Scenariusz przedstawienia Kopciuszek

Scenariusz został napisany przez s. Elżbietę Maliszewską na podstawie baśni „Kopciuszek” Braci Wilhelma i Jakuba Grimm. Bajka była wystawiana w Specjalnym Ośrodku Wychowawczym w Łukowie prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, gdzie przebywają dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i umiarkowanym. Najbardziej wyeksponowane były stroje i dekoracje, ze względu na problemy wychowanków z uczeniem się na pamięć, teksty czytał narrator. Scena II jest sceną kukiełkową.


KOPCIUSZEK

Występujący:

Kopciuszek
Książę
Macocha
Córka I
Córka II
Posłaniec Królewski
Dama dworu I
Dama dworu II
Dworzanin I
Dworzanin II
Pies
Kot
Narrator

Wszystkie teksty czyta narrator.
Tłami do poszczególnych scen są zasłony pozawieszane na karniszach umocowanych w suficie.

Scena I

Narrator, Kopciuszek, Macocha, Córka 1, Córka 2, Posłaniec Królewski, Pies, Kot.
Z jednej strony sceny tło bordowe, szafka wykonana z kartonów, na szafce duże lustro, korale, bransoletki i szczotki do włosów, okrągły stół przykryty złotym obrusem, 4 krzesła, na jednym krześle przewieszona sukienka. Do bordowego materiału przypięty obraz namalowany na papierze. Z drugiej strony sceny beżowe tło, kominek wykonany z kartonów z paleniskiem i garnkiem we wnęce, miotła oparta o kominek, obok szczotka do butów, stołeczek, stolik, na stoliku miska z naczyniami do zmywania, ściereczka do wycierania, drewniana deska z nożem i warzywami: marchewką, pietruszką, dzbanek z sokiem, szklanka, mała tacka, miska z soczewicą. Do beżowego materiału przypięte papierowe okno z firankami.
W odległym zakątku pewnego królestwa żył wdowiec. Miał on córkę którą bardzo kochał. Dziewczyna była piękna i dobra. Ojciec pragnąc zapewnić sobie spokojną starość i ulżyć nieco samotności pojął za żonę, pewną kobietę, również wdowę, miała ona dwie córki. Zły charakter tych kobiet tak przygnębił biednego wdowca, że w kilka miesięcy potem umarł pozostawiając na ich łasce swoją córeczkę.
(odsłonięcie kurtyny)
(Kopciuszek krząta się po kuchni, zmywa i wyciera naczynia, kroi warzywa, zamiata podłogę, następne spełni polecenia macochy i sióstr które siedzą przy okrągłym stole, przy kominku siedzą pies i kot.)

Zarówno macocha, jak i jej córki były złymi kobietami i sprawiało im niemałą przyjemność znęcanie się nad biedną sierotą, którą od samego początku nazwały Kopciuszkiem. Ta jednak nigdy nie narzekała na swój los, została bowiem wychowana w posłuszeństwie i nie nawykła do kłótni, dlatego też bez sprzeciwu wypełniała wszystkie obowiązki, którymi ją obarczano i starała się wykonywać je jak najlepiej. Jedynymi jej przyjaciółmi byli: pies Burek i kot Mruczek.
-Kopciuszku przynieś mi coś do picia.
-Kopciuszku wyczyść mi buty.
-Kopciuszku zszyj mi sukienkę.
Jak dzień długi, tak było ciągle, dziewczyna bez przerwy pracowała.
(Wchodzi posłaniec królewski kłania się, rozwija zaproszenie na bal i czyta go następnie wręcza go macosze, znowu się kłania i odchodzi, macocha ogląda je wraz z córkami, wspólnie dyskutują. Kopciuszek nieśmiało wygląda z kuchni i też nasłuchuje, następnie wraca do kuchni, macocha z siostrami wychodzą przebrać się na bal.)
W pewien wiosenny poranek w domu Kopciuszka pojawił się królewski posłaniec i oznajmił niezwykłą nowinę, że wszystkie panny w królestwie zostały zaproszone na wielki bal w pałacu. Spośród nich następca tronu wybierze tę, którą pojmie za żonę.
(Kopciuszek siedzi w kuchni na stołeczku i przebiera soczewicę, macocha z siostrami wracają na scenę, Kopciuszek biegnie do nich, poprawia im fryzury, zakłada bransoletki i kiedy wychodzą siada w kuchni na stołeczku i płacze, podchodzą do niej pies z kotem, a ona ich głaszcze.)
Nadszedł dzień balu, siostry stroiły się od rana Kopciuszek pomagał im i kiedy te odjechały usiadł w kuchni i gorzko zapłakał.
-Och jakbym chciała mieć na sobie piękną suknię i tańczyć przez całą noc!
(Po usłyszeniu szmerów, Kopciuszek podchodzi do okna i wygląda przez nie, następnie opuszcza scenę.)
Nagle dziewczyna usłyszała szmery za oknem. Podniosła zapłakane oczy i zobaczyła miłą starszą panią która powiedziała:
-Jestem twoją matką chrzestną i przyszłam ci pomóc, dziś wieczorem pójdziesz na bal, wyjdź na dwór.
(zasłonięcie kurtyny)

Scena II

Narrator, Kukiełki: Kopciuszek, Matka Chrzestna.
Granatowe tło do którego poprzypinane są białe gwiazdki i niebieskie płótno na którym namalowane są: dom Kopciuszka, drzewa, droga i zamek w oddali, granatowy parawan, kareta z woźnicą i dwoma końmi namalowana na kartonie, w karecie jest wycięte duże okno.
(odsłonięcie kurtyny)
(Z jednej strony parawanu są kukiełki Kopciuszek i Matka Chrzestna, z drugiej strony jest kareta z woźnicą i dwoma końmi, po rozmowie kukiełka Matki Chrzestnej znika za parawanem natomiast kukiełka Kopciuszka przesuwa się w kierunku karety, następnie z tyłu karety i zostaje w oknie, potem jednocześnie przesuwana jest kareta z Kopciuszkiem do końca parawanu.)
Kopciuszek wybiegając, zobaczył stojącą przed domem karetę zaprzęgniętą w piękne konie. Dziewczyna spostrzegła też, że ma na sobie elegancki strój balowy i piękne pantofelki.
-To wszystko dla mnie, dziękuję Matko Chrzestna.
-Bardzo proszę, baw się dobrze, a teraz jeszcze zanim odjedziesz posłuchaj mnie uważnie, musisz tu wrócić przed północą, bo wraz z ostatnim uderzeniem zegara zniknie twoja suknia i pantofelki.
-Będę o tym pamiętała droga Matko Chrzestna.
(zasłonięcie kurtyny)

Scena III

Narrator, Kopciuszek, Książę, Dama dworu I, Dama dworu II, Dworzanin I, Dworzanin II, Macocha, Córka I, Córka II.
Tło z jednej strony sceny złote, z przypiętymi pół okrągłymi oknami namalowanymi farbami na papierze i przymocowanymi do styropianu, do zasłon przy oknach przypięty jest zegar. Po drugiej stronie sceny tło jasno złote z przypiętą firanką typu woda.
(Z jednej strony sceny, z przodu stoją macoch z córkami rozmawiając, w głębi stoją po bokach dwie damy dworu z dwoma dworzanami, pary również rozmawiają, natomiast też w głębi w środku pomiędzy parami stoi Książę i rozgląda się. Po wejściu Kopciuszka podchodzi do dziewczyny i prosi ją do tańca ona kłania się, Książę prowadzi dziewczynę na środek i rozpoczyna się taniec do walca kwiatów, tańczą trzy pary: oprócz Kopciuszka z Księciem również damy dworu z dworzanami. Macocha z siostrami stoją i ze złością patrzą na tańczących Kopciuszka i Księcia.)
(odsłonięcie kurtyny)
Goście na balu szeptem wymieniali zdania na temat tajemniczej nieznajomej, która przybyła do pałacu później niż wszyscy. Jej zdumiewająca uroda zwracała powszechną uwagę. Tymczasem macocha i złe siostry, które nie rozpoznały w dziewczynie Kopciuszka pękały z zazdrości. Młody książę oczarowany urodą dziewczyny, tylko z nią chciał tańczyć.
(Dziewczyna po usłyszeniu bicia zegara wybiega ze sceny zostawiając pantofelek, książę biegnie za nią, następnie wraca, podnosi pantofelek i pokazuje go zebranym).
Kopciuszek był tak szczęśliwy, że nie spostrzegł, jak minął wieczór. Gdy zegar zaczął wybijać północ, dziewczyna pospiesznie opuściła salę balową gubiąc pantofelek. Królewicz wybiegł za tajemniczą młodą damą, nigdzie jednak nie mógł jej dostrzec. Nagle jego wzrok padł na leżący pantofelek, ogłosił, że poślubi tylko tą dziewczynę na którą będzie pasować bucik.
(zasłonięcie kurtyny)

Scena IV

Narrator, Kopciuszek, Książę, Macocha, Córka 1, Córka 2, Posłaniec Królewski, Pies, Kot.
Dekoracja jak w scenie pierwszej.
(Kopciuszek zmywa i wyciera naczynia, macocha i siostry siedzą przy okrągłym stole, przy kominku siedzą pies i kot. Wchodzą Książę z posłańcem królewskim, posłaniec podaje siostrom do przymierzenia pantofelek, a następnie wkłada go Kopciuszkowi na nogę, dziewczyna wyjmuje z kieszeni drugi pantofelek i wkłada na drugą nogę, następnie zdejmuje z głowy chusteczkę. Macochą z siostrami przepraszają ją i ściskają.)
(odsłonięcie kurtyny)
Następnego ranka siostry z macochą rozmawiały wyłącznie o balu oraz o najpiękniejszej i najbardziej tajemniczej kobiecie którą tam spotkały. Natomiast w całym królestwie rozpoczęło się przymierzanie pantofelka przez wszystkie panny. Książę z posłańcem przybyli też do domu Kopciuszka. Na próżno niegodziwe siostry próbowały wcisnąć pantofelek na swoje duże stopy. Z kuchni też nieśmiało wyszedł Kopciuszek, posłaniec królewski zachęcił ją jednak by usiadła i wsunął pantofelek na jej stopę. Pasował idealnie, tymczasem ku wielkiemu zdumieniu wszystkich dziewczyna z kieszeni fartuszka wyjęła drugi pantofelek. Kiedy Książę spojrzał jej w oczy rozpoznał nieznajomą z balu. Macocha z córkami zrozumiały, że siostra którą tak pomiatały, zostanie wielką panią i zaczęły błagać ją o przebaczenie. Kopciuszek miał dobre serce i chętnie im wybaczył.
Książę zabrał Kopciuszka do królewskiego pałacu, gdzie wkrótce odbył się ślub i wesele.
Wszyscy aktorzy wychodzą na scenę i kłaniają się.
(zasłonięcie kurtyny)