Usprawnianie percepcji wzrokowej w oparciu o zabawki z dźwiękiem. Scenariusz zajęć

Rodzaj zaburzenia: percepcja wzrokowa


Temat: Usprawnianie percepcji wzrokowej w oparciu
o zabawki z dźwiękiem.

Cel główny: usprawnianie percepcji wzrokowej

Cele operacyjne:
- dziecko skupia wzrok na zabawce z dźwiękiem przez 8-10 sekund,
- dziecko śledzi wzrokiem zabawki wydające dźwięk w poziomie, pionie i liniach krzywych, a także smakołyk na łyżeczce,
- dziecko szuka wzrokiem zabawkę wydającą dźwięk,
- dziecko wprowadza w ruch zabawkę, aby wydawała dźwięk,

Metody:
- polisensoryczne,
- działania praktyczne,

Środki dydaktyczne:
o zabawka pluszowa śpiewająca i poruszająca się,
o dzwoneczki wiszące,
o smakołyk w postaci bitej śmietany lub roztopionych lodów,
o łyżeczka.


Przebieg zajęć

Część wstępna:

1. Powitanie. Podanie ręki.
2. Przedstawienie dziecku zabawki. Poruszanie zabawką przed oczami dziecka
i podkładanie głosu, tak jak gdyby zabawka też witała się z dzieckiem.
3. Zabawy rączkami dziecka, wykonywanie ręką dziecka ruchów takich, aby dziecko mogło dotknąć i pogłaskać zabawkę.
4. Przygotowanie terenu zajęć: włożenie dziecka do siedziska – fotelika.

Zajęcia właściwe:

1. Ćwiczenie – śledzenie wzrokiem śpiewającej zabawki.
- Włączenie zabawki posadzonej przed dzieckiem na stoliku siedziska, tak aby dziecko mogło ją bez trudu zauważyć i skupić na niej uwagę czy zainteresować się nią.
- Gdy dziecko zainteresuje się grającą zabawką to poruszamy nią na wysokości oczu najpierw w liniach poziomych, pionowych, a później krzywych.

2. Ćwiczenie - szukanie wzrokiem śpiewającej zabawki.
- Usunięcie zabawki z pola widzenia dziecka i włączenie jej. Zadaniem dziecka jest
zainteresowanie powstałą sytuacją i skierowanie wzroku w kierunku słyszanego dźwięku.
Ćwiczenie to próbujemy kilka razy z różnych stron dziecka (z góry, dołu, prawej i lewej
strony).

3. Ćwiczenie – śledzenie wzrokiem i wprowadzanie w ruch dzwonków.
- Trzymamy wiszące dzwonki na wysokości oczu dziecka, na takiej odległości, aby dziecko mogło je dotknąć.
- Wprowadzamy w ruch dzwonki, gdy dziecko zwróci uwagę na dzwoniącą zabawkę przesuwamy ją powoli w polu zasięgu dziecka. Dziecko obserwując dzwonki samodzielnie może poruszać nimi, aby wydawały dźwięki.

4. Ćwiczenie – śledzenie wzrokiem toru poruszania się smakołyku.
- Trzymając na łyżeczce bitą śmietanę lub roztopione lody, pukamy nią o miseczkę lub talerzyk ze smakołykiem. Gdy dziecko zwróci uwagę na łyżeczkę wykonujemy nią ruchy ( po różnym torze) tak, jakby samolot leciał w kierunku buzi i karmimy je. Zjedzenie smakołyka jest nagrodą za aktywny udział w ćwiczeniach.


Zakończenie zajęć:

1. Pożegnanie. Podanie ręki.
2. Posprzątanie terenu zajęć.


Literatura:

1. Red. Jacek Kielin, Rozwój daje radość, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2002.
2. Red. Jan Pilecki, Usprawnienie wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1998.

OPRACOWANIE:
- mgr Katarzyna Kostrzak