Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień nauczyciela dyplomowanego

Celem niniejszego sprawozdania jest przedstawienie realizacji zadań wyznaczonych na okres stażu w planie rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego ubiegającego się
o stopień nauczyciela dyplomowanego.
Jestem nauczycielem języka angielskiego, zatrudnionym w Publicznym Gimnazjum
nr 6 w Wałbrzychu od 2009 roku. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. z 2004 r. Nr 260, poz. 2593) oraz z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. z 16 listopada 2007 r. Nr 214, poz. 1580), dnia 1 września 2010 r. rozpoczęłam staż na nauczyciela dyplomowanego. Staż trwał dwa lata i dziewięć miesięcy.
Napisany przeze mnie plan rozwoju zawodowego, uwzględniający specyfikę
i potrzeby szkoły wyznaczył mi cele i kierunki aktywności zawodowej w okresie stażu. Ponadto przy pisaniu planu rozwoju zawodowego brałam pod uwagę założenia innych dokumentów, m.in. Programu Wychowawczego Szkoły, Statutu Gimnazjum oraz Programu Profilaktyki i Planu Pracy Szkoły. W trakcie trwania stażu realizowane zadania, nakreślone
w planie rozwoju zawodowego ulegały mniejszym lub większym modyfikacjom, co postaram się uwzględnić w niniejszym sprawozdaniu.
Zadania zawarte w planie rozwoju zawodowego systematycznie realizowałam przez cały okres stażu, analizowałam i poddawałam ocenie swoje działania pod kątem ich przydatności w dalszej pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. Większość z nich ma charakter ciągły i zamierzam je kontynuować nadal.

§ 8 ust. 2 pkt. 1
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienia jakości pracy szkoły w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją.

1. Udział w formach doskonalenia zawodowego i wykorzystanie nabytej wiedzy
i umiejętności w praktyce.
a) wewnątrzszkolne formy doskonalenia:
- warsztaty prowadzone w ramach projektu p. n. „Zrozumieć przemoc” realizowanego przez Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia i Interwencji Kryzysowej
w Wałbrzychu,
- szkolenie „ Edukacyjna wartość dodana” zorganizowane przez „Anna Szywała” – Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli w Świdnicy
- kurs w dziedzinie Bezpieczeństwa i Higieny pracy dla pracowników administracyjno-biurowych i pracowników oświaty,
- szkolenie z zakresu profilaktyki HIV/AIDS w aspekcie uzależnień zorganizowane przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Wałbrzychu i Polskie Towarzystwo Oświaty Zdrowotnej Oddział Terenowy w Wałbrzychu,
- szkolenie pn. „Komunikacja z rodzicem” zorganizowane przez Biuro Rozwoju Aktywności Społecznej w Wałbrzychu,
b) zewnątrzszkolne formy doskonalenia:
- szkolenie online „Nothing is interesting... if you don’t understand it!” przeprowadzone przez wydawnictwo Pearson w ramach zachęcania do korzystania
z uproszczonych wersji klasycznych dzieł literatury anglojęzycznej „Penguin Readers”,
- kurs kierownika wycieczek szkolnych prowadzony przez Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych w Wałbrzychu,
- wideoszkolenie metodyczne “Controlled production: a key to making unmotivated students speak” przeprowadzone przez wydawnictwo Mcmillan, poruszające zagadnienie ustnej komunikacji uczniów na lekcji języka angielskiego,
- szkolenie „Zastosowanie zasady równości płci w projekcie 9.1.2” przeprowadzone przez Regionalny Ośrodek Europejskiego Funduszu Społecznego w Wałbrzychu,
- wykład metodyczny dla nauczycieli szkół gimnazjalnych „ Od umiejętnej diagnozy, przez indywidualną pracę z nastolatkiem, do ucznia, który dużo umie i chce umieć jeszcze więcej” zorganizowany przez wydawnictwo Oxford University Press,
EFEKTY:
Dzięki uczestnictwu w różnych formach doskonalenia mogłam rozwinąć swoje zainteresowania, szkolić swoje umiejętności pedagogiczne, wychowawcze i dydaktyczne, korygować metody nauczania i dobór środków oraz narzędzi dydaktycznych, planować przyszłe inicjatywy mając do tego potrzebną bazę wiedzy i umiejętności. Mając dość szerokie spektrum zainteresowań, mogłam cieszyć się zdobywaniem nowych umiejętności z różnych gałęzi wiedzy, co w dzisiejszym świecie nie jest bez znaczenia, gdyż żeby się nie cofać
w rozwoju społecznym, edukacyjnym, kulturalnym i każdym innym, należy iść naprzód i dbać o wszechstronne wykształcenie.

2. Aktualizowanie wiedzy z zakresu pedagogiki, psychologii, dydaktyki oraz metodyki przedmiotu.
Ten rodzaj doskonalenia pracy własnej zawsze sprawiał mi największą satysfakcję, gdyż refleksyjność i autoanaliza to cechy nieobce mojej osobowości, w pracy nauczyciela będące wielkimi sprzymierzeńcami. Swoją wiedzę na temat problemów dzisiejszej młodzieży, sposobów niesienia pomocy i wypracowywania metod dobrej komunikacji z uczniami czerpałam i wciąż czerpię głównie z doświadczenia swojego i innych nauczycieli, gdyż na spotkaniach zespołów wychowawczych dzielenie się wiedzą i wyciąganie wniosków z dotychczasowych doświadczeń to obowiązkowy punkt programu. Jednakże zawsze odczuwam potrzebę sięgania po nowe wskazówki i pomoce, dlatego też czerpię swoja wiedzę z literatury psychologicznej oraz materiałów szkoleniowych i edukacyjnych zamieszczanych na stronach internetowych poświęconych tej tematyce.
Są to pozycje, wśród których najbardziej pomocne okazały się:
• „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały” Adele Faber i Elaine Mazlish
• „Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole” Adele Faber i Elaine Mazlish
• „Jak sobie radzić z prowokacyjnymi zachowaniami uczniów? Metoda konstruktywnej konfrontacji.” (materiały szkoleniowe ORE)
• „Pętla, co nas zapętla. O uzależnieniach.” (materiały szkoleniowe ORE)
• „Mobbing – fala przemocy w szkole” Dan Olweus
• „Psychologia, moje hobby” Julia Berrymon
Właściwe narzędzia dydaktyczne i znajomość metodyki nauczania to niezbędne atrybuty nauczyciela, dlatego za nie bez znaczenia uważam fakt ukończenia nie tylko dwuletnich studiów magisterskich na Uniwersytecie Wrocławskim ale i trzyletniego Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych, którego specyfika nauczania opierała się właśnie na dużej roli dydaktyki i metodyki nauczanego języka. Dzięki temu naturalnym faktem stał się wybór zawodu nauczyciela, jako wyboru ścieżki życiowej.
Umiejętności i wiedzę tam nabytą na bieżąco pogłębiam dzięki lekturze m. in. :
• „Siedem grzechów głównych nauczycieli języków obcych (oraz jak je przekuć w metodyczne cnoty)” Moniki Badeckiej-Kozikowskiej,
• „Metodyka nauczania języków obcych” Hanny Komorowskiej
• “Each lesson makes sense: teacher-friendly teaching” („każda lekcja ma sens – nauczanie przyjazne nauczycielowi”) – materiały szkoleniowe anglojęzycznego wydawnictwa Mcmillan

EFEKTY:
Dzięki utrwalaniu i zdobywaniu nowej wiedzy ze znajomości wykładanego przedmiotu oraz psychologicznej, pedagogicznej i metodycznej mój warsztat pracy umożliwia mi sprostanie wymaganiom szkoły i uczniów, z którymi pracuję. Uwzględniając specyfikę placówki, w której pracuję, przychylam się do stwierdzenia, że głębsza znajomość psychiki dziecka, jego problemów i sposobów radzenia sobie z nimi, są nie tylko przydatnym, ale wręcz niezbędnym narzędziem w codziennej pracy nauczyciela. Dlatego niezależnie od ukończonego stażu zamierzam szczególnie kontynuować pogłębianie znajomości psychologii skupionej na wieku dorastania i związanymi z tym trudnościami. Efekty dotychczasowych działań są zauważane przez mnie, uczniów, ich rodziców i wychowawców, a niekiedy
i szersze grono odbiorców (kadra pedagogiczna wraz z dyrektorem szkoły), gdyż pogłębiana przeze mnie wiedza pozwala mi zauważać niepokojące sygnały wysyłane przez uczniów, nawet wtedy kiedy oni sami z różnych względów nie chcą lub boja się prosić o pomoc osobę dorosłą. Znajomość psychologii dziecka pozwoliły mi wstępnie zdiagnozować depresje u dwóch uczennic w mojej klasie i wdrożyć dalsze działania mające na celu umożliwienie im ukończenie gimnazjum oraz podjęcie leczenia psychiatrycznego.

3. Korzystanie ze stron internetowych:
Oprócz pozycji książkowych często śledzę artykuły pojawiające się na stronach internetowych oraz korzystam z zasobów stron, m.in.: www.literka.pl, www.edux.pl, www.publikacje.edu.pl, www.Supernauczyciel.pl., www.profesor.pl., www.e-ang.pl, www.ang.pl, www.education.gov.uk, www.learnenglish.britishcouncil.org, www.sozoexchange.com, www.esl.about.com , www.angielski.gazeta.pl , www.iriddler.com, www.isel.edu.pl i wiele innych. Wiedza, którą zgłębiam korzystając z tych portali, to zarówno przepisy prawa oświatowego, np. na forach internetowych, na których wymieniam się wiedzą na temat awansu i doskonalenia warsztatu pracy, jak i strony o tematyce metodycznej lub językowej, niezbędnej by weryfikować poznane i stosowane metody pracy na lekcji. Są to zarówno polskie jak i angielskie strony dzięki czemu mam pewność poprawności językowej.

EFEKTY:
Ponieważ bardzo wiele ciekawych dyskusji oraz rzetelnych materiałów znajduje się obecnie w sieci, nie wyobrażam sobie zdobywania i utrwalania tego typu wiedzy jedynie na łamach prasy i literatury, nawet fachowej. Zgłębianie zaś metodycznych, językowych i pedagogicznych zasobów umożliwia również utrwalanie umiejętności poruszania się po rozległym świecie internetowych portali i pomaga na bieżąco pogłębiać moją wiedzę również z zakresu informatyki, np. obsługi programów i aplikacji koniecznych do odtworzenia plików muzycznych, tekstowych i innych.

4. Organizacja i udział w przeprowadzaniu konkursów przedmiotowych
Konkursy zewnątrzszkolne:
- VIII edycja konkursu „Mały Poliglota” zorganizowany przez I L.O. dla klas II (2011), przygotowanie uczniów do udziału w konkursie, wyjście i opieka nad uczniami,
- Ogólnopolski Konkurs Językowy „Fox” (2010) – przygotowanie uczniów do udziału
w konkursie,
- Ogólnopolski Konkurs Językowy „Pingwin” (2010) – udział w przeprowadzeniu konkursu
i przygotowanie uczniów do wzięcia w nim udziału,
- Test „Oxford Plus” (2010, 2011) – przygotowanie uczniów do wzięcia udziału
w konkursie,
- X Festiwal Piosenki Obcojęzycznej „Muzyka łączy Europę” w Strzegomiu – przygotowanie uczennicy do wzięcia udziału w konkursie,
Konkursy wewnątrzszkolne:
- „Kulturyści” - konkurs z wiedzy o kulturze krajów anglojęzycznych, który zorganizowałam głównie z myślą o uczniach słabszych w nauce z klas pierwszych (2012, 2013),
- wewnątrzszkolny konkurs z wiedzy o historii Stanów Zjednoczonych, poprzedzony cyklem trzech filmów edukacyjnych o powyższej tematyce, który zorganizowałam
i przeprowadziłam dla wszystkich chętnych uczniów (2013),
- Świąteczny Konkurs Wielkanocny oraz Świąteczny Konkurs Mikołajkowy, przeprowadzany w naszej szkole cyklicznie przez wszystkich nauczycieli języka angielskiego,
- „Master of English Spelling” – konkurs dla klas pierwszych gimnazjum sprawdzający umiejętność pisania w języku angielskim przy zachowaniu zasad poprawności interpunkcyjnej, ortograficznej i leksykalnej.
EFEKTY:
W każdej szkole przy okazji zgłaszania uczniów do konkursów zewnątrz czy wewnątrzszkolnych promuje się przy okazji większą niż przeciętna motywację do zdobywania wiedzy, oraz dysponowanie nią na poziomie wyższym niż przeciętny uczeń. Niezaprzeczalnymi pozytywami udziału uczniów w konkursach jest rozwijanie talentów, poszerzanie ich wiedzy, uczenie ich radzenia sobie ze stresem, porażkami i sukcesem. Niemniej ważne jest podniesienie jakości pracy szkoły i promowanie jej w lokalnym środowisku. W każdej szkole jednak oprócz uczniów zajmujących wysokie lokaty w takich konkursach jest więcej dzieci, które nigdy nie miałaby szans na zaistnienie w świadomości szkolnej czy pozaszkolnej dzięki własnej inteligencji czy umiejętnościom. Dlatego moim priorytetem stało się dodawanie pewności siebie właśnie takim uczniom poprzez angażowanie ich w szkolne przedsięwzięcia na ich poziomie i nagradzanie ich za wysiłek, którego nie powinno się lekceważyć, szczególnie wziąwszy pod uwagę ich chęci i motywację. Pozytywnych efektów tych działań zauważam bardzo wiele: wielu uczniów po raz pierwszy osiągnęło jakikolwiek sukces na arenie szkolnej, co znacznie podwyższyło ich motywację do pracy na lekcji, a nawet poprawiło ich frekwencję na tym przedmiocie. Jeden z uczniów, który zajął pierwsze miejsce w konkursie „Kulturyści” poruszającym temat kultury krajów anglojęzycznych, zaczął aktywnie pracować na lekcjach, był do nich regularnie przygotowany i dzięki postępom w nauce podwyższył o jeden stopień swoja ocenę końcoworoczną.
Konkurs z wiedzy o historii Stanów Zjednoczonych poprzedzony cyklem filmów o tej tematyce pozwolił uczniom w przystępny sposób utrwalić i poszerzyć wiedzę zdobytą na lekcjach historii. Był to konkurs, w którym udział brali również uczniowie osiągający bardzo dobre wyniki w nauce, a ponieważ zagadnienia były w języku polskim, podejście do konkursu było możliwe również dla uczniów słabszych, co wyrównywało szanse.
5. Uczestnictwo w pracach organów szkoły związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań.
Począwszy od początku pracy w Gimnazjum aktywnie uczestniczyłam w pracach organów szkoły, wykonując zadania wynikające nie tylko z zakresu moich obowiązków, ale również czynności dodatkowe. Pracowałam w różnych zespołach zadaniowych i na bieżąco wykonywałam powierzone mi obowiązki. Poniżej przedstawię te, które najpełniej przyczyniły się do mojego rozwoju zawodowego, ale przede wszystkim podniosły jakość pracy szkoły.
- w latach 2009-2012 jako wychowawca klasy brałam udział w spotkaniach zespołu wychowawców, podczas których na bieżąco rozwiązywano problemy dotyczące sytuacji dydaktyczno-wychowawczej wychowanków oraz stwarzano okazję do dzielenia się wiedzą pedagogiczną potrzebną w pracy wychowawcy. Przez dwa lata pełniłam również funkcję koordynatora zespołu wychowawców klas II i III. Moim obowiązkiem było między innymi zaplanowanie i udział w organizacji imprez i działań integrujących zespoły klasowe. Dużym zainteresowaniem cieszyła się impreza integracyjna z okazji Mikołajek, podczas której uczniowie mogli sprawdzić swoje umiejętności zarówno sportowe, jak i z wiedzy z różnych przedmiotów. Jednak największym wyzwaniem okazała się pomoc rodzicom przy organizacji balu na zakończenie nauki klas trzecich w gimnazjum. Przedsięwzięcie to wymagało od wychowawców klas trzecich sporo pracy, najpierw przy umożliwianiu koordynującym rodzicom spotkań w szkole, później podczas samego balu, gdzie konieczne było sprawowanie opieki nad uczestniczącymi w nim uczniami.
- jako członek Zespołu Języków Obcych angażuję się w we wszystkie realizowane przez jego członków działania. Z początkiem każdego roku szkolnego odbywa się spotkanie zespołu, na którym ustalony zostaje plan działań na cały rok. Zadania te obejmują głównie modyfikację rozkładów materiału, ustalenie harmonogramu wycieczek i imprez edukacyjnych, mających na celu krzewienie kulturę krajów angielsko i niemieckojęzycznych
i naukę języka, zaplanowanie harmonogramu konkursów wewnątrzszkolnych i wybór ofert konkursów wewnątrzszkolnych, oraz ustalenie harmonogramu spotkań członków zespołu. Zespół Języków Obcych zajmuje się również ewaluacją egzaminu gimnazjalnego z języka obcego, zadaniem członków zespołu jest rzetelne zdiagnozowanie słabych i mocnych stron uczniów piszących ten egzamin i ustalenie wniosków do dalszej pracy, zarówno dla nauczycieli, jak i samych uczniów i ich rodziców. Wnioski te są następnie przekazywane uczniom na godzinie wychowawczej, ich rodzicom na wywiadówkach, a nauczycielom na posiedzeniach Rady Pedagogicznej. W roku szkolnym 2011/2012 moim zadaniem było przeprowadzić analizę wyników próbnego egzaminu gimnazjalnego z języka angielskiego, którą odczytałam na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w naszej szkole.
Na początku każdego roku szkolnego wraz z innymi nauczycielami przeprowadzam również w klasach pierwszych test diagnostyczny, którego celem jest zbadanie poziomu wiedzy uczniów z zakresu gramatyki, leksyki i sprawności językowych, jaką powinni oni posiadać po zakończeniu szkoły podstawowej. Analiza uzyskanych wyników pozwala na zakwalifikowanie uczniów do poszczególnych grup ze względu na stopień zaawansowania poziomu wiedzy języka angielskiego.
- w roku szkolnym 2012/2013 uczestniczę w pracach Komisji d.s. Dyżurów Nauczycielskich, której zadaniem jest ustalić tygodniowy plan dyżurów i korygowanie go
w razie potrzeby w ciągu roku szkolnego,
- brałam udział w pracach Komisji Stypendialnej, której zadaniem jest przyznawanie nagrody finansowej uczniom mającym co najmniej bardzo dobrą ocenę z zachowania
i osiągającym duże sukcesy w reprezentacji naszej szkoły w przedmiotowych i sportowych konkursach pozaszkolnych,

- jako nauczyciel języka angielskiego i wychowawca klasy byłam członkiem Zespołu ds. Pomocy Psychologiczno – Pedagogicznej dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, którego działalność umożliwiła większą indywidualizację pracy dydaktyczno -wychowawczej szczególnie wobec uczniów wybitnie zdolnych, uczniów słabszych oraz zagrożonych wykluczeniem społecznym.

6. Praca z uczniem słabym.
W ramach pracy z uczniem słabym współpracowałam z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Wałbrzychu, gdzie po konsultacjach ze szkolnym pedagogiem
i psychologiem kierowałam rodziców z dziećmi jeszcze niezdiagnozowanymi lub mające istotne problemy uniemożliwiające mu podążanie tokiem nauczania przewidzianym dla wszystkich uczniów. Realizowałam zalecenia zawarte w opiniach i orzeczeniach z poradni, dostosowywałam wymagania edukacyjne do możliwości ucznia, które z uwagi na jego dysfunkcje musiały być w pewnym stopniu zmodyfikowane, współpracowałam ze szkolnym pedagogiem szczególnie w kwestii motywacji do nauki, np. poprzez indywidualne rozmowy pedagoga z uczniami, lub też prowadzone przez niego pogadanki na godzinach wychowawczych, np. o stresie, czy asertywności. Sama również często poruszałam problem trudności w nauce, wiedząc że niejednokrotnie problemy ucznia z konkretnych przedmiotów maja swoje głębsze uwarunkowania, które wypływały dopiero po wielu rozmowach zarówno z dzieckiem, jego rodzicem jak i nauczycielami uczącymi. Niejednokrotnie poświęcałam godziny wychowawcze problemowi złego gospodarowania czasem wolnym, sposobom efektywnej nauki, czy pogłębieniu wiedzy na temat sposobu, w jaki każdy z nas uczy się najchętniej, w zależności od m.in. dominującej półkuli mózgowej, temperamentu (flegmatyk, choleryk, melancholik i sangwinik), wrodzonego sposobu reprezentacji (wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk) czy rodzaju inteligencji, jaki przejawiamy (logiczna, przyrodnicza, muzyczna i inne).
Oprócz pracy wychowawczej, która stwarzała mi duże pole do popisu w wyżej wymieniony sposób, uczniem słabym mogłam zając się również na specjalnie dla niego prowadzonych zajęć, zarówno wyrównawczych z projektu unijnego „Nowa Szansa”, które prowadziłam przez jeden semestr, jak i na kole z języka angielskiego o kulturze krajów anglojęzycznych dla uczniów słabszych. Organizowałam również wspomniane już wcześniej konkursy, np. „Kulturyści”, który sprawdzał wiedzę z kultury krajów anglojęzycznych i nie wymagał dużej znajomości języka obcego, co znacznie zwiększyło jego popularność i do udziału dopuściło uczniów, którzy takiej szansy nie maja, gdy w grę wchodzą klasyczne konkursy z umiejętności posługiwania się językiem obcym w praktyce.
EFEKTY:
Dzięki indywidualizacji procesu nauczania uczeń o niższych możliwościach mógł odnosić sukcesy na swoim poziomie, co rzutowało na podniesienie jego samooceny i jakości pracy na lekcji. Szczególnie efektywne były zajęcia z projektu unijnego „Nowa Szansa”, gdyż niewielka liczebność grup pozwalała dopasować sposób uczenia do indywidualnego zapotrzebowania i zainteresowań uczniów. Również uczęszczanie uczniów na koło z zakresu kultury krajów anglojęzycznych wzmocniło ich motywację do nauki, oraz podniosło liczebność uczestnictwa w szkolnych konkursach z języka angielskiego. Sukcesy zaś odniesione na tym polu wzmocniły ich pewność siebie i podniosły poziom zaangażowania na lekcjach języka angielskiego.

7. Promocja szkoły w środowisku lokalnym.
Ponieważ Internet jest dziś potężnym narzędziem komunikacji, wiele z tego, co dzieje się w naszej szkole jest sukcesywnie umieszczane i komentowane na stronie internetowej. Organizując różnorakie imprezy w okresie stażu dbałam o to, by zostały one odpowiednio udokumentowane, następnie współpracowałam z p. K. Frąszczak przy umieszczaniu na stronie szkoły adekwatnych opisów i zdjęć z danej imprezy.
Corocznie w naszej szkole organizowane są Dni Otwarte szkoły. W ubiegłym roku szkolnym z własnej inicjatywy sporządziłam prezentację multimedialną w programie PowerPoint, która w ciekawy sposób ukazywała różne formy nauki języka angielskiego w naszej szkole, kładąc nacisk na wyjazdy edukacyjne, wspólną naukę z gimnazjalistami z Hradec Kràlovѐ, oraz pobyt wolontariuszy z Azji, którzy przez tydzień prowadzili w naszej szkole zajęcia w języku angielskim. Prezentacje tę odtwarzałam kilkakrotnie dla uczniów z klas szóstych szkół podstawowych i ich rodziców, którzy tego dnia odwiedzili naszą szkołę w ramach Dni Otwartych.
EFEKTY:
Promowanie szkoły na zewnątrz przynosi wiele niezaprzeczalnych korzyści, jak większe zainteresowanie lokalnej społeczności szkołą i jej ofertą edukacyjną, co można zaobserwować po corocznie odbywających się w szkole Dniach Otwartych. Mogę przypuszczać, że mój udział w promocji szkoły w tych dniach również przyczynił się do wzmożonego zainteresowania ofertą naszej placówki. Promowanie imprez, wydarzeń
i uroczystości szkolnych na stronie internetowej przynosi wiele korzyści samej placówce, jak i jej pracownikom, również w przystępnej formie prezentując ofertę i specyfikę szkoły dla każdej osoby zainteresowanej szczegółami jej funkcjonowania. Nie bez znaczenia jest rola wzmacniania w dzieciach poczucia własnej wartości, gdyż oglądanie przez nie wydarzeń szkolnych, w których brały udział, dodaje im pewności siebie, motywuje do dalszego wysiłku i uczy, że warto robić coś ponad przeciętność, aby każdemu bardziej chciało się przychodzić do szkoły i być aktywnym członkiem jej społeczności.

8. Wzbogacenie warsztatu pracy o nowe pomoce naukowe
W trakcie odbywania stażu gromadziłam różnorodne pomoce dydaktyczne: płyty CD
i DVD z nagraniami rozwijającymi umiejętność rozumienia ze słuchu, podręczniki i zeszyty ćwiczeń, krótkie filmy tematyczne, plansze i plakaty tematyczne, zdjęcia, wycinki prasowe, dodatkowe ćwiczenia ze stron internetowych. Wiele z tych pomocy wykonałam sama, np. ilustrując, a następnie laminując duże karty obrazkowe, tzw. flashcards, prezentujące słownictwo z wybranego obszaru leksykalnego. Wzbogacam warsztat pracy poprzez pozyskiwanie środków dydaktycznych (plakaty z wydawnictw, broszury o krajach anglojęzycznych), zakup pozycji książkowych, pozyskanie nagród do konkursów od wydawnictwa OXFORD i PEARSON w postaci artykułów piśmienniczych, słowników, programów komputerowych). Niejednokrotnie też samodzielnie lub wraz z innymi nauczycielami języka angielskiego fundowałam nagrody za zajęcie miejsc w konkursach anglojęzycznych.

§ 8 ust. 2 pkt 2
Wykorzystanie w pracy technologii komunikacyjnej
i informacyjnej

Internet i inne narzędzia technologii komunikacyjnej to niezbędne pomoce w pracy nauczyciela, który winien na bieżąco dostosowywać swój warsztat pracy do wymogów cywilizacji w dzisiejszej szkole. Oto główne obszary, w jakich starałam się tę wiedzę zgłębiać i wykorzystywać:
1. Wykorzystanie komputera w pracy dydaktyczno-wychowawczej
- z zastosowaniem komputera przygotowywałam dokumenty, które następnie wykorzystywałam w swojej pracy: dokumentację awansu zawodowego, scenariusze zajęć, dyplomy konkursowe, konspekty lekcji, ankiety, informacje dla rodziców i uczniów – kartki
z ocenami, frekwencją i zachowaniem uczniów, karty zachowania itp.,

- w ramach realizacji projektu edukacyjnego w klasach drugich, przygotowałam młodzież do pracy z aparatem cyfrowym, oraz obróbką cyfrową zdjęć (program graficzny „Photoscape”) zamieszczonych później na stronie internetowej szkoły, gdzie odbył się konkurs na najlepsze zdjęcie. Na zakończenie projektu uczniowie stworzyli prezentacje multimedialną w programie Power Point, która pozwoliła zapoznać się z procesem powstawania projektu i jego efektami końcowymi,
- powiększyłam swój warsztat pracy o nowe pomoce multimedialne, jak filmy i programy edukacyjne na płytach CD i DVD, które w ciekawy sposób pozwoliły urozmaicić prowadzone przeze mnie zajęcia,
- wypełniałam świadectwa szkolne przy pomocy komputerowego programu do drukowania świadectw,
- w ramach pracy w Komisji ds. Dyżurów Nauczycielskich organizowałam i aktualizowałam tygodniowy plan dyżurów w programie Microsoft Excel,
- kontaktowałam się na bieżąco z rodzicami moich wychowanków poprzez cotygodniowe telefony i wiadomości tekstowe.
EFEKTY:
Dzięki pracy z różnymi programami komputerowymi znacznie udoskonaliłam swoje umiejętności informatyczne, co pozwoliło mi wzbogacić warsztat pracy o nowe narzędzia
i sposoby prowadzenia zajęć. W związku z tym planowane szkolenie z zakresu korzystania
z komputera okazało się być już zbędne i zamiast niego postanowiłam ukończyć inne szkolenia, bardziej aktualne w mojej codziennej pracy dydaktyczno-wychowawczej. Dzięki technologiom informatycznym urozmaiciłam i uatrakcyjniłam przebieg zajęć i pracy nad projektem edukacyjnym, umożliwiłam uczniom rozwijanie kreatywności i wyobraźni poprzez kontakt z nowoczesnymi środkami dydaktycznymi, kształtowałam umiejętności bezpiecznego korzystania z technologii informacyjnych oraz wzbudziłam zainteresowanie ich poznawaniem.

2. Wykorzystanie Internetu w pracy dydaktyczno-wychowawczej
- wraz z uczniami uczęszczającymi na prowadzone przez mnie koło kultury krajów anglojęzycznych nawiązałam korespondencję e-mailową z dziećmi z innych krajów,
- w okresie stażu uczestniczyłam w kilku szkoleniach dla nauczycieli prowadzonych na platformach e-learningowych, organizowanych przez wydawnictwo np. Pearson i Mcmillan,
- wykorzystywałam Internet do komunikowania się z innymi nauczycielami i pogłębiania swojej wiedzy, na bieżąco śledziłam strony internetowe przydatne w pracy nauczyciela języka angielskiego np.: www.teacher.pl. www.literka.pl., www.anglisci.pl., www.longman.pl,
- zgłębiałam zmiany w obowiązujących przepisach prawa oświatowego, korzystałam ze stron MEN analizując np. nową podstawę programową,
- śledziłam na bieżąco informacje zawarte w tzw. newsletterach (biuletynach informacyjnych), które otrzymywałam drogą elektroniczną od wydawnictw językowych,
- współtworzyłam stronę internetową szkoły udostępniając zrobione i cyfrowo obrobione przez mnie zdjęcia uwieczniające uroczystości szkolne, sporządzałam krótkie opisy imprez szkolnych związanych z językiem angielskim,
- niejednokrotnie angażowałam uczniów w rozwiązywania problemów i zagadek dydaktycznych z użyciem Internetu (szczególnie w ramach pracy domowej), co pozwoliło uaktywnić się uczniom prezentującym rozległą wiedzę informatyczną i pokazać im, że lekcja w szkole oraz nauka języka obcego może być urozmaicona w ciekawy sposób,
- zgodnie z podstawą programową na lekcjach języka angielskiego realizowałam tematy dotyczące technologii informacyjnej w dziale nauka i technika. Aby uczniowie wykazali się większym zaangażowaniem i zainteresowaniem starałam się takie tematy przeprowadzać
w pracowni informatycznej z wykorzystaniem komputera,
- jako koordynator szkolnego etapu konkursu Zdolny Ślązak z języka angielskiego, którego przebieg miał miejsce na platformie internetowej, nadzorowałam poprawność wprowadzania danych organizacyjnych i monitorowałam przebieg czynności proceduralnych, które wykonywali uczniowie przystępujący do konkursu.
EFEKTY:
Dzięki stosowaniu Internetu jako narzędzia ułatwiającego komunikację i poszerzenie wiedzy, wzbogaciłam swój warsztat pracy o nowe umiejętności, sama również pomagając innym poprzez wymianę informacji i dzielenie się wiedzą na portalach internetowych. Znacznie uatrakcyjniłam również przebieg nauki języka obcego, gdyż stosowanie nowinek technologicznych jest dla dzisiejszych nastolatków dużą motywacją do podjęcia wysiłku
w klasie i w domu.

§ 8 ust. 2 pkt 3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów nauczycieli kontraktowych, prowadzenie otwartych zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.

1. Prowadzenie zajęć otwartych

W ramach spotkań zespołu językowego prowadziłam zajęcia otwarte dla nauczycieli języka angielskiego o temacie: Visiting London, na których uczniowie utrwalali swoja wiedzę z zakresu popularnych miejsc i atrakcji Londynu. Po przeprowadzonej przeze mnie lekcji wraz z nauczycielami dokonałam ewaluacji zajęć pod kątem zrealizowania celów lekcji oraz efektów użycia metod aktywizujących na lekcji. Wspólna analiza i refleksje po odbytej lekcji pozwoliły mi wyciągnąć wnioski na przyszłość, z których na pewno nieraz jeszcze skorzystam w swojej pracy. Szczególnie pozytywny oddźwięk u innych nauczycieli wzbudziło stosowanie przeze mnie elementów nauczania międzyprzedmiotowego, które
u uczniów wywołało żywe zainteresowanie, pozwalając wykazać się wiedzą z innych przedmiotów, np. biologii, chemii, czy geografii. Stosowane przeze mnie na zajęciach pomoce naukowe (plansze, ulotki, zestaw ćwiczeń i gier językowych przeze mnie opracowany) udostępniłam pozostałym nauczycielom do wykorzystania w uczonych przez nich klasach.

2. Analiza wyników próbnego egzaminu gimnazjalnego – dzielenie się wnioskami
z nauczycielami języków obcych

W roku szkolnym 2010/2011 przeprowadziłam analizę wyników próbnego egzaminu gimnazjalnego z języka angielskiego i opracowałam wnioski do dalszej pracy dla nauczycieli, uczniów i rodziców. Wyniki analizy oraz wnioski odczytałam na posiedzeniu Rady Pedagogicznej, ponadto wnioski omówiłam na spotkaniu członków zespołu języków obcych. Każdemu nauczycielowi języka angielskiego i języka niemieckiego przekazałam kopię
z opracowanymi wnioskami aby wdrożyli je w swojej pracy. W trakcie kolejnych spotkań nauczycieli języków obcych omówione zostały ich rezultaty.

EFEKTY:
Ewaluacja wdrożonych do pracy wniosków wykazała, że szwankuje współpraca na linii nauczyciel – rodzic. Mimo przekazanych na zebraniach z rodzicami zaleceń pracy
z dzieckiem w domu, nadzoru odrabiania prac domowych i regularnych powtórek przerobionego materiału nie udało się niestety zauważyć u uczniów znaczących postępów
w nauce. Efekty jednakże dało zachęcanie dzieci do spostrzegania różnic i podobieństw między językami polskim i obcym oraz motywowanie dzieci do udziału w konsultacjach. Według informacji przekazanych mi przez innych nauczycieli, wzrosła liczba dzieci uczestniczących w konsultacjach i kołach z języka obcego, co z kolei przełożyło się na polepszenie ich wyników w nauce i podniesieniu jakości pracy szkoły.

3. Współpraca z innymi nauczycielami

Jako nauczyciel języka angielskiego, w pierwszym rzędzie staram się wymieniać informacjami i dzielić doświadczeniem z nauczycielami uczącymi języków obcych. Dlatego też wszelkie spotkania zespołu języków obcych są dla mnie dobrą okazją aby wzbogacać swą wiedzę o doświadczenia innych i wyciągać z nich wnioski dla siebie. Sama również służę taka pomocą – oprócz wymiany doświadczeń z codziennej praktyki uczenia języka oraz prowadzenia lekcji, na które zapraszani są nauczyciele językowcy, przeprowadziłam również szkolenie o dysleksji na lekcji języka obcego. Swoją wiedzę czerpałam ze szkolenia o tej samej tematyce, którego byłam uczestnikiem przed okresem stażu (dwudniowe warsztaty
z częścią teoretyczną i praktyczną prowadzone były przez p. Katarzynę Bogdanowicz, córkę p. Marty Bogdanowicz - profesora w Instytucie Psychologii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego i wieloletniej przewodniczącej Polskiego Towarzystwa Dysleksji oraz wiceprzewodniczącej Europejskiego Towarzystwa Dysleksji).

EFEKTY:
Wiedza i materiały zeszklenia z zagadnienie dysleksji, które przekazałam moim koleżankom pozwoliła im planować swoją pracę bez lęku o to, że praca z dzieckiem dyslektycznym przysporzy im trudnych dla obu stron sytuacji, które bez stosownej wiedzy prędzej czy później miałyby miejsce w klasie. Wymiana zaś doświadczeń na polu codziennej praktyki dydaktycznej i wychowawczej poprzez pogłębioną autorefleksję pozwala na ciągłe doskonalenie warsztatu pracy i dzięki temu podniesienie jakości pracy szkoły.

§ 8 ust. 2 pkt 4a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych bezpośrednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

Corocznie opracowywałam i wdrażałam program zajęć dodatkowych w ramach koła
z języka angielskiego. W okresie stażu były to koła o różnej tematyce, zawsze jednak
w powiązaniu z językiem angielskim. Szczególnie ważnym zadaniem nauczyciela języka angielskiego w gimnazjum jest przygotowanie uczniów do egzaminu gimnazjalnego
z języka obcego. Dlatego tez prowadziłam koło, na którym opracowałam i wdrożyłam program działań mający na celu m.in. zapoznanie uczniów z nową formułą egzaminu, szczególnie części na poziomie rozszerzonym, powtórzenie i rozszerzenie znajomości słownictwa z zakresu tematów egzaminacyjnych, ćwiczenie funkcji językowych w typowych zadaniach egzaminacyjnych, poznanie nowych struktur leksykalnych i gramatycznych i ich stosowanie, doskonalenie umiejętności konstruowania dłuższej wypowiedzi pisemnej. Wyżej wymienione cele zdecydowałam się realizować po przeprowadzeniu i zanalizowaniu diagnozy na początku roku szkolnego, która wskazała na realne zapotrzebowanie uczniów
w tych dziedzinach. Cele te realizowałam poprzez pracę z gotowymi zestawami egzaminacyjnymi a także poprzez rozwiązywanie zadań umożliwiających ćwiczenie umiejętności sprawiających uczniom szczególne problemy. Zajęcia odbywały się dwa razy w tygodniu od października do kwietnia 2011/2012 roku. W tych zajęciach brali udział uczniowie klasy III d. Program został przygotowany zgodnie z obowiązującą podstawą programową oraz standardami wymagań egzaminacyjnych.
EFEKTY:
Dzięki uczestnictwu w zajęciach uczniowie poprawili swoje wyniki z egzaminów próbnych z języka angielskiego, co wykazała analiza wyników. Ponadto mała liczebność grupy pozwoliła na dostosowanie metod pracy do indywidualnych potrzeb uczniów, ich tempa pracy, oraz sposobu przyswajania wiedzy. Zaobserwowałam również większe oswojenie
z formą arkusza egzaminacyjnego i wzrost motywacji do rozwiązywania zadań na egzaminie, co znalazło swoje potwierdzenie na egzaminie gimnazjalnym, gdy większość osób uczęszczających na koło podjęła się napisała dłuższej wypowiedzi pisemnej w części rozszerzonej egzaminu. Część z tych osób na egzaminach próbnych w ogóle nie podeszła do tego zadania, jestem więc zdania, że zamierzone cele koła zostały osiągnięte.

§ 8 ust. 2 pkt 4c
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.

1. Organizacja imprez i uroczystości szkolnych
Szkoła to nie tylko nauka w klasie z podręcznikiem, równie ważne w procesie przyswajania wiedzy jest multisensoryczne podejście do ucznia, które wzbogaca jego wiedzę
i umiejętności, daje mu motywację do nauki i pozwala zauważyć w jaki sposób przyswojone przez niego treści mogą być spożytkowane w codziennym życiu.
Jednym ze środków pomocnym przy tego typu wspomaganiu rozwoju ucznia są różnego rodzaju wyjścia edukacyjne, gdzie w sposób naturalny nauczane treści łączą się z życiem dziecka i stwarzają naturalny kontekst do ich używania.
Dlatego dwukrotnie uczestniczyłam i współorganizowałam wraz z panią Małgorzatą Jackowiak wyjazd do Wrocławia na spektakle anglojęzyczne „ Gulliver’s Travels” i „The Importance of Being Earnest”. W sztukach tych grali aktorzy z Wielkiej Brytanii, co stwarzało uczniom możliwość sprawdzenia i rozwijania umiejętności rozumienia ze słuchu.
W bieżącym roku szkolnym wraz z pozostałymi członkami zespołu nauczycieli uczących języków obcych zorganizowałam Wieczór Kolęd i Poezji Polskiej
i Obcojęzycznej. Na imprezę zaproszeni zostali nauczyciele uczący naszej szkole, oraz rodzice występujących dzieci. Uczniowie zaprezentowali utwory muzyczne i literackie, których tematyka nawiązywała do Świąt Bożego Narodzenia.
Koordynując działania zespołu wychowawców klas III, wraz z p. M. Jackowiak, p. M. Sobieraj oraz Samorządem Szkolnym i jego opiekunką p. E. Smaglińską zorganizowałam międzyklasową imprezę integracyjną z okazji Mikołajek łączącą konkurencje sportowe
z zadaniami z różnych dziedzin wiedzy.
Będąc wychowawcą starałam się również umiejętnie łączyć wychowawcze i edukacyjne cele wyjść pozaszkolnych z moją klasą, dlatego chętnie wzięłam udział w warsztatach językowych organizowanych przez III Liceum Ogólnokształcące w Wałbrzychu w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki. Celem warsztatów było umożliwienie uczniom posługiwania się zarówno językiem angielskim jak i niemieckim poza terenem szkoły, poszerzenie wiedzy uczniów na temat życia i kultury starożytnego Egiptu oraz zaktywizowanie uczniów do udziału w takich formach doskonalenia językowego.
W bieżącym roku szkolnym wraz z innymi nauczycielami języków obcych zorganizowałam Dzień Języków Obcych w naszej szkole. Celem tego wydarzenia było promowanie zainteresowania i tolerancji dla kultur innych krajów, ich historii, obyczajów, tradycji. Obchody Dnia Języków Obcych połączone były z wieloma atrakcjami, takimi jak loterie fantowe, z których dochód przeznaczony był na pomoc dla domu dziecka, hospicjum, czy schroniska dla zwierząt, stoiska z zagadkami i ciekawostkami językowymi i kulturalnymi, można było również skosztować przysmaków typowych dla danego kraju, lub wziąć udział
w konkursach z nagrodami.

W naszej szkole przez tydzień czasu gościliśmy wolontariuszy pochodzących z Chin, Indonezji i Nowej Zelandii działających z ramienia międzynarodowej organizacji AIESEC, których celem jest umożliwianie młodym ludziom odkrywanie własnego potencjału
i rozwijanie wrażliwości kulturowej. Studenci prowadzili zajęcia z niemal wszystkimi klasami gimnazjum, zapoznając naszą młodzież z kulturą ich krajów. Zajęcia były w całości prowadzone w języku angielskim i cieszyły się bardzo dużą popularnością wśród uczniów.
W organizację tego przedsięwzięcia włączyli się wszyscy nauczyciele języka angielskiego.

EFEKTY:
Wyjazdy edukacyjne w celu obycia się z żywym językiem, używanym przez jego rodzimych użytkowników umożliwiły uczniom zrozumienie sensu przedstawienia nawet przy nieznajomości wielu trudnych sformułowań (rzeczywistość zbliżona do naturalnego użycia języka obcego, gdzie nie trzeba rozumieć każdego słowa, aby pojąć ogólny sens wypowiedzi), oraz pozwoliło połączyć wiele aspektów, jak sztuka, komunikacja i kultura w jedno narzędzie, pomagające we wspomaganiu rozwoju ucznia.
W procesie nauczania i wychowania ważne jest również odpowiednie rozłożenie akcentów i niepodkreślanie przewagi jednej metody wychowawczej nad drugą. Grozi to wówczas, gdy np. w szkole odbywają się wyłącznie lekcje, a brak w niej samorzutnych inicjatyw, imprez okolicznościowych, najlepiej przy znacznym udziale kreatywnych
i chętnych do współpracy uczniów. Takie postawy należy wzmacniać, a najpierw zaszczepiać, dlatego udział uczniów we wszelkich formach nauki przez zabawę, konkurencjach opartych na zdrowej rywalizacji itp. jest nie do przecenienia i jako taki powinien być promowany w każdej szkole. Trudno w takim razie mówić o efektach pojedynczych lub nawet kilku imprez na przestrzeni roku szkolnego, dobra perspektywę daję jedynie rozsądne wspomaganie się takimi wydarzeniami w procesie dydaktyczno-wychowawczym przez cały cykl kształcenia i wyciąganie wniosków na przyszłość przy jego końcu.
2. Charakteryzacja aktorów teatru szkolnego
Ponieważ oprócz studiów magisterskich o kierunku filologia angielska ukończyłam również policealne studium wizażu i stylizacji, z wykształcenia jestem również wizażystką. Dzięki zdobytym umiejętnościom miałam możliwość ucharakteryzowania aktorów szkolnego teatru do sztuki pt. „Złodzieje marzeń”. Ponieważ tematyka spektaklu promuje wartości prozdrowotne, jak walka z uzależnieniami, każdy szczegół scenografii, wyposażenia
i charakteryzacji odgrywa ważną rolę i odpowiednio wpływa na emocje widza. Z opinii uczniów biorących w nim udział i ich opiekunki, p. I. Fiebich-Bednarskiej wiem, że efekty moich charakteryzatorskich zabiegów cieszyły się dużą popularnością, dlatego w miarę możliwości zamierzam nadal kontynuować naszą współpracę w następnych latach pracy
w szkole.
3. Prowadzenie kół zainteresowań
Od początku mojej pracy w gimnazjum jestem stale zaangażowana w działalność kół związanych z nauką języka angielskiego. Rokrocznie dokonuję rozpoznania zainteresowań
i potrzeb uczniów, z którymi pracuję w bieżącym roku szkolnym i wspólnie obierana jest tematyka oraz zakres działań. W związku z tym prowadziłam koła:
- fotograficzne z elementami języka angielskiego – które opierało się na zaznajomieniu uczniów z podstawami obsługi aparatu fotograficznego, wykonywania zdjęć i obróbki cyfrowej w programach Photoscape, Gimp i darmowych wersjach Photoshopa; obsługa tych programów jest zazwyczaj w języku angielskim, stąd pomysł połączenia elementów wiedzy językowej i fotograficznej. Przykładowe tematy zajęć: zasada trójpodziału, co to jest głębia ostrości, rola światła w dobrym zdjęciu, tworzenie kolaży i inne.
- koło przygotowujące do egzaminu gimnazjalnego z języka angielskiego – na którym uczniowie doskonalili umiejętności rozumienia ze słuchu oraz tekstu czytanego, ćwiczyli reagowanie językowe, stosowanie struktur gramatycznych oraz umiejętność pisania krótkich tekstów,
- koło z kultury krajów anglojęzycznych, które w roku 2009/2010 cieszyło się największym na przestrzeni lat jego trwania zainteresowaniem, gromadząc co tydzień godzinach popołudniowych około 20 uczniów. Na zajęciach oprócz teorii dotyczącej kultury krajów anglojęzycznych były też zajęcia praktyczne, np. degustacja wypieków wykonanych przez uczestników kółka z tradycyjnych brytyjskich receptur, malowanie Halloweenowych masek na twarzach, konkursy z nagrodami, sztuki teatralne w języku angielskim. Pod koniec roku szkolnego wraz z innymi nauczycielami języka angielskiego ćwiczone na kole spektakle zostały przedstawione szerszej publiczności na szkolnym hallu i zyskały duży aplauz widowni – uczniów oraz nauczycieli.

EFEKTY:
Ponieważ praca na zajęciach pozalekcyjnych wiąże się z minimalnym lub żadnym stresem dla uczniów, co umożliwia im przyswajanie wiedzy w atmosferze spokoju, a czasem
i dobrej zabawy, dlatego spora ich część uważa uczęszczanie na takie lekcje za przydatne.
Z własnego doświadczenia wiem, że największym zainteresowaniem cieszą się koła, niezwiązane stricte z nauką samą w sobie. Gromadziły one uczniów słabszych, ale i bardzo zdolnych, którzy mogli poszerzyć swoją wiedzę na interesujące ich tematy, lub przygotować się do udziału w konkursach z wiedzy o kulturze. Efektem tego była większa motywacja
i zaangażowanie tych uczniów w pracy również na języku angielskim, gdyż treści koła pozwoliły im inaczej spojrzeć na wykładany przeze mnie przedmiot. Uczestnictwo w kole przyczyniło się również do polepszenia wyników w nauce u części uczniów, pozwoliły im również nabrać większej pewności siebie, np. dzięki występom w przedstawieniach anglojęzycznych, czy odkryć nowe talenty i zdobyć uznanie w oczach rówieśników – np. podczas zajęć o tematyce wypieków tradycyjnych w Wielkiej Brytanii.

4. Organizacja wycieczek szkolnych i wyjść klasowych.
Przez większość część stażu pełniłam obowiązki wychowawcy, a ponieważ uważam, że wycieczki szkolne pełnią niebagatelną rolę w procesie edukacji dziecka, uwzględniłam je w planie pracy wychowawczej. Wraz z wychowawcami innych klas zorganizowałam wycieczki m.in. do Karpacza, połączonego ze zwiedzaniem Western City i zjeżdżalnią „Kolorowa”, do Rudaw Janowickich wraz z wyjściem „Kolorowe Jeziorka” i Wielką Kopę,
a także szereg pomniejszych wyjść integracyjnych, np. z okazji Dnia Dziecka, m. in. do Palmiarni, na Stary Książ i Zamek Cisy, do kina i teatru. Pełniłam również rolę opiekuna na wycieczkach organizowanych przez innych wychowawców.
Nawiązałam również współpracę ze szkolnym wolontariatem, którego opiekunem jest
p. R. Bartolik i którego zadania obejmują m. in. pomoc w hospicjum i domach dziecka. Ponieważ uważam, że bardzo ważne w procesie wychowania młodego człowieka jest uwrażliwienie go na krzywdę ludzką, organizowałam również wyjścia do tych placówek na własną rękę, angażując w nie chętne osoby z mojej klasy. Zorganizowałam dwa wyjazdy do Domu Małego Dziecka i jeden do Domu Dziecka „Rodzinka”, a także wyjście z całą klasą do hospicjum. Każdorazowe wyjście do Domów Dziecka poprzedzone było zbiórką pieniędzy lub potrzebnych pomocy, np. bielizny i środków czystości, w co zaangażowane były zarówno dzieci jak i ich rodzice.
EFEKTY:
Wszelkie wyjścia pozaszkolne z klasą, oprócz spełniania swojego zasadniczego celu, jakim jest np. obejrzenie spektaklu, czy zwiedzanie i poznawanie nowych miejsc, niosą ze sobą rozmaite korzyści, które w pracy wychowawczej są nie do przecenienia. Głównym atutem wyjść jest lepsze poznanie wychowanków i analiza sytuacji panującej w klasie, umożliwiająca przedsięwzięcie odpowiednich środków potrzebnych do rozwiązania aktualnych problemów w klasie. Inna jest atmosfera, w której rozmowy dzieci z wychowawcą nie noszą znamiona karcącej nagany, lecz odbywają się na gruncie neutralnym i jako takie nie są przez dzieci traktowane z podejrzliwością właściwą rozmowie na gruncie szkolnym.
Znaczną korzyścią jest też zacieśnienie wzajemnych więzów koleżeńskich przez przebywanie na pozaszkolnym gruncie, co sprzyja komunikacji i lepszemu poznawaniu się.
Niemniej jednak uczniowie mojej klasy najwięcej skorzystali dzięki udziałowi
w akcjach charytatywnych i wyjazdach połączonych z pomocą potrzebującym w domach dziecka i hospicjum. Jak wspomniałam, zespół klasowy przez większość lat spędzonych
w gimnazjum stwarzał spore problemy wychowawcze, m. in. z dyscypliną, dotyczyło to szczególnie dziewcząt. Dlatego przede wszystkim takie właśnie osoby – przez środowisko szkolne uznane za niedostosowane do ogólnie panujących norm społecznych, angażowałam
w pomoc, szczególnie w domach dziecka. Efektem tego był olbrzymi wzrost chętnych do pomocy i wyjazdów, co powodowało nawet pewne problemy organizacyjne, gdyż ilość chętnych do pomocy była za duża jak na warunki, jakie panowały w placówkach dobroczynnych.

3. Działania profilaktyczne i wychowawcze.
Istotą zadań należących do wychowawcy klasy jest sprawowanie bezpośredniej opieki nad uczniami i kierowanie życiem zespołowym klasy. Prowadząc planową pracę wychowawczą zmierzałam do pełnej realizacji celów wychowawczych szkoły przede wszystkim przez stworzenie zintegrowanego zespołu uczniowskiego. Aby było to możliwe musiałam poznać swoich wychowanków, ich cechy psychiczne, warunki życia, sytuację rodzinną i środowiskową.
Po otrzymaniu wychowawstwa przeprowadziłam wśród uczniów ankietę na temat ich sytuacji rodzinnej, środowiskowej i materialnej. Następnie przeanalizowałam jej wyniki. Wiedzę na temat moich uczniów uzupełniałam podczas spotkań z rodzicami w trakcie indywidualnych rozmów. Poznanie sytuacji rodzinnej pozwoliło mi w późniejszym czasie zrozumieć pewne zachowania młodych ludzi i ich przyczyny.
Przez cały okres pełnienia obowiązków wychowawcy klasy starałam się poświęcać dużo czasu na indywidualne rozmowy z uczniami na temat ich smutków i radości.
W przypadku pojawienia się problemów wewnątrzklasowych omawialiśmy je wspólnie na godzinach wychowawczych stosując zasadę tolerancji i zaufania.
Niejednokrotnie zwracałam się o pomoc do pedagoga szkolnego, p. E. Niemiec. Wspólnie omawiałyśmy możliwe sposoby rozwiązania problemu, rozmawiałyśmy z uczniami starając się znaleźć wyjście z sytuacji. Również rodzice moich wychowanków mogli kontaktować się z pedagogiem w razie pojawienia się niepokojących sygnałów.
Systematycznie wg Planu Wychowawczego Szkoły i Planu Pracy Wychowawczej organizowałam imprezy klasowe: Dzień Chłopaka, Dzień Kobiet, Andrzejki, Mikołajki, Walentynki, Wigilie klasowe.
EFEKTY:
Poprzez stosowanie różnych form pracy z wychowankami, mogłam lepiej poznać ich sytuację środowiskową i rodzinną, co z kolei umożliwiło mi podjęcie efektywnej współpracy z rodzicami w przeciwdziałaniu niepowodzeniom szkolnym.
Dzięki poznaniu młodzieży nie tylko usprawniłam pracę wychowawczą, wspomogłam również rozwój psychiczny i społeczny wychowanków.

4. Współpraca z rodzicami:
Jako że w trakcie trwania stażu objęłam wychowawstwem klasę, moje doświadczenie w tej dziedzinie znacznie się pogłębiło, choć nie było to moje pierwsze wychowawstwo
w życiu. Ponieważ przed rozpoczęciem stażu na nauczyciela dyplomowanego pracowałam
w innym mieście i placówce, gdzie byłam wychowawcą klas IV – VI szkoły podstawowej, wyniesione stamtąd doświadczenia współpracy z rodzicami przeniosłam na grunt szkoły obecnej i z powodzeniem z niego korzystam.
Trudny kontakt nauczyciela z rodzicem ma dość duże podłoże psychologiczne (np. częsty brak wzajemnego zaufania w sprawach wychowania dzieci, postawa wykluczająca dialog i wzajemne zrozumienie i częsta rozbieżność interesów), dlatego moim priorytetem od początku nawiązania współpracy z rodzicami była chęć nawiązania szczerej relacji, w której jest miejsce zarówno na szczerość i wymianę poglądów zgodnych ze światopoglądem każdego, jak i wzajemny szacunek i chęć współpracy. Ponieważ najlepszym wskaźnikiem efektywności współpracy z rodzicami są postępy ucznia, mogę uznać, że współpraca ta dała bardzo wymierne korzyści. Zespół klasowy, który objęłam wychowawstwem w zastępstwie za innego nauczyciela był bardzo problematyczny, osiągający niskie wyniki w nauce, sprawiający duże problemy z dyscypliną. Po dwóch i pół roku mojej współpracy z rodzicami usłyszałam wiele pozytywnych opinii od zespołu uczącego na temat pozytywnej zmiany
w zachowaniu uczniów, ich większej dojrzałości, oraz wzrostu osiągnięć z przedmiotów ścisłych. Niejednokrotnie spotkałam się ze zdaniem, że wiele z tych zmian jest efektem mojej konsekwentnej pracy, oraz wyrazami uznania dla tak pozytywnych wyników.
Również rodzice sygnalizowali swoje zadowolenie co do sposobu, w jaki prowadziłam klasę. Odzwierciedlenie tej pozytywnej opinii można było zobaczyć m.in.
w ankietach, jakie wszyscy wychowawcy przeprowadzili wśród rodziców na zebraniach. Tematem ankiety było zebranie opinii i spostrzeżeń rodziców n t. jakości pracy szkoły, w tym pracy wychowawcy. Zebrania z rodzicami w opinii wszystkich rodziców moich wychowanków „są dobrze przygotowane”, „odbywają się w przyjaznej atmosferze” i pozwalają uzyskać wiele informacji o szkole. Nikt z obecnych rodziców (14 obecnych na 19 faktycznych) nie zaznaczył opcji „zebrania są stratą czasu”. Również w punkcie o jakości informacji o postępach dziecka w nauce (lub) zachowaniu, jakie rodzice dostają od wychowawcy, niemal za każdym razem zostały zakreślone opcje „rzetelną, wyczerpującą”.

§ 8 ust. 2 pkt 4 e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.

1. Pozyskiwanie pomocy dydaktycznych:
Od wielu lat współpracuję z przedstawicielami wydawnictw językowych: Pearson Longman, Oxford University Press, Macmillan czy Express Publishing. Dzięki tej współpracy pozyskałam wiele podręczników i pomocy dydaktycznych, jak książki do gramatyki języka angielskiego, słowniki czy przykładowe zestawy gimnazjalne, które mogę wykorzystać podczas lekcji. Poprzez korzystanie na zajęciach z różnych materiałów, nie tylko podręczników, uczniowie mogą poszerzyć swoją wiedzę, a nauczyciel jest w stanie dopasować ćwiczenia do poziomu umiejętności w klasie.
2. Współpraca ze szkolna pielęgniarką
W ramach działań profilaktycznych oraz w celu stałego monitorowania stanu zdrowia moich uczniów współpracowałam również ze szkolną pielęgniarką, p. C. Delegiewicz. Na godzinach wychowawczych realizowane były m. in. takie tematy, jak „Uzależnienia”, „Meningokoki”, czy „Nikotyna”. Pani Delegiewicz potrafiła umiejętnie zainteresować uczniów tematyką pogadanek, co przyczyniło się do zwiększenia ich wiedzy na poruszane tematy.
2. Współpraca z Poradnią Psychologiczno –Pedagogiczną w Wałbrzychu.
W okresie stażu współpracowałam z PPP w Wałbrzychu. Na wniosek rodziców lub nauczycieli kierowałam do poradni uczniów, którzy mieli problemy w nauce lub trudności
z dobrym zachowaniem. Dzięki temu uzyskiwałam specjalistyczna diagnozę oraz opinie dotyczące kierunków, form dalszej opieki i pomocy dla danego dziecka. Współpraca ta miała na celu dążenie do poszukiwania optymalnych form i metod pracy dydaktyczno – wychowawczej, wykorzystanych w działaniach profilaktycznych i terapeutycznych.

3. Współpraca z pedagogiem szkolnym:
W mojej pracy wychowawczej kontakty z pedagogiem dotyczyły przede wszystkim pomocy przy organizowaniu i przeprowadzaniu godzin do dyspozycji wychowawcy, organizacji zajęć integracyjnych, rozeznania w specyficznych kłopotach uczniów w nauce i kierowania ich na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej, rozwiązywania konfliktów powstałych w zespole klasowym oraz problemów wagarów uczniów. Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym udawało mi się na bieżąco rozwiązywać problemy, z którymi zetknęłam się w mojej pracy wychowawczej. Myślę, że takie współdziałanie usprawnia działalność wychowawczą i znacznie ułatwia pracę nauczycielowi. Jest również korzystne dla młodzieży potrzebującej wsparcia.
4. Współpraca ze szkolnym wolontariatem, Domem Małego Dziecka oraz Domem Dziecka „Rodzinka”
Nawiązałam również współpracę ze szkolnym wolontariatem, którego opiekunem jest
p. R. Bartolik i którego zadania obejmują m. in. pomoc w hospicjum i domach dziecka w Wałbrzychu. Ponieważ uważam, że bardzo ważne w procesie wychowania młodego człowieka jest uwrażliwienie go na krzywdę ludzką, współpracowałam z tymi placówkami również na własną rękę, utrzymując z nimi regularny kontakt telefoniczny i w pomoc dla ich wychowanków angażując chętne osoby z mojej klasy. Zorganizowałam dwa wyjazdy do Domu Małego Dziecka i jeden do Domu Dziecka „Rodzinka”, a także wyjście z całą klasą do hospicjum. Każdorazowe wyjście do Domów Dziecka poprzedzone było zbiórką pieniędzy lub potrzebnych pomocy, np. bielizny i środków czystości, w co zaangażowane były zarówno dzieci jak i ich rodzice.
EFEKTY:
Dzięki współpracy z pielęgniarką i pedagogiem szkolnym mogłam być pewna, że nie jestem osamotniona w trosce o bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój moich wychowanków. Współpraca z poradnią zapewniała wysoki poziom diagnozy i zaleceń niezbędnych do prowadzenia indywidualnych metod nauczania w przypadku uczniów z takimi potrzebami.
Uczniowie mojej klasy odnieśli również wiele korzyści dzięki udziałowi w akcjach charytatywnych i wyjazdach połączonych z pomocą potrzebującym w domach dziecka i hospicjum. Jak wcześniej wspomniałam, zespół klasowy przez większość lat spędzonych w gimnazjum stwarzał spore problemy wychowawcze, m. in. z dyscypliną, dotyczyło to szczególnie dziewcząt. Dlatego przede wszystkim takie właśnie osoby – przez środowisko szkolne uznane za niedostosowane do ogólnie panujących norm społecznych, angażowałam w pomoc, szczególnie w domach dziecka. Efektem tego był olbrzymi wzrost chętnych do pomocy i wyjazdów, co powodowało nawet pewne problemy organizacyjne, gdyż ilość chętnych do pomocy była za duża jak na warunki, jakie panowały w placówkach dobroczynnych.

§ 8 ust. 2 pkt 4f
Uzyskiwanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej:
Moje starania i poczynania są zauważane przez dyrekcję szkoły, czego dowodem jest otrzymanie nagrody Dyrektora Szkoły w roku 2012 za wyróżniające wyniki w pracy dydaktyczno – wychowawczej i opiekuńczej oraz duże zaangażowanie społeczne. Otrzymane podziękowania i pochwały, również ustne, upewniają mnie w przekonaniu, że to co robię, robię dobrze i jest to potrzebne.

§ 8 ust. 2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych i innych, z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

1. Opracowanie planu pracy wychowawcy klasowego i tematów godzin do dyspozycji wychowawcy
W trakcie trwania stażu, w latach 2009-2012 byłam wychowawcą klasy i jednym z moich zadań było opracowanie i wdrażanie planu pracy wychowawczej, który powstał w korelacji z założeniami Planu Wychowawczego szkoły. Oto niektóre tematy, których realizacja wynikała z planu pracy wychowawcy:
1. Uczeń jako członek społeczności, rodziny, klasy, szkoły
2. Dojrzewanie człowieka i jego rozwój osobisty
3. Tradycje, obchody świąt i uroczystości,
4. Życie towarzyskie i kulturalne, sport i turystyka,
5. Współpraca z rodzicami,
6. Profilaktyka zdrowotna, zachowanie bezpieczeństwa.
7. Profilaktyka uzależnień
8. Edukacja regionalna i ekologiczna.
9. Rozbudzanie wrażliwości społecznej
10. Pomoc uczniom słabszym w nauce
11. Przygotowanie do wyboru szkół ponadgimnazjalnych
Dużo uwagi poświęciłam procesowi integracji zespołu klasowego. Wspólnie z pedagogiem przeprowadziłam zajęcia integracyjne, dzięki którym udało mi się lepiej poznać uczniów, ich zainteresowania i problemy. Na bieżąco starałam się pomagać w rozwiązywaniu pojawiających się problemów wewnątrzklasowych. Rozwiązałam także poważny problem nietolerancji w zespole klasowym. Współdziałałam również z pedagogiem szkolnym i dyrekcją szkoły w sytuacjach problemowych, np. w kwestii wagarów uczniów. By im zapobiec często informowałam telefonicznie rodziców o nieobecności uczniów, oraz informowałam uczniów jakie konsekwencje ich spotkają w razie braku poprawy frekwencji. Ciągła praca na tym obszarze zaowocowała trwała poprawą – już w drugiej klasie moi wychowankowie prezentowali najwyższą frekwencję ze wszystkich sześciu klas równoległych, tendencja ta utrzymała się również w trzeciej klasie.

2. Opis i analiza dwóch przypadków rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych i wychowawczych.
W trakcie trwania stażu w swojej pracy wychowawczej miałam niejednokrotnie do czynienia z trudnymi sytuacjami wśród moich wychowanków, które nauczyły mnie wiele i pozwoliły nabrać dużego doświadczenia w pracy wychowawcy w gimnazjum. W dokumentacji mojego stażu dołączam opisy dwóch takich sytuacji w mojej klasie, których rozwiązanie sprawiło mi najwięcej trudu ale i satysfakcji. Jeden z nich dotyczy sytuacji niedostosowania społecznego u jednego z chłopców, drugi problemów z frekwencją i nauką u uczennicy ze stanami depresyjnymi.
PODSUMOWANIE
W czasie trwania stażu zrealizowałam prawie wszystkie założone sobie wcześniej działania. Oprócz tego realizowałam kilka dodatkowych zadań, dzięki którym poszerzyłam swoją wiedzę i umiejętności pedagogiczne oraz przyczyniłam się do podniesienia jakości pracy szkoły. Wykonywane zadania stały się dla mnie natchnieniem do wdrażania nowych pomysłów, które mam nadzieję realizować w przyszłości. Kolejny raz przekonałam się, że zawód nauczyciela wymaga nieustannego dokształcania się, krytycznego patrzenia na swoje działania, a czasem wręcz weryfikowania własnych przekonań zawodowych i metod pracy.
W swojej pracy wykorzystuję metody, formy i techniki pracy, które umożliwiają wszechstronny rozwój młodego człowieka. Ucznia traktuję podmiotowo, doceniam jego wkład pracy na miarę swoich możliwości, doceniam jego indywidualność, staram się zrozumieć jego potrzeby. Posiadam umiejętności stosowania technologii komputerowej, potrafię korzystać z zasobów Internetu. Potrafię dzielić się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem. Podejmuję i realizuję zadania wykraczające poza obowiązki służbowe. Samodzielnie dokształcam się studiując czasopisma i publikacje w Internecie.
Okres stażu to tylko pewien odcinek mojej pracy pedagogicznej. Praca nad uzyskaniem stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego stała się dla mnie wyzwaniem i okazją do zweryfikowania opinii, jakim jestem nauczycielem i wychowawcą. W niniejszym sprawozdaniu przedstawiłam działania, jakie podjęłam, aby uzyskać status nauczyciela dyplomowanego. Realizacja planu rozwoju zawodowego dała mi dużo satysfakcji,
a zakończenie stażu wcale nie oznacza końca moich działań. Nadal zamierzam rozwijać swoje umiejętności wychowawcze i pedagogiczne oraz korzystać z różnych form doskonalenia zawodowego, by stawać się coraz lepszym nauczycielem.