Pedagogizacja rodziców na temat "Jak pomóc dziecku w nauce?"

Pedagogizacja rodziców na temat „Jak pomóc dziecku w nauce?”

Opis i analiza:
Na jednym z pierwszych moich zebrań z rodzicami klasy II Gimnazjum, której wychowawcą zostałem w roku szkolnym 2010/2011, wynikł problem pomocy, której dzieci oczekują od swoich rodziców w procesie uczenia się. Ponieważ powyższa tematyka dotyczyła również uczniów pozostałych klas Gimnazjum i Liceum ogólnokształcącego im. Bogdana Jańskiego złożyłem rodzicom obietnicę, że przy okazji najbliższego zebrania przygotuję i przeprowadzę pedagogizację na temat pomocy dziecku w przygotowaniu się do zajęć lekcyjnych. Przygotowując się do wystąpienia przed rodzicami przeprowadziłem szereg rozmów zbierając informacje o sposobach udzielanej dzieciom w domu pomocy w nauce i jej skutkach. Moimi rozmówcami byli i rodzice i uczniowie, zarówno ze szkół, w których pracuję jak i z innych środowisk. Informacji szukałem również w dostępnych mi publikacjach i na portalach internetowych. Z moich poszukiwań wynikał wniosek, że rodzice, mimo dobrych chęci, nie zawsze są w stanie pomóc w odrabianiu lekcji: program gimnazjum wielokrotnie niesie treści, w których rodzice mimo najlepszych chęci nie mogą pomóc, ponieważ brak im często elementarnej wiedzy na opracowywane na zajęciach lekcyjnych tematy. Bojąc się utraty autorytetu rodzice wolą nie ingerować w prace domowe dziecka lub, widząc bezradność swojej pociechy nie potrafiącej wywiązać się z zadanego tematu, przejmują trud odrobienia lekcji na siebie i wyręczają tym samym swoje dziecko pozostawiając mu jedynie konieczność bezrefleksyjnego przepisania pracy domowej do zeszytu. Rodzice przyznają się do swej bezradności wobec wyboru sposobu pomocy swemu dziecku nie chcąc go skrzywdzić i potrzebują wskazówki pozwalającej wybrać właściwą postawę w tej kwestii.
Podczas pedagogizacji, która odbyła się na zebraniu rodziców w listopadzie 2010 roku poinformowałem rodziców, że niezależnie od wszystkiego spoczywa na nich obowiązek aktywnego udziału w procesie edukacji swojego dziecka. Wskazałem na konieczność wyrobienia w dziecku umiejętności aktywnego czytania. Uświadamiałem potrzebę uściślenia i usystematyzowania współpracy z nauczycielami, wyjaśniłem, jak ważnym jest nauczenie dziecka samodzielności, a co za tym idzie odpowiedzialności za podejmowane działania. Udzieliłem porad, jakie ćwiczenia pomagają w wykształceniu koncentracji i zapamiętywania. Pokazałem na przykładzie nauczanych przedmiotów, jak podzielić materiał do nauczenia się na części, wskazałem fazy uczenia się, określiłem czynniki przyczyniające się do dekoncentracji w procesie uczenia się. Zapoznałem rodziców ze zbiorem zasad i wskazówek w jaki sposób wspomóc dziecko w nauce.
Uzyskane efekty:
• Obecni na zebraniu rodzice otrzymali cenne wskazówki i porady dotyczące edukacji dzieci i młodzieży
• Zyskałem ważnych sojuszników w swojej codziennej pracy z uczniami
• Rodzice mieli okazję zweryfikować swoje dotychczasowe działania i wyeliminować ewentualne błędy
• Uczniowie, mądrze kierowani w swoich domach rodzinnych, wykształcili nawyk systematycznego i efektywnego uczenia się i odrabiania prac domowych
• Poprawiły się oceny tych uczniów, których rodzice zastosowali się do przekazanych na pedagogizacji treści
• Zmniejszył się odsetek prac domowych wykonywanych niesamodzielnie
• Dotarły do mnie sygnały od uczniów, że ich rodzice zmienili sposób interesowania się ich sukcesami i problemami szkolnymi
• Wzrosło zainteresowanie się szkołą przez rodziców, zwiększyła się liczba spotkań i kontaktów telefonicznych z rodzicami