Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków - scenariusz inscenizacji po angielsku

Osoby:
Narrator I – j . angielski
Narrator II – j. polski

Królewna Śnieżka – Snow White
Macocha – Step mother
Królewicz - Prince
Myśliwy, - huntman
Zając - hare
Krasnale:
Mędrek, - Doc
Wesołek - Happy
Nieśmiałek - Bashful
Fajtłapek - Dopey
Śpioch - Sleepy
Gderek, - Grumpy
Apsik - Sneezy

Akt I

(Scena przyozdobiona jest wizerunkiem zamku. Oprócz tego ławeczka, krzewy, drzewa. Na scenie pojawia się Narrator I i II)

Narrator II:
Witam wszystkich zgromadzonych tutaj z okazji drugiego Dnia Angielskiego w naszej szkole. Przygotowaliśmy dla was baśń o Królewnie Śnieżce i Siedmiu Krasnoludkach oraz ciekawostki walentynkowe. Zapraszamy.

Narrator 1 :
Good morning. We’d like to show you a fairy about ,, The Snow White and Seven Dwarfs’’

Narrator II :
Bardzo dawno temu, tak dawno, że nikt z nas tych czasów nie pamięta, za górami, za lasami w dalekiej krainie, której nie znajdziemy na mapie, żyła sobie królewna o cerze tak białej jak śnieg, włosach tak czarnych jak heban i wargach tak czerwonych jak dojrzałe truskawki. Nazywała się Śnieżka i żyła na zamku swego ojca, króla. Przed laty zmarła jej ukochana matka, druga żona króla nienawidziła Śnieżkę za jej urodę i dobre serduszko. Pozwalała jej nosić tylko stare, poniszczone sukienki i traktowała jak najgorszą z służących.

Narrator 1 :
Once upon a time in a great castle, a Prince's daughter grew up happily. She was very pretty, with blue eyes and long black hair. Her skin was delicate and fair, and so she was called Snow White. Everyone was quite sure she would become very beautiful. Her stepmother hated her because of her beauty and good heart. She let her wear only old clothes and treated her as a servant. Here comes the princess.
(Rozlega się cicha muzyka. Wchodzi Śnieżka z miotłą i wiaderkiem.)

Śnieżka:

(Śnieżka siada na ławce. Ociera pot z czoła.)
Oh, I’ll just rest for a while . I’m so tired. I’ll hide here. Maybe my step-mother won’t notice me.

(Siada pod drzewem. Zza krzaka wychyla się Zając)

Zając:

Poor Snow White is sleeping,
Her father changed her life,
The widower took a step-mother
Who has got ice instead of heart,
And now poor Snow-White in dirty clothes has to do all the housework.
(przerwa)

Wake up! Wake up! The step-mother is following you!

(Śnieżka budzi się przestraszona, przeciera oczy, otrzepuje sukienkę. Zając się chowa. Na scenie pojawia się Macocha.)

Macocha:

What can I see here? There’s such a mess in the house and you’re resting here! Take a duster, a bucket and a broom and start cleaning quickly! Hurry up ! Hurry up!

(Śnieżka kłaniając się Macosze, wychodzi.)

Macocha :
(wyciąga lustro, przegląda się w nim, poprawia włosy, wreszcie pyta):

Mirror, mirror on the wall,
Who in this land is the fairiest of all.

Głos zwierciadła:
you, the queen , is the fairiest of all.

(Macocha, śmiejąc się triumfująco, wychodzi za scenę.)

Narrator 1 :
Years have been passing. The princess has been growing up and she has become more and more beautiful. Once the step-mother asked the mirror again about her beauty.
Narrator 2:
Lata mijały, Śnieżka wyrosła na piękną kobietę. Zawistna macocha wpadła w szał. Kazała staremu słudze zaprowadzić dziewczynę do lasu i zabić.

(Wchodzi Macocha)

Macocha:
Mirror, mirror on the wall,
Who in this land is the fairiest of all.

Głos zwierciadła:
Dear queen, your Beauty shines,
But more beautiful is the young Snow White.

(Macocha rzuca ze złością lustro. Klaśnięciem w dłonie przywołuje myśliwego.
Myśliwy wchodzi, klęka przed Macochą na kolano.)

Myśliwy:

Yes, Madam?

Macocha:
I want you to take a child to the forest and to kill her there.

Myśliwy:
But, ... Madam

Macocha:
It’s enough. Don’t say anything. Do what I demand!
(Oboje schodzą ze sceny.)

Akt II

(Zmiana scenografii: las, drzewa, krzewy.
Pojawia się radosna Śnieżka i pochmurny Myśliwy. Śnieżka tańczy, zrywa kwiatki, nuci pod nosem.
Na scenie pojawia się Zając.)

Zając:

Why is the huntman so unhappy?
What’s happening?
What’s he going to do?
Stop ! What do you want to do?

Myśliwy:
Forgive me princess!
The queen ordered to kill you.
Run away! Hide in the forest and never come back to the castle!

(Myśliwy oddala się, Śnieżka ucieka, wreszcie zmęczona upada i zasypia.
Zwierzęta odsłaniają dotąd niewidoczne wnętrze domu krasnoludków. W domku panuje bałagan: porozrzucane naczynia, poprzewracane krzesła. Śnieżka budzi się, przeciera oczy.)

Narrator 2: Stary sługa, dobry człowiek, zaprowadził Śnieżkę do lasu, ale nie wykonał rozkazu złej królowej. Darował Królewnie życie.

Śnieżka: (z niedowierzaniem):
What is it? Is it a house from the fairy tale?
It must be a dream!

(Rozgląda się po wnętrzu domku, potyka o leżące krzesło.)

What a mess!
Maybe children live here alone?
I’ll clean and take care of them.

melodia....
(Śnieżka i zwierzęta sprzątają chatkę. Gdy domek krasnoludków lśni już czystością, zwierzęta wybiegają, machając Śnieżce na pożegnanie. Śnieżka jeszcze raz przygląda się wykonanej pracy, przysiada na krzesełku i zasypia.. Z oddali słychać cichą melodię: "Gdzie strumyk płynie z wolna...". Na scenie pojawiają się Krasnoludki.)

Krasnoludki (maszerują, śpiewając na melodię " Gdzie strumyk płynie z wolna...")

All of us
Seven dwarfs
Take gold from the ground.
We do it with pleasure,
we do it with pleasure.

We live in the forest
We love animals.
We tidy once a year,
We have a bath for Christmas.

It’s good to be a dwarf
Have a small house in the forest,
And six best friends.

(Widząc wysprzątaną chatkę, stają jak wryci. Pierwszy odzyskuje przytomność Mędrek.)

Mędrek:
Stop! Somebody got into our house!
(Krasnoludki podchodzą po cichu do domku.)

Nieśmiałek:
Are you sure it’s our house? We’ve never had it so clean!

Śpioch : (ziewa, przeciąga się):

Oh. I’ll just sleep for a while . Wake me up in an hour.
(Układa się na podłodze, zasypia.)

Wesołek:
I’m scared! I want to my mum!

Mędrek:
Don’t gripe.
We have to do something.

Nieśmiałek (jąkając się):
Maybe we can go away? Let’s look for a new house.

Mędrek:
It’s our house. We have to defend it!

Gderek :
Wake up you sleepy boy!

Mędrek:
Now. Be quiet!

Apsik:
A-a-a-a-psik!

(Śnieżka budzi się, przeciąga, przeciera oczy.)

Nieśmiałek:
Look! It’s not a monster. It’s a girl. How beautiful she is!


Mędrek; (przedstawia)
We’re the inhibitants of that house. I’m Doc .

And these are my friends: Bashful (Nieśmiałek),Sleepy ( Śpioch), Happy ( Wesołek),Grumpy (Gderek), Dopey (Fajtłapek) i Sneezy ( Apsik) (krasnale kłaniają się).

And you? Who are you?

Śnieżka:
I’m the Snow White. I have just run away from my step-mother, who is the bad queen and ordered to kill me.
I’m sorry. I’m very tired. I’ve felt asleep.
I’ll go away. I don’t want to disturb you.

Mędrek:
You don’t disturb anyone! Stay with us!

Gderek:
Why nobody asks me ?

Wesołek:
Poor Snow White. Totally alone, alone as a finger.

Fajtłapek:
Let’s vote.

(Krasnale podnoszą ręce. Gderek, ociągając się, dołącza do przyjaciół.)

Apsik:
Ok. You can stay with us. Welcome to our house.
A-a-a-psik!

(Krasnale siadają wkoło Śnieżki, cicho rozmawiają.)

Narrator 2:

Piękna i dobra Śnieżka znalazła schronienie w domku krasnoludków. I choć tęskniła za domem, wiedziała, że nie może tam wracać. Starała się jak mogła, by odpłacić leśnym ludkom za ich gościnę. Sprzątała ich domek, gotowała, cerowała ubranka. Ale zła królowa zapragnęła się upewnić, że nie ma w całym świecie nikogo od niej piękniejszego....

(W trakcie słów Krasnale i Śnieżka układają się do snu. Z boku sceny pojawia się Macocha.)

Macocha (zwraca się do lustra):

Mirror, mirror on the wall,
Who in this land is the fairiest of all.

Głos zwierciadła:

Dear queen, your Beauty shines,
But over the hills, where the seven dwarfs dwell
Snow White is still alive and well,
And none is so fair as she.

(Wściekła Macocha opuszcza scenę.)

Narrator 1:

Be careful Snow White. Your vain step-mother won’t forgive that afront. She will try to kill you for sure.

(Mędrek budzi się i przeciąga, głośno ziewa.)

Mędrek:
Wake up dwarfs! Time to work!


Gderek:
Everyday is the same! Just work , work, work....

Śpioch:
I haven’t slept at all.

Mędrek:
It’s enough of complaining. Let’s go!
(Krasnale biorą narzędzia. Wychodzą.)

Nieśmiałek:
Bye Snow White! Don’t open the door to anyone!

Wesołek:
You have to stay alone. It’s so sad. (ociera łzy)

Mędrek:
Be careful.

Fajtłapek:

Look under your legs. Ups...

(potyka się, upada, rozciera bolące kolano)

Śpioch (ziewając):

I envy you staying at home. You can stay in the bed and sleep the whole day. And we......

(Krasnale wychodzą, machając Śnieżce na pożegnanie. Gderek zawraca..)

Gderek (zawstydzony):

What did I want? Don’t talk to strangers...

(dogania Krasnale)

Krasnale (śpiewają):
Heigh -ho,heigh- ho, let’s go to work.
Heigh -ho, heigh-ho, heigh -ho, heigh-ho, heigh-ho
H.....

(Śnieżka sprząta.)

Śnieżka ( mówi do melodii "Gdzie strumyk płynie z wolna"):

I’ve found my place
I’ve got friends here
I’m so happy that I know dwarfs.

I cook them,
I clean them,
I wash and iron too.

(pojawia się Macocha, puka)

Narrator 2:
Podła macocha ponownie dowiedziała się od swojego magicznego zwierciadła, że Śnieżka nadal jest najpiękniejsza. Zrozumiała więc że królewna żyje. Przebrała się za ubogą wieśniaczkę i poszła do lasu.

Macocha:

Good morning child .
I’m old and tired. Let me in. Give me a chair and some water. I’m very thirsty.

Śnieżka:

I can’t let anyone in. The dwarfs have forbidden me.

Macocha:
I’ve got a beautiful red apple. Do you want to try?

Śnieżka :
I can’t take anything from strangers.

Macocha:
Are you afraid of poison?
I’ll eat one half and you will eat the other.

Śnieżka:
Ok. Thank you.

(Śnieżka gryzie kawałek i upada na ziemię. Macocha śmieje się.)

(Macocha schodzi ze sceny, śmiejąc się złowieszczo.
Na scenie pojawiają się Krasnoludki. Próbują cucić Śnieżkę, płaczą, lamentują...)

Krasnoludki : (razem trzy razy)

Oh, no !
What a disaster!
How strange !

Mędrek:
I can hear horses!

(na scenie pojawia się królewicz)

Who are you?

Królewicz:
I am..... It doesn’t matter.
Tell me what happened? What’s wrong with her?

Gderek:
She’s dead.

Fajtłapek:
Bad step-mother killed her.

Królewicz:
I don’t want to hear that. I was looking for her in the whole country and when I’ve finally found her, am I to lose her for ever?
(krzyczy)
She must live!
(Całuje królewnę, dziewczyna się podnosi)

Smutuś:
Bad magic has just disappeared.

Krasnoludki (razem):

Hurrray! Hurray!
Our beautiful Snow White is alive!

Królewicz:

Please, will you marry me?

(Padają sobie w ramiona. Krasnale cieszą się, tańczą)

Narrator I:
And they lived happily ever after.

I know that you are in a hurry but I won’t take you too much time. Let’s look at that joy just for a while. The step-mother is maddly angry. As it often in fairy tales happens evil is defeated and goodness wins.

(Wszyscy aktorzy wychodzą na scenę. Kłaniają się publiczności).