Uprzejmość na co dzień

Temat: „Uprzejmość na co dzień”

Cele ogólne:
rozwijanie społecznej empatii
kształtowanie wartościowych postaw społecznych
budowanie poczucia więzi grupowej
utrwalanie norm moralnych

Cele operacyjne:

Uczeń potrafi:

dobierać formy grzecznościowe w zależności od sytuacji
rozróżnić dobre i złe zachowanie
lepiej rozumie siebie i innych
aktywnie uczestniczy we wspólnej zabawie

Metody/Techniki:

Podająca- uczenie się przez przyswajanie
Oglądowa- uczenie się przez przeżywanie
Działań praktycznych- uczenie się przez działanie

Formy pracy: zbiorowa
Indywidualna

Środki dydaktyczne:
rekwizyty potrzebne do przedstawienia w oparciu o opowiadanie B. Ferrero pt:
” Kot Koczkodan” z serii „ Nowe historie”, magnetofon, płyta audio „ Ulubione wyliczanki” cz.2, płyty audio relaksacyjne oraz płyty CD Klanzy z odgłosami burzy, płynącego strumyka, ćwierkających ptaków, itp., kartoniki w kształcie wachlarzy z uprzejmościami


Przebieg spotkania:


I cz.

▪ Podczas łagodnej muzyki płynącego strumyka następuje opowiadanie bajki przez narratora.

Lauretta ( pozytywna bohaterka ) po uprzednim zgubieniu swego mydła, trafiła do pewnego dziwnego domu, pełnego kotów. Tam, pomagała kotom w sprzątaniu, śpiewając ( wraz z publicznością ) piosenkę – wyliczankę, pt: „Praczki”.
Swym miłym, uprzejmym zachowaniem oczarowała gospodarza tego miejsca- kota Koczkodana, który postanowił dać jej nagrodę. Miała, za każdym wypowiedzianym słowem, wypluwać perły i diamenty.

II cz.

Lauretta posiadała przyrodnią siostrę , która bardzo zazdrościła jej tego daru.
Postanowiła znaleźć ten dom i spotkać się z kotem Koczkodanem.
Była tak niemiła dla kotów, że natychmiast chciały jej się pozbyć. Gospodarz, któremu nie spodobało się krnąbrne zachowanie dziewczynki ukarał ją tym, że za każdym wypowiedzianym jej słowem wyskakiwać będą ropuchy i myszki.
Od tej pory nikt nie chciał mieć jej blisko siebie.

▪ Po skończonym przedstawieniu jeszcze raz dzieci z aktorami śpiewają wyliczankę „ Praczki” ilustrując tekst ruchami.
▪ Potem następuje zabawa integracyjna, rytuał grupowy „ Krąg przyjaciół”: zawołanie: „ Hej dzieciaki! Stwórzmy koło, zabawimy się wesoło”, przesłanie iskierki przyjaźni w zawiązanym kręgu: ”Puszczam iskiereczkę ( uścisk dłoni) w krąg, niechaj wróci do mych rąk.

▪ Podsumowanie spotkania.
Prowadzący zadają dzieciom pytania
1. Dlaczego Lauretta wypluwała perły i diamenty przy każdym wymówionym słowie, a druga siostra ropuchy i myszki?
2. Którą chciałbyś być osobą- Laurettą, czy może tą drugą siostrą , powiedz dlaczego.
3. Jakie korzyści płyną z uprzejmego zachowania wobec innych?
4. Co można sądzić o osobach, które niewłaściwie się zachowują wobec innych?
5. Jak myślicie, czy w waszej klasie jest duża produkcja pereł i diamentów, czy przeważają myszy i ropuchy?
6. Czy uważacie, że używanie wulgarnych słów czyni was bardziej dorosłymi?

Dzieci wypowiadają się indywidualnie na zadane pytania.

▪ Następuje zabawa integracyjna, pt: „ Moje miejsce z prawej strony jest puste”.
Kolejno każdy losuje z kosza uprzejmość napisaną na karteczce, typu „uśmiechnij się”, „pogłaszcz mnie po ramieniu”, itp. Czyta i przekazuje w geście innym kolegom obok.

▪ Wzajemne dzielenie się cukierkami.

▪ Wspólne śpiewanie w kole piosenki „ Pieski małe dwa”.

▪ Podziękowanie uczniom za aktywność.
Uczniowie przymierzają na końcu stroje, robią sobie zdjęcia z aktorami.