej znajduje się piłka. Zadaniem bawiących się jest przerzucenie jej na stronę przeciwną, aby spadła poza chustę.

*Zabawa przy muzyce-„Worek ze skarbami”
Uczestnicy siedzą wokół chusty lub na niej. W worku znajdują się rekwizyty w kolorach odpowiadających kolorom chusty. Uczestnicy podają go sobie w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie, zadaniem osoby, która trzyma worek, jest wyciągnięcie rekwizytu, podanie jego nazwy, koloru, zastosowania i położenie go na polu chusty w tym kolorze.

4.Podsumowanie zajęć-„Przechodzenie”

Uczestnicy zabawy przechodzą ponownie przez tunel, ale tym razem czołgając się tyłem, jak krab. W ten sposób wracają z krainy marzeń do rzeczywistości, czyli do szkoły. Jednakże, aby im utrudnić powrót prowadząca trzyma koniec tunelu, co umożliwia jego manewrowanie.
Następnie wszystkie dzieci siadają w kręgu. Prowadząca rzuca do poszczególnych uczestników piłeczkę, wyznaczając w ten sposób ich do odpowiedzi na [pytania:
- Która zabawa sprawiła ci najwięcej radości?
- Czy była zabawa, która Ci się nie podobała?
-Jaką możesz wymyślić zabawę wykorzystując chustę?

5.Muzyczne pożegnanie

Podobnie jak na początku zajęć uczestnicy powtarzają słowa piosenki, a następnie próbują śpiewać:
Wszyscy pięknie dziękujemy za wspólna zabawę
Może znów się zobaczymy, znów się zabawimy
Raz w prawo, raz w lewo i w przód i w tył
Byś długo pamiętał, żeś z nami był- x 3


SCENARIUSZ ZAJĘĆ WYPOCZYNKOWYCH NA DWORZE (ŚNIEGU) DLA KLAS „0”-III

Temat dnia: Zimowe zabawy z uśmiechem.

Miejsce: Plac szkolny (boisko szkolne).

Cele ogólne:
-Tworzenie warunków spontanicznej i zorganizowanej aktywności;
-Uczenie prawidłowego zachowania bezpieczeństwa podczas zabawy;
-Integrowanie grupy poprzez wspólną zabawę;
-Odreagowanie stresów szkolnych.

Cele szczegółowe: Uczeń…
-wie, że ruch na świeżym powietrzu sprzyja zdrowiu
-zna zasady bezpieczeństwa podczas zabawy
-bierze udział w zabawach ruchowych oraz zwodach;
-przestrzega ustalonych reguł i zasad;
-cieszy się ze wspólnej zabawy;
-umie ulepić bałwana;
-tańczy i śpiewa piosenkę;
-wzbogaca słownictwo;
-podnosi ogólną sprawność ruchowa.

Metody:
-Bezpośredniej celowości ruchu;
-Zabawowo-naśladowcza;
-Zabawowo-klasyczna (gry i zabawy z rywalizacją).

Formy:
-Indywidualne;
-Zbiorowe;
-grupowe.

Środki dydaktyczne:
Chorągiewki, łopatki; sanki; zabarwiona woda; marchewka; węgielki; szalik; garnek; miotła.

Literatura:
-Anna Grzęska „Zajęcia ruchowe w przedszkolu”
-Roma Trześniowski „ Zabawy i gry ruchowe”
-Internet

Przebieg zajęć:

1.Powitanie-„Ciuchcia”

Uczestnicy stroją w kręgu. Prowadzący chodzi wewnątrz w takt wymawianego przez grupę imienia np.: „to Darek, to Darek, to Darek... W tym czasie wskazuje następną osobę, która podchodzi do niego, kładzie mu ręce na ramiona i idą dalej. W tym czasie wszyscy wypowiadają imię „nowego wagonika” skandując tak, jak poprzednio. Kolejno zapraszane osoby wchodzą do środka i tak powstaje pociąg.

2.Wprowadzenie w tematykę zajęć-„Pamiętam o tym, że…”

Przypomnienie najważniejszych czynności koniecznych dla zachowania zdrowia zanim rozpoczniemy zabawy na śniegu lub lodzie.
Naśladowanie prowadzącej:
-Powinniśmy zjeść zdrowy posiłek- dzieci ruchem naśladują jedzenie;
-Następnie ubieramy się odpowiednio do temperatury: wkładamy buty, czapki, kurtki, szaliki, rękawiczki – dzieci naśladują te czynności ruchem;
-Wychodzimy z domu/szkoły (naśladujemy marsz w miejscu);
-Gimnastyka (naśladowanie ruchów prowadzącej) np.: ruchy głową, wymachy ramion, skręty tułowia, skłony, przysiady.

3.Zabawy na śniegu:

*Zabawa „Po śladach”

Dzieci ustawiają się za nauczycielką, która toruje im drogę w śniegu krótkimi krokami. Każde dziecko stąpa po jej śladach, starając się stawiać nogi z góry, aby śladów nie zatrzeć.
Po przejściu - odśnieżanie obuwia.

*Zabawa „Siedmiomilowe kroki”

Po jednej stronie placu wetknięte w śnieg szeregiem chorągiewki, 2dna od drugiej w odległości kroku. W odległości 10-15 kroków stają w szeregu dzieci, każde na wprost jednej chorągiewki. Dzieci mają przejść po zaśnieżonym terenie do swojej chorą¬giewki: najmniejszą liczbą kroków siedmiomilowymi krokami. Po dojściu do chorągiewek nauczycielka ocenia najlepiej wykonane zadanie, po czym dzieci wracają ponownie własnymi śladami na metę i odśnieżają się wzajemnie.

*Zabawa „Berek z rękawiczką”

Zabawa polega na gonitwie z rękawiczką na głowie. Dzieci kładą na głowie rękawiczkę. Berkiem jest osoba, która złapała jednego z uciekających lub uczestnik, który upuścił rękawiczkę na ziemi.

*Zabawa „Wyścig skokami”

Dzieci trzymają rękawiczki na wyciągniętych do przodu rękach. Następnie wszyscy stają na wspólnej linii startu. Na sygnał podany przez najmłodszego uczestnika wyścigu, wszyscy skokami obunóż poruszają się do wcześniej wyznaczonej mety. Wygrywa zawodnik, który pierwszy przebiegł linię mety oraz nie zgubił rękawiczki.

*Zabawa „Budowanie kretowisk”

Dzieci (każde z łopatką) szukają dla siebie miejsca na zaśnieżonym terenie na obwodzie dużego koła. Na sygnał wszystkie dzieci sypią niewysokie kopczyki, kretowiska. Kiedy skończą pracę, zatykają na szczycie kopca chorągiewkę. Nauczycielka ocenia, które kretowisko jest najwyższe, najbardziej kształtne itp.

*Zabawa „Slalom”

Po usypaniu kretowisk na obwodzie koła, dzieci ustawiają się rzędem za nauczycielką, która prowadzi korowód między kretowiskami chodem, biegiem, z omijaniem kopczyków i przeskakiwaniem.

4. Mini zawody na śniegu:

Prowadząca dzieli dzieci na dwie równe drużyny. O jej składzie decyduje przypadek, gdyż dzieci odliczają do dwóch. Wtedy „jedynki” ustawiają się po prawej stronie , a „dwójki” po lewej stronie pani. Nauczycielka informuje również dzieci, że po każdej konkurencji będzie mówiła i zapisywała na tabliczkach punktacje poszczególnych drużyn. Natomiast na koniec, po podliczeniu wszystkich punktów, zostanie wyłoniony zwycięzca.

a)Konkurencja ”Strzelec”

Prowadząca w świeżym śniegu wydeptuje na śniegu kółko. Każdy z uczestników zabawy przygotowuje sobie po jednej kuli do rzucania. Po czym polewają je odpowiednio zabarwioną wodą, otrzymując w ten sposób kolorowe kule. Konkurs polega na trafieniu kulami w narysowane koła. Wszyscy rzucają z jednego miejsca. Wygra drużyna, która wrzuci najwięcej kul do koła.

b)Konkurencja „ Kto dokładniej popchnie sanki do celu?”

Może nim być gałązka, śnieżna kula, część garderoby, itp. Od takiego celu nauczycielka odlicza odległość dziesięciu kroków. Z tak wyznaczonego miejsca należy pchnąć puste sanki, tak, aby zatrzymały się jak najbliżej celu. Wygrywa ta drużyna, która najwięcej razy trafi do celu.

c)Konkurencja „Wożenie się na saneczkach”

Dzieci po¬dzielone na zaprzęgi (drużyny). Jedno dziecko siedzi, dwoje jest konikami, a trzecie może popychać sanki z tyłu, opiera¬jąc się na ramionach siedzącego na sankach.

d)Konkurencja „Bramki”
Dzieci w poszczególnych grupach stoją rządami przy chorągiewkach na wprost czterech "bramek", utworzonych z pionowo postawionych sanek, po¬łączonych parami w górze linką, ustawionych w odległości 4:-.5 kroków przed każdą chorągiewką. Każde dziecko ma dwie kule śniegowe. Na znak dany przez nauczycielkę celują do "bramki" kulami: lewą i prawą ręką, po czym biegną przez "bramkę". Po czym wracają na koniec rzędu i czekają, aż zakończy się konkurencja.

e)Konkurencja „Sypanie wału śnieżnego”

Za pomocą łopatek do śniegu, dzieci - ustawione dwoma szeregami naprzeciw siebie - sypią wspólnie wał wzdłuż prostej linii, wy znaczonej kilkoma chorągiewkami, po czym oklepują go łopatkami po bokach oraz z wierzchu. W celu utrwalenia tej budowy ¬można w mroźny dzień polać wał „kolorową” wodą z konewki.

f)Rozstrzygnięcie zawodów

Podliczenie punktów zdobytych przez drużyny, wyłonienie zwycięzcy, nagrodzenie oklaskami oraz okrzykiem:
„Hip-hip hura, hip-hip hura, hip-hip hura, hura, hura”

5. Wspólne lepienie bałwana

Wszyscy uczniowie pod kierownictwem prowadzącej lepią dużego wspólnego bałwana. Przyczepiają nos z marchewki, zakładają garnek na „głowę”, wciskają węgielki (oczy i guziki), dodają miotłę oraz stary szalik.

6.Śpiew i taniec wokół bałwana

Uczniowie ustawiają się w kręgu wokół bałwanka, trzymają za ręce , tańczą i śpiewają :

„Bałwankowa rodzina”

I Stoisz smutny, mój bałwanku,
Ze spuszczoną głową.
Może chciałbyś mieć przy sobie
Panią bałwankową
Ref: Oj tak, tak! Oj tak, tak! Dobrej żony wciąż mi brak! Oj tak, tak! Oj tak, tak! Bałwankowej brak!
II Ma korale z jarzębiny
Bałwankowa żona,
Ale łatwo poznać z miny,
Że dziś jest zmartwiona
Ref: Oj tak, tak! Oj tak, tak! Mego synka, jeszcze brak! Oj tak, tak! Oj tak, tak! Synka jeszcze brak!

7.Zakonczenie „Promyczek”
Rozmowa o wrażeniach po zabawie oraz przesłanie „promyczka”. Uczniowie nadal stoją w kręgu i trzymają się za ręce. Następnie nauczycielka podaje przez uścisk dłoni ” promyczek” do jednego z dzieci. Przy czym mówi; „Przesyłam do was promyk uśmiechu , który powróci do mnie w pośpiechu”. Po tym uczeń przyjmuje uścisk dłoni od prowadzącej i przekazuje go dalej do kolegi. W ten sposób promyczek wędruje do każdego dziecka, do momentu, aż przyjdzie z powrotem do nauczycielki.
8.Wspólny posiłek
Po powrocie do szkoły, dzieci otrzymują gorącą herbatę oraz słodką bułkę.