Cele:
- doskonalenie słuchu fonematycznego
- ćwiczenie aparatu mowy
- usprawnienie narządów artykulacyjnych
- utrwalenie prawidłowego toru oddychania
Przewidywane umiejętności: dziecko
- rozpoznaje i nazywa głosy lasu
- prawidłowo artykułuje głoski oraz grupy spółgłoskowe
- prawidłowo oddycha
- poprawnie ćwiczy aparat mowy
Przebieg zajęcia:
1. Gimnastyka narządów mowy – dzieci otrzymują lusterka i przeglądając się w nich wykonują następujące czynności:
- ziewają i nisko opuszczają żuchwę
- kaszlą z wysuniętym językiem
- chrapią na wdechu i wydechu
- drapią grzbietem języka o podniebienie
- nabierają powietrze nosem i zatrzymują w jamie ustnej (nadymają policzki)
- sięgają czubkiem języka pod wiązadełko językowe
- sięgają czubkiem języka do czubka nosa
2. Wiersz Wiery Badalskiej „Ile głosów w lesie” – wypowiedzi dzieci na temat wysłuchanego wiersza
- jakie głosy słychać w lesie
- próby naśladowania tych głosów
3. Zagadki pantomimiczne „Jestem cząstką przyrody” – dzieci kolejno losują obrazki przedstawiające zwierzęta, ptaki, owady, gady, płazy żyjące w lesie, oglądają wylosowany obrazek nie pokazując go innym, później po kolei przedstawiają dane zwierzę z obrazka za pomocą gestów mimiki i głosów, pozostałe dzieci odgadują.
4. Zabawa dydaktyczna „Głosy lasu” – dzieci słuchają głosów z płyty CD „Odgłosy lasu”. Na podłodze rozłożone obrazki mieszkańców lasu. Dziecko, które rozpozna głos jak najszybciej wybiera obrazek i nazywa zwierzę które mogło wydać ten głos, następnie wylicza głoski w nazwie zwierzęcia. Wygrywa dziecko, które zbierze najwięcej obrazków.
5. Zabawa słowno-artykulacyjna „Sen węża”. Nauczycielka opowiada dzieciom historyjkę, ale przedtem umawia się, że na każde słowo, w którym usłyszą głoskę „S” będą reagowały krótkim sykiem i podniesieniem ręki.
„Wąż spał sobie smacznie w swojej jaskini pod wiszącą skałą.
Promienie słońca padały przez małą szczelinę i muskały jego skórę.
Nagle wąż obudził się z sykiem, śniło mu się, że goni go wielki tygrys.”
6. Zabawa ze śpiewem „Jadą, jadą misie”