Konspekty zajęć korekcyjnych

Konspekt zajęć korekcyjnych dla płaskostopia przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: Wzmacnianie mięśni stóp poprzez różnego rodzaju ćwiczenia chwytne.

Cele główne: ćwiczenia wzmacniające mięśnie krótkie stopy i zginacze palców wzmacnianie mięśni brzucha
Umiejętności: wykonywanie ćwiczeń chwytnych z różnymi przyborami
Wiadomości: znaczenie prawidłowego stawiania stóp w chodzie i podczas biegu
Cele wychowawcze: łączenie przyjemnej zabawy z wykonywaniem ćwiczeń korekcyjnych
Przyrządy i przybory: ławeczka, piłki, szarfy


Rodzaj zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjno-porządkowe
Zbiórka, powitanie „ nasze stopy chore są i dlatego ćwiczyć chcą”.Podanie zadań lekcji. Zachęcenie do aktywnego udziału.

Zabawa ożywiająca
Zabawa ruchowa ”ogonki”.
Wszystkie dzieci mają zatknięte za spodenkami szarfy-ogonki. Berek goni dzieci, zabierając im ogonki. Dzieci, które utraciły ogonki zajmują pozycję skorygowaną w siadzie skrzyżnym, ze skrzydełkami.
Odmiana- rywalizacja 2-3 berków.
Podczas zabawy dzieci powinny utrzymywać postawę skorygowaną.
Ćwiczenia oddechowe
Marsz z szarfą trzymaną oburącz:
Wdech- szarfa w górę
Wydech- szarfa w dół


Część główna

Wzmacnianie mm wysklepiających stopy.

Prowadzący wyróżnia najlepszą baletnicę.
Wzmacnianie podeszwowych mm stóp, rozwijanie czucia głębokiego.
Zabawa „Gąsienice”- dzieci stoją wzdłuż ławeczek. Na sygnał naśladują ruch gąsienicy, przesuwają prawe stopy do przodu, do wyznaczonej linii. Następnie lewe stopy naśladują chód gąsienicy, wracając do ławeczek.
Wyróżnienie dzieci, które najlepiej naśladowały gąsienicę i najwolniej poruszały się w przód.
Wzmacnianie mm wysklepiających stopy, elongacja kręgosłupa.

Prowadzący wyróżnia dzieci, które poprawnie wykonały zadanie, tzn. maksymalnie wyciągnęły się w górę i chodziły we wspięciu na palcach.
Rozciągnięcie mm prostownika grzbietu odcinka lędźwiowego, wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy
Zabawa „Fala”- dzieci podzielone są na dwa równe zespoły. Siadają obok siebie w rzędach, w siadzie prostym w pozycji skorygowanej. Odstępy miedzy zawodnikami wynoszą około 1,5 m. Odległość między drużynami wynosi 3-4 m. Pierwsi zawodnicy drużyn trzymają miedzy stopami piłkę. Na sygnał pierwsi zawodnicy przechodzą do leżenia przewrotnego i przekazują stopami piłkę następnej osobie, która chwyta piłkę stopami i przez przejście do leżenia przewrotnego przekazuje ją dalej. Ostatnia osoba w rzędzie po przyjęciu piłki przechodzi na początek. Zabawa kończy się, gdy zawodnik, który ją rozpoczynał ponownie znajdzie się na początku rzędu.
Ćwiczenia tego nie należy stosować dla pleców okrągłych.
Wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy.
Zabawa” traf do kosza nogami”- dzieci siedzą w parach, naprzeciw siebie, oddalone o około 2 m. Jeden zawodnik opiera dłonie o podłogę za sobą i trzyma między stopami piłkę, drugi w siadzie klęcznym z ramion wykonuję koło- „kosz”. Zawodnik z piłką unosi do góry ugięte nogi i prostując je stara się trafić piłką do kosza.
Zawodnik imitujący „kosz” musi mieć ściągnięte łopatki.
Każdy zawodnik wykonuje 10 rzutów.
Elongacja bierna kręgosłupa, wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy.
Zabawa „ Rzut piłką stopami”- jedno dziecko z pary stoi w postawie zwieszonej tyłem do drabinek, miedzy stopami trzyma piłkę i na sygnał unosi ugięte nogi w górę i rzuca piłkę do partnera Drugi uczeń stoi naprzeciw w postawie skorygowanej, łapie piłkę i turla ją do swego partnera
Każdy uczeń wykonuje 10 rzutów. Nauczyciel kontroluje prawidłowe wykonanie ćwiczeń.
Wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy.
Zabawa „Rower z łańcuchem”- dzieci leżą na podłodze na plecach z nogami ugiętymi i rękoma ułożonymi w skrzydełka. Palcami stóp trzymają końce szarfy. Na hasło „jedziemy na rowerze- dzieci unoszą nogi i zataczają kółka jak przy pedałowaniu. Na hasło „ zatrzymujemy rower”, wracają do pozycji wyjściowej i chwilę odpoczywają
Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy.

Część końcowa

Zabawa uspokajająca
Zabawa „ zdobądź szarfę”- dzieci chodzą na czworakach po sali, na sygnał siadają przy rozrzuconych szarfach i podnoszą je stopami do góry i utrzymują przez przynajmniej 10 s.
Szarf jest o jedną mniej niż dzieci. Gdy szarfa komuś upadnie, może ją zdobyć inne dziecko. Należy zwrócić uwagę, by dzieci nie wkładały szarf między palce.
Zakończenie
Pożegnanie
Ocena wykonywania ćwiczeń. Odłożenie przyborów na miejsce.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Konspekt zajęć korekcyjnych dla płaskostopia przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska

TEMAT: Ćwiczenia chwytne mięśni stóp.

Cele główne:
· Wzmacnianie mięśni wysklepiających stopy.
· Wzmacnianie mięśni brzucha.

Cele wychowawcze:
· Kształtowanie pozytywnych postaw uczniów do ćwiczeń korekcyjnych.
· Bezpieczeństwo podczas wykonywania ćwiczeń.

Przybory i przyrządy: gazety, woreczki, przybory do pisania

Rodzaj zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Sprawy organizacyjne
Zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności, przegląd strojów.

Dzieci ćwiczą boso. Palce stóp podkurczone, plecy proste, łopatki ściągnięte.

Zabawa ożywiająca
Zabawa „Słońce świeci – deszcz pada” – na hasło „Słońce świeci” – dzieci swobodnie biegają i wesoło podskakują. Na hasło „deszcz pada” – dzieci podbiegają do ściany i mocno przylegają do niej pośladkami, piętami, plecami i głową. Ręce wzdłuż tułowia.


Część główna

Wzmacnianie mm wysklepiających stopy
Zabawa „Wyganianie kurek z ogródka” – ćwiczących należy podzielić na dwa zespoły. Każdy zespół ma taką samą ilość woreczków. Na sygnał należy przerzucić woreczki na stronę przeciwnika palcami stóp. Wygrywa zespół, który ma mniej worków.

Ćwiczenia oddechowe
Zabawa „Kto dłużej”. Ćwiczący trzyma piórko nad głową, na sygnał dmuchają w nie utrzymując je jak najdłużej w powietrzu.

Ćwiczenia wzmacniające i wysklepiające mm stopy
- P.w. postawa zasadnicza, ćwiczący stoi na gazecie. Ruch: wyrzuty RR w tył.
P.w. postawa zasadnicza, ćwiczący stoi na gazecie. Ruch: krążenia ramion w tył
- P.w. postawa zasadnicza w lekkim rozkroku na gazecie
Ruch: należy wykonać 10 przysiadów na całych stopach
-P. w. j.w. Ruch: krążenia tułowia w prawo i w lewo
P. w. marsz w miejscu
Ruch: wspięcie na palcach, wznos RR w górę – wdech. Skłon tułowia luźny opust RR w dół – wydech.
- P. w. postawa zasadnicza, gazeta trzymana kolanami
Ruch : podskoki w miejscu
-P. w. postawa zasadnicza , gazeta na głowie
Ruch: marsz po całej sali, próba utrzymana gazety na głowie
-P.w. trzymanie gazety na wysokość twarzy
Ruch: dmuchanie w kierunku trzymanej gazety
-Chód „gąsieniczki” wokół gazety leżącej na podłodze
-Złożenie i rozłożenie gazety
- Gniecenie gazety
- Rozłożenie gazety
-Rwanie gazety palcami stopy prawej, lewa stopa przytrzymuje gazetę.
-Porwane kawałki gazety ćwiczący podnosi palcami stopy lewej dorąk
Dzieci ćwiczą boso

Część końcowa

Zabawa uspokajająca
Zabawa uspokajająca: „Miauczący kotek” – dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Tyłem do nich w odległości 2 m stoi jeden uczeń. Dziecko wskazane przez nauczyciela naśladuje miauczenie kota. Uczeń stojący odgaduje kto”miauczy”. Następuje zmiana dzieci.

Marsz ze wspięciem na palcach z woreczkami na głowie
Ocena ćwiczących, wyróżnienie szczególnie aktywnych dzieci, zadanie pracy domowej – pisanie stopą po kartce papieru (ołówek między palcami stopy)


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KONSPEKT LEKCJI GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ- PLECY OKRĄGŁE PRZEPROWADZONY W MIEJSKIM PRZEDSZKOLU NR 4 W OŁAWIE

WIOLETTA CHMIELEWSKA

Temat: rozciąganie mięśni nadmiernie napiętych i przykurczonych.
Cele główne:
- rozciąganie mięśni piersiowych
- wzmocnienie mięśni grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku
Cele wychowawcze:
- współdziałanie w parach w celu skutecznego wykonania działania
Umiejętności:
-poprawne wykonywanie ćwiczeń podczas zabawy

Przybory i przyrządy: piłki, kocyki, drabinki
Rodzaje zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjno-porządkowe
Zbiórka, powitanie, podanie celów zajęć.

Zabawa ożywiająca
Zabawa „Berek zaczarowany”- dzieci biegają na palcach po całej sali z RR ułożonymi w „ skrzydełka”. „Berek” goni w ten sam sposób. Osoba „zaczarowana” przez berka ( przez dotknięcie) przyjmuje pozycję w siadzie klęcznym z lekkim pochyleniem T do przodu z RR splecionymi za plecami i uniesionymi jak najwyżej. W celu „ odczarowania” inny ćwiczący przyjmuje taką samą pozycję naprzeciwko „ zaczarowanej” osoby.
Zmiana berka.

Część główna

Wzmocnienie mm pośladków i obręczy barkowej
Ćwiczenia w parach z piłką lekarską:
Pw.- podpór tyłem o nogach ugiętych. Biodra uniesione wysoko (pajączek). Współćwiczący z boku partnera trzyma piłkę.
Ruch- współćwiczący toczy piłkę pod partnerem 10 razy. Ćwiczący w tym czasie utrzymuje pozycję „pajączka”.

Biodra powinny być uniesione na wysokość linii łączącej kolana i barki.
Zmiana ćwiczących.
Rozciąganie mięśni piersiowych
Pw.- siad klęczny tyłem do siebie, w odległości około 35 cm. Jeden z ćwiczących trzyma piłkę. Ruch- przenoszenie wyprostowanych RR przodem w górę, przekazanie piłki współćwiczącemu, przejście do pozycji niskiej Klappa- 10 X

Ćwiczenia oddechowe
Pw.- siad skrzyżny na kocykach, RR ułożone w „skrzydełka”. Ruch-wdech- z odchyleniem RR jak najmocniej do tyłu (uwypuklając klatkę piersiową), wydech- z przeniesieniem RR do ułożenia w „skrzydełka” i jednoczesnym rozluźnieniem.

Wzmacnianie mm prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mm karku
Pw.- leżenie przodem naprzeciw siebie w odległości około1,5 m. Głowa uniesiona, wyciągnięta w przód RR uniesione nad podłogę. Jedna osoba w dłoniach przed sobą trzyma piłkę. Ruch- toczenie piłki po podłodze do partnera.

Pod brzuchem w okolicach pępka zrolowany kocyk. Klatka piersiowa powinna przylegać do podłogi.
Rozciąganie mm piersiowych, redresja kifozy piersiowej
Pw.- siad ugięty tyłem do drabinek, plecy wyprostowane, głowa wyciągnięta w górę. Między plecami a drabinką, na wysokości szczytu kifozy piersiowej umieszczamy piłkę. RR wyprostowane, wyciągnięte w górę. Współpartner poprawia ułożenie piłki.
Zmiana ćwiczących.
Rozciąganie mm piersiowych
Zabawa „Znajdź swoją parę”- ćwiczący biegają po salce. Połowa z nich trzyma piłkę za plecami (RR wyprostowane). Druga połowa z pary biega z RR ułożonymi w „skrzydełka”. Na sygnał prowadzącego ćwiczący muszą się jak najszybciej połączyć w pary z jedną piłką, tzn. wykonać leżenie tyłem z NN ugiętymi, stopami opartymi o podłoże (głowami do siebie) i trzymać piłkę w RR wyprostowanych za głową
Za każdym razem tworzą się inne pary.
Barki i całe RR powinny przylegać do podłogi.
Wzmacnianie mm grzbietu, mm ściągających łopatki
Zabawa „Powódź”- ćwiczący biegają na palcach z rękoma wyprostowanymi z tyłu za plecami, dłonie splecione. Na hasło „powódź”, wszyscy wskakują na drabinki i wykonują zwis tyłem na ugiętych RR

Część końcowa

Rozciąganie mm piersiowych wzmacnianie mm prostownika grzbietu odcinka piersiowego
Zabawa „Berek w ślizgach na kocykach”- wszystkie dzieci wykonują ślizgi na kocykach w pozycji niskiej Klappa ( dłonie ułożone do środka, łokcie szeroko). Jedno dziecko jest berkiem i goniąc innych, przez dotknięcie przekazuje „berka” złapanemu.
Zwrócenie uwagi na bezpieczne i szybkie wymijanie się podczas zabawy
Czynności organizacyjno-porządkowe
Podsumowanie zajęć, omówienie realizacji celów lekcji i sposobu noszenia plecaka. Pożegnanie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KONSPEKT LEKCJI GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ- płaskostopie przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: ćwiczenia chwytne stóp w odciążeniu.
Cele główne:
-wzmacnianie mięśni wysklepiających stopy.
- wzmacnianie mięśni brzucha.

Cele wychowawcze:
- współdziałanie w parach w celu skutecznego wykonania działania
Umiejętności:
-poprawne wykonywanie ćwiczeń podczas zabawy
Przybory i przyrządy: - woreczki, ławeczki, piłeczki, szarfy, kręgle, kosz, papier, krepina, gąbki, kocyki

Rodzaje zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjno-porządkowe
Zbiórka, powitanie, podanie celów zajęć.

Zabawa ożywiająca
Zabawa „Berek zaczarowany”- dzieci biegają na palcach po całej sali z RR ułożonymi w „ skrzydełka”. „Berek” goni w ten sam sposób. Osoba „zaczarowana” przez berka ( przez dotknięcie) przyjmuje pozycję w siadzie klęcznym z lekkim pochyleniem T do przodu z RR splecionymi za plecami i uniesionymi jak najwyżej. W celu „odczarowania” inny ćwiczący przyjmuje taką samą pozycję naprzeciwko „zaczarowanej” osoby.
Zmiana berka.

"Wachlarzyk i piąstki" – ćwiczący wykonują na zmianę szerokie rozstawienie palców stóp (wachlarzyk) i złączenie palców z równoczesnym ich podwinięciem (piąstki). Masaż stóp: toczenie piłki stopą po podłożu, wałkowanie piłeczki obunóż, stopy uniesione są nad podłoże, kolana rozstawione na zewnątrz.
"Myjemy się gąbką" – ćwiczący chwytają gąbkę palcami jednej nogi i przesuwają ją wzdłuż wyprostowanej drugiej nogi. Kolano nogi ćwiczącej jest zgięte, stopa w supinacji.


Obwód stacyjny
Stacja I
P.w. Siad ugięty, podparty tyłem do drabinek, przed ćwiczącym leży krepina oraz pojemnik.
Ruch: chwyt bibuły palcami stóp, rozdzieranie jej na drobne kawałeczki, a następnie zbieranie ich i wkładanie do pojemnika.
Stacja II
P.w. Leżenie tyłem na materacu ułożonym przy drabinkach, stopy oparte na piłce, RR wzdłuż tułowia.
Ruch: toczenie piłki w górę i w dół po szczebelkach drabinki.
Stacja III
P.w. Siad ugięty podparty tyłem do drabinki, stopy obejmują piłkę.
Ruch: próba wypchnięcia piłki w przód przeciw oporowi nóg, następnie podrzucanie piłki obunóż i chwyt oburącz.
Stacja IV
P.w. Siad rozkroczny podparty na ławeczce, przy stopach na podłożu leżą woreczki.
Ruch: chwyt woreczków palcami stóp, skrzyżowanie nóg nad ławeczką i położenie woreczków na podłodze.
Stacja V
P.w. Siad na krzesełku (ławeczce), przed ćwiczącym na podłożu leży rozłożony kocyk, palce stóp ułożone są na brzegu kocyka.
Ruch: zwijanie kocyka w „kokardę” ruchami zginania i prostowania palców, bez odrywania pięt od podłoża.
Stacja VI
P.w. Leżenie tyłem, RR ułożone pod głową, NN ugięte w kolanach, stopy oparte o podłoże, przy stopach leżą szarfy.
Ruch: chwyt szarf palcami stóp za dwa końce, wykonanie „rowerka”.
Stacja VII
P.w. Siad ugięty, podparty, przy stopach leży woreczek .
Ruch: wielokrotne przechwytywanie woreczka stopami.
Stacja VIII
P.w. Siad ugięty podparty, w odległości ok. 2m ustawione są kręgle, przy stopach leżą dwa woreczki.
Ruch: chwyt woreczków stopami, rzut woreczkami w kierunku kręgli.
Uczniowie ćwiczą na każdej stacji 1 minutę.
Po wykonaniu ćwiczenia uczniowie korygują postawę oraz ustawienie stóp w różnych pozycjach wyjściowych.
Przy zmianie stacji nauczyciel zwraca uwagę na poprawny marsz (właściwe obciążenie stóp).

Część końcowa

Quiz " TAK czy NIE?"
Czy nadwaga może być przyczyną płaskostopia?
Czy zdrowe jest noszenie wąskiego obuwia uciskającego stopę?
Czy wskazane jest długotrwałe siedzenie na zbyt wysokim krzesełku?
Czy długotrwały marsz z dużym obciążeniem może pogłębiać wadę płaskostopia?
Czy skoki na twardym podłożu są zdrowe dla Twoich stóp?
Czy korzystne dla Twoich stóp jest chodzenie boso po miękkim podłożu np. trawie, piasku?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konspekt zajęć korekcyjnych dla skolioz i postaw skoliotycznych przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: Kształtowanie wyczucia prawidłowej postawy w różnych pozycjach, w miejscu i w ruchu.
Cele główne: wzmacnianie mięśni grzbietu i mięśni pośladkowych
Umiejętności: wydłużanie czynne kręgosłupa w różnych pozycjach
Wiadomości: kontrola umiejętności przyjmowania prawidłowej postawy

Przyrządy i przybory: ławeczka, piłki , drabinki, laski gimnastyczne, woreczki, kocyki
Rodzaje zadań
Rodzaje zadań
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjno-porządkowe
Zbiórka, powitanie, podanie celów zajęć.

Zabawa ożywiająca
Zabawa „Berek żuraw”-„berek” stara się dotknąć któregoś z uczestników. Uciekający chronią się przed schwytaniem, przyjmując pozycję „żurawia”, tzn. stojąc na jednej nodze, podnoszą drugą, zgiętą nogę, przekładają rękę pod kolanem nogi zgiętej i chwytają się za nos.
Utrzymywanie równowagi w staniu na jednej nodze. Za każdym razem zmiana nogi i ręki.

Część główna

Ćwiczenia oddechowe
Pw.-stanie
Ruch-marsz po sali z wykonywaniem wdechu nosem w czasie czterech kroków i przeniesieniem wyprostowanych rąk w górę w skos, wydechu ustami w czasie sześciu kroków i opuszczeniem rąk.
Pw-siad klęczny, laska trzymana w dłoniach, oparta na łopatkach.
Ruch-opad tułowia w przód, powrót do pozycji wyjściowej
Podczas ćwiczenia nie odrywać pośladków od stóp.
Elongacja kręgosłupa, rozciąganie mm piersiowych
Pw- pozycja niska Klappa, dłonie oparte na kocyku
Ruch- maksymalne wysuwanie rąk z kocykiem w przód.

Elongacja kręgosłupa, wyrabianie nawyku prawidłowej postawy
Zabawa „dziadek i żołnierz”- uczestnicy zabawy biegają po sali. Na sygnał prowadzącego „dziadek”- dzieci naśladują zmęczonego, zgarbionego staruszka. Na hasło „żołnierz”- dzieci naśladują dziarskiego, wyprostowanego żołnierza
Czas naśladowania staruszka krótki a żołnierza odpowiednio dłuższy.
Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, wzmocnienie: mm karku, mm ściągających łopatki, mm prostownika grzbietu odcinka piersiowego
Zabawa- „samolot-rakieta-odrzutowiec”. Dzieci leżą na podłodze na brzuchu z nogami wyprostowanymi i złączonymi, twarzą do prowadzącego. Na hasło: rakieta- przenoszą RR w przód; na hasło- samolot-przenoszą wyprostowane RR w bok: na hasło: odrzutowiec- przenoszą RR skośnie w tył.
Prowadzący chwali dzieci, które nie odrywały klatki piersiowej od podłoża.
Wzmocnienie mm karku i mm prostownika grzbietu odcinka piersiowego
Zabawa-„gorący szczebelek”- uczestnicy zabawy leżą na brzuchu na podłodze przy drabinkach z głową w stronę drabinki. Nogi są wyprostowane i złączone, ręce wyciągnięte przed siebie, dłonie oparte na drugim od podłogi szczebelku. Na hasło „szczebelek parzy”- dzieci unoszą RR w górę, odrywają dłonie od szczebelka i utrzymująje między drugim a trzecim szczebelkiem, nie dotykając ich. Na hasło „szczebelek zimny”- dzieci wracają do pozycji wyjściowej
Podczas zabawy klatka piersiowa cały czas powinna przylegać do podłogi.

Część końcowa

Utrwalenie nawyku prawidłowej postawy, wzmacnianie mm oddechowych
Zabawa „ zdmuchnij świeczkę”- dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym z rękami ułożonymi w „ skrzydelka”; dłonie są zaciśnięte w pięści, a palec wskazujący wyprostowany i skierowany do góry jest „ zapaloną świeczką”. Na hasło „ zdmuchnij świeczkę”- dzieci nie skręcając T obracają głowę w lewo i „zdmuchują lewą świeczkę”; skręcają głowę w prawo i „ zdmuchują prawą świeczkę”.
Podsumowanie lekcji.
Przypomnienie o zachowaniu prawidłowej postawy po zajęciach.
Podczas ćwiczenia dzieci kontrolują swoją postawę.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konspekt zajęć korekcyjnych dla pleców okrągłych i płaskostopia przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie

Wioletta Chmielewska

Temat: Korygowanie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych.

Cele główne:
· Rozciąganie mięśni piersiowych.
· Zwiększenie siły mięśni ściągających łopatki.
· Wzmacnianie mięśni wysklepiających stopy.
· Wzmacnianie mięśni brzucha.
Umiejętności:
· Wykonywanie ćwiczeń chwytnych różnymi przyborami.
· Zasady zabaw korekcyjnych.
Cele wychowawcze:
· Kształtowanie pozytywnych postaw uczniów do ćwiczeń korekcyjnych.
· Bezpieczeństwo podczas wykonywania ćwiczeń.

Przybory: piłki, woreczki, laski, krążki, ławeczki gimnastyczne.

Rodzaj zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne
1
2
3

Część wstępna

Czynności organizacyjno-porządkowe
Zbiórka, powitanie „ nasze stopy chore są i dlatego ćwiczyć chcą”.Podanie zadań lekcji. Zachęcenie do aktywnego udziału.

Zabawa ożywiająca
Zabawa “Zdobądź brakujący woreczek”- uczestnicy zabawy biegają po sali we wspięciu na palcach. W tym czasie prowadzący rozrzuca woreczki w liczbie mniejszej niż ilość uczestników. Na sygnał prowadzącego dzieci starają się zdobyć woreczek i schować go pod stopami. Dzieci, dla których zabrakło woreczków, sprawdzają, czy komuś nie wystaje woreczek spod stóp. Jeżeli znajdują takie dziecko, to musi ono ustąpić miejsca. Zabawa się kończy wtedy, kiedy nie można już znaleźć ukrytych woreczków
Dzieci ćwiczą boso. Podczas zabawy wszystkie dzieci powinny utrzymywać postawę skorygowaną. Prowadzący wyróżnia te osoby, które dobrze schowały woreczek.
Ćwiczenia oddechowe
Marsz z szarfą trzymaną oburącz:
Wdech- szarfa w górę
Wydech- szarfa w dół


Część główna

Wzmacnianie mm wysklepiających stopy.

1. PW.- siad ugięty, dłonie oparte z tyłu na podłodze. Stopy zgięte podeszwowo, palce stóp oparte na woreczkach, pięty uniesione
2. PW.- siad ugięty, dłonie oparte na podłodze z tyłu. Przed stopami na podłodze leży woreczek.
Ruch- chwyt woreczka palcami jednej stopy i przełożenie go przez kolano drugiej nogi.

PW. j.w.
Ruch- przesuwanie laski palcami stóp jak najdalej do przodu i z powrotem, naśladowanie “wałkowania ciasta”, zabawa “postaw laskę”.
“Wyścig lasek”- na sygnał nauczyciela uczestnicy podają kolejno laski do tyłu, ostatnia osoba siada na początku rzędu. Zabawa kończy się, gdy wszyscy uczniowie wykonają ćwiczenie. Zwycięska drużyna otrzymuje punkt.
Podział grupy na drużyny. Dzieci siadają skrzyżnie w dwóch rzędach. Pierwsi zawodnicy otrzymują laski, przed startem unoszą ręce w górę z laską, łokcie ugięte.
Wzmacnianie mm wysklepiających stopy,
Zabawa “Sadzenie ziemniaków”- zawodnicy obu drużyn ustawiają się w rzędach przed linią startu, w siadzie skrzyżnym, z RR ułożonymi w “skrzydełka”. Przed każdą drużyną co 2m od linii startu leżą 3 obręcze, obok nich po 2 woreczki. Na sygnał prowadzącego pierwsi zawodnicy obu drużyn biegną we wspięciu na palcach do kolejnych obręczy i chwytając woreczki palcami raz prawej, raz lewej stopy, wkładają je do obręczy. Wracają do drużyn i siadają na końcu rzędu w pozycji skorygowanej. Drugi startujący zawodnik przy każdej obręczy raz prawą, raz lewą stopą wyjmuje woreczki.

Prowadzący wyróżnia dzieci, które poprawnie wykonały zadanie, tzn. maksymalnie wyciągnęły się w górę i chodziły we wspięciu na palcach.
Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego
 Zabawa “Czaty”- z jednej strony sali wyznacza się linię startu, przed którą ustawiają się dzieci w szeregu w pozycji na czworakach. Po drugiej stronie sali stoi tyłem “wartownik”. Na sygnał prowadzącego dzieci idą cicho na czworakach, w momencie, kiedy wartownik odwróci się, muszą one zatrzymać się i przyjąć ustaloną wcześniej pozycję.

Prowadzący pomaga wartownikowi wyszukiwać dzieci, których pozycje są wadliwe( siad skrzyżny ze „skrzydełkami, ”pozycja niska klappa)
Wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy.
Pw.- na podłodze narysowana linia. Postawa skorygowana.

Kształtowanie prawidłowego stawiania stóp
Ruch- marsz z akcentowaniem dotknięcia podłogi palcami stóp (do podłogi najpierw dotykają palce, a później stawiana jest cała stopa).
Każdy uczeń wykonuje 10 rzutów. Nauczyciel kontroluje prawidłowe wykonanie ćwiczeń.
Wzmocnienie mm brzucha, wzmocnienie mm wysklepiających stopy.
Zabawa „Rower z łańcuchem”- dzieci leżą na podłodze na plecach z nogami ugiętymi i rękoma ułożonymi w skrzydełka. Palcami stóp trzymają końce szarfy. Na hasło „jedziemy na rowerze- dzieci unoszą nogi i zataczają kółka jak przy pedałowaniu. Na hasło „ zatrzymujemy rower”, wracają do pozycji wyjściowej i chwilę odpoczywają
Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy.

Część końcowa

Zabawa uspokajająca
Zabawa „ zdobądź szarfę”- dzieci chodzą na czworakach po sali, na sygnał siadają przy rozrzuconych szarfach i podnoszą je stopami do góry i utrzymują przez przynajmniej 10 s.
Szarf jest o jedną mniej niż dzieci. Gdy szarfa komuś upadnie, może ją zdobyć inne dziecko. Należy zwrócić uwagę, by dzieci nie wkładały szarf między palce.
Zakończenie
Pożegnanie
Ocena wykonywania ćwiczeń. Odłożenie przyborów na miejsce.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konspekt zajęć korekcyjnych dla pleców okrągłych przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: korygowanie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych

Cele główne: rozciąganie mięśni piersiowych, zwiększenie siły karku w pozycji cofnięcia głowy
Umiejętności: wydłużanie czynne kręgosłupa w różnych pozycjach
Wiadomości: kontrola umiejętności przyjmowania prawidłowej postawy

Przyrządy i przybory: piłki, kocyki
Rodzaje zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Sprawdzenie gotowości do ćwiczeń.
Zbiórka, powitanie, zachęcenie dzieci do aktywnego udziału w lekcji, podkreślenie wartości zajęć.


Zabawa ożywiająca
Zabawa „biegają ptaszki”- dzieci biegają po całej sali, naśladując głosy ptaków. Na sygnał prowadzącego dzieci przyjmują pozycję w leżeniu tyłem z rękoma ułożonymi w „skrzydełka”.
Dzieci powinny biegać na paluszkach.

Część główna

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego wzmocnienie mięśni ściągających łopatki
wzmocnienie mięśni pośladkowych wzmocnienie mięśni kulszowo – goleniowych

Zabawa „wyścig wskazówek zegara”- zawodnicy dobrani w pary stoją w podporze tyłem naprzeciwko siebie, stopy przy stopach partnera. Na sygnał prowadzącego obaj zawodnicy nie ruszając z miejsca stóp przesuwają się ruchem rąk po obwodzie koła w prawą stronę, starając się dogonić przeciwnika. Wygrywa zawodnik, który dogoni przeciwnika lub po 15 s znajdzie się bliżej rywala. Jeżeli w czasie zabawy zawodnik opuści biodra poniżej linii wyznaczonej przez klatkę piersiową i nogi – przegrywa.
Zabawę powtarza się zmieniając kierunek poruszania się po obwodzie koła w lewą stronę.

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego wzmocnienie mięśni ściągających łopatki

Zabawa „traf do kosza”- uczestnicy dobrani są w pary. Jeden z pary leży na brzuchu z piłką w dłoniach, drugi siedzi na piętach w pozycji skorygowanej naprzeciwko leżącego w odległości 2m, tworząc z rąk przed sobą koło – "kosz". Na sygnał prowadzącego leżący stara się bez odrywania klatki piersiowej od podłogi trafić piłką do "kosza". Za każde trafienie zdobywa punkt. Po 10 rzutach następuje zmiana ról zawodników w parze.
Wygrywa zawodnik w parze, który zdobędzie więcej punktów.
Odległość między rzucającym a "koszem" zależy od wieku i sprawności zawodników, jednak nie może być mniejsza niż 1,5m, aby rzucający nie podnosił wysoko tułowia nad podłogą. Błędem wykonania u zawodnika tworzącego "kosz" jest zaokrąglenie pleców przy wysunięciu rąk.

elongacja kręgosłupa u dzieci z uniesionymi ramionami
utrwalenie nawyku postawy skorygowanej w siadzie

Zabawa „myszki w pułapce”-
uczestników zabawy dzieli się na dwa równe zespoły. dzieci jednego zespołu ustawiają się na obwodzie koła w siadzie klęcznym trzymając się za dłonie, z ramionami górze.
Zawodnicy drugiego zespołu znajdują się za obwodem koła. Każdy w siadzie na piętach znajduje się na swoim kocyku. Prowadzący podaje sygnał do rozpoczęcia zabawy. Zawodnicy znajdujący się na kocykach poza kołem, odpychając się dłońmi od podłogi ślizgają się po sali, przejeżdżają przez koło utworzone przez dzieci siedzące w miejscu. Prowadzący podaje w dowolnym momencie sygnał, na który dzieci siedzące w kole opuszczają ręce i zamykają pułapkę. Dzieci, które nie dały złapać się w pułapkę otrzymują w nagrodę punkt.
Po kilku powtórzeniach następuje zmiana ról zespołów. Nagrodzone brawami zostają te "myszki", które nie zostały złapane i wykonały poprawnie ślizgi.

wzmacnianie mm prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mm ściągających łopatki
Zabawa „pokaż łokcie”- dzieci wykonują leżenie przodem z dłońmi splecionymi na karku i łokciami opartymi o podłogę Na hasło „pokaż łokcie”- dzieci unoszą łokcie nad podłogę i pokazują je prowadzącemu. Po wytrzymaniu 5 s prowadzący podaje hasło” schowaj łokcie”.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego
Zabawa “Czaty”- z jednej strony sali wyznacza się linię startu, przed którą ustawiają się dzieci w szeregu w pozycji na czworakach. Po drugiej stronie sali stoi tyłem “wartownik”. Na sygnał dzieci idą cicho na czworakach, w momencie, kiedy wartownik odwróci się, muszą one zatrzymać się i przyjąć ustaloną wcześniej pozycję.
Prowadzący pomaga wartownikowi wyszukiwać dzieci, których pozycje są wadliwe( siad skrzyżny ze „skrzydełkami, ”pozycja niska klappa)

Część końcowa

Wzmacnianie mm oddechowych, zwiększenie ruchomości klatki piersiowe
Pw.- siad skrzyżny, w dłoniach trzymana oburącz laska. Ruch- wdech nosem z uniesieniem RR z laską w górę, a następnie wydech ustami z opuszczeniem laski na uda.
Podczas ćwiczenia powinna być zachowana skorygowana postawa.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konspekt zajęć korekcyjnych dla pleców wklęsłych przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: korygowanie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych

Cele główne: rozciąganie mięśni piersiowych, zwiększenie siły karku w pozycji cofnięcia głowy
Umiejętności: Wydłużanie czynne kręgosłupa w różnych pozycjach
Wiadomości: Kontrola umiejętności przyjmowania prawidłowej postawy
Przyrządy i przybory: piłki,ławeczki
Rodzaje zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjne
Zbiórka, powitanie, zachęcenie dzieci do aktywnego udziału w lekcji, podkreślenie wartości zajęć.


Zabawa ożywiająca
Luźny bieg po sali w różnych kierunkach w rytm puszczanej muzyki.
Określenie pozycji przyjmowanych po włączeniu muzyki.

Część główna

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego ( u leżących)
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki ( u leżących)
wzmocnienie mięśni brzucha ( u siedzących)
Zabawa „ nie daj się trafić”-:
zawodnicy dobrani są w trójki, dwóch z nich kładzie się na brzuchu na podłodze, twarzami do siebie w odległości 2-3m. jeden z nich trzyma piłkę. Trzeci siada między nimi bokiem w siadzie prostym, z ramionami opartymi za sobą o podłogę tak, aby jego łydki znajdowały się na linii łączącej głowy leżących. Na sygnał prowadzącego leżący zawodnicy toczą po podłodze na zmianę do siebie piłkę i starają się trafić w nogi zawodnika siedzącego. Zawodnik broni się przed trafieniem unosząc w górę wyprostowane nogi. Trafienie liczy się, gdy piłka uderzy siedzącego od kolan w dół.
Po każdych 20 podaniach piłki następuje zmiana zawodników w trójce. Wygrywa ten zawodnik z trójki, który najmniej razy dał się trafić.

wzmocnienie mięśni brzucha
wzmocnienie mięśni pośladkowych
wzmocnienie mięśni prostownika grzbiet odcinka piersiowego
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki
wzmocnienie mięśni kulszowo - goleniowych

Zabawa” toczenie piłki po nogach”-uczestnicy zabawy siedzą na podłodze w siadzie prostym z rękoma opartymi za sobą . piłka leży na nogach przy stopach. Na sygnał prowadzącego każdy zawodnik unosi wyprostowane nogi w górę, aby piłka potoczyła się po nogach w stronę bioder. Następnie unosi biodra wykonując podpór tyłem, aby piłka stoczyła się po nogach do stóp. W czasie całej zabawy piłka nie może spaść z nóg na podłogę. Zawodnicy powtarzają to zadanie 5 razy, przy czym jeżeli : piłka spadnie na podłogę, nastąpi ugięcie nóg lub tułów nie będzie wyprostowany, to liczenie należy rozpocząć od początku

Po wykonaniu 5 powtórzeń zawodnik siada w siadzie skorygowanym z rękoma w "skrzydełka". Zabawa kończy się wtedy, kiedy wszyscy zakończą wykonywać zadanie. Wygrywa zawodnik, który wykonał zadanie najszybciej.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Wzmocnienie mięśni karku
Zabawa „lornetka”- uczestnicy zabawy leżą na brzuchu z dłońmi pod brodą. Na hasło prowadzącego - POPATRZ PRZEZ LKORNETKĘ – dzieci odrywają ręce od podłogi, przenoszą dłonie do oczu, układając palce tak, aby powstało kółko. Przez tak utworzoną "lornetkę" obserwują przed sobą teren. Dzieci nie powinny patrzeć na boki. Na hasło prowadzącego – ODPOCZYNEK – dzieci wracają do pozycji wyjściowych.

Błędami w wykonaniu tego zadania korekcyjnego są: oderwanie klatki piersiowej od podłogi, boczne skręty tułowia, oparcie łokci i głowy o podłogę.
Prowadzący na przemian podaje hasła i obserwuje ćwiczących.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Wzmocnienie mięśni karku.

Zabawa „zrywanie kwiatów”- uczestnicy zabawy leżą na brzuchu z dłońmi pod brodą. Na hasło prowadzącego – ZERWIJ BUKIET KWIATÓW – dzieci unoszą ręce i głowę nad podłogę i imitują ruchy, jakby jedną ręką zrywały bukiet i układały je w bukiet trzymany w drugiej ręce. Po ułożeniu bukietu kwiatów prowadzący podaje hasło –ODPOCZNIJ- dzieci wracają do pozycji wyjściowej. Przy ponownym haśle - ZERWIJ BUKIET – dzieci wykonują zadanie, zmieniając ręce. Zabawa odbywa się w czasie 2 minut. Najlepszym zbieraczem kwiatów zostaje ta osoba, która nie popełni błędu lub popełni ich najmniej.
Błędami w tej zabawie są: oderwanie klatki piersiowej od podłogi, oparcie łokci o podłogę.

Wyrobienie nawyku postawy prawidłowej, zwłaszcza prawidłowego ustawienia głowy.
Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Zabawa „kukułka”- uczestnicy zabawy siedzą w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej, z rękoma ułożonymi w "skrzydełka". Na sygnał prowadzącego wysuwając głowę do przodu i wymawiając słowo "kuku", a następnie cofając głowę naśladują wysuwanie się kukułki z wnętrza zegara i chowanie się jej do środka. Głowa jest dłużej schowana niż wysunięta. Przez cały czas zabawy tułów powinien być nieruchomy – ruch dotyczy tylko głowy. Głowa powinna być cały czas ustawiona pionowo. Zabawa odbywa się w czasie 1 minuty.

Wygrywa to dziecko, które naśladując kukułkę nie popełni żadnego z następujących błędów:
nie utrzyma pozycji skorygowanej, pochyli głowę do przodu.

Utrwalenie nawyku pozycji skorygowanej w siadzie.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki
Zabawa „spłoszone wróbelki”- na sali w wyznaczonym miejscu – "gnieździe" - uczestnicy zabawy jako "wróbelki" siedzą w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej ze "skrzydełkami". Na hasło prowadzącego – WRÓBELKI FRUWAJĄ – dzieci wstają, wychodzą z "gniazda" i biegają po sali we wspięciu na palcach, wykonując rękoma odrzuty "skrzydełek" w tył, jak "wróbelki" machające skrzydłami. Na hasło – UWAGA JASTRZĄB – "wróbelki" wracają do "gniazda", gdzie siadają w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej ze"skrzydełkami’.
Prowadzący obserwuje dzieci i wyróżnia te, które nie popełniły błędów, jakimi są: brak korekcji postawy w siadzie, bieg na całych stopach. Zabawę powtarza się 3-5 razy.

Nauka przyjmowania postawy skorygowanej
Zabawa „jazda na koniu”- dzieci z rękami ułożonymi w „skrzydełka” siedzą okrakiem na ławeczce. Na hasło”wio koniku”- wszyscy wykonują ruchy miednicy w przód i w tył, naśladując jazdę na koniu. Na hasło „stój koniku”- zatrzymują ruchy miednicy i odcinka lędźwiowego kręgosłupa w pozycji skorygowanej.
Prowadzący ocenia poprawność ułożenia odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Część końcowa

Ćwiczenia oddechowe,

utrwalenie prawidłowej postawy

Pw.- stanie. W dłoniach nad głową ćwiczący trzyma piórko lub kawałek waty. Ruch- silne dmuchniecie w piórko tak, aby szybowało jak najdłużej w powietrzu
Pw.- stanie w postawie skorygowanej. Ruch- marsz we wspięciu na palcach z zachowaniem postawy skorygowanej.
Pożegnanie.
W czasie ćwiczenia powinna być zachowana postawa skorygowana

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konspekt zajęć korekcyjnych dla pleców wklęsło-okrągłych przeprowadzony w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie
Wioletta Chmielewska
Temat: wzmacnianie mięśni posturalnych odpowiedzialnych za postawę ciała i dynamikę kręgosłupa

Cele główne: usuwanie przykurczów mięśni piersiowych, biodrowo-lędźwiowych orazograniczeń w ruchomości w stawach,wzmacnianie mięśni brzucha, pośladkowych i grzbietu odcinka piersiowego
Umiejętności: mobilizowanie i wzmacnianie mięśni umożliwiających utrzymanie nawyku prawidłowej postawy poprzez ćwiczenia elongacyjne
Wiadomości: kontrola umiejętności przyjmowania prawidłowej postawy
Przyrządy i przybory: piłki,ławeczki

Rodzaj zadań
Opis ćwiczenia lub zabawy
Uwagi organizacyjno-metodyczne

Część wstępna

Czynności organizacyjne
Zbiórka, powitanie, zachęcenie dzieci do aktywnego udziału w lekcji, podkreślenie wartości zajęć.

Zabawa ożywiająca
Zabawa „LIS I GĘSI”- na sali wyznacza się z jednej strony "zagrodę dla gęsi", a po przeciwnej stronie – "lisią norę" Prowadzący wyznacza "lisa", który oznaczony szarfą zajmuje miejsce w "norze" Pozostałe dzieci – "gąski" – gromadzą się w "zagrodzie". Wszystkie dzieci siedzą na piętach na kocykach, ręce w "skrzydełka". Na hasło prowadzącego – GĘSI NA WODĘ - dzieci –"gęsi" ślizgając się na kocykach opuszczają "zagrodę" i "pływają po wodzie". Na hasło prowadzącego –GĄSKI DO DOMU" – dzieci jak najszybciej starają się wrócić do "zagrody". Złapane gąski przechodzą do nory lisa i tam w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej ze "skrzydełkami" czekają na zakończenie zabawy.

Część główna

Rozciąganie mięśni piersiowych. Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Zabawa „KURKI TRZEPOCĄ SKRZYDEŁKAMI”- uczestnicy zabawy znajdują się w klęku podpartym z dłońmi skierowanymi palcami do środka. Na hasło prowadzącego – KURKI TRZEPOCĄ SKRZYDEŁKAMI – dzieci odrywają ręce od podłogi, siadają na piętach w siadzie klęcznym, układają ręce w "skrzydełka" i wykonują nimi rytmiczne odrzuty w tył, naśladując trzepocące skrzydłami kury. Na hasło prowadzącego – KURKI ODPOCZYWAJĄ –dzieci wracają do pozycji wyjściowej. Zabawa odbywa się w czasie 2 minut..
Prowadzący wyróżnia te dzieci, które wykonały zadanie poprawnie, nie popełniając błędów, którymi są: wykonanie odrzutów tylko łokciami z pozostawieniem dłoni w przodzie oraz nie utrzymanie pozycji skorygowanej w siadzie klęcznym
Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego.
Hiperkorekcja nadmiernej kifozy piersiowej.
Rozciągnięcie mięśni piersiowych.
Wzmocnienie mięśni karku.
Zabawa „NURKUJĄCA KACZKA”-dzieci znajdują się w klęku podpartym. Na sygnał prowadzącego uczestnicy zabawy ruchami głowy i tułowiem naśladują nurkującą i wynurzającą się kaczkę: uginają ręce w łokciach, zbliżają głowę do podłogi, wysuwają głowę daleko do przodu, prostując ręce, zadzierając wysoko głowę i wracają do klęku podpartego. Każdy wykonuje 10 "nurkowań".

Prowadzący obserwuje dokładność wykonywanego zadania i wyróżnia najlepszego zawodnika. Błędami w tej zabawie są brak lub małe ugięcie rąk w łokciach, pochylenie głowy do przodu.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Hiperkorekcja nadmiernej kifozy piersiowej i nadmiernej lordozy lędźwiowej.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Rozciąganie mięśni piersiowych.
Wzmocnienie mięśni karku

Zabawa „WĘSZĄCY PIESEK”-
uczestnicy zabawy ustawiają się w pozycji klęku podpartego z ugiętymi rękoma. Palce są skierowane do środka. Klatka piersiowa i głowa nisko nad podłogą (pozycja średnia Klappa). Z tej pozycji na sygnał prowadzącego dzieci poruszają się przez określony dystans do przodu udając węszące pieski.

Prowadzący obserwuje dzieci i po zakończeniu zabawy (przejściu określonego dystansu) wyróżnia najlepiej węszącego pieska, który poruszając się znacznie uginał ręce w łokciach.
Zabawę powtarza się kilka razy.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Hiperkorekcja nadmiernej kifozy piersiowej i nadmiernej lordozy lędźwiowej.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Rozciąganie mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Wzmocnienie mięśni karku
Zabawa „SKRADAJĄCY SIĘ KOTEK”- uczestnicy zabawy ustawiają się obok siebie w pozycji klęku podpartego z ugiętymi rękoma. Palce rąk skierowane do środka. Klatka piersiowa i głowa nisko nad podłogą (pozycja średnia Klappa). Z tej pozycji na sygnał prowadzącego dzieci przesuwają się powoli do przodu na określony dystans w następujący sposób: przestawiają dłonie, a następnie podciągają do przodu jedną nogę. Druga noga pozostaje prosta z tyłu. Znów przestawiają do przodu ręce i podciągają do przodu nogę dotychczas wyprostowaną. Druga noga pozostaje z tyłu, aż do pełnego wyprostu. W ten sposób naśladując skradającego się kota, dzieci posuwają się do przodu. Zabawa kończy się wtedy, gdy wszystkie dzieci pokonają wyznaczony dystans

W czasie poruszania się prowadzący obserwuje dzieci i wychwytuje błędy, którymi są: małe ugięcie rąk w łokciach oraz wysokie unoszenie bioder. Wygrywa dziecko, które bezbłędnie pokona wyznaczony dystans. Zabawę powtarza 2-3 razy.

Rozciąganie mięśni piersiowych.
Wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Nauka przyjmowania postawy skorygowanej.

Zabawa „WIATRAKI”- uczestnicy zabawy siadają w siadzie skrzyżnym. Na hasło prowadzącego – WIEJE WIATR – dzieci wykonują wyprostowanymi rękoma obszerne krążenia w tył – skrzydła wiatraka obracają się. Na hasło – WIATR PRZESTAŁ WIAĆ – uczestnicy zabawy opuszczają ręce utrzymując poprawną postawę. Prowadzący na zmianę podaje hasła.
Prowadzący obserwuje dzieci po zakończeniu zabawy wyróżnia to, które wykonało zadanie bezbłędnie. Błędami w tej zabawie są: krążenia rąk w przód, mało obszerne krążenia ramion, brak utrzymania pozycji skorygowanej.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Wzmocnienie mięśni grzbietu, mięśni ściągających łopatki, mięśni karku.
Zabawa „PIŁKA Z KOŁA”-
uczestnicy zabawy leżą na brzuchu głowami do środka koła, w odstępach dwóch kroków od siebie. Nogi są wyprostowane i złączone, a głowa i ręce uniesione nad podłogą w pozycji "skrzydełek". Jedno dziecko trzyma piłkę. Na sygnał prowadzącego dziecko silnym toczeniem podaje piłkę w kierunku dzieci znajdujących się na obwodzie koła. Silnymi odepchnięciami dzieci toczą piłkę po podłodze, starając się ją skierować tak, aby wydostała się na zewnątrz koła. Komu się to uda, zdobywa punkt
W czasie zabawy prowadzący obserwuje zawodników i koryguje ich postawy. Błędami w tej zabawie są: oderwanie klatki piersiowej od podłoża, opieranie łokci i głowy o podłogę, odepchnięcie piłki jedną ręką.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego.
Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mięśni ściągających łopatki, mięśni karku
Zabawa „KIPI KASZA”-
uczestnicy zabawy leżą na podłodze na brzuchu w półkolu, w odstępach jednego kroku między sobą. Dzieci mają nogi wyprostowane i złączone, w dłoniach trzymają piłki.
Przed uczestnikami zabawy stoi prowadzący, który podaje sygnał do rozpoczęcia zabawy. Na sygnał dzieci obiema rękoma odbijają piłkę przed głową o podłogę, trzymając ręce nad podłogą. Jednocześnie mówią wiersz "Kipi kasza, kipi groch", starając się zgrać rytm odbić z rytmem wiersza..

Błędami w tej zabawie są: odrywanie klatki piersiowej od podłogi, oparcie głowy lub łokci o podłogę, odbicia piłki jedną ręką.

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego. Wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mięśni karku, mięśni ściągających łopatki, mięśni pośladkowych, mięśni kulszowo goleniowych, mięśni wysklepiających stopy.

Zabawa „DALEKIE ŚLIZGI”-
uczestnicy zabawy leżą na kocykach w szeregu przy ścianie, w odstępach wyciągniętych ramion, na brzuchu, trzymając dłońmi brzeg koca. Nogi są ugięte, w rozkroku – jak u żaby, oparte stopami o ścianę tuż przy podłodze. Na sygnał prowadzącego dzieci pojedynczo, kolejno odepchnięciem nóg od ściany starają się wykonać jak najdłuższy ślizg.
Wygrywa to dziecko, które uzyska najdłuższą odległość. Zabawę powtarza się 3-4 razy.

Część końcowa

Zabawa uspokajająca
Zabawa „KURKI DZIOBIĄ ZIARENKA”- uczestnicy zabawy znajdują się w klęku podpartym z dłońmi skierowanymi palcami do środka. Na hasło prowadzącego – KURKI DZIOBIĄ ZIARENKA – dzieci uginając ręce w łokciach dotykają lekko nosem do podłogi; jak kurka zbiera ziarenka. Po każdym "dziobnięciu" następuje wyprost rąk i ponowne ich ugięcie i zbliżenie nosa do podłogi. Przez cały czas trwania zabawy dłonie powinny pozostać nieruchome na podłodze. Dzieci powinny dotykać nosem do podłogi między dłońmi lub przed nimi.
Pożegnanie dzieci.

Prowadzący wyróżnia osoby najlepiej wykonujące zadanie i bez błędów, którymi są ustawienie rąk zbyt blisko, kolan, złe ustawienie dłoni, dotykanie podłogi czołem.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przeprowadzenie pogadanki na spotkaniu z rodzicami w Miejskim Przedszkolu Nr 4 w Oławie „Zapobieganie i przeciwdziałanie powstawaniu wad postawy”
Wioletta Chmielewska

Prawidłowa postawa człowieka jest jednym z warunków normalnego rozwoju i zdrowia.
Postawa prawidłowa jest takim układem poszczególnych odcinków ciała nie dotkniętych patologicznymi zmianami, który;
zapewnia optymalne zrównoważenie i stabilność ciała;
wymaga minimalnego wysiłku mięśniowego;
zapewnia dużą wydolność statyczno- dynamiczną;
stwarza warunki do właściwego ułożenia i działania narządów wewnętrznych;

Prawidłowa postawa zależy od :
prawidłowo ukształtowanego układu kostno- więzadłowego;
dobrze rozwiniętego i wydolnego układu mięśniowego;
sprawnie działającego układu nerwowego, od którego zależy wykształcenie i rozwinięcie prawidłowego odruchu postawy;

Jak wygląda prawidłowa postawa, a jak wadliwa postawa ciała?

Postawa prawidłowa:
głowa ustawiona wprost nad klatką piersiową, biodrami i stopami lub podana nieco ku przodowi,
klatka piersiowa wysklepiona ku przodowi, przy zachowaniu swobodnego oddychania,
brzuch lekko wciągnięty lub plaski,
plecy łagodnie wygięte, przy czym łopatki nie wystają poza linię pośladków,
ręce i nogi prawidłowo ukształtowane,
stopy wysklepione.

Nieprawidłowa postawa jest wtedy, gdy:
głowa jest wysunięta do przodu lub pochylona w bok,
klatka piersiowa płaska, zapadnięta lub zniekształcona, barki wysunięte do przodu,
brzuch wypukły, wysunięty do przodu lub zwiotczały, obwisły,
plecy zgarbione, zaokrąglone, a miednica posiada zbyt duże nachylenie, co łącznie daje silne
wygięcie krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej,
- stopy płaskie.

Wada postawy to odchylenie od ogólnie przyjętych cech postawy prawidłowej właściwej dla danego wieku, płci, typu budowy.

Pragnę przedstawić rodzaje wad postawy, z jakimi najczęściej spotykamy się w środowisku szkolnym.

Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej:
1. Plecy okrągłe.
2. Plecy wklęsłe.
3. Plecy okrągło- wklęsłe.
4. Plecy płaskie.

Wady kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej:
1. Skolioza:
całkowita lewostronna,
lędźwiowa lewostronna,
lędźwiowo –piersiowa,
piersiowo prawostronna.

Wady klatki piersiowej:
1. Klatka piersiowa lejkowata ( szewska).
2. Klatka piersiowa kurza.
3. Klatka wąska.
4. Klatka rozedmowa ( beczkowata).

Wady kończyn dolnych:
1. Kolana koślawe.
2. Kolana szpotawe.
3. Stopa płaska.
4. Stopa płasko- koślawa.
5. Stopa wydrążona.

Sumując całość zagadnień można sformułować następujące wnioski;
Dbałość o prawidłową postawę dziecka powinna być ustawiczną troską nauczycieli oraz rodziców.
Postawę dziecka należy planowo i systematycznie kształtować na każdych zajęciach, zwłaszcza ruchowych.
Należy wdrażać dziecko do poprawnego trzymania się we wszystkich okolicznościach codziennego życia,
Postawę ucznia trzeba kontrolować i w razie zauważenia odchyleń od prawidłowej postawy należy kierować do lekarza.

Zaniedbanie w wieku przedszkolnym zabiegów nad wzmocnieniem mięśni tułowia daje w krótkim czasie opłakane rezultaty w postaci posuniętej nieraz do kalectwa deformacji postawy.


Literatura :
1. Maria i Jerzy Kołodziejowie, Irena Momola – „ Gimnastyka korekcyjna w szkole” , Wydawnictwo Oświatowe FOSZE 1998r.
2. M. Kutzner- Kozińska, K. Wlaźnik – „ Gimnastyka korekcyjna dla dzieci 6- 10 – letnich“, WsiP 1988r.
3. M. Kutzner- Kozińska- „ Korekcja wad postawy”, WSiP 1986r.
4. S. Owczarek-„ Atlas ćwiczeń korekcyjnych”, WSiP 1998r.
5. S. Owczarek- „ Gimnastyka przedszkolaka”, WSiP 2001r.
6. „ Lider” 3/1999
7. „ Lider” 5/2001
8. „ Życie Szkoły” 4/2002