Niedostosowanie społeczne dziecka - rola rodziny. Referat

Niedostosowanie społeczne dziecka – rola rodziny

Czym jest niedostosowanie społeczne? Otton Lipkowski nazywa to zaburzeniem charakterologicznym wyrażającym się narastającymi i długotrwałymi trudnościami w dostosowaniu się do normalnych warunków społecznych oraz w realizacji zadań życiowych danej jednostki .
1. Przyczyny niedostosowania społecznego.
Podstawowymi czynnikami niedostosowania społecznego lub zaburzeń w dostosowaniu się społecznym są
- niski status społeczno - ekonomiczny rodziny
- występowanie zjawisk patologicznych w rodzinie
- kontakt z podkulturą przestępczą
- zaburzenia osobowości
Częstą przyczyną zjawiska niedostosowania społecznego są także
- problemy w nauce,
- brak pozytywnych wzorów,
- frustracje w zaspokajaniu potrzeb niższego i wyższego rzędu
- brak należytej opieki ze strony rodziców
Można dokonać typologii czynników. Można je podzielić na
- czynniki egzogenne ( wpływ środowiska naturalnego )
- czynniki endogenne ( niekorzystne czynniki biologiczne, psychologiczne).
Analizując problem niedostosowania społecznego można spotkać się z ujęciem makro – i mikrospołecznym. W ujęciu makrospołecznym rozpatruje się związek nieprzystosowania społecznego z uprzemysłowieniem, urbanizacją, sytuacją ekonomiczną, miejscem zamieszkania. Ujęcie mikrospołeczne wskazuje na związek niedostosowania społecznego z rodziną, środowiskiem rówieśniczym, szkolnym czyli najbliższym .

2.Rola rodziny
Rodzina zaliczana jest do czynników najwcześniej oddziałujących na przyszły kształt i strukturę jednostki ludzkiej. Trudności, które pojawiają się w rodzinie to potencjalne zagrożenie niedostosowaniem społecznym dziecka.
Według Kołakowskiej – Przełomiec czynniki przyczyniające się do oddziaływania rodziny na niedostosowanie społeczne dzielą się na cztery grupy
- niewłaściwa atmosfera życia rodzinnego , np. złe pożycie rodziców, patologie w rodzinie, rozbicie rodziny, konkubinat,
- brak dostatecznej opieki nad dzieckiem spowodowany pracą rodziców, ich niezaradnością życiową lub chorobami,
- stosowanie niewłaściwych metod wychowawczych, np. niekonsekwencja, rygoryzm,
- przebywanie dziecka w rodzinie przestępczej o niskim poziomie moralnym.
Wartości, normy, wzorce postępowania przyswaja się na zasadzie uczenia się, naśladowania i modelowania. Jeżeli w rodzinie zabraknie pozytywnych wzorów, nie ukształtuje się u dziecka mechanizm kontroli wewnętrznej. Rozluźnienie więzi z rodzicami wzbudza wewnętrzną agresję, uczucie wrogości, zbytnia kontrola lub jej całkowity brak przyczyniają się do tendencji wyrwania się spod niej, lub zamanifestowania poszukiwania własnej drogi życiowej.
Badania naukowe potwierdzają, że rodzina odgrywa istotną rolę w genezie niedostosowania społecznego dziecka.
„W granicach 20-36% waha się odsetek rodzin niepełnych, w których wychowują się nieletni przestępcy “

Źródło
Artykuł WWW.wikipedia.org Nieprzystosowanie społeczne
Pedagogika społeczna, pod redakcją Tadeusza Pilcha i Ireny Lepalczyk, Wyd.Żak, Warszawa 1995