Scenariusz został napisany przez s. Elżbietę Maliszewską na podstawie bajki „Piękna i Bestia”. Bajka była wystawiana w Specjalnym Ośrodku Wychowawczym w Łukowie prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, gdzie przebywają dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i umiarkowanym. Najbardziej wyeksponowane były stroje i dekoracje, ze względu na problemy wychowanków z uczeniem się na pamięć, teksty czytał narrator. W scenie drugiej w roli drzew w jasnobrązowych, długich, szerokich strojach z kapturami występują wychowankowie, którzy w celu pokazania jak wieje silny wiatr machają rękoma. Dzieci poubierane na biało występują jako śnieżynki, w białych kieszeniach poprzywiązywanych do pasa mają sztuczny śnieg, który rzucają biegając po scenie na kupca.
Piękna i Bestia
Występujący:
Piękna
Książę
Bestia
Ojciec
Siostra Pięknej I
Siostra Pięknej II
Posłaniec
Drzewo I
Drzewo II
Drzewo III
Śnieżynka I
Śnieżynka II
Śnieżynka III
Narrator
Wszystkie teksty czyta narrator.
Tłami do poszczególnych scen są zasłony pozawieszane na karniszach umocowanych w suficie.
Scena 1
Piękna, Ojciec, Siostra Pięknej I, Siostra Pięknej II, Posłaniec, Narrator.
Wnętrze chaty: Szare tło z przypiętym papierowym oknem i firankami, kominek wykonany z kartonów z paleniskiem i garnkiem we wnęce, łóżko, narzuta, stół, obrus, taca, dzbanek z wodą, szklanka, flakon z kwiatami, 2 stołki.
Dawno temu w pewnym królestwie żył kupiec, który miał trzy córki. Dwie starsze były kłótliwe i samolubne. Za to najmłodsza, nazywana Piękną wyróżniała się urodą i dobrocią.
Kiedy nadeszła wieść, że wszystkie statki kupca zatonęły, ona jedna nie straciła pogody ducha. Po stracie majątku Ojciec musiał się przenieść z rodziną do małego domku na wsi.
(odsłonięcie kurtyny)
Starsze siostry Pięknej wciąż narzekały na ciasnotę i ubolewały, że nie mają już służby. Najmłodszej córce ubóstwo nie przeszkadzało, gotowała, sprzątała i starała się wszystkim dodawać otuchy.
Pewnego dnia przybył posłaniec z wiadomością, że jeden ze statków przetrwał burzę i zdołał dopłynąć do portu, kupiec od razu postanowił udać się w podróż, by przekonać się czy ocalała choć część jego majątku.
Starsze córki nalegały by przywiózł im najmodniejsze suknie, natomiast Piękna na pytanie Ojca co chciała by dostać poprosiła o różę.
(zasłonięcie kurtyny)
Scena 2
Ojciec, Drzewo I, Drzewo II, Drzewo III, Śnieżynka I, Śnieżynka II, Śnieżynka III, Narrator.
Zimowa noc: granatowe tło, sztuczny śnieg.
W porcie czekały na kupca złe wieści, burza zniszczyła cały ładunek. Zrozpaczony udał się do domu.
(odsłonięcie kurtyny)
W drodze powrotnej rozpętała się nawałnica, niosąc grad i deszcz ze śniegiem. Przejmujący chłód przenikał go do szpiku kości. W końcu zrozumiał, że zboczył z głównego traktu i zabłądził. Nagle ujrzał przed sobą szpaler drzew, na którego końcu jarzyło się złociste światło. Kupiec podążył ku niemu i dotarł do jakiegoś domu ogromnego jak pałac.
(zasłonięcie kurtyny)
Scena 3
Ojciec, Narrator.
Wnętrze zamku: złote tło z przypiętymi pół okrągłymi oknami namalowanymi farbami na papierze i przymocowanymi do styropianu, bordowe zasłony z bordowymi kokardami, kominek namalowany na płótnie, stół, 2 krzesła, obrus z koronkami, świecznik, nakrycie dla jednej osoby, patera z owocami, talerz z ciastem, talerz z kurczakiem, szklany dzbanek z kompotem.
(odsłonięcie kurtyny)
Kupiec wszedł do przestronnej komnaty. W kominku buzował ogień, a stół nakryty dla jednej osoby, zastawiony był wspaniałymi potrawami.
Najpierw wahał się, lecz w końcu usiadł i jadł do syta, aż rozradowało się w nim serce.
Pokrzepiony ruszył na oględziny pałacu.
(zasłonięcie kurtyny)
Trafił do sypialni, w której stało przygotowane do snu łoże, z uczuciem wdzięczności legł na miękkim posłaniu i zasnął.
Rankiem znalazł swe szaty uprane i wyprasowane. Na stole było przygotowane obfite śniadanie i nakrycie, jak poprzednio tylko dla jednej osoby.
Scena 4
Bestia, Ojciec, Narrator.
Dziedziniec zamkowy: zielone tło, zamek namalowany na płótnie, po obu stronach zamku 2 płócienne parawany z namalowanymi kwiatami, wielka donica z sztucznymi czerwonymi różami.
(odsłonięcie kurtyny)
Kupiec nie znalazłszy nikogo, komu mógłby podziękować, zaczął zbierać się do odejścia, po drodze natknął się na przepiękne róże.
-No cóż, przynajmniej piękna dostanie to, o co prosiła- pomyślał i zerwał dla córki bukiet cudnych róż.
(drżenie ziemi i ryk)
Przerażony obejrzał się i ujrzał zmierzającą ku niemu Bestię.
Potwór rozzłościł się na kupca, za to, że zerwał róże z jego ogrodu.
Biedny człowiek zaczął prosić o przebaczanie tłumacząc, że obiecał różę swej najmłodszej córce.
Potwór zażądał, by kupiec przyprowadził jedną ze swoich córek do jego pałacu, tę która zechce zamieszkać z nim.
Zrozpaczony Ojciec, zgodził się oddać jedną z córek w zamian za darowanie życia. Poprzysiągł sobie, że gdyby wszystkie odmówiły, wróci i da się zabić.
(zasłonięcie kurtyny)
Scena 5
Piękna, Ojciec, Siostra Pięknej I, Siostra Pięknej II, Narrator.
Wnętrze chaty: dekoracja jak w scenie pierwszej i rozsypane róże na stole
i na podłodze.
(odsłonięcie kurtyny)
Kiedy kupiec dotarł do domu, był tak zgnębiony, że nie mógł wydobyć głosu.
W końcu Piękna uprosiła go, by opowiedział o swojej dziwnej przygodzie.
Najmłodsza córka powiedziała, że róże były dla niej i zgodziła się iść do Bestii. Starsze córki odetchnęły w duchu.
(zasłonięcie kurtyny)
Ojciec następnego dnia wyruszył z córką w drogę, był zrozpaczony, wciąż miał nadzieję, że znajdzie sposób na uśmierzenie gniewu Bestii.
Scena 6
Piękna, Bestia, Ojciec, Narrator.
Wnętrze zamku: dekoracje jak w scenie trzeciej, nakrycia dla dwóch osób.
W zamku stół był nakryty dla dwóch osób. Piękna z Ojcem zasiedli do kolacji.
W trakcie posiłku przed kupcem i jego córką pojawił się nagle potwor, dziewczyna z trudem tłumiła przerażenie.
Kidy kupiec zaczął zbierać się do drogi córka uściskała go na pożegnanie.
W zamku Piękna bardzo tęskniła za Ojcem.
Każdego wieczoru jadła z potworem kolację i wkrótce przywykła do jego obecności. Miał wprawdzie odrażający wygląd, ale jego głos brzmiał ciepło i przyjaźnie. Był łagodny, wrażliwy i dobroduszny. Pewnego wieczoru potwór poprosił dziewczynę o rękę, a ona stanowczo odmówiła. Potwór, wyglądał na urażonego podniósł się z krzesła i wyszedł z jadalni.
Piękna miała przeczucie, że coś złego dzieje się z jej Ojcem. Kiedy wreszcie potwór powrócił poprosiła go, by mogła iść na parę dni do domu, potwór zgodził się, tylko prosił by szybko wróciła.
(zasłonięcie kurtyny)
Scena 7
Piękna, Ojciec, Narrator.
Wnętrze chaty: dekoracje jak w scenie pierwszej i piątej oprócz rozsypanych róż na stole i na podłodze.
(odsłonięcie kurtyny)
Piękna ofiarnie zajęła się chorym Ojcem, który zaniemógł z troski o nią, ale dzięki niej szybko powrócił do zdrowia.
Dziewczyna nie zwracała uwagi na upływający czas, kiedy przypomniała sobie o Bestii szybko pobiegła do zamku.
(zasłonięcie kurtyny)
Scena 8
Piękna, Książę, Bestia, Ojciec, Siostra Pięknej I, Siostra Pięknej II, Siostra Pięknej III, Narrator.
Dziedziniec zamkowy: dekoracje jak w scenie czwartej oprócz wielkiej donicy z sztucznymi czerwonymi różami.
(odsłonięcie kurtyny)
Dziewczyna na dziedzińcu zobaczyła Bestię, podbiegła do leżącej postaci, płakała, ponieważ potwór był chory z jej powodu, bo długo nie wracała. Powiedziała, że będąc w domu zdała sobie sprawę jak bardzo go kocha i z radością by go poślubiła. Jej łzy spadły na czoło Bestii i wtedy stała się rzecz niesłychana.
Na oczach zdumionej dziewczyny potwór przeistoczył się w pięknego księcia.
Książę powiedział, że wiele lat temu tak został ukarany za dumę, pychę i zarozumiałość. Był skazany na przebywanie w tej postaci do czasu, aż ktoś o czystym sercu zdoła przeniknąć jego ohydną maskę i pokocha jego samego.
Tylko Pięknej to się udało.
(taniec)
Na dziedzińcu pojawiła się rodzina Pięknej, dziewczyna, wybaczyła siostrom ich samolubność i nastąpiło radosne pojednanie. Wkrótce odbył się ślub i huczne wesele.
Wszyscy aktorzy wychodzą na scenę i kłaniają się.
(zasłonięcie kurtyny)