Telefon ratunkowy jest trzycyfrowy - scenariusz zajęć

Temat: Telefon ratunkowy jest trzycyfrowy.
Cel: Utrwalenie numerów alarmowych.
Uczestnicy: Dzieci z klas I-III.
Cas: 30 min.

Cele ogólne:
•Przygotowanie dzieci do praktycznego posługiwania się numerami alarmowymi w przypadkach zagrożenia zdrowia lub życia.
•Umiejętne prowadzenie dialogu (rozmowa telefoniczna).
•Uwrażliwienie na krzywdę innych.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
•zna numery ratunkowe;
•sprawnie dobiera numery ratunkowe do zaistniałych sytuacji;
•umie analizować i oceniać sytuacje, w których potrzebna jest pomoc lekarza, policjanta, strażaka;
•potrafi przekazać trzy najważniejsze informacje: Kto? Gdzie? Co?

Formy pracy:
•indywidualna
•grupowa

Metody ( wg Okonia):
•asymilacja wiedzy – pogadanka
•samodzielnego dochodzenia do wiedzy – metoda problemowa, gra dydaktyczna

Pomoce i środki dydaktyczne:
Chusta animacyjna, sylwety postaci oraz pojazdów, numery ratunkowe, napisy.


PRZEBIEG ZAJĘĆ

1)Pogadanka na temat numerów alarmowych, służb ratowniczych i ich zadań.

2)Dziecko na chuście animacyjnej dopasowuje sylwety pojazdów (karetka, radiowóz, wóz strażacki) oraz sylwety postaci (policjant, strażak, lekarz) do numeru alarmowego.
Czerwony - straż pożarna, niebieski - policja, żółty - pogotowie, zielony - 112.
Każde dziecko dostaje jeden obrazek z postacią oraz jeden z pojazdem.
3)Dziecko dopasowuje odpowiednią sytuację, która zagraża życiu, do pojazdów, postaci i numerów, które już znajdują się na chuście.

4)Na każdym kolorze chusty są przyklejone: wybrany numer alarmowy, pojazd lub postać. Dziecko trzyma konkretny kolor chusty, czyli konkretny numer, postać lub pojazd. Chusta powoli jest przeuwana. Prowadzący wywołuje numer, pojazd lub postać. Dziecko, które usłyszy swój symbol, szybko zmienia miejsce przebiegając pod chustą na ten sam kolor ( numer, pojazd, postać). Powtarzamy aż prowadzący wypowie wszystkie przyklejone symbole.

5)Ustalenie zasad powiadamiania służb ratowniczych.
Obok chusty rozsypanka zdaniowa, czytanie i porządkowanie kolejnych czynności.
-Wykręcam numer telefonu alarmowego.
-Witam się.
-Podaję swoje imię i nazwisko.
-Mówię co się wydarzyło.
-Podaję adres zdarzenia.

6)Chusta jako duży telefon.
Na każdym polu umieszczone są duże cyfry od 1 do 9.
a)Dzieci siedzą dookoła chusty. Prowadzący kolejno pokazuje obrazki. Dziecko, widząc sytuację na obrazku szybko, wskakuje na chustę i wybiera odpowiedni numer - przedstawia się, mówi swój adres oraz przekazuje co się stało – dlaczego potrzebuje pomocy.

b)Dzieci siedzą dookoła chusty. Prowadzący kolejno pokazuje obrazki. Dzecko, widząc obrazek z pojazdem: straż, pogotowie, policja, wskakuje na chustę i szybko podskakując wypowiada odpowiedni numer, przedstawia się, mówi swój adres oraz przekazuje co się stało – dlaczego potrzebuje pomocy. Dziecko samo wymyśla sytuację zagrażającą życiu.