X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 20116
Przesłano:

Opis i analiza problemu wychowawczego ucznia klasy II gimnazjum: Brak motywacji do nauki

Opis i analiza przypadku problemu wychowawczego ucznia klasy II Gimnazjum – brak motywacji do nauki

1.Identyfikacja problemu:

Podczas sprawowania wychowawstwa w klasie 2 gimnazjum w mojej klasie pojawiły się trzy nowe osoby: dwóch uczniów powtarzających klasę i uczennica, która zmieniła szkołę z powodów osobistych.
Uczniowie drugoroczni nie byli mi obcy, ponieważ już się wcześniej z nimi spotkałam jako nauczycielka prowadząca zajęcia z języka angielskiego. Byłam świadoma dlaczego uczniowie ci nie otrzymali promocji do następnej klasy- powodem była nadmierna absencja.
Obawiałam się jak moja klasa zareaguje na nowych uczniów, czy oni odnajdą się w nowym zespole, a przede wszystkim, czy będę/będziemy ich w stanie zmotywować do regularnej pracy, by razem z nami skończyli edukację w gimnazjum.
Jeden z uczniów drugorocznych sprawiał dodatkowo kłopoty wychowawcze. Już od pierwszych dni nauki zaczęły do mnie docierać sygnały od nauczycieli, że uczeń bardzo swobodnie zachowuje się na zajęciach, wychodzi z klasy bez pozwolenia, głośno rozmawia z kolegami podczas zajęć. Maciej nie potrafił skupić się na lekcjach, ważniejsza była dla niego pozycja w grupie i chęć pokazania się kolegom w taki sposób, by zaznaczyć, że jemu na niczym i nikim nie zależy. Konsekwencją niewłaściwych zachowań były jego słabe wyniki w nauce. Czasami również zachowywał się agresywnie w stosunku do niektórych kolegów, natomiast z trzema młodszymi koleżankami również wagarującymi, chłopiec nawiązał bliższe kontakty.
2.Geneza i dynamika zjawiska:

Z wywiadu środowiskowego oraz z opowiadań nauczycieli dowiedziałam się, że uczeń pochodzi z niepełnej rodziny. Maciej stracił ojca w wyniku nieszczęśliwego wypadku w poprzednim roku, ale już wcześniej jego ojciec nie mieszkał wspólnie z matką. Jego matka niezbyt chętnie kontaktowała się ze szkołą. Mieszkająca z nim i matką starsza siostra chłopca, posiadająca już własne dziecko z wolnego związku, bardzo chętnie widziała Maćka w roli opiekuna swojej córki. Siostra również wcześniej sprawiała matce wiele kłopotów wychowawczych. Matka Maćka opowiadała jakim dobrym jest wujkiem i że chłopiec często odprowadza swoją siostrzenicę do przedszkola rano przed rozpoczęciem zajęć szkolnych. W domu również chętnie wypełnia obowiązki domowe. Mój uczeń powtarzał klasę drugą, choć jest dosyć inteligentnym dzieckiem. Drugoroczność spowodowana jest zatem niechęcią do nauki. W nowej klasie czuje się całkiem pewnie, ponieważ razem z kolegą objął przywództwo nad młodszymi. Pragnie zwrócić na siebie uwagę, zaimponować innym.

3.Znaczenie problemu:

Postawa chłopca jest nie do przyjęcia w środowisku szkolnym.
Jeżeli jego zachowanie nie zmieni się prawdopodobnie będzie kolejny raz powtarzał klasę, nie wiadomo czy ukończy gimnazjum, czy zdobędzie wykształcenie i zawód. Osoby, które nie chcą lub nie potrafią przystosować się do życia w grupie zepchnięte zostają na margines społeczny. Obawiam się, że jego postawa będzie miała negatywny wpływ na bardziej uległych uczniów w mojej klasie.

4.Prognoza:
A)prognoza negatywna:

W przypadku zaniechania oddziaływań sytuacja ucznia może się znacznie pogorszyć. Jeśli przestanie uczęszczać do szkoły uczeń straci również rentę po ojcu. Straci kontrolę nad swoim zachowaniem, wejdzie w konflikt z prawem, stoczy się na margines społeczny.

B) prognoza pozytywna:

Uczeń otrzymawszy wsparcie zapanuje nad swoimi emocjami, ukończy gimnazjum, poczuje, że może decydować o swoim życiu.

5.Propozycje rozwiązania:

Cel:
- wyeliminowanie nieodpowiednich zachowań chłopca
- próba zmotywowania go do regularnego uczęszczania na zajęcia

Plan oddziaływań:
- rozmowa z pedagogiem szkolnym oraz pedagogiem z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej na temat zachowania ucznia i podjęcia środków zaradczych,
- współpraca z matką ucznia w celu wyeliminowania samowolnego oddalania się ucznia ze szkoły
- rozmowa z uczniem uświadamiająca mu konieczność zmiany postępowania.

6.Wdrażanie oddziaływań:

Przeprowadziłam wiele rozmów z pedagogiem szkolnym na temat zachowania ucznia. Pedagog odbył szereg cotygodniowych spotkań z Maciejem i jego matką w swoim gabinecie, podczas których były omawiane różne sytuacje na lekcjach oraz powód/y wzrastającej liczby godzin opuszczonych w danym tygodniu. Ponadto razem z panem pedagogiem przeprowadzaliśmy rozmowy z uczniem również na prośbę mamy.
Wypracowaliśmy regulamin, którego uczeń miał się trzymać, i postępowanie w razie odstąpienia ustalonych warunków – system nagród i kar. Na spotkaniach w Poradni Psychologiczno –Pedagogicznej uzyskałam wiele cennych wskazówek co do metod pracy z uczniem trudnym wychowawczo. Matka mimo początkowej niechęci do nauczycieli przychodziła systematycznie, co uważam za duży sukces.
Sama wielokrotnie przy najróżniejszych okazjach prowokowałam rozmowy z uczniem starając się wzmacniać jego zachowania pozytywne. Nagradzałam każde pozytywne jego zachowanie.

7.Efekty oddziaływań:

Wdrożone oddziaływania na chwilę przyniosły pozytywne zmiany. Uczeń uczęszczał na niektóre zajęcia, otrzymywał nawet pozytywne oceny. Jednak na kilka miesięcy przed końcem roku przestał chodzić do szkoły i nie można było go przekonać, by wrócił do nauki. Nie dało się zmienić tej sytuacji, nawet współpracując z matką i siostrą ucznia. W efekcie uczeń nie otrzymał promocji do następnej klasy, a po wakacjach nie pojawił się w naszej szkole.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.