Starość - scenariusz z zakresu aktywności społecznej i zdrowotnej

Spotkanie przedszkolaków z seniorami z okazji Światowego Dnia Zdrowia. Scenariusz z zakresu aktywności społecznej i zdrowotnej.

Grupa: dzieci 6-letnie
Prowadząca: Natalia Gołębiewska

Temat: Starość

Cele główne:

- kształtowanie właściwego obrazu osób starszych,
- zwiększenie wrażliwości na potrzeby osób starszych,
- integracja społeczna pokoleń w środowisku lokalnym,
- rozwijanie kompetencji kulturowych (otwartość, szacunek, tolerancja wobec osób starszych),
- chęć zagospodarowania czasu seniorom w sposób twórczy.

Cele operacyjne/szczegółowe:
Dziecko:
- rozumie, jakie ograniczenia towarzyszą starości,
- potrafi określić, jak można pomóc ludziom starszym,
- wie, co potrzebne jest, by zachować zdrowie i kondycję do późnej starości,
- poznaje cykl rozwojowy człowieka - od młodości do starości,
- potrafi kulturalnie zachować się wobec osób starszych,
- czerpie radość z obdarowywania innych,
- buduje wypowiedzi poprawne pod względem logicznym i gramatycznym,
- przełamuje opór przed występem publicznym.

Metody:
- elementy edukacji kinezjologicznej Dennisona,
- burza mózgów,
- słowna – rozmowa,
- oglądowa –historyjka obrazkowa,
-czynna – zadań stawianych dzieciom

Formy pracy:
- zbiorowa,
- grupowa.

Środki dydaktyczne: historyjka obrazkowa „Od młodości do starości”, gazety, płyta Cd, magnetofon, tekst przedstawienia, stroje.


Przebieg:

1. Układanie historyjki obrazkowej „Od młodości do starości”(załącznik nr 1). Wypowiadanie się na temat ilustracji. Budowanie dłuższych wypowiedzi poprawnych pod względem gramatycznym.
2. Burza mózgów: Co to jest starość? Kto to jest stary człowiek? Jak wygląda? Wypowiedzi swobodne dzieci.
3. Zabawa ruchowo- naśladowcza „Poruszamy się jak...(małe dziecko, dorosły, staruszka)”.
4. Praca w grupach: „Co trzeba robić, aby na starość dobrze się czuć i nie chorować? Każda grupa podaje swoje propozycje.
5. Gimnastyka mózgu- ruchy naprzemienne: kolano (prawe) – łokieć (lewy) i zmiana, kolano – ucho, pajacyki.
6. Zwrócenie uwagi dzieci na problem samotności osób starszych, a także na potrzebę opiekowania się nimi przez inne osoby, np. przez dorosłe dzieci , pielęgniarki, instytucje typu Dom Spokojnej Starości, Dom Pomocy Społecznej.

7. Zabawa „Samotni Intowie” (wg I. Fleming, J. Fritz):

Intowie są istotami, które najlepiej czuja się w towarzystwie innych istot. Jednak powódź podzieliła ich państwo na wiele maleńkich wysepek (każde dziecko stoi gdzieś w sali na gazecie). Aby znów zebrać się razem, Intowie muszą zbudować połączenia miedzy jedna wyspa a druga. Każde dziecko odrywa więc kawałki ze swojej gazety i układa z nich drogę do innej wysepki. Kiedy dwaj Intowie się spotkają, są bardzo szczęśliwi i pozdrawiają się szerokim uśmiechem na twarzy. Im więcej dróg łączących wysepki Intów, tym bardziej są oni zadowoleni i szczęśliwi.

Podkreślenie, jak ważna jest dla osób starszych obecność innych osób, przebywanie wśród ludzi, dlatego dziś jako prezent dla nich dzieci wystąpią przed pensjonariuszami Domu Pomocy Społecznej.

8. Wyjście do Domu Pomocy Społecznej i wystawienie przedstawienia dla seniorów pt. „Nadejście wiosny”:

- powitanie zgromadzonych gości,
- część artystyczna (załącznik nr 2),
- składanie życzeń przez dzieci i nauczycielkę z okazji Dnia Zdrowia,
- poczęstunek dla dzieci,
- powrót do przedszkola.

9. Rozmowa na temat wrażeń dzieci z odbytego spotkania.

Załącznik nr 2

SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA
,,NADEJŚCIE WIOSNY”

WYSTĘPUJĄ: DEKORACJA WIOSENNA
KROKUS
PRZEBIŚNIEG
WIETRZYK WIOSENNY
SŁONECZKO
JASKÓŁKA I
JASKÓŁKA II
PSZCZÓŁKA
MUSZKI
MOTYLEK I
MOTYLEK II
BOCIAN
ŻABKA I
ŻABKA II
WIOSNA

(Kwiaty siedzą, między nimi owady, z tyłu żabki i ptaki, po bokach słoneczko i wietrzyk)

KROKUS, PRZEBIŚNIEG I WIETRZYK:
Dziś dzieci w przedszkolu
mają moc radości,
bo widzą wkoło wiele miłych gości.
Wszystkich tu zebranych
serdecznie witamy (kłaniają się)
i na wiosenne przedstawienie
wspólnie zapraszamy!

PRZEBIŚNIEG:
Zmykaj zimo, zmykaj żwawo
mamy ciebie dosyć! (macha ręką)
Pamiętamy jak to nieraz
szczypałaś nas w nosy.
Teraz wszyscy już czekamy
na miłą wiosenkę.
Przyodzieje świat dokoła (pokazuje wkoło)
w zieloną sukienkę!

PIOSENKA ,,Wkrótce wiosna” (Dzieci wstają)

(Wlatują jaskółki trzymając się za ręce, kręcą się w kółeczko, zatrzymują się)
JASKÓŁKA I :
Patrz siostrzyczko jaskółeczko
coraz wyżej jest słoneczko. (wskazuje słonko)

(Wlatuje Wietrzyk oblatując naokoło jaskółki i zatrzymuje się koło nich)
JASKOŁKA II:
Ciepły wietrzyk zdmuchnął
z pola resztki śniegu.
Wietrzyku! Dokąd pędzisz,
zostań chwilkę, zatrzymaj się w biegu!
WIETRZYK:
Nie mam chwili do stracenia,
tyle jeszcze do zrobienia!
Trzeba pozamiatać ścieżki w lesie,
zaraz przyjdzie wiosna
i kwiatki przyniesie....
(Wietrzyk odlatuje i wraca na swoje miejsce, wchodzi słoneczko)

SŁONECZKO:
Ja też wiele mam roboty,
wciąż wysyłam promień złoty. (wysyła promyk w górę)
Budzę żuczki i biedronki
mieszkańców lasu i łąki. (budzi owady)
Z ziemi wychodzą
chrząszcze, pająki,
brzęczą wesoło
motylki, bąki.
(Powoli wstają pszczółka i muszki).

Piosenka: „Pszczółka” (w czasie piosenki pszczółka oblatuje kwiatki)

PSZCZÓŁKA: .
Cieszę się bardzo ,że już jesteście,
coś na tej łące dzieje się wreszcie.
Zakwitły kwiaty, pachną wspaniale
i prezentują się okazale.
(Muszki oblatują gęsiego kwiaty)

MUSZKI:
My owady małe, (pokazują na siebie)
bardzo się cieszymy,
że już dawno nie ma
wkoło śladów zimy.

(Motylki wstają, oblatują swój kwiatek naokoło i ze swoich miejsc mówią)

MOTYLEK I:
Ciepły wietrzyk wieje
i słoneczko grzeje.

MOTYLEK II:

Cały las się cieszy
i łąka się śmieje.

MOTYLKI I , II:

Witamy serdecznie, cóż za spotkanie.
Jak tu jest pięknie ,powiedzcie same.

(Z tyłu przechadza się bocian)

ŻABKA I :
Siostro żabko, ktoś tu chodzi.
ŻABKA II:
To pan bociek w trawie brodzi.

ŻABKI (razem):
Uciekajmy, hyc, hyc, hyc!
Nie dostanie bociek nic!


BOCIAN:
Tu słyszałem gdzieś kumkanie, (nadstawia uszy)
tutaj bociek was dostanie! (tupie nogą)

ŻABKI (razem):
Choć tu żabek cały tłum,
nic nie znajdziesz kum, kum, kum! (żabki uciekają)

BOCIAN:
Nic nie znajdę, to ci los,
ze zmartwienia zwieszam nos....
Kle, kle, kle!

Piosenka :”Kle, kle, boćku!” w czasie piosenki bocian przelatuje, a żabki tańczą układ ruchowy)

(Wlatują jaskółki, tańczą w kółeczko, zatrzymują się)
JASKÓŁKA I :
Bocianku Klekocie, wiosny nie widziałeś,
gdy z cieplutkich krajów wysoko leciałeś?

BOCIAN:
Kle, kle, kle......
Widziałem jak Marzannę chłopaki topili
i zimę przegonili! (macha ręką)
Teraz tylko czekać, zaraz tu się zjawi,
zazieleni łąki i odświeży trawy.

JASKÓŁKA II :
Chodźcie wszyscy głośno wiosnę zawołamy,
może nas usłyszy i tutaj się zjawi.

WSZYSCY RAZEM: ( wstają)
Wiosno! Wiosno! Nasza wiosno!
Przyjdź tu do nas ,
pozwól nam się już radować!

MOTYLEK II :
Ogłaszam wszystkim i wszędzie
za chwilę wiosna tu będzie!
Zielone czapeczki da drzewom na głowę,
przyprowadzi kwiaty kolorowe!

( wchodzi WIOSNA)

WSZYSCY RAZEM:
Witaj, witaj wiosenko! (kłaniają się)

WIOSNA:
Witajcie, witajcie kochani!
Cieszę się ,że jestem z wami.
Usłyszałam wasze głosy,
uczesałam zaraz włosy
i przybyłam na wezwanie,
bardzo miłe to spotkanie.

KWIATY: (razem)
Radośniej tu zaraz będzie,
wiosnę widać wszędzie.
Zróbmy teraz duże koło
i zabawmy się wesoło!

( Wszyscy ustawiają się w kole, wiosna wchodzi do środka .)

PIOSENKA ,,Daj rękę, wiosenko”

WIOSNA:
Milej jeszcze nam tu będzie,
gdy słoneczko do nas zejdzie.

SŁONECZKO:
Mam promyki jasnozłote,
które pięknie świecą...
Oddam kilka małej wiośnie,
rozdam także dzieciom.
Tobie jeden, tobie drugi,
tobie też daruję,
a wiosence dam ich kilka...
WIOSNA:
Bardzo ci dziękuję.....

MOTYL I:
Rozrzuciłaś kwiaty,
ogrzałaś powietrze,
jakie niespodzianki
dla nas masz dziś jeszcze?

WIOSNA:
Idę dalej budzić przyrodę,
a na razie na zadatek
dam każdemu piękny kwiatek!
(Wiosna rozdaje dzieciom kwiaty)

ROZBRZMIEWA „Wiosna” Vivaldiego: dzieci w półkolu kłaniają się, każde po kolei.


Opracowała: mgr Natalia Gołębiewska


Na podstawie:
,,Przedstawienia na dzień dobry i na dobranoc” Teresa Fiutowska
,,Na łące” B. Forma